Doğal Felaketler—Başa Çıkmaları İçin Çocuklarınıza Yardım Edin

DEPREMLER, hortumlar, yangınlar, seller ve kasırgalar—doğanın öfkesiyle karşılaştığımızda ne kadar çaresiz kalıyoruz! Yetişkinler, yaşanan doğal bir felaketin zihne kazınmış ürkütücü görüntülerinin çoğunlukla ancak yıllar sonra silinmeye başladığını görürler. Çocukların bu tür olayların etkisinden kurtulmak için daha fazla yardıma ihtiyaç duymaları şaşırtıcı değildir.

Amerika Birleşik Devletleri Federal Acil Durum İdare Bürosu (FEMA), çocukların bir felaketten hemen sonra genellikle (1) yalnız kalmaktan (2) ailelerinden ayrılmaktan (3) olayın tekrarlanmasından ve (4) birinin yaralanması ya da ölmesinden korktuğunu söylüyor. Bir felaket sonrasında çocuğunuzun endişesini azaltmak üzere ana-baba olarak siz ne yapabilirsiniz? FEMA şu önerilerde bulunuyor.a

Aileyi bir arada tutmaya çalışın. Birlikte kalmak çocuğunuza güven verir ve terk edilme korkusunu hafifletir. Siz yardım ararken çocukları akrabalar veya arkadaşlarla birlikte ya da bir yardım merkezinde bırakmamak daha iyidir. FEMA şunu bildiriyor: “Çocuklar tedirgin olup ana-babalarının geri dönmeyeceğinden endişelenir.” Bir yere gitmeniz gerektiğinde mümkünse çocuğunuzu yanınıza alın. Böylece “çocuğun korkudan ana-babasına sımsıkı yapışma huyu geliştirme ihtimali azalır.”

Durumu soğukkanlılıkla ve kararlı bir şekilde açıklayın. Felaket hakkında bildiklerinizi çocuğunuza anlatın. Gerekirse açıklamanızı birkaç kere tekrarlayın. Bundan sonra olacakları kısaca anlatın. Örneğin, ‘Bu gece hep birlikte sığınakta kalacağız’ diyebilirsiniz. Çocuklarla, gerekirse diz çökerek, onların göz hizasında konuşun.

Çocuklarınızı konuşmaya teşvik edin. FEMA “iletişimin, çocuğunuzun endişesini azaltmaya çok büyük yardımı” olduğuna dikkat çekiyor. Her bir çocuğun felaket ve korkuları hakkında anlattığı şeyleri dinleyin. (Yakub 1:19 ile karşılaştırın.) Ona, korkmasının doğal olduğunu söyleyin. Eğer çocuğunuz duygularını ifade etmek konusunda isteksiz görünüyorsa, sizin de korktuğunuzu bilsin. Bu onun kendi korkularını ifade etmesini kolaylaştırabilir ve böylece endişesi azalır. (Süleymanın Meselleri 12:25 ile karşılaştırın.) “Mümkünse tüm aileyi konuşmaya dahil edin.”

Temizlik işlerine çocukları da dahil edin. Evin temizlik ve tamir işlerinde çocuklara yapacakları işler verin. “Bir görev almaları her şeyin iyi olacağını anlamalarına yardım eder.” Bununla birlikte çok küçük bir çocuk genellikle özel bir ilgiye gereksinim duyar. FEMA şöyle açıklıyor: “Böyle bir çocuk daha çok fiziksel bakıma, kucaklamaya ihtiyaç duyabilir; bu, ana-babaların yapılması gereken başka şeylere dikkat etmesini güçleştirir. Ne yazık ki, bunun kolay bir yolu yok. Eğer çocuğun gereksinimleri karşılanmazsa, sorun daha uzun bir süre devam eder.”

Akılda tutulması gereken son bir nokta var. FEMA ana-babalara şöyle salık veriyor: “Sonuçta çocuklarınız için neyin en iyi olduğuna siz karar vermelisiniz.” Bu yol gösterici kuralları uygulamak zor bir durumu en iyi şekilde atlatmanıza yardımcı olabilir.

[Dipnot]