Parlak Bir Gelecekle İlgili Bir Vaat
HANGİ merhametli kişi, adaletsizlikleri ve insanların çektikleri acıları gördüğünde büyük üzüntü duymaz? Dünyada yoğun şekilde olan haksızlıkları düzeltmeğe büyük bir ihtiyaç vardır. Fakat insan ailesini etkilemeye devam eden bu sıkıntı ve acı verici şeylerin sonunu acaba görebilecek miyiz?
Yaklaşık 19 yüzyıl önce, geçimini balıkçılıkla sağlayan bir adam şöyle yazdı: “Biz onun [Tanrı’nın] vaadine göre yeni gökler ve yeni yer bekliyoruz; onlarda adalet (YD) duracaktır.” (II. Pet. 3:13) Bu adam resul Petrus idi ve o Yüce Olan’ın yüzyıllar boyunca yaşayan diğer birçok hizmetçisiyle birlikte bu vaatten aldı. Bu hizmetçilerin hepsi kanunsuzluğun, zulmün ve şiddetin ortadan kalkacağı ve adaletin yerine getirileceği büyük günü hasretle beklediler. Fakat bunun, insanların Yaratıcısının vaadi olduğundan ve gerçekleşeceğinden nasıl emin olabiliriz? Acaba, sadece gerçekleşmesini görenler mi ondan yararlanacaklar? Acaba bu vaat, milyarlarca ölü için güvenilir bir ümit veriyor mu?
“Yeni gökler ve yeni yer”e değindiğinde, Petrus’un o zaman Yehova Tanrı’nın ancak kısa bir zaman önce yaptığı bir vaatten bahsetmediği dikkate değer. Bundan yaklaşık 800 yıl önce, Kadirimutlak Tanrı, peygamberi İşaya vasıtasıyla şöyle bildirdi: “İşte, ben yeni gökler ile yeni yer yaratmaktayım; ve önceki şeyler anılmıyacak, ve fikre gelmiyecek.” (İş. 65:17) “Yaratacağım yeni gökler ve yeni yer karşımda nasıl duracaksa, zürriyetinizle adınız da öyle duracak, Yehova (YD) diyor.”—İş. 66:22.
SAĞLAM DELLİLER
Her ne kadar bu sözler yüzyıllar önce yazıldıysa da, bunların gerçekten Tanrısal kaynaklı olduğuna dair güvenilir delillere sahibiz. Bizzat Mukaddes Kitap, hakiki peygamberliğin kaynağını teşhis edecek anahtarı sağlar. bu üç noktadan oluşur. (1) Söz konusu mesaj, hakiki tapınmayı teşvik etmeli; (2) Peygamber, Yehova’nın ismiyle konuşmalı, ve (3) önceden bildirilen şeyler gerçekleşmeli. (Tesn. 13:1-4; 18:20-22) İşaya’nın peygamberlikleri bu hususları nasıl karşılar?
İşaya kitabını inceleyecek olursak, onun, İsraillileri, yanlış yollarından dönmeleri ve Yaratıcı’ya doğru saikle hizmet etmeleri için tutarlı bir şekilde teşvik ettiğini görürüz. Mesaj, her seferinde, Yehova’nın ismiyle verilir. Örneğin, şöyle okuyoruz:
“Yıkanın, temizlenin; gözümün önünden işlerinizin kötülüğünü atın; kötülük etmekten vazgeçin; iyilik etmeği öğrenin; adaleti arayın, ezilmiş olana doğruluk edin, öksüzün hakkını koruyun, dul kadının davasına bakın. Eğer istekli olur ve dinlerseniz, diyarın iyi şeylerini yersiniz; fakat istemez ve âsi olursanız, sizi kılıç yiyip bitirir; çünkü Yehova’nın (YD) ağzı söyledi.” (İş. 1:16, 17, 19, 20)
“Yehova’yı (YD) bulunabilirken arayın; yakınken onu çağırın; kötü kişi kendi yolunu, ve fesatçı kendi düşüncelerini bıraksın; ve Yehova’ya (YD) dönsün, ve ona merhamet eder; ve Allahımıza dönsün, çünkü bol bol bağışlar.” (İş. 55:6, 7)
Açıkça, İşaya’nın peygamberlikleri, (1) fertleri hakiki tapınmaya dönmeleri ve (2) Yehova’nın ismiyle söylemeleri gerektiğiyle ilgili talepleri karşılar.
Fakat (3) önceden bildirilenlerin doğru çıkması hakkında ne denilebilir? Bazıları, ‘Biz hâlâ “yeni gök ve yeni yer”i görmüyoruz’ diyebilirler. Bununla birlikte, tarih tarafından onaylanan bu peygamberliğin bir ilk gerçekleşmesinin var olduğuna dikkat edilmelidir.
İsrailliler, peygamberleri vasıtasıyla tekrar tekrar söylenen tövbe davetini önemsemeyi reddettiklerinden, Yehova Tanrı, bu itaatsiz kavmi düşmanlarının eline teslim etti. Başşehir Yeruşalim ve Yahuda diyarı Nebukadnetsar’ın emri altındaki muzaffer Babil ordusu tarafından harap edildi. Arkeolojik deliller bu olayı doğrular. W. W. Albright, The Archalelogy of Palestine (Filistin Arkeolojisi) adlı kitabında şöyle der: “Sürgünlük zamanında, Yahuda’nın sınırları içinde devamlı meskûn olduğu bilinen tek bir kasaba bile yoktur. Buna karşıt olarak, sürgünlükten önceki zamanlarda Yahuda’nın kuzey sınırlarının hemen dışında bulunan Beytel şehri, o harabiyet zamanında tahrip edilmedi ve altıncı yüzyılın sonlarına kadar bu şehirde devamlı oturanlar vardı.” (Sayfa 142) Diyar harabe halindeyken birçok Yahudi, Babil’de sürgünlükte bulunuyordu.
Yahudi sürgünlerin kendi topraklarına geri dönebileceklerine dair hemen hemen hiçbir ümitleri yoktu. Buna izin vermek Babil kırallarının siyasetine aykırıydı. (İş. 14:16, 17) Buna rağmen, İşaya’nın peygamberliği, Koreş isminde bir krala Yeruşalim’i tekrar bina etmek ve Yahuda diyarını insanla doldurmak için yetki verileceğini önceden bildirdi. (İş. 44:25–45:2) Fakat bu, M. Ö. 607’de Babilliler tarafından yapılan “Yeruşalim harabiyetleri”nin başlangıcından itibaren 70 yıllık devrenin tamamlanmasına kadar olmayacaktı.—Dan. 9:2.
Bu dönüm noktası, Yahudilerin, Babil’deki 70 yıllık esaretlerinin başlangıcından 68 yıl sonra, M. Ö. 539’da, 5-6 Ekim gecesinde oldu. (Yer. 25:9-11) İyice istihkam edilmiş Babil’de kendini güvenlikte hisseden halk delicesine eğleniyordu. Şehrin ortasından akan Fırat’ın sularının seviyesinin hızla düştüğünün farkında değillerdi. Persli Koreş’in emri altında şehri kuşatan kuvvetler nehrin yönünü değiştirdiler. Nehrin yatağından ilerleyen Medler ve Persler, nehir kıyısında bulunan kapılardan Babil’e girmeyi kolaylıkla başardılar. Sokaklardan hızla geçip karşı çıkanları vurarak, sarayı ele geçirdiler ve kral Belşatsar’ı öldürdüler. Böylece kuvvetli Babil bir gecede, zorlu bir mücadele olmadan düştü.
Bütün bunların “yeni gökler ve yeni yer” vaadi ile ne ilgisi var? Doğrudan doğruya bir ilişkisi var. “Yeni gökler ve yeni yer”le ilgili vaadi takdim ettikten sonra Yehova’nın sözü İşaya vasıtasıyla şöyle devam eder: “Ancak yaratmakta olduğumla mesrur olacaksınız, ve ebediyen sevinçle coşacaksınız; çünkü işte, ben sevinç olarak Yeruşalimi, ve meserret olarak onun kavmını yaratıyorum. Ve Yeruşalimle sevinip coşacağım, ve kavmımla mesrur olacağım; ve artık onda ağlayış sesi, ve figan sesi işitilmiyecek.”—İş. 65:17-19.
Yahuda diyarına sürgünlerin dönmesinden ve tekrar inşa işinin tamamlanmasından sonra, Yeruşalim acınacak bir virane olmaktan çıkıp, gerçekten bir “sevinç” nedeni haline geldi. Yıllar önce savaşın getirdiği felaketin sonucunda, bu şehrin sokaklarında duyulan ağlama sesleri bir daha işitilmedi. M. Ö. 537’de İsraillilerin ve evcil hayvanlarının vatanlarına dönmeleriyle diyar tekrar bir yerleşim merkezi haline geldiği zaman, “yeni yer” gerçekleşti. Yurtlarına dönen İsrailliler olan “yer” üzerinde bir “yeni gök” hüküm sürdü, çünkü Yehova, Vali Zerubbabel ile Başkâhin Yeşu vasıtasıyla sürgünlükten dönenleri yönetti.—İş. 51:16; Hag. 1:1, 14.
İşaya’nın bu peygamberliğinin gerçekleşmesinde görülen hakiki peygamberlikle ilgili üç talebin tümü karşılandığı için, onun Tanrısal kaynaklı olduğunu söyleyebiliriz. Bu mesajın kaynağı ebedi Tanrı Yehova olduğundan, “yeni gökler ve yeni yer”le ilgili tekrarlanan vaadin büyük bir gerçekleşmesinin de olacağından emin olabiliriz.
TEKRARLANAN VAADİN GERÇEKLEŞMESİ
Şimdiki şeyler sistemi devam ettiği müddetçe, insanlar arasında adaletin hakim olmasını bekleyemeyeceğimiz açıktır. Bu sebepten şimdiki sistem sona ermeli. Oğlu vasıtasıyla Yehova Tanrı, insan ailesinin sulhunu ve mutluluğunu tehdit eden yolda direnenlerin tümüne karşı harekete geçtiği zaman, bu gerçekleşecek. Bu büyük hüküm gününün henüz gelmemiş olması yanlış yorumlanmamalı, çünkü geçen bu zaman yararlı bir maksada hizmet etti. Bununla ilgili olarak resul Petrus şöyle yazdı: “Bazılarının gecikmek zannettikleri gibi Yehova (YD) vaadi hakkında gecikmez, fakat bazılarının helâk olmalarını istemiyerek ancak bütün insanlar tövbeye dönsünler diye, sizin hakkınızda tahammül ediyor.”—II. Pet. 3:9, 10; II. Sel. 1:6-10.
Tanrı’nın sabrını taşırmak istemememiz hikmetlilik olur. Hesap günü gittikçe yaklaşıyor. O anda herhangi bir kimsenin Yaratıcı’nın önünde tasvip edilmemiş bir durumda bulunması felaket ifade edecek. İsa Mesih bu sebepten şöyle uyarıyor: “Fakat sakının da humar, sarhoşluk, aşırı yemek ve içmek, (YD) ve bu hayatın kaygıları ile yürekleriniz fazla ağırlaşmasın, ve o gün sizin üzerinize bir kement gibi ansızın gelmesin; çünkü bütün yeryüzünde oturanların hepsinin üzerine gelecektir. Fakat vaki olacak bütün bu şeylerden kaçabilesiniz, ve İnsanoğlunun önünde durabilesiniz diye her an dua ederek uyanık durun.”—Luka 21:34-36.
Tasvip edilmiş durumda olanlar, daha sonra şu sözlerin gerçekleşmesine tanık olacaklar: “Ve [Tanrı] gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek; ve artık ölüm olmıyacak; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evelki şeyler geçtiler.” (Vah. 21:4) Bu, insanlık için ne büyük refah olacak! Adaletsizlik, acı ve zulüm yüzünden olan keder o zaman bilinmeyecek. Sıkıntı veren ağrılar geçmişe ait bir şey olacak. Artık ölüm, sevdiklerimizden hiç birini alamayacak. Sulh her tarafta hüküm sürecek. Tüm insanlar, davranışta, sözde ve tutumda, hakiki sevgi saikiyle sevk edilecekler.
Ölmüş olanlar da Tanrı’nın vaadinin gerçekleşmesinin getirdiği yararları kaçırmayacaklar. Neden? Mukaddes Kitap şöyle cevap veriyor: ‘Dirilme olacak’ (Res. İşl. 24:15) İsa Mesih’in beş yüzden fazla şahit tarafından doğrulanan dirilmesi bu ümit için temel sağlar.”—I. Kor. 15:3-6, 13, 16.
Muhakkak ki, Tanrı’nın “yeni gökler ve yeni bir yer”le ilgili vaadinin gerçekleşmek üzere hızla hareket etmesi, haberlerin en iyisidir. Bu sebepten Yaratıcımızın önünde tasvip edilmiş bir duruma ulaşmağa çalışmak bizim için hayati bir ihtiyaçtır. Resul Petrus’un şöyle söyleyerek iman kardeşlerini yapmaya ısrar ettiği şey budur: “Mademki bu şeyleri bekliyorsunuz, onun nazarında sulhta (YD) kusursuz ve lekesiz bulunmağa gayret edin.” (II. Pet. 3:14) Yapmak için çabaladığınız şey, bu mudur?