Mukaddes Kitabın Görüşü

Yoksulluk Çalmayı Haklı Kılar mı?

“Yoksulluk insan mutluluğunun büyük bir düşmanıdır: özgürlüğü kesinlikle yok eder, bazı erdemleri işe yaramaz duruma getirir, diğerlerinin ise gösterilmesini çok zorlaştırır.”—Samuel Johnson, 18. yüzyıl yazarı.

ROMALI devlet adamı Magnus Aurelius Cassiodorus şöyle söyledi: “Yoksulluk suçların anasıdır.” Bu tarz görüşler belirli suçların doğrudan yoksulluğun sonucu olduğunu ima etmekteler. Birçok insan özellikle işlenen suç hırsızlıksa bu görüşe katılır.

Baskı ve yoksulluğun hırsızlığı haklı kıldığı oldukça yaygın bir görüştür. 14. Yüzyılda zenginleri soyup, kazandıklarını fakirlere dağıtan Robin Hood adlı efsanevi bir haydudu anlatan 14. yüzyıla ait İngiliz baladlarına bakın. Bu kişi yüzyıllar boyunca bir kahraman olarak görülmüştür.

Bugün birçok insanın ekonomik durumu çok kötüdür. Kısa zaman önce Dünya Bankası dünyada 1,3 milyar insanın günde bir dolardan az bir parayla geçindiğini bildirdi. Bir araştırmada Filipinlilerin yüzde 70’i kendilerini yoksul saydıklarını söylediler. Brezilya’da nüfusun en zengin olan yüzde 20’si, en yoksul olan yüzde 20’sinin 32 katı para kazanmakta. Böyle koşullar birçok insanı yaşam için gerekli olan gündelik ihtiyaçları sağlamak üzere çalmak da dahil her tür yola başvurabilecek kadar bunaltabilir.

Mukaddes Kitap çalmayı açıkça mahkûm eder. On Emir’in sekizincisi şöyle der: “Çalmıyacaksın.” (Çıkış 20:15) Yine de Mukaddes Kitaba iman eden birçok kişi eğer hırsız ekonomik açıdan çaresiz kaldığı için bu eylemde bulunmuşsa hırsızlığı hoş görme eğilimindedir.

Bu ciddi sorular doğurur: Yoksulluk gerçekten çalmayı haklı kılar mı? Ekonomik yönden aşırı sıkıntı içinde olan biri ne yapmalı? Eğer bakıma muhtaç hasta çocukları varsa ne olacak? Özellikle alınan şeylerin yokluğunu bile fark edemeyecek olanlardan bir şeyler çalınması durumunda, acaba Yehova Tanrı hırsızlığa göz yumacak mı?

Tanrı Ne Diyor?

İsa, Babasının kişiliğini yansıttığına göre, onun örneği bizim Tanrı’nın görüş açısını anlamamıza yardım edebilir. (Yuhanna 12:49) Yeryüzünde yaşarken İsa ihtiyaçta olanlara çok merhametli davrandı. Mukaddes Kitap “kalabalıkları görünce, İsa onlara acıdı” der. (Matta 9:36) Yine de hiçbir koşul altında hırsızlığı hoşgörmedi. Aynı şekilde, yoksullara ilgi göstermesine rağmen, yoksulluğu çalmayı haklı kılan bir şey olarak görmedi. İşaya 61:8’de Mukaddes Kitap bize Tanrı’nın ‘fesatla soygunculuktan nefret ettiğini’ söyler. Ve Pavlus hırsızların Tanrı’nın Krallığına girmeyeceklerini açıkça söyler. Bu nedenle Tanrı’nın görüş açısının ne olduğu konusunda kuşku duymamız için bir neden yok.—I. Korintoslular 6:10.

Bununla beraber Süleymanın Meselleri 6:30 “hırsız aç olduğu zaman kendini doyurmak için çalarsa, insanlar onu hor görmezler” der. Acaba bu söz çalmayı mazur gösterir mi? Kesinlikle değil! Bağlam Tanrı’nın hırsızı yaptıklarından dolayı yine de cezaya layık durumda gördüğünü gösteriyor. Bunu takip eden ayet şöyle diyor: “Fakat onu bulurlarsa, yedi kat öder; evinin bütün malını verir.”—Süleymanın Meselleri 6:31.

Açlıktan dolayı çalan bir hırsız belki yalnızca açgözlülükten ya da sırf kurbanına zarar vermek için çalan biri kadar ayıplanacak durumda değilse de, Tanrı’nın onayını arayan kimseler herhangi bir tür hırsızlık suçu işlememelidirler. En aşırı yoksulluk koşullarında da olsa çalmak Tanrı’nın onurunu lekeler. Süleymanın Meselleri 30:8, 9 bunu şöyle anlatır: “Payıma düşen ekmekle beni besle; . . . . Ta ki, fakir olup da çalmıyayım, ve Allahımın ismini boş yere ağzıma almayayım.” Evet bir hırsız Tanrı’nın adına leke sürer. Hırsızlık sevgisizce yapılan bir eylem olduğundan ister zengine, ister yoksula karşı yapılmış olsun, bir günahtır. Tanrı’yı ve komşuyu sevenler için hırsızlık asla haklı çıkarılabilecek bir eylem değildir.—Matta 22:39; Romalılar 13:9, 10.

Yoksulluk çeken birinin çalmaya hakkı olduğu görüşü mantıksal değildir. Bunu söylemek sanki zayıf yapıdaki bir sporcunun kazanmak için doping yapmaya hakkı olduğunu söylemek gibidir. Kazansa bile onurlu olmayan yollara başvurmuştur. Diğerleri haklı olarak zaferin kendilerinden kurallara aykırı yöntemlerle alındığını düşüneceklerdir. Hırsızın da durumu aynıdır. O başkalarına ait olan şeyleri dürüst olmayan yollarla alır. Böylece onun yoksul olması başvurduğu yolları mazur göstermez.

Tanrı’nın onayını arayan her hırsız bu davranış nedeniyle tövbe etmelidir. Mukaddes Kitap şu talimatı verir: “Hırsızlık eden artık hırsızlık etmesin, fakat daha ziyade kendi ellerile iyi olanı işliyerek çalışsın.” (Efesoslular 4:28) Bir zamanlar hırsızlık yapıp sonra içtenlikle tövbe etmiş olanlar Tanrı’nın kendilerini affedeceğinden emin olabilirler.—Hezekiel 33:14-16.

Yoksullar Neler Yapabilirler?

Mukaddes Kitap şu vaadi veriyor: “RAB salihin canını aç bırakmaz; fakat kötülerin dileğini reddeder.” (Süleymanın Meselleri 10:3) Tanrı, kanunlarını kasten bozup kendi isteklerini doyuranlara yardımcı olmayacaktır. Fakat Kendisine içtenlikle itaat etmek isteyenlere merhamet gösterecek ve gereken şeyleri elde edebilmeleri için gayretlerini bereketleyecektir.—Mezmur 37:25.

Milyonlarca kişi Tanrısal ilkelere uymanın yaşamlarındaki standartları yükselttiğini görmüşlerdir. Örneğin, çalışkan olma öğüdünü takip etmek ve kumar, sarhoşluk, tütün, uyuşturucu gibi belalardan kaçınmak, ihtiyaçları olan şeyleri fazlasıyla elde etmelerine yardımcı olmaktadır. (Galatyalılar 5:19-21) Bu onların iman göstermelerini gerektirir ve bunu yapanlar ‘Yehova’nın iyi’ olduğunu ve Kendisine güvenenlere gerçekten yardım ettiğini öğrenmişlerdir.—Mezmur 34:8.

[Sayfa 30’daki resim tanıtım notu]

Robin Hood: General Research Division/The New York Public Library/Astor, Lenox and Tilden Foundations