Bölüm 120

Avludaki İnkârlar

İSA’YI Getsemani bahçesinde bırakıp diğer resullerle birlikte korku içinde hızla oradan uzaklaştıktan sonra, Petrus ve Yuhanna kaçmaya devam etmedi. Onlar Hanna’nın evine götürülürken İsa’ya yetişmiş olabilirler. İsa Hanna tarafından Başkâhin Kayafa’ya gönderildiğinde, Petrus ve Yuhanna herhalde Efendilerinin başına gelecekler konusunda duydukları derin kaygıyla can korkusu arasında bocalayarak, uygun bir mesafeden onu takip ettiler.

Kayafa’nın oturduğu büyük konağa vardıklarında, Yuhanna başkâhinin tanıdığı olduğundan avluya girebildi. Petrus ise dışarıda, kapıda kaldı. Az sonra Yuhanna geri geldi ve kapıda bekleyen hizmetçi kızla konuştu; o da Petrus’un içeri girmesine izin verdi.

Bu arada hava soğuduğundan, konağın hizmetçileri ve başkâhinin memurları kömür ateşi yakmışlardı. Petrus, İsa’nın duruşmasının sonucunu beklerken, ısınmak için onların yanına gitti. Petrus’u içeri alan kapıcı kız, parlayan ateşin ışığında ona dikkatle baktı. “Sen de Galileli İsa ile beraberdin”! diye haykırdı.

Kim olduğu anlaşılınca telaşa düşen Petrus, orada bulunan herkesin önünde İsa’yı hiç tanımadığını söyledi. ‘Ne onu tanıyorum, ne de senin ne dediğini anlıyorum,’ dedi.

Petrus bunun üzerine kapının önüne çıktı. Orada başka bir kız kendisini fark edip yine yanındakilere, “bu adam da Nâsıralı İsa ile beraberdi” dedi. Petrus, “ben o adamı tanımam” diye ant ederek bir kez daha inkâr etti.

Petrus olabildiğince göze çarpmamaya çalışarak avluda kaldı. Belki de o sırada, sabahın alacakaranlığında bir horozun ötüşüyle irkildi. Bu arada İsa’nın duruşması herhalde konağın avluya bakan üst katında devam ediyordu. Petrus ve aşağıda bekleyen diğer kişiler tanıklık yapmak üzere içeri alınanların gidiş gelişini kuşkusuz görüyordu.

Petrus’un son kez İsa’nın bir arkadaşı olarak tanınmasının üstünden yaklaşık bir saat geçmişti. Bu kez etrafta duranlardan bazıları yanına gelip ‘gerçekten, sen de onlardansın; çünkü lehçen seni ele veriyor’ dediler. Gruptakilerden biri, Petrus’un kulağını kestiği Malhus’un akrabasıydı. “Seni bahçede onunla görmedim mi?” diye sordu.

Petrus, sert ve kesin bir ifadeyle, “o adamı tanımam” dedi. Gerçekten de, lanet okuyup ant ederek, başka sözlerle, doğruyu söylemiyorsa başına her tür kötülüğün gelmesini dileyerek, hepsini hatalı olduklarına inandırmaya çalışıyordu.

Petrus’un bu üçüncü inkâr sözleri ağzından çıkar çıkmaz bir horoz öttü. O anda, avlunun üstündeki balkona çıktığı anlaşılan İsa dönüp Petrus’a baktı. Hemen Petrus’un aklına, İsa’nın daha birkaç saat önce üst kattaki odada söylediği, “bugün horoz ötmeden önce beni üç kere inkâr edeceksin” sözü geldi. Günahının ağırlığı altında ezilerek dışarı çıktı ve acı acı ağladı.

Bu nasıl olabildi? Petrus, ruhi gücünden öylesine emin olduğu halde, Efendisini kısa bir süre içinde nasıl üç kez inkâr edebildi? Kuşkusuz içinde bulunduğu koşullar Petrus’u gafil avlamıştı. Hakikat saptırılmış, İsa adi bir suçlu gibi nitelenmişti. Doğru yanlış, suçsuz suçlu gibi gösteriliyordu. Petrus bu olayın baskısıyla dengesini yitirmişti. Vefa duygusu ansızın altüst olmuş, insan korkusu onu büyük bir üzüntü duyacağı şekilde felce uğratmıştı. Dileriz ki böyle bir duruma hiç düşmeyelim! Matta 26:57, 58, 69-75; Markos 14:30, 53, 54, 66-72; Luka 22:54-62; Yuhanna 18:15-18, 25-27.

▪ Petrus ve Yuhanna, başkâhinin avlusuna girmeyi nasıl başardılar?

▪ Petrus ve Yuhanna avludayken, konakta neler oluyordu?

▪ Horoz kaç kez öttü ve Petrus, İsa’yı tanıdığını kaç kez inkâr etti?

▪ Petrus’un lanet okuyup ant etmesi ne anlama geliyordu?

▪ Petrus’un, İsa’yı tanıdığını inkâr etmesine yol açan neydi?