Birçok Kısımdan Oluşan Bileşik Alamet

Dünyanın Sonu—Ne Kadar Yakın?

BİR fili görmeye giden altı Hintli körü anlatan bir Hint masalı vardır. Birincisi filin bir yanına dokunup: “Aman Tanrım! Bu fil denen şey tıpkı bir duvara benziyor” der. İkincisi filin dişine dokunup: “Fil mızrağa benziyor” der. Üçüncüsü hortumuna dokunup: “Bir yılana benziyor” der. Dördüncüsü ise, elini uzatıp dizine dokunur ve: “Tamam, fil bir ağaca benziyor” der. Beşincisi kulağını elleyip: “Bu harika fil bir yelpazeye benziyor” der. Altıncısı filin kuyruğuna asılıp: “Anladım, fil halata benziyor” der. Altı kör filin neye benzediği konusunda uzun uzun ve sesli olarak tartışır, ama hiçbiri doğru tanımı veremez. Tam olmayan bilgilerle tam bir tablo oluşturulamaz.

İsa’nın dönüşüyle ilgili alametin tanınmasında da benzer bir sorun ortaya çıkar. İsa, şakirtlerinin sordukları “senin gelişine (huzuruna) ve dünyanın sonuna alâmet ne olacak” sorusuna karşılık olarak, “millet millete karşı, ülke ülkeye karşı kalkacak; büyük zelzeleler, ve yer yer kıtlıklar ve vebalar olacak” dedi. (Matta 24:3; Luka 21:10, 11) Fakat Mesih’in 1914’te döndüğüne kanıt olarak yalnız bu şeyler söylenirse, insanlar: “Evet ama, savaş, açlık, veba ve depremler her zaman vardı” diyerek itiraz edecekler. Ve bunda haklıdırlar.

Bu birkaç özellik—gerçi şimdiye kadar görülmemiş sıkıntılara neden oluyorsa da—birçok kişi için İsa’nın dönüşünü işaretlemeye yeterli değildir; alameti bütünlemek ve yanlış anlaşılamayacak hale getirmek üzere daha fazlası gereklidir. Dünyanın sonunun yakın olduğu duyurusu, alametin sadece görülen bir ya da birkaç kısmına dayanarak yüzeysel delillere göre yapılırsa, yanlış alarmların verilmesiyle sonuçlanır. Gerekli olan, İsa’nın dönüşüne ilişkin verdiği özelliklerin bir ya da birkaçı değil, bütünüdür. İsa, huzurunu işaretlemek üzere bileşik bir alamet verdi: o, kendisine kesinlik kazandıracak yeterince özelliğe sahip, birçok farklı kısımdan oluşan bir alametti; bu da onu, bütünüyle ele alındığında yanlış anlaşılamayacak bir alamet durumuna getirir.

Bileşik alamete bir örnek olarak, ilk gelişinde İsa’yı Mesih olarak tanıtmak üzere Mukaddes Kitapta verileni ele alalım. Bu alamet, İbranice Mukaddes Yazılarda Mesih ile ilişkili olarak belirtilmiş birçok olayı içeriyordu. İsa, şakirtlerine bu ayetlerden bazılarını açıklamış, ama onlar bunların önemini anlamamışlardı. Şakirtler, genelde diğer Yahudiler gibi, Roma’yı devirecek ve kendileriyle beraber dünyada hüküm sürecek bir Mesihi arzuluyorlardı. Bu nedenle, İsa öldüğünde şaşkınlığa düşüp perişan oldular. İsa diriltildikten sonra onlarla buluştu ve şunları söyledi: “Benim hakkımda Musanın şeriatinde, peygamberlerde ve mezmurlarda yazılmış olan bütün şeylerin yerine gelmesi gerektir, diye daha sizin ile beraberken, söylediğim sözler bunlardır. O zaman kitapları anlamak için onların zihnini açtı.”—Luka 24:44, 45.

Kingdom Interlinear Translation’daki 45. ayete göre, İsa, bunu yaparken, Mukaddes Kitabın İbranice bölümünden, geleceği vaat edilen Mesih’in hayatı ile ilgili olay ve koşulları önceden bildiren “ayetleri bir araya toplayıp”, bunları, kendi yaşamındaki gerçekleşmeleri niteliğindeki olaylarla yan yana getirdi. Sonraları, resul Pavlus da, İsa’nın Mesih olduğunu “tefsir edip anlatarak . . . . kitaplardan söy”lerken aynı yöntemi kullandı. (Resullerin İşleri 17:3) Yine Kingdom Interlinear tercümesi, Pavlus’un, İbranice Mukaddes Yazılardaki Mesih ile ilgili peygamberlikleri “baştan sona açıp”, onları, İsa’nın yaşamındaki gerçekleşmeleri niteliğindeki olaylarla “yan yana getirerek” bunu yaptığını söylemekle, bu yöntemi açıklığa kavuşturur. İlişikteki çerçevede, İsa’nın yaşamındaki olaylarla gerçekleşen ve onun önceden bildirilen Mesih olduğunu kanıtlayan İbranice Mukaddes Yazılardaki bu peygamberliklerden örnekler veriliyor. Bu bize bileşik bir alametin nelerden oluştuğunu anlatır.

Mesih’in Huzurunun Bileşik Alameti

İsa’nın ikinci gelişinin, ya da daha doğrusu, huzurunun zamanını işaretleyen işte böyle bileşik bir alamettir. Matta 24:3’te geçen ve birçok tercümelerde “geliş” olarak tercüme edilen Yunanca parusia sözcüğü, onun geliş ya da varış zamanını kastetmez: bunun yerine, zaten gelmiş olduğu, hazır bulunduğu anlamına gelir. İsa’nın durumunda, bu, onun Yehova’nın tahta geçirilmiş Kralı olarak görünmez şekilde hazır bulunduğu ve gökten hüküm sürdüğü anlamına gelir. Bu tanım, İsa’nın, Yuhanna 14:19’daki: “Biraz zaman daha, ve dünya artık beni görmez” ifadesiyle uyumludur. O, bedenen görünür durumda olmayacağından, dönüşünü ve Yehova’nın hüküm süren Kralı olarak görünmez huzurunu belirleyecek bir alamet vermişti.

Onun verdiği alametin yalnızca bir ya da birkaç özelliği yoktu. Mesih olarak birinci gelişindeki bileşik alamet gibi, bunun da bileşik bir alamet oluşturmak üzere bir araya toplanması gereken birçok özelliği vardı. Mesih, böylece, Yehova’nın gökte tahta geçirilen, fakat gücünü ve etkisini yeryüzünün sorunlarına yönelterek hüküm süren Kralı, olarak görünmez huzurunun bu zamanda olduğunu yanlış anlaşılamayacak şekilde birçok özellik veya olayla ortaya koyar. Bu bileşik alametin birçok özelliğinin değil de yalnız bir iki özelliğinin üzerinde durulursa, yanlış alarm verilebilir. Bu, filin vücudunun yalnız bir kısmını elledikten sonra yanlış bir sonuca varan Hindistanlı altı körün yaptığına benzer.

İsa tarafından verilen bu bileşik alamet ve üç resul tarafından verilen ek koşullar, 1914’ten beri dikkate değer şekilde yerine gelmeye başlamıştır. Aşağıda bu değişik özelliklerin ve onların gerçekleşmelerinin bir özeti veriliyor.

“Millet millete karşı, ülke ülkeye karşı kalkacaktır.” (Matta 24:7) 28 ülkenin katıldığı ve 14 milyon insanın öldürüldüğü I. Dünya Savaşı 1914 yılında başladı. Onu, 59 ülkenin katıldığı ve 50 milyon insanın öldürüldüğü II. Dünya Savaşı izledi.

“Yer yer . . . . vebalar olacak.” (Luka 21:11) I. Dünya Savaşının bitiminde, 21 milyon insan İspanyol gribinden öldü. O zamandan bu yana kalp hastalıkları, kanser, AIDS ve başka yaygın hastalıklar yüz milyonlarca insanın ölümüne neden oldu.

“Kıtlıklar . . . . olacak.” (Matta 24:7) Tarihte görülen en büyük açlık I. Dünya Savaşından sonra patlak verdi. Bunu, II. Dünya Savaşından sonra gelen bir başka dehşetlisi izledi ve şimdi kötü veya yetersiz beslenme dünyanın beşte birini etkiliyor. Her yıl 14 milyon çocuk yetersiz beslenmeden ölüyor.

“Büyük zelzeleler . . . . olacak.” (Luka 21:11) 1914’ten sonraki birkaç önemli depremi göz önünde bulunduralım. 1915’te İtalya’da 32.610 kişi yaşamını yitirdi; 1920’de Çin’de 200.000 ölü; 1923’te Japonya’da 143.000 ölü; 1939’da Türkiye’de 32.700 ölü; 1970’de Peru’da 66.800 ölü; 1976’da Çin’de 240.000 (bazı kaynaklara göre 800.000) ölü; 1988’de Ermenistan’da 25.000 ölü.

‘Fesadın (Kanunsuzluğun) çoğalması.’ (Matta 24:12) 1914’ten beri kanunsuzluk şahlanıyor; bugün patlama durumuna gelmiştir. Cinayetler, tecavüzler, soygunlar, çete savaşları gazete manşetlerini kaplayıp haberleri dolduruyor. Politikacılar halkı dolandırıyor, erinlik çağındaki gençler silah taşıyıp adam öldürüyor, okul çağındaki çocuklar birbirini soyuyor. Birçok yörede gündüzleri bile sokakta yürümek tehlikeli oldu.

“Şaşkınlıkta olan milletlere . . . . sıkıntı olacaktır; insanlar korkudan, ve dünyaya gelmekte olan şeyler için beklemekten bayılacaklar.” (Luka 21:25, 26) Suçluluk, şiddet, uyuşturucu bağımlılığı, yıkılan yuvalar, ekonomik istikrarsızlık, işsizlik—bu liste uzadıkça uzuyor. Ünlü bir bilim adamı şöyle yazdı: “Korkuyla yiyip, korkuyla uyuyup, korkuyla yaşayıp, korkuyla öleceğiz.”

“Son günlerde çetin anlar gelecektir.” (II. Timoteos 3:1) Resul Pavlus, ‘her ahlaki hissi kaybeden’ insanlardan söz etti. (Efesoslular 4:19) Bununla birlikte, “son günlerde” olacağını önceden bildirdiği ahlaksal çöküşün üzerinde ayrıntılı bir şekilde durdu. Şu sözler, günümüzün haberlerini andırıyor: “Bunu bil ki, son günlerde çetin anlar gelecektir. Çünkü insanlar, kendilerini seven, parayı seven, övünücü, mağrur, küfürbaz, ana babaya itaatsiz, nankör, murdar, şefkatsiz, amansız, iftiracı, nefsine mağlûp, azgın, iyilik düşmanı, hain, inatçı, kibirli, zevki Allahtan ziyade seven, takva (Tanrısal bağlılık) suretini gösterip onun kuvvetini inkâr edenler olacaklardır; bunlardan da yüz çevir.”—II. Timoteos 3:1-5.

“Son günlerde alaycılar . . . . geleceklerdir.” (II. Petrus 3:3, 4) Gazeteler, haberler, dergi, kitap ve filmler, Mukaddes Kitabı küçümseyerek reddediyor ve onun yerine, Petrus’un önceden bildirdiği gibi: “Onun zuhurunun (vaat edilmiş huzurunun) vadi nerededir? çünkü babaların uyudukları günden beri her şey hilkatin başlangıcından olduğu gibi kalıyor” diyerek, kendi serbest düşünüş tarzlarının propagandasını yapıyorlar.—II. Petrus 3:4.

“Benim ismim yüzünden size el atacaklar ve . . . . size eza edecekler.” (Luka 21:12) Yehova’ nın Şahitleri, 1914 yılından itibaren zalimce tutuklandı, sahte suçlamalarla mahkûm edildi, ayak takımının saldırısına uğradı ve binlercesi Hitler’in toplama kamplarına atılıp işkence gördü, çokları öldürüldü, bazılarının vahşice başları kesildi. Diktatörlükle ya da demokratik rejimle yönetilen başka ülkelerde ise, Yehova ve Gökteki Krallığı konusunda yapmakta oldukları şahadet işi yasaklandı ve Şahitler hapse atıldılar. Bütün bunlar, İsa’nın son günlerde yerine geleceğini söylediği olaylardı. —Matta 5:11, 12; 24:9; Luka 21:12; I. Petrus 4:12, 13.

“Krallığın bu iyi haberi . . . . bütün meskûn yerde vaaz edilecektir.” (Matta 24:14) Hangi iyi haber? Mesih’in Krallığının gökten hüküm sürdüğünü bildiren iyi haber; zaten İsa’nın bu olayla ilgili bileşik alamet hakkında peygamberlikte bulunmasına yol açan soru da o krallık üzerineydi. Bu iyi haber 1914’ten beri Yehova’ nın Şahitleri tarafından vaaz edilmektedir. Bu işi üstlenenlerin sayısı 1919’da dört bin, 1990’da dört milyondan fazla, 1992’nin bir ayında ise 4.472.787 kişiydi. Mukaddes Kitaba dayalı yayınlar 200 dilde ve 229 ülkede dağıtıldı. Bileşik alametin bu özelliği bundan önce hiçbir zaman gerçekleşmedi.

“Yeri harap edenleri harap etmek.” (Vahiy 11:18) Açgözlü insanlar her zaman kendi bencil kazançları için yeri harap etmeye hazırdılar, fakat neslimizden önce yaşayanlar bunu yapabilecek güce sahip değillerdi. Bugün ise, 1914’ten beri, modern teknoloji bu gücü ellerine verdi ve onlar da bunu kötüye kullanıyorlar. Yeri harap ediyorlar.

Bunun sonucu olan kötü durumlardan birkaçı şöyle sıralanabilir: Asit yağmurları, yerkürenin ortalama ısısının yükselmesi, ozon tabakasındaki delikler, tehlikeli tarım ilaçları, zehirli çöplükler, çöp dağları, nükleer atıklar, petrol döküntüleri, işlemden geçmeden boşaltılan lağım pislikleri, ölen göller, harap edilen ormanlar, kirletilen yeraltı suları, yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalan hayvan türleri, insan sağlığına verilen zarar.

Bilim adamı Barry Commoner şunları diyor: “Yerin kirletilmesi kontrol altına alınmaksızın böyle devam ederse, sonunda, gezegenimizin insanın yaşamasına elverişli bir yer olmasını sağlayan koşulların yok edileceğine inanıyorum. . . . . Sorun, bilimsel bilgisizlikten değil, bilerek yapılan açgözlülükten kaynaklanıyor.” State of the World 1987 şunları diyor: “İnsanın etkinliklerinin çapı yerin oturulabilirliğini tehdit etmeye başladı.” 1990’da yayımlanan bir televizyon dizisine, anlamlı olarak, “Gezegeni Kurtarma Yarışı” adı verildi.

Bir neslin içinde, tek bir alamet olarak bir araya gelen bu birçok olay rastlantı sayılıp reddedilemez. Onların büyüklükleri de olaya ağırlık katar. Ayrıca, iyi haberin küre çapında vaaz edilmesi ve yerin harap edilmesi gibi bazı olaylar, yaratılışın başlangıcından beri hiçbir zaman görülmemiş olaylardır. Mesih İsa’nın huzurunun bileşik alameti apaçıktır.

“Bir kimsenin işitecek kulakları varsa, işitsin.”—Markos 4:23.

[Sayfa 7’deki çerçeve]

İsa’nın Mesih Olarak İlk Gelişinin Bileşik Kanıtı

YAHUDA sıptından doğdu (Tekvin 49:10); nefret edildi; resullerinden biri tarafından ihanete uğradı; giysisine kura atıldı; ödle karıştırılmış sirke verildi; direkteyken hakaret gördü; hiçbir kemiği kırılmadı; çürüme görmedi; diriltildi (Mezmur 69:4; 41:9; 22:18; 69:21; 22:7, 8; 34:20; 16:10); bakireden doğdu; Davud’un soyundan geldi; sürçme taşı oldu; reddedildi; suçlayanlar önünde ağzını açmadı; başkalarının acılarını taşıdı; günahkârlarla sayıldı; kurban olarak öldürüldü; böğrü delindi; ölümünde zengin adamla beraberdi (İşaya 7:14; 11:10; 8:14, 15; 53:3; 53:7; 53:4; 53:12; 53:5; 53:9); Mısır’dan çağrıldı (Hoşea 11:1); Beytlehem’de doğdu (Mika 5:2); kral olarak takdim edildi; sıpa üzerine bindi; 30 gümüş karşılığında ihanete uğradı; takipçileri dağıldı.—Zekarya 9:9; 11:12; 13:7.

[Sayfa 8’deki çerçeve]

İsa’nın İkinci Gelişi Sırasında Kral Olarak Huzurunun Bileşik Alameti

DÜNYA savaşı; kıtlıklar; salgın hastalıklar; depremler (Matta 24:7; Luka 21:10, 11; Vahiy 6:1-8); kanunsuzluğun çoğalması; insanların birbirini ele verip birbirinden nefret etmesi; ana-babaya itaatsizlik; şefkatsizlik; nefsine yenik düşmek; amansızlık (herhangi bir anlaşmaya açık olmamak); parayı sevenler; zevki Tanrı’dan çok sevenler; Tanrısal bağlılığın bir şeklini gösterip de onun kuvvetini inkâr edenler; küfürbazlar; azgınlar; İsa’nın takipçilerine eza edilmesi; takipçilerinin mahkeme önüne götürülmesi ve öldürülmesi (Matta 24:9, 10, 12; Luka 21:12; II. Timoteos 3:1-5); İsa’nın huzuruyla alay edenler; her şey yaratılışın başlangıcından olduğu gibi kalıyor diyenler (II. Petrus 3:3, 4); çevreyi harap edenler.—Vahiy 11:18.