Doğru Yolu Seçmenin Vakti Şimdidir (Kısım 1)
1 Bu şeyler sisteminin son günlerinin epeyce ilerlemiş bir kısmında yaşadığımız şüphe götürmez bir gerçektir. Birçok peygamberlikler 1914’ten itibaren yerine geldi ve çalışkan Mukaddes Kitap tetkikçileri “büyük sıkıntı” başlayana kadar artık çok kısa bir zamanın kaldığını fark etmektedirler. (II. Tim. 3:1-5) Bundan dolayı Tanrı’nın seçilmiş köle sınıfı olarak hizmet eden Tanrı’nın kavminin, iş işten geçmeden önce koyun benzeri birçok kişinin doğru kararı vermelerine yardım etmekte azami gayreti sarf etmesi çok önemlidir. Mukaddes Kitabın gösterdiği gibi, “büyük sıkıntı” başladıktan sonra doğru kararı vermek için artık ne vakit, ne de fırsat olacaktır. Bu noktayı açıkça anlamak için bugün yaptığımız işin bir tipini ele alalım.
2 Babil kralının MÖ 607’de Yahuda krallığını helak etmesinden önce, Yeremya irtidat etmiş Yahudi milletini gelecek harabiyet hakkında uyarmak için Tanrı’nın hizmetçisi olarak hizmet etmekteydi. Mukaddes Kitabın gösterdiğine göre, Yeremya aşağı yukarı 40 yıl boyunca Tanrı’nın peygamberi olarak hizmet etmişti, ama çok az kişi onun uyarısına kulak vermişti. Bunlardan bir tanesi Baruk idi. Bu adam felaketin gelmesinden yaklaşık olarak 18 yıl önce, MÖ 625’te haberi almış ve harekete geçmişti. Bu 18 yıl boyunca kendisinin Yeremya’ya yakın kalması, Yeruşalim harap edildiği zaman hayatını kurtarmıştı.
3 Eski Yeruşalim şehri ve onun mabedi Yahudi takviminin beşinci ayı olan Ab ayında harap edilmişti. Yahudiler arasından hayatta kalan birçokları esir edilip Babil’e sürülmüşlerdi. Yeremya ve arkadaşlarından başka yalnız “memleketin en fakirleri” Yahuda diyarında kalmışlardı. Onların Yehova’ya dua edecek bir mabetleri yoktu. Yeremya’dan başka kâhinleri yoktu, Levilileri ve kurban arz edilecek bir mezbahları da yoktu. Bununla beraber onların korkacak şeyleri de yoktu. Yeremya memlekette oturanlara kalıp sulhta yaşamalarını söylemişti. Valileri kendileri gibi bir Yahudi olan Gedalya idi. Sadece Babil kralına tabiydiler. Her ne kadar Yehova, Yeremya vastısıyla memleketin 70 yıl için ıssız kalacağını önceden söylemişse de, O, kavmine verdiği diyardan onları kovmadı. Ülkelerini terk etmeye mecbur değillerdi. Ama artakalan halk Yeremya’nın verdiği öğüde kulak verdiler mi? Cereyan eden olayları kısaca gözden geçirelim.
4 Nebukatnetsar, Yeruşalim’den ayrıldıktan sonra kendisinin Yahuda üzerine tayin ettiği vali Gedalya yeni başkenti Mitspa’da katledildi. Onun katili olan İsmail büyük babası tarafından kraliyet zürriyetindendi. Bu olay yedinci kameri ay olan Tişri’de oldu. Bu ayda genellikle haymeler bayramı kutlanırdı. Daha sonra Kareah’ın oğlu Yohanan İsmail’e karşı koymaya başlayınca, İsmail ve adamlarından 8 tanesi Nebukadnetsar’ın henüz zapt etmediği Amon diyarına kaçtılar. (Yer. 41:10-15; 49:1-5) Tabii, Yohannan ve halk Gedalya’nın babasına gelenden dolayı çok korku içindeydiler, Nebukadnetsar’ın kendilerine karşı geleceğinden korkuyorlardı. Ne yapabilirlerdi? Yerem’ya danıştılar. Kendisi onlara korkmamalarını ve Babil’e tabiiyette kalarak memlekette oturmaya devam etmelerini öğütledi. Her ne kadar Yeremya Yeruşalim’in helakini doğrulukla peygamberlik etmişse de, bu insanlar Yeremya’yı dinlemek istemediler. Onlar korku içinde memleketi terk edip Mısır’a kaçtılar. Orası aslında hiç gitmemeleri gereken yerdi, çünkü Yeremya onları Mısır’da yok olacaklarını söyledi. Çok zaman geçmeden Nebukadnetsar Mısır’ı zapt etti ve onlar gene onun eline düştüler. Yeremya’ya karşı gösterdikleri itaatsizlik ve Mısır’a kaçmaları gerçekten büyük hataydı.—Yer. 41-43 bapları.
5 Yeruşalim helak edildikten sonra Yeremya peygamberlik etmekten vazgeçti mi? Hayır. Yeremya 43:8-44:30’dan kendisinin Mısır’da olduğu zaman da peygamberlik etmeye devam ettiğini öğreniyoruz. Neden devam etti? Çünkü Yehova’nın öç alma günü Kendisinin Yahuda krallığını devirmek ve Yeruşalim’i harap etmek için Babil kralını bir araç olarak kullanmasıyla sona ermemişti. Yehova’nın hâlâ Yahuda etrafındaki bütün krallıklara karşı bir mesajı vardı. Yeruşalim çevresindeki putperest milletler Yeruşalim’in ve Yehova’nın ahit kavminin başına gelen felaketten büyük sevinç duydular. (Mezm. 82:6-8; 137:7) Yehova’nın hükmü aynı zamanda Mısır, Filistiler, Moab, Ammon, Edom, Kedar ve hatta Elam üzerine de infaz edilmeliydi. (Yer. 46:1-49:39; 25:15-33) Dolayısıyla Yehova hükmünü infaz etmek için Kral Nebukadnetsar’ın yönetimi altındaki Babillileri kullanmaya devam etti.
6 Eski zamandan arz edilen bu tipi doğru bir şekilde anlamak için cereyan eden olayları kısaca özetleyelim. Eski zamanlarda Yehova’nın öç alma günü, Yeruşalim’i harap etmek için Nebukadnetsar’ı kullanmasıyla başladı ve hükmünü infaz aracı olarak kullandığı Babil kralı tarafından etraftaki bütün milletler zapt veya yok edilene kadar devam etti. Bütün bu zaman boyunca Yeremya peygamberlik etmeye devam etti. Öte yandan Yeruşalim helak edildikten sonra artakalan Yahudilerden hiçbiri onun uyarılarına kulak asmadı. Onlar kitle halinde değişmedi, Yehova’ya dönmediler. (Yer. 44:1-10) Yahuda milleti itaatsizlik yolunu takip etmeye devam etti, hatta Yeremya’yı ve arkadaşı Baruk’u Mısır’a sürüklediler. Yehova’ya itaat etmek istemediler. Dolayısıyla tıpkı Yehova’nın söylediği gibi, onlar Mısır’da bulunduklarından dolayı yok olacaklardı. (Yer. 44:11-14) Acaba bu olaylar bugün bizim için ne anlam taşıyor? Bunu gelecek ay bu makalenin 2. kısmında inceleyeceğiz.