Rusya’yı Yeniden Ziyaret

ESKİ SOVYETLER BİRLİĞİNDE EN BÜYÜK DEĞİŞİKLİKLERDEN BİRİ DİN HAKKINDA KONUŞMA ÖZGÜRLÜĞÜ OLMUŞTUR. BİRÇOK RUS BU ÖZGÜRLÜĞÜ MUKADDES KİTAP ÖĞRETİLERİNİ ARAŞTIRMAK ÜZERE KULLANDI. SONUÇ, HEMEN HEMEN ÇAĞDAŞ BİR MUCİZEYDİ.

28 TEMMUZ 1993 sabahı, New York Times gazetesini elime alıp birinci sayfada Moskova’da çekilmiş büyük bir vaftiz fotoğrafını görmek benim için büyük bir sürpriz oldu! Bu haberin başlığı şöyleydi: “Rusya’da dinin serbest bırakılması, din değiştirenlerin Yehova’nın Şahitleri olarak toplu vaftizi için Moskova Locomotive Stadyumuna getirdi.”

Karım ve ben Rusya’dan henüz bir gün önce dönmüştük. 1.489 kişi vaftiz edilirken orada hazır bulunduk. Rusların gösterdiği, İsa’nın takipçilerine özgü sevgi ve ruhi şeylere karşı ilgi bizi gerçekten etkiledi. Pazar akşamı bölge toplantısının kapanış konuşmasından sonra yaşadığımız bir tecrübe bunu gösterir.

Metro ile otele dönerken, 18, 19 yaşlarındaki genç bir adamın yanına oturdum. What Hope for Dead Loved Ones?a (Ölmüş Olan Sevdiklerimiz İçin Ne Ümit Var Hangi Ümit Var?) adlı Mukaddes Kitaba dayalı yayının Rusçasını verdim. Kısaca göz gezdirdikten sonra annesine verdi. Gence bir başkasını verdim. O sırada girişteki “İnsan ölürse dirilir mi?” sorusuna işaret edip kuşku ifade eden bir tonla İngilizce şöyle sordu: “Buna inanıyor musunuz?”—Eyub 14:14.

Göz göze gelmek için ona doğru döndüm ve emin bir ifadeyle cevap verdim: “Buna gerçekten inanıyorum!” Hemen ekledim: “Şunu düşünün. Zekâ sahibi, düşünen insanlar olarak yaşamımız bir mucize. Daha Üstün Biri insanlar olarak gelişmemizi kontrol eden kanunlardan sorumlu olmalı. Bu yüzden, bu Üstün Kişinin bir kez daha yaşaması için ölmüş bir kişiyi yeniden yaratabileceğine inanıyorum.”

Genç hemen yayını okumaya başladı. Bitirdiğinde, Rusça, Tanrı Bizimle Gerçekten İlgileniyor Mu? küçük kitabını verdim. Daha fazla şey öğrenmek istiyordu, ancak bir sonraki metro istasyonunda inmeliydik. Delikanlı ve annesi o gece trene yetişmeleri gerektiği halde, bizimle bir kaç dakika daha fazla konuşmak için metrodan indiler. Kısaca Mukaddes Kitap tetkik programımız hakkında açıklamada bulunduktan sonra küçük kitabın arkasındaki, daha fazla bilgi için yazabilecekleri adresi onlara gösterdim.

Ertesi gün Rusya’dan ayrıldık; ancak böyle rastlantılar bizde silinmez bir iz bıraktı.

Rusya’yı Unutamadık

Eski Sovyetler Birliğinde Yehova’nın Şahitleri üzerindeki yasağın, sonunda Mart 1991’de kaldırılmasının ardından vaftiz edilen inanılmaz sayıdaki yenileri düşünmeye devam ettim. 1991’in yazında hemen yedi toplantı düzenlendi ve 7.820 kişi suya daldırıldı. Daha sonra 1993 yazında düzenlenen toplantılarda—Moskova’da katıldığımız da dahil—11.238 kişi suya daldırıldı.

Yehova’nın Rusya’daki Şahitlerinin iyi haberi vaaz etme konusunda gösterdikleri şevk birçok Rus’un dikkatinden kaçmadı. Rusların Mukaddes Kitap öğretilerine verdikleri karşılığı düşündüğünüzde bu sanki bir mucize gibi geliyor.

‘Böyle hızlı bir büyüme nasıl mümkün olabilir?’ diye merak ettik. ‘Ruslar, Mukaddes Kitap öğretilerinde ne derece iyi bir temele sahipler?’

Moskova’da yaşayan bir çift Rusya’yı tekrar ziyaret edecek olursak, bize yatacak yer ayarlayacaklarını söyleyince, yolculukla ilgili planlar yapmaya başladık. Rusların Mukaddes Kitap hakikatlerine gösterdikleri olağanüstü ilgi hakkında başka haberler aldıkça yolculuğa bir an önce çıkma isteğimiz de arttı.

Sıcak Bir Rus Ailesi

Temmuz’un 24’ünde, bavullarımızla, Moskova’da kalacağımız yere vardık; arkadaşlarımızın apartmanından yürüyerek yaklaşık 10 dakika mesafede ikinci katta bir daireydi. Yanlarında kalacağımız aileden sadece 15 yaşındaki Katya bizi karşılamak üzere evdeydi, ailenin diğer fertleri hâlâ tarla hizmetindeydiler.

Kısa bir süre sonra ailenin diğer fertleri eve dönmeye başladı—anne Galina, 13 yaşındaki küçük kızları Zhenya ve son olarak baba Viktor. Onlardan hiçbiri yeterince İngilizce bilmiyordu ve bizim Rusçamız ise onların İngilizcesinden daha azdı. İngilizce konuşan arkadaşlarımız tercüman olarak yanımızda bulunduğunda iletişim kurmak oldukça kolaydı, ancak gittiklerinde zordu. Jestler ve Rusça-İngilizce sözlük kullanıyorduk. Katya ve Zhenya işaret dilini bildiklerinden iletişim kurmakta iyiydiler.

Bütün aile sadece iki yıl önce, aynı zamanda vaftiz edilmişlerdi. Viktor cemaatte hizmet-yardımcısıydı; kızlar okul tatillerini tarla hizmetinde daha fazla çalışarak geçirdiler. Okuldayken inançları hakkında konuşmaktan hiç çekinmiyorlardı. Aslında onların vaaz faaliyetleri okul dışındaki yetkililerin bile dikkatini çekti. Ailenin, ilgi gösteren kişilerle 28 ev Mukaddes Kitap tetkiki idare ettiğini öğrenmek bizi çok etkiledi.

Açıkçası, ailenin her bir üyesinin ilgi odağı Mukaddes Kitap tetkiki ve tarla hizmetiydi ve bundan dolayı hayatlarının zenginleştiğini görebiliyorduk. Onlar mutluluk saçıyorlardı.—Resullerin İşleri 20:35.

Mukaddes Kitap Hakkında Sağlam Bir Temel

Akşamları yatmadan önce aileye Mukaddes Kitaptaki ayetlerle ilgili sorular soruyordum. İlk önce Vahiy 21:3, 4’ün ne söylediğini sordum. Kızlar hemen, neredeyse bir ağızdan onu söylediler. Sonra İşaya 2:4’ü sordum. Onu da biliyorlardı; hatta kılıçların saban demirleri yapılacağını hareketlerle anlattılar.

İşaya 9:6, 7; 11:6-9; 25:8; 33:24; 35:5, 6 ve 65:21, 22 gibi Gökteki Krallık yönetimini ve yeni dünya nimetlerini anlatan ayetlerle devam ettim. Tüm aile, Mukaddes Kitaba bakmadan her ayetin içeriğini söyleyebiliyordu. Zaman zaman kızlar örneğin, aslanı güden bir çocukla ilgili ayeti bildiklerini tarif edici jestlerle gösteriyorlardı.

Bir başka akşam Tanrı’nın kimliği ile ilgili ayetler, özellikle İsa’nın Tanrı’dan daha aşağı olduğunu ve Tanrı ile İsa’nın aynı kişi olmadığını, ancak birlik içinde olduklarını gösteren ayetler üzerinde durduk. Aile, Yuhanna 10:30, Yuhanna 17:20, 21 ve I. Korintoslular 11:3 gibi ayetlerin içeriğini söyleyebiliyordu. Eşim ve ben, Mukaddes Kitabı ne kadar iyi bildiklerini görünce hayret ettik.

Salı sabahı, yaklaşık 10 kişi buluşup Metroyla, 2,5 saat boyunca insanlara Mukaddes Kitap hakkında konuştuğumuz güzel bir parka gittik. Gruplara ayrıldık ve ikişer ikişer çalıştık. Hizmet arkadaşlarımdan biri insanlara yaklaşmakta ve onları konuşmaya çekmekte çok başarılı olan Nadya isminde bir Rus kızıydı. O, dikkati Mukaddes Kitaptaki Tanrı’nın düşüncelerine çekmekte ustaydı. Kendi kendime, ‘tecrübeli bir müjdeci’ dedim. Daha sonra onun henüz 17 yaşında olduğunu ve sadece iki ay önce vaftiz edildiğini öğrenince hayretler içinde kaldım!

Buna benzer birçok tecrübemiz oldu ve bunlar bizde, Rusya’daki durumunun çok özel olduğu izlenimini bıraktı. Komünizmin çökmesinden sonra Rusların Mukaddes Kitap öğretilerini araştırma konusunda oldukça istekli oldukları görüldü. Onların çoğu iyi eğitim görmüş ve okumayı seven kimseler. Mukaddes Kitap hakikatlerini Şahitler yasak altında olduğu dönemde öğrenmiş bir Rus ailesini ziyaret ettiğimizde, küçüklerin bile okuma ve kavrama yeteneğinin iyi olduğunu gördük.

Çiftin küçük oğulları bir soru sormak istediğini söyledi. Tercüman vasıtasıyla bir istekte bulundu. O kadar duygulandım ki isteğini yazdığı takdirde bunu Awake! dergisini yayımlayanlara ileteceğimi söyledim. Hemen oturdu ve bir mektup yazdı. Aşağıdaki, yazdığı mektubun bir tercümesidir. Mektubun bir kopyası 25. sayfadadır.

“Seroşa, Rusya’dan Yehova’nın Şahitlerinin Teşkilatının merkez bürosuna yazıyor. Yedi yaşındayım, daha şimdiden babam ve annemle birlikte vaaz etmeye çıkıyorum. İnsanlarla Tanrı’nın Gökteki Krallığı hakkında konuşmayı seviyorum. Ayrıca Awake! dergisini okumayı da seviyorum. Rusya’ya Rusça olarak ayda bir geliyor, fakat İngilizce ayda iki kez çıkıyor. Bu dergiyi ayda iki kez almayı çok isterdim; çünkü onu çok, çok, ama çok seviyorum. Lütfen bunu yapın.”

Moskova’da edindiğimiz arkadaşlardan ayrılmak kolay değildi. Kısa zamanda onları çok sevdik.

İlk Hıristiyanlıkla Karşılaştırıldığında

Gece treni ile Tallinn’e (Estonya) hareket ettik. Orada, daha önce Sovyetler Birliğine ait olan bu yerde, şimdi vaaz etme faaliyetinin yönetildiği güzel yeni tesisleri gördük. Üç gün sonra St. Petersburg’a giden bir trene bindik. Her iki yerde de iman kardeşlerimiz Moskova’daki vaaz etme faaliyeti hakkında sorular sordular. “Orada bulunmam ve artışı görmem, Selâniklilere yazılan mektuplarla Resullerin İşlerinin 17. babının ilk bölümünde yazılanları daha iyi anlamama yardımcı oldu” dedim.

Aslında, Resul Pavlus’un Selânik’te yaptığı bir kaç haftalık hizmet esnasında orada bir cemaatin kurulması beni daima şaşırtmıştır. Beni hayrete düşüren bir başka konu da, yaklaşık bir yıl kadar sonra Pavlus’un bu yeni Hıristiyanlara dirilme, “bulutlarda alın”ma, ‘Yehova’nın günü,’ ‘barış ve güvenlik’ çağrısı ve “Rabbimiz İsa Mesihin gelişi” gibi derin ruhi konular hakkında iki mektup yazmasıdır. (I. Selânikliler 4:13-17; 5:1-3; II. Selânikliler 2:1, 2) O ilk Hıristiyanların coşkulu faaliyeti, gerçekte bir ilkyüzyıl mucizesine—çok kısa bir süre içinde olgun, ruhen güçlü uluslararası vaizler teşkilatının oluşmasına yol açtı. On yıl sonra Pavlus, “incilin” “gök altında bütün hilkate vâzedil”miş olduğunu yazdı!—Koloseliler 1:23.

Bence Rusya’da olanlar birinci yüzyılda olanlarla karşılaştırılabilir.

Artışa Ayak Uydurma Gayreti

Rusya dünyanın en büyük ülkesidir; bu yüzden, Tanrı’nın Gökteki Krallığının iyi haberini vaaz eden binlerce kişiyi yönlendirmek gerçekten büyük bir iştir.—Matta 24:14.

Birinci yüzyılda Hıristiyanlığı duymuş olanlar hakkında Mukaddes Kitap şöyle der: “Yehova’nın eli onlarla idi; ve bir çokları iman edip Rabbe döndüler.” (Resullerin İşleri 11:21) Bu sözlerin Rusya’daki iman kardeşlerimize ne kadar iyi uygulanabildiğini gördük! Dilerim Rus tarlası ruhi hasatta bereketli olmaya devam eder ve orada daha binlercesi, başkalarının hayat yolunda ilerlemesine yardım etmek gibi değerli bir imtiyazda pay sahibi olur.

[Dipnotlar]

[Sayfa 24, 25’teki resimler]

Üstte: Kaldığımız aile. Yukarıda ve sağda: Parkta şahitlik ederken. Aşağı sağda: Seroşa ve mektubu

[Sayfa 26’daki resim]

Yehova’nın Şahitlerinin Tallinn’deki (Estonya) büro binaları