Yehova’nın Sözünü Cesaretle Söylemek
1 İnsanlık tarihindeki en büyük olay M.S. 33 yılında olmuştu. Mesih, Nâsıralı İsa, yalan suçlamalarla mahkûm edilmiş ve öldürülmüştü; fakat Yehova Tanrı onu diriltip bütün insanlar için fidye veren olmasını ve dolayısıyla kurtarıcıları olarak hareket etmesini mümkün kılmıştı. Böylece insanların ebediyen yaşama ümidiyle günahlarının bağışlanmasına nail olmaları yolu açılmıştır. İnsanların bundan haberdar edilmesi, tövbe etmek için fırsatları olması ve Tanrı’nın lütuf göstererek sağladığı kurtuluşu elde etmeleri ne kadar hayatiydi!
2 Resullerin İşleri 4:29 ve 30’da bulunan duadaki sözler söylendiği zaman durum böyleydi. Daha önce resul Petrus ve Yuhanna tutuklanmış, sorguya çekilmiş ve ülkelerinin en yüksek mahkemesi tarafından bu şeyler hakkında insanlara artık konuşmamaları emredilmişti. Halktan kimseler, bir zamanlar balıkçı olan bu alçak gönüllü erkekler, Petrus ve Yuhanna, Yahudi liderlerin bu güçlü ve soylu kurulu önünde cesaretle konuşup, gözleriyle gördüklerini ve kulaklarıyla işittiklerini ve hakikat olduğunu bildikleri şeyleri şahadet etmemenin kendileri için imkânsız olduğunu belirtmişlerdi. Tanrı’ya itaat ederek O’nun Oğlu, hayat Reisi hakkındaki iyi haberi başkalarına anlatmalıydılar.—Res. İşl. 4:1-3, 8-21; 5:31.
3 Tehdit edilen, tutuklanan ve daha sonra serbest bırakılan resuller kardeşleriyle bir araya geldiler. Hıristiyan cemaatinin büyük tehlikelerle karşı karşıya olduğunun farkındaydılar. İşe devam etmeleri onlar için zulüm, hapis, hatta ölüm demek olabilirdi. Fakat hakikat bildirilmeliydi. İnsanlar Tanrı’nın hayat yolunu nasıl açtığını öğrenmelidirler. Sayıları az ve zayıf olduklarından ve birçok güçlü düşman tarafından muhalefet gördüklerinden, meseleyi dua ederek Tanrı’ya açtılar. Bütün bu şeylerin olacağını önceden bildiren Tanrı’nın şimdi kendi uğurlarına hareket etmesi için dua ettiler. İyi haberi bildirmemek için O’nun kendilerini mazur görmesini rica etmediler, hatta O’nun tehlikeleri ortadan kaldırmasını veya denemelerden zarar görmeden geçmelerini bile dilemediler. Bunun yerine, O’nun sözünü buna layık bir cesaretle konuşmaları, bu mesajı yerin ve göğün Yaratıcısı, Egemen Tanrı’nın sözlerini konuşan hizmetçilere yakışır bir güvenle anlatabilmeleri için dua ettiler. Yehova Tanrı’nın onların duasına cevap verdiğinden şüphe edilemez.—Res. İşl. 4:23-31.
4 Kendisi, bugün bizim dualarımıza da cevap verecektir. Tanrı’ya ve mukaddes ruhunun gücüne duyulan güvenin o zamanki mükâfatlandırılmasından cesaret almalıyız. Hepimiz başka sadık bir Hıristiyan olan Pavlus gibi şunu söyleyelim: “Zira incilden utanmam, çünkü her iman edene, önce Yahudiye hem de Yunanlıya, kurtarış için Allahın kudretidir.”—Rom. 1:16.
5 Evet, bugün büyük muhalefete rağmen, krallığı va’zetme ve ilan etme işi 200’den fazla ülkede devam etmektedir. Yehova’nın bu işi mübareklediğinden eminiz, zira 1979 hizmet yılında dünya çapında 113.672 kişi vaftiz edilmiştir. Ve şimdi dünya çapında 2.000.000’dan fazla kişi her ay muntazaman Tanrı’nın krallığının “iyi haberi”ni va’zetmektedir, böylece onlar ‘Yehova’nın sözünü’ cesaretle söylemeğe devam ediyorlar. Evet, bu şahadet işi “dünyanın en uzak yerine kadar” götürülmüştür ve bu, ancak Tanrı’nın mukaddes ruhu vasıtasıyla başarıldı. (Res. İşl. 1:8; Zek. 4:6; Mat. 24:14) Bu işe iştirak edenler, her şart altında Yehova’ya güvenerek 1980 yılının ayetini teşkil eden şu duayı resuller gibi söylemeğe devam etsinler: “Ve şimdi, Yehova (YD) ... kullarına da senin sözünü bütün cesaretle söylemeği ihsan eyle.”—Res. İşl. 4:29, 30.