Devamlı Hazır Bulunmak Gerçekten Zevkli ve Güzeldir!

¹ Eski Alman Demokratik Cumhuriyeti’nde işimizin üzerindeki yasak kaldırıldığı ve kardeşlerimiz tekrar serbestçe toplanabildiklerinde unutulmaz bir sevinç yaşadılar. Kısa bir zaman sonra orada hizmet eden bir çevre nazırı kardeşlerin bu olanağı ne denli takdir ettiklerini belirten bir mektup yazdı. Bir cemaat hakkında şunları yazdı: “ibadetler bir okulun konferans salonunda yapılıyor; salı akşamı, ziyaretimin başlangıcında kalorifer bozuldu. Dışarısı eksi 15-20 derece, içerisi de ancak 5 dereceydi. Kardeşler palto, kaşkol, eldiven, şapka ve botlarla oturuyorlardı. Sayfaları çevirmek imkânsız olduğundan kimse konuşmamı Mukaddes Kitabından izleyemedi. Fakat beni etkileyen, hiç kimsenin ağzından bir yakınma sözünün işitilmemesiydi. Tüm kardeşler orada bulunmanın gerçekten zevkli ve güzel bir şey olduğunu belirttiler.”

² Bu sözler, belki bize görünüm değişimi sırasında orada olan Petrus’un “Üstat, bizim için burada bulunmak iyidir” sözlerini hatırlatıyor. (Luka 9:33) Gerçekten de, Petrus o olayda hazır bulunmasaydı, ne büyük bir ayrıcalığı kaçırmış olacaktı!

³ İsa’nın vefalı takipçileri olan bizler neden ibadetlerde hazır bulunmayı böylesine ciddiye alıyoruz? İlk olarak, ibadetlerde hazır bulunmakla Yehova’nın emrine itaat ettiğimizi kanıtlıyoruz, ikincisi, orada verilen Mukaddes Kitaba dayalı öğretime ihtiyacımız olduğunu biliyoruz ve üçüncüsü, kardeşlerimizle arkadaşlık etmenin değerini fark ediyoruz. Evet, ibadetlerde devamlı hazır bulunmanın hakiki tapınmanın sürekli bir özelliği olduğunu anlıyoruz. Üç bin yıl önce Mezmur yazarı, “senin ismini kardeşlerime ilân edeceğim, cemaat içinde sana hamdedeceğim” dedi.—Mezmur 22:22.

⁴ Zaman zaman bir iki ibadeti kaçırmakta geçerli nedenimiz olabilir. Diğer yandan, bazı kardeşlerin, ciddi sağlık sorunları, bedeni özürleri, yorucu iş planları veya yoğun öğretim programlarına rağmen hemen her zaman ibadetlerde hazır bulundukları gerçeğini gözden kaçırmak istemiyoruz. (Luka 2:37 ile karşılaştırın.) Onlar bizim için çok iyi bir örnektir!

⁵ Tabii, yalnızca kendimizin ibadette hazır bulunmasıyla ilgilenmiyoruz. Devamlı hazır bulunmayı zor bulan başkalarına yardım etmekle de ilgileniyoruz. Acaba onları ibadetlere götürebilir miyiz? Ayrıca, ilgi gösterenleri unutmak istemiyoruz. Birinci Korintoslular 14:24, 25 ayetleri onları ibadetlere mümkün olduğu kadar erken davet etmemizin önemini vurguluyor.

⁶ Bu arada “Tanrı’nın Sözüne İman” Bölge toplantısı yaklaşıyor. Toplantıda hazır bulunup tüm programı dikkatle izleyerek imanımızı kanıtlama fırsatını kuşkusuz takdir ediyoruz. Doğu Almanya’da işimizin hâlâ yasak olduğu 1972 yılında hakikati öğrenip ancak 20 yıl sonra ilk kez bir büyük toplantıya katılabilmiş bir birader şunları yazdı: “Katıldığım ilk büyük toplantıyı hiç unutmayacağım. O kadar kardeşle arkadaşlık edebilmek beni çok etkiledi. Birçok başkaları gibi, ilahiler söylerken benim de gözlerim yaşla doldu. Bir kongrede kişisel olarak hazır bulunmanın sevincini yaşamak harikuladeydi.”

⁷ Tanrı’nın kavminin, ibadetlerini takdir ettiği bellidir. İster cemaat ibadetleri ister büyük toplantılar olsun devamlı hazır bulunmak gerçekten zevkli ve güzeldir!