Tanrı’nın İndinde İyi Bir Nam Yapmak—Kısım:II
1 Dünyanın sonu yakın ya da uzak olsun, bir kimse yaşamı içinde kendisi için iyi bir nam yapmalıdır. Şimdi içinde bulunduğumuz “son günler”den çok önce yaşayan resul Pavlus şöyle demişti: “Bundan böyle, adalet (YD) tacı benim için hazır duruyor.” Vaiz 5:15’in söylediği gibi, ölen adam elinde hiçbir şey götüremez. Maddi açıdan bu doğrudur, ama yine de götürebileceği tek şey vardır: Tanrı’nın indinde iyi bir nam. Pavlus buna sahipti.—II. Tim. 4:8.
2 Eğer Tanrı’nın indinde iyi bir nam yapmak istiyorsak, iki şeyle ilgilenmeliyiz: İyi olan ve kötü olan. Kötü olandan vazgeçmeliyiz ve iyi olanı yapmaya başlamalıyız. Bu nasıl mümkündür? Şimdiki şeyler sistemine uymaktan vazgeçerek zihnimizi yenilemekle değişmeliyiz. (Rom. 12:2, YD) Başka sözlerle, ‘zihnimizi harekete getiren kuvvetle yenilenmemiz gerekiyor.’ (Efes. 4:23, YD) Zihnimizi harekete getiren, onu yenileyen ve bizi Tanrı’nın lütfuna sevk eden kuvvet, O’nun Sözü olan Mukaddes Kitap hakkında tam bilgidir.
3 Çok çaba harcayarak kötü olanı artık yapmamak üzere çalışmakla, bir müddet için başarılı olabiliriz. Fakat daha sonra ne olacak? İsa’nın Matta 12:43-45’te verdiği meselde belirtilmiş olduğu gibi, bir boşluk bırakılmamalı; iyi olanı yapmaya derhal başlanmalıdır. O zaman kötülük için yer bulunmayacaktır.—Yakub 4:7, 8; Filipililer 4:8, 9 ile karşılaştır.
4 Doğru olanı yapmak için bize kim yol gösterecek? Bugün din ve felsefe alanlarında doğru, yanlış konusunda çok çelişkili fikir ve görüşler vardır. Hıristiyan âlemi insan felsefelerine kurban gitmiş ve Tanrı’nın sözlerinin paklığını bozmuştur. Üçlük, canın ölmezliği, cehennem ateşi gibi öğretileri kabul eden ve eski İsrail’de olduğu gibi birçok insan ananelerini öğretiyor. (Mat. 15:3, 7-9) Öyle ise, Habeşli hadımın sorduğu soru çok yerindeydi: “Biri bana yol göstermedikçe, nasıl anlıyabilirim?”—Res. İşl. 8:2-35.
5 Ona yol gösteren kişi, o zaman hor görülmüş ve zulmedilmiş Hıristiyanlardan biriydi. Bir başkası, yani resul Pavlus, Tanrı’nın Sözünün insan felsefeleriyle bozulmasını şiddetle kınamıştı. (II. Kor. 4:2; 2:17) Öyle ise bugün bize yol gösterenler kimlerdir? Bunlar, Mukaddes Kitabı Tanrı’nın ilham edilmiş Sözü olarak kabul eden, bunu yolları için ışık yapan ve mesajını dünya çapında ilan edenlerdir. (II. Tim. 3:16; Mezm. 119:105; Mat. 24:14) Tanrı’nın indinde iyi bir nam kazanmak istiyorsak, biz de onlar gibi sadık rehberler olmalıyız.—I. Pet. 3:15; Kol. 4:6.
6 Tanrı’nın indinde iyi bir nam yapmaya çalışırken, sadece O’nun Sözünü tetkik etmekle ve başkalarına nasıl cevap vereceğimizi öğrenmekle yetinmemeliyiz. Öğrendiklerimizi başta kendimiz için uygulamalıyız; onları ‘yüreğimize koymalıyız.’ (Vaiz 7:2) Acaba biz ne tür kişileriz? “Yüreğin gizli insanı” açısından ne durumdayız? ‘Ne tür kişiler olmamız lazımdır?’ (I. Pet. 3:4; II. Pet. 3:11; Romalılar 2:21, 22 ile karşılaştır) Görünüşler aldatıcıdır. (I. Sam. 16:7) İnsanları güzel görünen dış görünüşle aldatabiliriz. (Mat. 23:3, 23, 27, 28), fakat ‘yürekleri araştıran’ Yehova’yı aldatamayız. Bu nedenle, görünüşümüz gerçek yürek durumumuzu yansıtmalıdır.—Yer. 17:10.
7 Öyle ise ne tür bir kişi olmakla Tanrı’nın indinde iyi bir nam kazanabiliriz? Romalılar 12:9–19, 21’i oku. İşte böyle olmalıyız. Bu nitelikleri edinebilmek için de, aynı hedefleri seçmiş olan kişilerle arkadaşlık etmeliyiz; onlarla bir araya gelip toplanmalıyız. (I. Kor. 15:33; İbr. 10:25) Biz ölüm ‘vaktimizi bilmeliyiz’; bu nedenle zihnimizi yenileyerek, eski şahsiyeti bertaraf etmeli ve yeni şahsiyeti giyinerek dikkatimizi Tanrı’nın indinde iyi bir nam yapmak çabası üzerinde toplamalıyız. O zaman ‘ölüm günümüz doğduğumuz günden iyi olacaktır.’ (Vaiz 7:1) Tabii, yeryüzünde yaşamayı ümit edenler için bu ölüm günü hiç gelmeyebilir. Son ne zaman gelirse gelsin, kendimize iyi bir nam yapma vakti ŞİMDİDİR. Bu konuda bildiklerimizi başkalarıyla paylaşma vakti de ŞİMDİDİR. Bunu yaparak Tanrı’nın indinde iyi bir nam kazanalım.