Bölüm 14

‘Sizinle Krallık İçin Bir Ahit Kesiyorum’

1. Ölümünden bir önceki gece İsa, resullerinin önüne hangi ümidi koydu?

İSA MESİH öldürülmesinden bir önceki gece sadık resullerine şu sözleri söyledi: ‘Babamın evinde çok meskenler vardır; siz de benim olduğum yerde olasınız diye size yer hazırlamağa gidiyorum.’ Bundan başka şunu da söyledi: “Babam benimle bir krallık için ahit kestiği gibi, ben de . . . . sizinle bir ahit kesiyorum.” (Yuh. 14:2, 3; Luka 22:29, 30) İsa bu sözleriyle onların önüne ne kadar şahane bir ümit koydu!

2. Kaç kişi Mesih ile birlikte semavi Krallıkta yer alacaktır?

² Fakat İsa, bu sözlerle, sadece beraberinde olan resullerin semavi Krallıkta kendisiyle birlikte hüküm süreceklerini kastetmedi. Bir müddet sonra, yeryüzünden satın alınan 144.000 kişinin bu yüce imtiyaza sahip olacağı bildirildi. (Vah. 5:9, 10; 14:1, 4) Acaba bugün, bu ümidi besleyenler var mı?

KRALLIĞIN VARİSLERİNİ TOPLAMAK

3. Aleni hizmeti esnasında İsa, hangi fırsata dikkat çekti?

³ Vaftizci Yahya’nın Hirodes Antipas tarafından hapsedilmesinden sonra, İsa, “göklerin krallığı”na dikkat çektiği, yoğun ve aleni bir vaaz etme faaliyetine girişti. (Mat. 4:12,17) Bu Krallığa girebilme fırsatının kendilerine de açık olduğunu insanlara bildirdi; şakirtleri bu mükâfatı elde etmek için içtenlikle gayret etti.—Mat. 5:3, 10, 20; 7:21; 11:12.

4. (a) İsa’nın şakirtlerinden oluşan ilk grup mukaddes ruhla ne zaman meshedildi? (b) O zamandan sonra Krallık varislerinin toplanmasına dikkat gösterildiğini kanıtlayan nedir?

⁴ MS 33 yılında Pentikost gününde şakirtlerden oluşan ilk grup mukaddes ruhla meshedildi. (Res. İşl. 2:1-4; II. Kor. 1:21, 22) Tanrı’nın ölümsüz bir semavi yaşama götüren kurtuluş tedariği insanlara bildirildi. Petrus, bu bilgiyi açıklamak için, ‘göklerin krallığının anahtarlarını’ ilk olarak Yahudiler, daha sonra Samiriyeliler ve son olarak da diğer Milletler için kullandı. (Mat. 16:19) O, insanlığı bin yıl boyunca yönetecek olan hükümetin oluşturulmasına özel bir dikkat gösteriyordu; bu nedenle Yunanca Mukaddes Yazıların hemen hemen tamamı, öncelikle Krallık varislerinden oluşan bu gruba hitap etmektedir; “mukaddesler,” “semavi davete hissedar olanlar” gibi.a

5. Onlar, Tanrı’nın daha önce yaşayan hizmetçilerinden üstün oldukları için mi semavi yaşama davet edilmişlerdi?

⁵ Onlar, MS 33 yılının Pentikost gününden önce ölen Tanrı’nın diğer hizmetçilerinin tümünden üstün oldukları için semavi yaşama davet edilmemişlerdir. (Mat. 11:11) Yehova, İsa Mesih ile birlikte hüküm sürecek olanların seçimine o zaman başladığından dolayı onlar seçilmiştir. Takip eden 19 yüzyıl boyunca sadece bir tür davet, yani semavi davet söz konusu oldu. Bu, kendi hikmetli ve sevgi dolu amaçlarını gerçekleştirmesine yardım etmeleri için Tanrı’nın onlara bağışladığı hak edilmemiş bir inayetti.—Efes. 2:8-10.

6. (a) Neden semavi davetin sona ereceği bir zaman gelmeliydi? (b) “Büyük kalabalık” hakkında yazılmış olan peygamberliğin de gerçekleşmesi için meseleleri kim yönetiyordu? Gerçekten de ne oldu?

⁶ Önceden belirlenmiş olan 144.000 kişilik sınırlı rakam zamanla tamamlanacaktı. Bu ruhi İsraillilerin tasvip edilmiş durumlarını gösteren nihai mühürlenmeleri, o zaman yakındı. (Vah. 7:1-8) Bir müddet sonra, Yehova, görünür teşkilatı için sağladığı Kendi Sözünün anlayışı ve Kendi ruhu vasıtasıyla, Vahiy 7:9-17’de tasvir edildiği gibi, amacının başka bir kısmını gerçekleştirmek üzere meseleleri yönlendirecekti. Büyük sıkıntıda sağ kalmanın ve yerde kurulacak bir Cennet’te, kâmil bir durumda ebediyen yaşamanın heyecan veren ümidine sahip olan bütün milletlerden oluşan bir “büyük kalabalık” toplanacaktı. Cereyan eden olaylardan anladığımıza göre, yeryüzünde yaşama ümidi besleyen “büyük kalabalık”ın varlığının açıkça anlaşıldığı MS 1935 yılında, semavi davet genel olarak herhalde tamamlanmış olmalıydı. O zamandan bu yana, burada yeryüzünde ebediyen yaşamayı ümit eden milyonlarca kişi, Yehova’ya arz edilen tapınmada, semavi sınıfa ait, birkaç bin kişilik artakalan ile birleştirildi.

7. Bugün bile bazılarının semavi daveti alması mümkün mü? Neden?

⁷ Bu, şimdiki durumda, Tanrı tarafından hiçbir kimsenin artık semavi davete çağrılmadığı anlamına mı gelir? Nihai mühürlenme tamamlanıncaya kadar, belki de bu ümide sahip olan bazı kişiler sadakatlerini bozabilirler; bu takdirde onların yerini almak için başkalarının seçilmesi gerekebilir. Fakat bunun az rastlanacak bir olay olduğunu düşünmek akla yakındır.

RUHİ OĞULLAR—BUNU NASIL BİLİYORLAR?

8. Pavlus, mukaddes ruhla tevlit edilenlerin durumlarını nasıl fark ettiklerini gösteren hangi açıklamayı yaptı?

⁸ Tanrı’nın ruhu, semavi daveti alan vaftiz edilmiş Mesih’in takipçilerine, ruhi oğullar olarak evlat edinildiklerine dair kesin bir güvence vermektedir. Resul Pavlus Roma’da bulunan “mukaddes”lere yazdığında, o zaman tüm Mesih’in takipçileri için geçerli olan durumu tarif ederek bunu şu sözlerle gösterdi: “Allahın Ruhu ile sevkedilenlerin hepsi Allahın oğullarıdırlar. Çünkü yine korku için kulluk ruhunu almadınız; fakat oğulluk ruhunu aldınız, ve onunla: Abba, Baba, diye çağırırız. Allahın evladı olduğumuza Ruh kendisi bizim ruhumuzla beraber şehadet eder; eğer evlat isek, hem de varisleriz; Allahın varisleri, ve Mesihin hemvarisleriyiz; eğer beraber elem çekiyorsak, beraber de taziz olunmamız içindir.”—Rom. 1:7; 8:14-17.

9. Gerçekten Tanrı’nın oğulları olanların ruhuyla beraber ‘ruh kendisi’ nasıl ‘şahitlik eder’?

⁹ Burada iki değişik “ruh” sözcüğünün dikkatimize sunulduğunu görüyoruz: “Ruh kendisi” ve “bizim ruhumuz.” Bunlardan ilki Tanrı’nın görünmez faal kuvvetidir. Bu ruh, Tanrı’nın ruhi evlatlarında, O’nun hür çocukları olarak evlat edinildiklerine dair bir kanı oluşturur. Aynı ruh, Tanrı’nın kendi ruhi çocuklarına yazdığı özel bir mektuba benzeyen ve O’nun ilham edilmiş Sözü olan Mukaddes Kitap vasıtası ile de şahitlik eder. (I. Pet. 1:10-12) Mukaddes ruhla tevlit edilenler, Tanrı’nın ruhi oğulları hakkında Mukaddes Yazılarda söylenenleri okuduklarında yerinde olarak şöyle karşılık verirler: ‘Bu sözler bana hitap ediyor.’ Böylece, Tanrı’nın Kendi faal kuvveti, onların ruhuyla, yani kendi zihin ve yüreklerini harekete geçiren kuvvetle birlikte, onların Tanrı’nın çocukları olduklarına dair değişik şekillerde şahitlik eder. Tanrı’nın ruhunun bu şekilde işleyişiyle uyumlu olarak, onlar, zihin ve yüreklerini Mesih’in hemvarisleri olma umuduna verip, Tanrı’nın ruhi çocuklarına ait sorumlulukları kabul ederek yerine getirirler.—Fil. 3:13, 14.

10. (a) Hangi faktörler, yanlız başına ele alındığında bir kimsenin Mesih’in meshedilmiş bir takipçisi olduğunu kanıtlamaz? (b) “Başka koyunlar,” Tanrı’nın kendileriyle ilgili amacı hakkında nasıl bir görüşe sahiptir?

¹⁰ Siz de aynı durumda mısınız? Eğer öyle ise harikulade bir imtiyaza sahipsiniz. Bununla birlikte, bir kimsenin ruhi meselelere karşı daha meraklı veya tarla hizmetinde gayretli olduğu ya da kardeşlerine karşı coşkun bir sevgi gösterdiği için, İsa Mesih’in ruhla meshedilmiş bir takipçisi olduğu sonucuna varmak bir hata olacaktır. Bunlar “başka koyunlar”ın büyük çoğunluğunda da bulunan özelliklerdir. Mesih’in hemvarisleri hakkında Mukaddes Yazılarda okudukları şeyler onların da yüreklerini sevinçle coşturmaktadır; fakat onlar, Tanrı’nın kendileri için ayırmadığı bir şey üzerinde hak iddia etmeye kalkışmazlar. (Sayılar 16:1-40 ile karşılaştırın.) Onlar, Tanrı’nın yeryüzü ile ilgili başlangıçtaki amacı benimseyip buna katkıda bulunmak için takdirle çalışırlar.

LAYIK TARZDA İŞTİRAK ETMEK

11. İsa’nın ölümünün yıllık anma töreninde kimler hazır bulunur? Neden?

¹¹ Her yıl Kameri Takvime göre 14 Nisan günü güneş batımından sonra, İsa Mesih’in yeryüzündeki meshedilmiş takipçilerinin tümü, kendisinin resullerine verdiği talimatla uyumlu olarak onun ölümünü anarlar. (Luka 22:19, 20) “Başka koyunlar” da bu anma töreninde hazır bulunurlar; fakat onlar ekmek ve şaraptan almazlar, sadece gözlemciler olarak saygılı bir şekilde bulunurlar.

12. Korintos’taki ilk Hıristiyanlar, Rabbin Akşam Yemeğine karşı nasıl gereği gibi takdir göstermedi?

¹² Bu, boş bir dinsel tören değil, aksine anlam dolu bir anmadır. Resul Pavlus, bu önemli güne gereği gibi takdir göstermeyen, birinci yüzyılda Korintos şehrinde yaşayan Hıristiyanlar için şu ciddi uyarıda bulunmuştu: “Her kim layık olmıyan tarzda ekmeği yerse, yahut Rabbin kâsesinden içerse, Rabbin bedenine ve kanına karşı suçlu olur.” Acaba onlar neden “lâyık olmıyan” iştirakçiler olmuşlardı? Çünkü zihin ve yüreklerini uygun şekilde hazırlamıyorladı. Cemaatte bölünmeler vardı. Ayrıca bazıları anma için bir araya gelmeden önce aşırı yeme ve içmeye kendilerini verdiler. Onlar Rabbin Akşam Yemeğine karşı kayıtsızlık gösterdiler. Ekmek ve şarabın anlam ve önemini ciddiyetle kavrayacak durumda değillerdi.—I. Kor. 11:17-34.

13. Anma yemeğinde sunulan ekmek ve şarabın anlamı nedir?

¹³ Bunların anlamı acaba nedir? Bundan, bazı kişilerin zannettiği gibi, ekmek ve şarabın mucizevi bir şekilde Mesih’in bedenine ve kanına dönüştüğü anlamı çıkarılmamalıdır. Mesih, hiçbir şekilde, her anmada yeniden kurban edilmemektedir. Mukaddes Yazıların açıkça belirttiği gibi, “Mesih çoğunun suçlarını taşımak için bir defa takdim edilmiş”ti. (İbr. 9:28; 10:10; Rom. 6:8, 9) Mayasız ekmek ve kırmızı şarap, sadece İsa’nın kurban ettiği harfi bedenini ve döktüğü harfi kanını simgeleyen sembollerdir. Fakat aslında bunlar ne değerli gerçeklerdir! İsa’nın günahsız insan bedeni, tüm insanlar ebediyen yaşama fırsatına sahip olsunlar diye verilmişti. (Yuh. 6:51) Onun dökülen kanı ise, iki amaca hizmet eder; buna iman eden insanları günahlarından temizlemek ve Tanrı ile ruhla meshedilmiş Hıristiyanlardan oluşan ruhi İsrail cemaati arasındaki yeni ahdi yürürlüğe koymak. (I. Yuh. 1:7; I. Kor. 11:25; Gal. 6:14-16) “Küçük sürü”yü oluşturan üyelerin, kendilerine insan kâmilliği atfedilerek Tanrı tarafından adil beyan edilmelerini sağlayan şey, bu değerli tedariklerdir. (Luka 12:32) Onlar, Mesih ile birlikte semavi Krallığa hissedar olmak üzere Tanrı’nın ruhi oğulları olarak mukaddes ruhla tevlit edilebilmek için, bu tedariklerden faydalanmalıdırlar. Böylece her yıl Anma Yemeğindeki sembollerden aldıkça semavi ümide sahip olduklarına şahitlik ederler. Mesih’in meyancılığını yaptığı “yeni ahit”in içine getirilmiş olmalarına karşı duydukları takdir de böylece tazelenip derinleşir.—İbr. 8:6-12.

“SİZİNLE GİDELİM”

14. (a) “Başka koyunlar” Anma Yemeğindeki sembollerden neden almaz? O halde onların sabırsızlıkla bekledikleri şey nedir? (b) Onlar, Krallık varislerinin artakalanı ile aralarındaki arkadaşlığa ne gözle bakar?

¹⁴ “Başka koyunlar,” Yehova’nın meshedilmiş olanlarla nasıl ilgilendiğini fark ettiklerinden, şunları söyleyerek onlarla birleşmişlerdir: “Sizinle gidelim, çünkü Allahın sizinle beraber olduğunu işittik.” (Zek. 8:20-23) Onlar yalnız ibadetlerde bir araya gelmekle kalmayıp aynı zamanda Gökteki Krallığın iyi haberini bütün meskûn yerde ilan etme işini de birlikte yürütürler. Bununla beraber “başka koyunlar,” ruhi İsrail ile yapılan “yeni ahit”in içine getirilmemiş ve kendisiyle birlikte semavi yaşama hissedar olmak üzere seçilmiş olanlarla İsa’nın kestiği ‘krallık için olan ahde’ dahil edilmemiş olduklarından, Anma Yemeğindeki sembollerden almazlar. (Luka 22:20, 29, 30) Fakat “küçük sürü”nün son üyelerinin semavi Krallığa toplanmasıyla “yeni ahit”in amacı gerçekleştikçe, “başka koyunlar,” bu Krallık vasıtasıyla yeryüzünde alacakları nimetlerin giderek yaklaşmakta olduğunu fark ederler. Onlar, “son günler”de Krallık varislerinin sadık artakalanı ile birleşmiş bir şekilde hizmet etmeyi bir imtiyaz sayarlar.

[Dipnotlar]

Tekrarlama İçin Sorular

● Yunanca Mukaddes Yazıların büyük bir bölümü neden semavi ümide dikkat çekmektedir?

● Tanrı’nın oğulları olarak tevlit edilmiş olanlar bunu nasıl bilirler? Anma Yemeğinde onların iştirak ettikleri sembollerin anlamı nedir?

● “Başka koyunlar,” “küçük sürü” ile gerçekten birleşmiş olduklarını nasıl gösterirler?