Yehova’nın Ruhu Bizimledir
1 Yehova’nın Şahitleri olarak çok büyük bir görevimiz var. İsa “önce bütün milletlere incilin vâzolunması gerektir” demişti. (Mar. 13:10) İnsani bakış açısından bu olanaksız görünse de, öyle değildir. Bizi evrendeki en büyük kuvvet, Tanrı’nın ruhu desteklemektedir.—Mat. 19:26.
2 Birinci Yüzyıldaki Kanıtlar: İsa, İşaya’nın peygamberliğini kendisine uygulayarak şunu dedi: “Rabbin Ruhu üzerimdedir . . . . müjdeyi vâzetmek için.” (Luka 4:17, 18) Göğe çıkmadan önce resullerine “dünyanın en uzak yerine kadar” şahitlik etmek üzere mukaddes ruh vasıtasıyla benzer şekilde güçlendirileceklerini söyledi. Bir süre sonra Filipus, Etiyopyalı bir saray görevlisine vaaz etmek üzere mukaddes ruh tarafından yönlendirildi; yine mukaddes ruh Petrus’u Romalı bir yüzbaşıya gönderdi ve Pavlus ile Barnabas’ı Milletlere vaaz etmek üzere yolladı. Bu gibi farklı geçmişleri olan insanların hakikate karşılık vereceğini kim düşünürdü? Yine de, onlar gerçekten olumlu bir karşılık verdiler.—Res. İşl. 1:8; 8:29-38; 10:19, 20, 44-48; 13:2-4, 46-48.
3 Günümüzdeki Kanıtlar: Vahiy kitabı, “Ruh ve gelin: Gel, . . . . istiyen meccanen hayat suyu alsın” diyerek mukaddes ruhun günümüzdeki vaaz etme işi üzerindeki etkisini vurguluyor. (Vah. 22:17) Mukaddes ruh Mesih’in gelin sınıfını ve arkadaşları olan ‘başka koyunları’ tüm insanlara iyi haberi vaaz etmek üzere harekete geçirdi. (Yuh. 10:16) Her zaman Tanrı’nın ruhunun bize yardımcı olacağına güvenerek vaaz etme işimizde cesur olmalı ve her tür insana yaklaşmak konusunda asla duraksamamalıyız. 1998 yılıyla ilgili haberler Tanrı’nın ruhunun, hizmetçileriyle beraber olmaya devam ettiğine ilişkin ikna edici kanıtlar vermektedir. Sonuçlara şöyle bir bakın. Geçen iki hizmet yılı boyunca her gün ortalama olarak 1.000’den fazla kişi vaftiz edildi.
4 Biz, Gökteki Krallık mesajını Yehova’nın istediği ölçüde vaaz etmeye devam ederken Tanrı’nın ruhunun bizimle beraber olacağına güvenebiliriz. Bunun bilincinde olmamız bizi teşvik etmeli ve en büyük öneme sahip Gökteki Krallık işinde var gücümüzü ortaya koymak üzere bizi harekete geçirmelidir.—I. Tim. 4:10.