Onlara Cinsel Eğitimi Kim Veriyor?
YENİ doğmuş bir bebek insana ne çok sevinç verir! Ana baba ona sahip olmaktan mutluluk duyar, onunla oynar ve yaptığı hemen hemen her şeyi arkadaşlarına anlatır. Fakat çok geçmeden, onun kendilerine büyük yeni sorumluluklar getirdiğini de anlamaya başlarlar. Bunların en önemlilerinden biri, çocuğa, ahlaksızlığın gittikçe arttığı bir dünyada kendini korumasını öğretmektir.
Ana baba, bu sevimli küçüğü, sıcak ve mutlu bir aile hayatından sevinç duyan ve ilerde kendisi de Tanrı’dan korkar çocuklar yetiştirebilecek olgun bir yetişkin olmak üzere nasıl eğitebilir? Bazı ana babalar buna başa çıkılamaz bir görev olarak bakıyor, bu nedenle burada ele alınacak bazı önerilerin takdir edileceğine inanıyoruz.
Çocuklarınıza büyük olasılıkla kendi ana babanızın size verdiği eğitime benzer bir eğitim veriyorsunuz. Ne var ki, çoğu ana baba cinsel konuda ya pek az eğitildi ya da hiçbir eğitim almadı. Siz iyi bir eğitim aldıysanız bile, dünya, dolayısıyla çocukların ihtiyaçları da değişti. Ayrıca, bu derginin okuyucularından birçoğu daha yüksek standartları ve daha iyi bir yaşam yolunu benimsemiştir. Bu nedenle kendinize şunu sorabilirsiniz: ‛Acaba çocuklarıma öğretme şeklim şimdi sahip olduğum görüşlere ve çocuklarımın büyüyen ihtiyaçlarına ayak uydurdu mu?’
Bazı ana babalar, bu konuda bilgi sahibi olmayı çocuklarına bırakıyor. Fakat bu davranış korkutucu soruların ortaya çıkmasına neden olmaktadır: Onlar ne öğrenecekler? Ne zaman? Kimden ve hangi koşullar altında?
Okullarda Ne Öğretiliyor
Çoğu ana baba şunu söylüyor: “Eh, onlar bunu okulda öğrenecekler.” Birçok okulda cinsel konuda eğitim veriliyor, fakat bunun pek az bir kısmında ahlaksal konulara yer verilmektedir. ABD’nin Eğitim eski Bakanı William J. Bennett 1987’de, okulların “ahlaksal ayırımlar konusunda bilinçli bir tiksinti” sergilediğini söylemiştir.
İki sevimli kız babası olan Tom, onların öğretmenleri olan kadına şunu sordu: “Evlilik dışı cinsel ilişkilerin yanlış olduğunu niçin açıkça söylemiyorsunuz?” Öğretmen, bunu söylemeye istekli olduğunu, fakat okulun, çocukların evli olmayan annelerini ve birlikte yaşadıkları erkek arkadaşlarını gücendirmek istemediğini söyledi. Böylece okullar öğrencilere, seçeneklere sahip olduklarını söylüyor ama hangi seçeneğin doğru olduğunu hemen hemen hiç söylemiyor.
‘Ona Bir Kitap Alacağım’
Başka ana babalar şöyle diyebilirler: “Onlara bir kitap alacağım.” İyi bir kitap belki yardım edebilir, fakat onun söylediği şeylerle aynı fikirde olduğunuzdan emin olmaya çok dikkat etmelisiniz. Bu konu üzerindeki kitapların çoğu ahlaksal değerlere pek yer vermez; neyin yanlış ya da neyin doğru olduğundan bile söz etmezler. Bunlardan bazıları aslında ahlaksız alışkanlıkları tavsiye etmektedir. Cinsel faaliyetin evlilikle sınırlandırılması gerektiğini söyleyen bir kitaba ender rastlanır.
Bu nedenle, çocukları ahlak konusunda eğitme sorumluluğu, Tanrı’nın başlangıçta bu sorumluluğu verdiği kişilere, yani çocuklarını seven ana babalara düşer. Mukaddes Kitap babalara şunları söyler: “Ve onları [Tanrı’nın kanunlarını] oğullarının zihnine iyice koyacaksın, ve evinde oturduğun, ve yolda yürüdüğün, ve yattığın, ve kalktığın zaman bunlar hakkında konuşacaksın.”—Tesniye 6:7.
Aslında, ana babalar çocuklarının en iyi öğretmenleri olabilir. Hiçbir kitap veya okul onların inancının gücünün veya sağlıklı bir aile örneğinin yerini tutamaz. William Bennett bunu şu şekilde ifade etti: “Araştırmalar ana babaların cinsel eğitimle ilgili esas kaynak olduğu durumlarda çocukların cinsel ilişkide bulunma olasılığının pek az olduğunu . . . . Ana babaların bu hususta herkesten daha çok rol oynadığını” gösteriyor.
Bununla birlikte bazı ana babalar, bilginin çocuğu öğrendiği şeyleri denemeye yöneltebileceğinden korkmaktadır. Tabii bu, büyük ölçüde ne öğretildiğine ve nasıl öğretildiğine bağlıdır. Gerçek şudur: Gençler ilerde cinsel konuda bilgi edineceklerdir. Onların bunu sokaktaki veya okuldaki birinden ya da kirli düşünüşlü yetişkinlerden öğrenmektense, ahlak sahibi olan ve kendilerini seven ana babalarından doğru ve şerefli bir şekilde öğrenmeleri çok daha iyi olmaz mı?
Fakat şu soru hâlâ kalıyor: Acaba bu şeyleri Tanrı’nın istediği gibi ve saygılı bir yolla nasıl öğretebilirsiniz? Gençler çevrelerinden “bunu herkes yapıyor” şeklinde ifadeler işittikleri zaman, en iyi ve en mutlu insanların bunu yapmayanlar olduğuna onları nasıl ikna edebilirsiniz? Mukaddes Kitabın ‛zinadan çekinin’ kuralına göre yaşamanın kişiyi en iyi ve en mutlu hayata yöneltmekle kalmayıp, aynı zamanda Tanrı’yı memnun eden tek yol olduğunu anlamalarına nasıl yardım edebilirsiniz? Sonraki makaleler bu önemli sorulara çok değerli cevaplar sunacak.—I. Selânikliler 4:3.
[Sayfa 3’teki pasaj]
“Ana babaların çocuklarına aşıladıkları değerler hâlâ en önemli şeyler olarak görülmektedir.”—U.S.News & World Report