Bölüm 16

Tanrı’yı Memnun Etmeyen Yaygın Âdetler

1. Tanrı’yı memnun etmeye çalışmakla önemli bir şey kazanır mıyız, yoksa yitirir miyiz?

TANRI’YI her konuda memnun etmeye çalışmakla pek çok değerli şey kazanabiliriz; buna karşılık gerçek değeri olan hiçbir şey yitirmeyiz. Mezmur yazarı Tanrı’ya hitaben şöyle der: “Hayat yolunu bana bildirirsin; sevinçler tokluğu senin önündedir; sağında daima nimetler vardır.” (Mezmur 16:11) Böyle olmakla beraber, İblis Şeytan insanları hakiki tapınmadan saptırmaya ve onları Yehova Tanrı’yı memnun etmeyen yollara yöneltmeye çalışıyor. Bunu yapmak için kullandığı yollardan biri, Mukaddes Kitabın öğrettiği şeylere aykırı olan yaygın âdetlerdir.

2. Yaygın bir âdetin yanlış olup olmadığını hangi şey belirler?

² Bütün yaygın âdetlerin yanlış olduğu söylenemez. Fakat eğer bunların kökü sahte dindeyse veya başka herhangi bir şekilde Mukaddes Kitabın ilkelerine aykırıysa, bunlar Tanrı’yı memnun etmez. (Matta 15:6) Günümüze dek süregelmiş yaygın âdetlerin çoğunun, dinsel nitelikte olması ilginçtir. Dünya dinlerinin, Mukaddes Kitabın pak tapınma standardından uzaklaşmış olduğunu daha önce gördük; dolayısıyla yaygın âdetlerin çoğunun, putperest dinsel uygulamalara dayandığını öğrenmek, bizi şaşırtmamalıdır.

3. (a) Yehova, putperest dinsel âdetlere karşı kavmini nasıl uyarmıştır? (b) Romalılar 12:2’de bulunan öğüdü uygulamamıza hangi şey yardım edecektir?

³ Yehova, eski İsraillileri etraftaki milletlerin dinsel âdetlerine karşı uyarırken, onlara “milletlerin yolunu öğrenme”melerini emretmişti. (Yeremya 10:2) Bu, sevgi dolu bir uyarıydı; çünkü sahtekârlığa dayanan o zamanki putperest âdetler, Tanrı’yı ve onun amacını yanlış şekilde tanıtıyorlardı. Bu âdetler, onları uygulayanların ahlakı üzerinde çoğu kez kötü etkiler yaratıyordu. Aynı nedenle Mukaddes Kitap bizleri bugün şöyle uyarıyor: “Bu şeyler sistemine uymaktan vazgeçin, fakat Tanrı’nın iyi, makbul ve kâmil iradesinin ne olduğunu kendinize kanıtlayabilmeniz için zihninizi yenilemekle değişilmiş olun.” (Romalılar 12:2) Yehova Tanrı’yı memnun etmek için beslediğimiz içten arzu, bunu yapmamıza yardım edecektir.

HAÇIN KULLANIMI

4. The Catholic Encyclopedia haç hakkında neyi kabul ediyor?

⁴ Kiliseye gidenlerin çoğu boyunlarına bir haç takarlar veya evlerinde haçlar bulundururlar; ve birçok kilise binasında da haçlara rastlanır. Fakat haçın gerçekte putperest kökenli olduğunu biliyor muydunuz? Gerçekler, haçın Hıristiyanlığa özgü bir simge olmadığını ve İsa Mesih’in doğumundan yüzyıllar önce kullanıldığını göstermektedir. Bu gerçek The Catholic Encylopedia (1908 baskısı, Cilt IV, sayfa 517) tarafından da kabul edilmektedir.

“Haç en basit şekliyle, birbirine dik iki çizginin kesişmesi olarak, gerek Doğu’da gerekse Batı’da Hıristiyanlıktan çok önce vardı. Onun varlığı, insan uygarlığının çok gerilerine kadar uzanır.”

5. The Ancient Church kitabı haçın putperest kökeni hakkında ne diyor?

⁵ Din adamı W. D. Killen, haçın putperest kökenini gösteren The Ancient Church kitabında (1859 baskısı, sayfa 316) şöyle diyor:

“En eski çağlardan beri Mısır ve Suriye’de haç kutsal sayılırdı; Doğu’da Budistler haça aynı şekilde şeref verirlerdi; . . . . miladi tarihin başlangıcına doğru putperestler, bazı kutsal ayinlerinde alınlarına âdetleri gereği haç işareti yaparlardı.”

6. Haçın kökeni nedir ve bu hangi tanrının bir simgesiydi?

⁶ Haçın Babil diniyle bağlantısını gösteren W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words adlı kitabında (cilt I, sayfa 256) haçın “kökeninin eski Kalde’de [Babil] olduğunu ve (mistik Tau [veya T] Tammuz tanrısının isminin ilk harfinin şeklinde olduğundan) bu tanrının simgesi olarak kullanıldığını” söylemektedir.

7. (a) Mukaddes Yazıların Resullerin İşleri kitabına göre, İsa iki kirişten oluşan bir haç üzerinde mi öldürüldü? (b) Bazı Mukaddes Kitap tercümelerinde “haç” olarak tercüme edilen sözcüğü eski Yunan yazarları ne şekilde kullanmışlardı?

⁷ Fakat İsa iki kirişten oluşan bir haç üzerinde öldürülmemiş miydi? Mukaddes Kitap böyle olmadığını gösteriyor. Resullerin İşleri 5:30 ve 10:39 ayetlerinin gerek Katolik ve gerekse Protestan tercümelerinde, İsa’nın bir “ağaç” üzerinde öldüğü bildirilmektedir. Buradaki “ağaç” sözcüğü, Yunanca ksülon (veya ksulon) sözcüğünün tercümesidir. Bu sözcük ve bazı tercümelerde “haç” olarak çevrilen stavros sözcüğü hakkında The Companion Bible, “Eki”nin 186. sayfasında şunları söyler:

“[Eski Yunan şairi] Homeros stavros sözcüğünü sıradan bir sırık, direk veya tek bir odun parçası için kullanır. Bu sözcük, Yunan klasiklerinin hepsinde de bu anlamda ve aynı şekilde kullanılmaktadır. Bu, hiçbir zaman herhangi bir açıyla kesişen iki odun parçası anlamına gelmez; her zaman bir tek parça anlamına gelir. Dolayısıyla, Rabbimizin ölüm şekliyle ilgili olarak ksulon [veya odun parçası anlamına gelen ksülon] sözcüğünün kullanılması, . . . . böylece Rabbin, birbiriyle herhangi bir açıyla kesişen iki odun parçası üzerinde değil, dikey ve düz bir direk üzerinde öldürüldüğünü kanıtlamış oluyor.”

8. Hıristiyan olduklarını iddia edenler, haçı ne zaman kullanmaya başlamışlardır? Onlar neden putperest bir işareti benimsediler?

⁸ Hıristiyan olduğunu iddia edenler arasında haçın bu şekilde kullanımının ne zaman ve nerede başladıklarını gösteren W. E. Vine, kitabında şunları söylüyor:

“MS üçüncü yüzyılın ortasına kadar kiliseler, Hıristiyan inancının bazı öğretilerini ya [çarpıtılmış bir taklit haline getirmişler] ya da bunları bırakmışlardır. İrtidat etmiş kiliseler sisteminin prestijini artırmak amacıyla, putperestler imanda yenilenmeden kiliselere kabul edilmişler ve putperest işaret ve simgelerini kullanmayı sürdürmelerine geniş ölçüde izin verilmiştir. Dolayısıyla . . . . Tau veya T’nin yatay parçasının biraz aşağı indirilmesiyle meydana getirilen haçı, Mesih’in haçının simgesi olarak benimsemişlerdir.”—I. Cilt, s. 256.

9. (a) Sevilen bir kimsenin öldürülmesinde kullanılan bir aleti sevmek normal midir? (b) Eğer bir kimse haç kullanmayı alışkanlık haline getirdiyse, hangi konuda bir karar vermeli? Doğru kararı vermeye hangi şey yardım eder?

⁹ Sevdiğimiz bir kimsenin öldürülmesinde kullanılmış olan bir aleti taparcasına sevmek normal bir davranış değildir. Sevilen bir kimsenin öldürülmesinde kullanılan tabancayı öpmeyi veya bunu boynuna asmayı kim düşünebilir? Durum böyle olduğundan ve haçın putperestlere ait dinsel bir simge olduğu kanıtlandığından, bu simgelerin Tanrı’ya ve Oğlu İsa Mesih’e onur verdiğini sanarak bunları üzerlerine takan veya evlerinde bulunduran kimseler, şimdi önemli bir karar vermek zorundadırlar. Acaba bunları kullanmaya, hatta bulundurmaya devam edecekler mi? Hakikate duyulan sevgi ve Tanrı’yı her konuda memnun etme arzusu, onların doğru karar vermelerine yardım edecektir.—Tesniye 7:26.

DİNSEL SURETLER VE RESİMLER

10. (a) Dinsel suretler, tapınma köşeleri ve resimler ne zamandan beri kullanılıyor? (b) Bununla ilgili olarak, hangi sorular üzerinde düşünmemiz gerekiyor?

¹⁰ Eski Mısır ve Babil’den bu yana, evlerde dinsel suretlerin, tapınma köşelerinin ve resimlerin kullanımı yaygındır. Bunları evlerinde bulunduran kimseler, onların bereket getireceğine veya kendilerini koruyacağına inanırlar. Fakat acaba böyle uygulamalar Yehova’yı hoşnut eder mi? Yehova, hakiki ve yaşayan Tanrı olarak kendisine tam anlamıyla güvenip bağlanacaklarına böyle maddi şeylere bel bağlayanları uygun görür mü?

11. (a) Tanrı, eski İsraillilerin dinsel suretleri tapınmada yardımcılar olarak kullanmalarına izin vermiş miydi? (b) Neden ilk Hıristiyanlar da suretler kullanmaktan sakınmışlardır?

¹¹ Tanrı, dinsel suretlerin tapınmada yardımcılar olarak kullanılmasından memnun olmadığını göstermek üzere, İsraillilere bunların kullanımını yasaklayan kanunlar verdi. Bundan başka, putperest milletlere ait dinsel suretlerin üzerinde bulunan altın ve gümüşleri elde etme arzusuna karşı onları uyardı. (Çıkış 20:4, 5; Tesniye 7:25) Acaba Hıristiyanlığın başlamasıyla Tanrı’nın düşünceleri değişti mi? Hayır; çünkü Mukaddes Kitap, ilk Hıristiyanların da suretler kullanmaktan kaçındıklarını gösterir. (Resullerin İşleri 17:29) Onlar, resul Yuhanna’nın “kendinizi putlardan koruyun” öğüdüne uyarak “görünüşle değil, iman ile yürü”müşlerdir. Onlar, bütün güvenlerini görünmez Tanrı’ya bağlamışlardır.—I. Yuhanna 5:21; II. Korintoslular 5:7.

12. Mesih ile ilgili suretler ne zaman kullanılmaya başlandı? Böylece İsa’nın ilk takipçileri, onun annesi Meryem’in suretlerini kullanıyorlar mıydı?

¹² Dindışı tarih bunu desteklemektedir. M’Clintock and Strong’s Cyclopœdia’da (IV. Cilt, 503. sayfa) şunları okuyoruz: “İlk Hıristiyanların tapınmalarında suretler bilinmiyordu.” Onlar evlerinde dinsel suretler bulundurmadıklarına göre, İsa Mesih ile ilgili suretler ne zaman ortaya çıkmıştır? The History of the Christian Religion and Church During the Three First Centuries (Dr. August Neander tarafından; İkinci baskı, 1848, sayfa 183) adlı kitap bize şunları söyler: “[MS üçüncü yüzyıldaki Roma İmparatoru] Alexander Severus gibi Mesih’te ilahi bir şey gören putperestler ve Hıristiyanlığı putperestlikle karıştıran mezhepler, İsa’nın suretini ilk kullananlar olmuşlardır.” İlk takipçileri Mesih’in hiçbir suretini kullanmadıklarına göre, İsa’nın annesi Meryem’in suretlerini de kullanmadıkları açıktır.

13. (a) Bir heykel veya resmin Tanrı’yı memnun edip etmediğini hangi şeyler belirler? (b) “Hale” veya nur dairesinin kökeni nedir?

¹³ Acaba bu, evde resim veya heykel gibi sanat eserleri bulundurmanın yanlış olduğu anlamına mı gelir? Hayır, çünkü sadece sanatsal amaçlı nesnelerle, tapınmada kullanılan dinsel nesneler arasında fark vardır. Bir heykel veya suretin Tanrı’yı memnun edip etmediğini hangi şeyler belirler? Şunlar: Bazı ülkelerde yapıldığı gibi, belki önüne mumlar veya yemek konarak buna secde ediliyor veya tapınılıyor mu? Acaba, Mukaddes Kitapla ilgili olayları yanlış tasvir ediyor mu? Üzerinde putperest simgeler var mı? İsa Mesih’in bazı resimlerinde başının etrafında ışıktan bir daire bulunduğunu görmüşsünüzdür. Buna nur dairesi veya hale denir. Bir ansiklopedide “hale” sözcüğüne bakacak olursak, bunun eski Mısırlılar, Yunanlılar ve Romalılar tarafından kendi putperest dinsel sanat eserlerinde kullanıldığını öğreneceksiniz. Kökeni Babil’in güneş tapınmasına kadar giden hale, Babil tanrılarının temsili resimlerinde görünür.

14. Çevrelerinde sahte dine ait böyle şeyleri buldukları zaman Tanrı’nın geçmişteki sadık hizmetçileri ne yapmışlardır?

¹⁴ Çevremizde böyle dinsel suret veya resimler bulunduruyorsak, nasıl hareket etmemiz gerektiğine dair, geçmişten, bize rehberlik edecek örnekler var mıdır? Sadık Yakub, kendi ev halkı arasında sahte tanrı suretlerinin kullanıldığını gördüğü zaman, acaba ne yapmıştı? Bunları derhal attı. (Tekvin 35:2-4) Hakiki Tanrı’yı aramaya başladığı zaman, genç Kral Yoşiya ne yapmıştı? Oyma suretleri paramparça ederek Yahuda’yı bunlardan temizlemişti. (II. Tarihler 34:3, 4) Tanrı’nın bu sadık hizmetçilerinin Yehova Tanrı’ya izzet vermek üzere gösterdikleri gayret gerçekten çok iyi birer örnektir!—Mezmur 115:1-8, 18.

İNSANLARI VE KURULUŞLARI ONURLANDIRMAK

15. (a) Yaratıkları taparcasına onurlandıran bayramlar Tanrı’yı memnun eder mi? (b) “Ölülerin ruhu” anısına yapılan bayramlar, sahte dinin hangi öğretisine dayanmaktadır? Öyleyse, “Ölü Ruhlarının Anılma Günü” hakkındaki gerçek nedir?

¹⁵ Birçok yerde, ölmüş veya hayatta olan “azizler”i ya da ünlü kişileri onurlandırmak üzere belirli günler tutmak âdettir. Acaba bu âdetler Tanrı’yı memnun eder mi? Mukaddes Kitap, yaratıkları taparcasına onurlandırmamamızı bildirerek bizi uyarıyor; bundan dolayı, bu amaca yönelik bayramlar Tanrı’nın iradesine uygun değildir. (Resullerin İşleri 10:25, 26; 14:11-15; Romalılar 1:25; Vahiy 19:10) Dahası, “ölülerin ruhları” anısına yapılan bayramlar, aslında insan canının ölmezliği olarak bilinen sahte dinsel öğretiye dayanmaktadır. Bunun için, Encyclopedia Britannica’da (1946 baskısı I. Cilt, sayfa 666) “Ölü Ruhlarının Anılma Günü ile ilgili bazı yaygın inançların putperest kökenli” olduğunu okumak bizleri şaşırtmamalı. Hakikat yolunu seven insanlar, böyle kutlamalardan uzak kalmaya dikkat ederler.

16. (a) Milletleri ve dünyevi kuruluşları onurlandıran bayramlar veya kutlamalar neden doğru değildir? (b) Mukaddes Kitap, İsa’nın takipçilerinin hangi yolu seçeceklerini nasıl gösterir?

¹⁶ Başka bayramlar veya kutlamalar ise, milletleri ve dünyevi kuruluşları onurlandırır veya yüceltir. Böyle âdetlerin Tanrı’nın gözünde yanlış olmasının nedeni, elde ettiğimiz yararlar için aslında Tanrı’ya verilmesi gereken şerefin böyle teşkilatlara verilmesi ve ancak Tanrı’nın sahip olduğu kurtarma ve koruma kuvvetinin böyle kuruluşlara atfedilmesidir. (Yeremya 17:5-7) Böylece bu bayram veya kutlamalara katılanlar, Tanrı’ya karşı dürüst davranmıyorlar. İsa’nın hakiki takipçilerini yönlendiren şey ‘bu dünyadan olmama’ ilkesi olmalıdır. (Yuhanna 15:19) Onlar dünyayı örnek almaktansa, “bu şeyler sistemine uymaktan vazgeç”eceklerdir.—Romalılar 12:2.

17. (a) Bir doğum günü kutlanırken, dikkat kimin üzerine toplanıyor ve kim yüceltiliyor? (b) Mukaddes Kitapta doğum günlerini kutladıkları bildirilenler sadece kimlerdir? (c) İlk Hıristiyanlar doğum günü kutlamasına hangi gözle bakarlardı?

¹⁷ Masum görünebilen bazı âdetler, yukarıda sözü edilen uygulamalara yöneltir. Örneğin, doğum günü kutlaması önemsiz bir âdet gibi görünürse de böyle günlerde yaratılan yükseltilir ve dikkat, Yaratan yerine yaratılan üzerine çekilir. Ayrıca Mukaddes Kitabın sadece iki doğum gününden söz ettiğine ve her iki doğum gününün de sahte dinin tapıcıları olan Mısır Firavun’u ile hükümdar Hirodes Antipas’a ait olduğuna dikkat edelim. (Tekvin 40:20-22; Matta 14:6-10) Acaba ilk Hıristiyanlar doğum günleri kutladılar mı? Tarihçi Neander şöyle der: “Doğum günü kutlama fikri, bu devrin Hıristiyanlarına tamamen yabancı idi.” (Sayfa 190) Onlar, doğum günü kutlamalarından putperest kökenli bir âdet olduğundan dolayı kaçınırlardı. Tanrı’yı gerçekten memnun etmek isteyenler, herhangi bir kişiyi yücelten veya kökü sahte dinde bulunan âdetlerden kaçınarak hikmetle davranmış olurlar.—Yuhanna 5:44.

PASKALYA VE NOEL

18. (a) İlk Hıristiyanlar Paskalya’yı kutladılar mı? (b) Yaygın Paskalya âdetlerinin kökeni neye dayanır? (c) Mukaddes Kitap Paskalya’yı herhangi bir şekilde destekliyor mu?

¹⁸ Paskalya, Hıristiyan âleminin en büyük dinsel bayramıdır ve Mesih’in ölülerden diriltilmesinin anılması amacıyla yapıldığı söylenir. Fakat acaba Mesih diriltilmesinin anılması için emir verdi mi? Hayır, vermedi. Tarih kitapları, Paskalya’nın ilk Hıristiyanlarca kutlanmadığını ve bunun kökeninin eski putperest uygulamalar olduğunu söylüyor. The Encyclopœdia Britannica şöyle diyor:

“Yeni Ahit’te, Paskalya bayramının kutlandığına ilişkin hiçbir belirti yoktur . . . . Belirli zamanların özel bir kutsallık taşıdığı düşüncesi, ilk Hıristiyanlarca bilinmiyordu.”a

Dr. Alexander Hislop Paskalya âdetlerine ilişkin şunları yazıyor:

“Bu bayramın kutlandığı dönemde hâlâ uygulanan âdetler, onun Babil özellikleri taşıdığını belirten tarih kaydını yeterince doğruluyor. Büyük Cuma’nın sıcak haçlı çörekleri ve Pak yortusunun boyanmış yumurtaları, Kildani [Babil] ayinlerinde de bugünkü gibi kullanılırdı.”b

“Paskalya” sözcüğü, Mukaddes Kitabın King James tercümesinde sadece bir kez, Resullerin İşleri 12:4’te geçer ve o da “fısıh” sözcüğünün yanlış bir tercümesidir; fakat “Paskalya” sözcüğü ne Mukaddes Kitabın Türkçe tercümesinde ne de Katolik Douay tercümesinde geçiyor. Dolayısıyla Mukaddes Kitap, Hıristiyan âleminin en büyük bayramı olan Paskalya’yı desteklemiyor. Bu bayram putperest kökenlidir ve bu nedenle Tanrı’yı memnun etmez.

19. (a) İlk Hıristiyanlar Noel’i kutladılar mı? (b) İsa takipçilerine hangi şeyin anılmasını emretti?

¹⁹ Acaba Noel hakkında neler söylenebilir? Kütüphanelerde bu bayramla ilgili biraz araştırma yapılırsa, ilk Hıristiyanlar arasında Noelin bilinmediği görülecektir. İsa takipçilerine doğumunun değil, ölümünün anılmasını emretmişti. (I. Korintoslular 11:24-26) The Catholic Encyclopedia bu konuda şöyle diyor: “Noel, kilisenin en eski bayramları arasında yoktu . . . . Bu bayram ilk kez Mısır’da kutlandı.”c

20. (a) Hangi gerçekler, İsa’nın soğuk kış mevsiminde doğmuş olmasının mümkün olmadığını gösteriyor? (b) 25 Aralık tarihi ne zaman İsa’nın doğum günü olarak seçildi ve neden?

²⁰ Öyleyse, birçoklarının İsa Mesih’in doğum günü olarak kutladıkları 25 Aralık tarihiyle ilgili ne denebilir? O gün, İsa’nın doğum tarihi olamaz. Mukaddes Kitap, İsa doğduğu zaman geceleyin çobanların hâlâ tarlalarda bulunduklarını gösteriyor. Encyclopœdia Britannica (1907 Cilt V, s. 611) çobanların, kış yağmurlarının yağdığı o soğuk mevsimde kırda bulunamayacağını kabul ediyor. (Luka 2:8-12) Söz konusu günün kökenine ilişkin, The World Book Encyclopedia şunları belirtiyor:

“MS 354 yılında Roma Piskoposu Liberius, halka 25 Aralıkta bayram kutlamalarını emretti. Kendisi, büyük olasılıkla bu tarihi, Roma halkının o günü zaten güneşin doğum günü, yani Satürn bayramı olarak kutluyor olmaları nedeniyle seçti.”d

21. Tarihsel gerçekler, Noel âdetlerinin çoğunun kökenine ilişkin neyi gösteriyor?

²¹ Noel’in kutlanma tarihi putperestliğe dayandığına göre, Noel âdetlerinin de putperestliğe dayanması hiç de şaşılacak bir şey değildir. Bu nedenle Encyclopœdia of Religion and Ethics bu konuda şöyle diyor:

“Günümüzdeki Noel âdetlerinin çoğu, gerçek Hıristiyan âdetleri değil, Kilise tarafından benimsenen veya göz yumulan putperest âdetlerdir . . . . Roma’da kutlanan Saturnalia (Satürn bayramı) Noel zamanındaki şenlik âdetlerinin bir örneğidir.”e

The Encyclopedia Americana da, putperest Romalıların Satürn bayramından devraldıkları âdetlerin arasında “hediyeler verme”nin de bulunduğu belirtiliyor.f

22. (a) Galatyalılar 5:9’daki sözler, Noel’e karşı tutumumuzu nasıl etkilemeli? (b) İsa’nın hakiki takipçileri, hangi sağlam nedenlerle bu bayramı kutlamazlar?

²² Noel’in putperestliğe dayandığı kesinlikle kanıtlanmış bulunuyor. Bunu öğrendikten sonra, Resul Pavlus’un hakikinin sahteyle karıştırılmamasına ilişkin uyarısına dikkat etmemiz gerekiyor. Kendisi şöyle dedi: “Az maya bütün hamuru mayalar.” (Galatyalılar 5:9) Resul Pavlus, İsa’nın ilk takipçilerinden bazılarını, Musa kanunu altındayken tutulması gereken, fakat Tanrı’nın artık onlardan talep etmediği günleri tuttuklarından dolayı azarladı. (Galatyalılar 4:10, 11) O halde, İsa’nın günümüzdeki gerçek takipçilerinin Tanrı’nın kutlanmasını hiçbir zaman emretmediği, hatta putperest Babil’de ortaya çıkan ve yanlış olarak Mesih’in adını taşıyan bir bayramı kutlamaktan kaçınmaları, çok daha önemlidir.

PUTPEREST BAYRAMLARDAN DAHA İYİ OLAN ŞEYLER

23. İsa’nın hakiki takipçileri, yılda bir kere gösterilen “Noel ruhu”ndan daha iyi olan hangi şeye sahiptirler?

²³ İsa’nın takipçileri, putperest bayramlardan daha iyi bir şeye sahiptirler. Onlar, “ruhun semeresi” olan “sevgi, sevinç, barış, tahammül, inayet, iyilik, iman, huy yumuşaklığı zaptınefs”e sahiptir. (Galatyalılar 5:22, 23) Bu semereler, yılda sadece bir kez gösterilen “Noel ruhu”ndan çok daha güzel ve içten bir cömertlik oluşturur. Tanrı’nın ruhu, yıl boyunca her gün belirgin şekilde görülebilen inayet ve bencil olmama gibi nitelikler oluşturur. Bu nitelikler, İsa’nın takipçilerini vermek üzere harekete geçirir. Onlar, karşılığında bir şey alma ümidiyle veya bir zorunluluktan dolayı değil, İsa’nın takipçilerine özgü sevgiyle veriyorlar.—Luka 6:35, 36; Resullerin İşleri 20:35.

24. (a) İsa’nın gerçek takipçileri ne zaman hediye verirler ve birlikte iyi vakit geçirirler? (b) Onlarınki neden dünyanın yaptığından daha iyidir?

²⁴ İsa’nın hakiki takipçileri, yıl boyunca hediyeler verebilir ve birlikte iyi vakit geçirebilirler. (Luka 6:38) Ana-babalar çocuklarına hediye vermek isterlerse, çocuklarının doğum günlerini veya Noel’i beklemeleri gerekmez; bunu yıl boyunca çeşitli zamanlarda yapabilirler. Böyle yapmak, yılda sadece bir veya iki kez değil, birçok kez mutlu ortamlara yol açar. Ayrıca çocuklar, hediyeler verenin, bunu sevgiden dolayı yapan kendi ana-babaları olduğunu bilirler. Bu, ana-baba ile çocuklar arasındaki sevgi bağının kuvvetlenmesine yarar. Bundan başka çocuklar, belirli günlerde hediye almaya hakları olduğu düşüncesine kapılarak, insanlara ve Tanrı’ya karşı nankörlüğe yöneltilmiş olmazlar.—Koloseliler 3:14.

25. Yaygın âdetlere ilişkin hakikatin öğrenilmesi, bizi hangi şeylerle ilgili özgürlüğe ve nasıl bir hedefe kavuşturur?

²⁵ Birçok yaygın âdetin putperest kökenine ilişkin hakikatin öğrenilmesi, fevkalade bir özgürlükle sonuçlanabilir. Dünyanın insanlarına parasal ve diğer yönlerden bir yük olan âdetleri artık tutmak zorunda olmadığımızı görüyoruz. Bundan daha önemlisi hakikat bilgisi, adil yeni sisteminde ebedi hayata kavuşabilmek için, Yehova’yı memnun eden tarzda yürümek üzere bizi özgürlüğe kavuşturuyor.—Yuhanna 8:32; Romalılar 6:21, 22.

[Dipnotlar]