Sevgi—“Daha Âlâ Yol”

“Size daha âlâ bir yol göstereyim.”—I. Kor. 12:31.

1. Yaşlı bir tarihçi, hangi öneriyle insanlarla ilgili olayların tetkikinin sonuçlarını özetledi?

“BİRBİRİNİZİ seviniz.” 92 yaşında olan bir tarihçi, insanlarla ilgili olayların uzun tetkikinin sonuçlarını bu kısa öneriyle özetlemiş oldu. “Tarih hakkında aldığım son ders”, diye belirten Will Durant, “İsa’nın dersi ile aynıdır . . . . sadece deneyin. Sevgi, dünyada en pratik şeydir” dedi.

2. İsa Mesih, takipçilerine “yeni bir emir” verirken ne demişti?

² Dünyadaki hayatının son gecesinde, İsa Mesih, takipçilerine şunları söylemişti: “Size birbirinizi seviniz diye, yeni bir emir veriyorum; sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi seviniz. Eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuh. 13:34, 35) Öyle ise, İsa’nın gerçek takipçilerini tanıtan başlıca nitelik ne olacaktı? Muhakkak ki onlar birbirlerini seveceklerdi; aralarında göze çarpan bir sevgi olacaktı. Fakat bu emir neden “yeni bir emir” idi? İsa’nın onları sevdiği gibi, onlar birbirlerini nasıl seveceklerdi?

İSA’NIN KENDİ ŞAKİRTLERİNİ SEVDİĞİ GİBİ

3. İsa’nın sevgi hakkında verdiği emir, hangi bakımdan “yeni” idi?

³ “Yeni emir”i vermeden az önce, İsa, alçak gönüllülük göstererek, resullerinin ayaklarını yıkamıştı. Onun bu hareketi Hıristiyanlara, iman kardeşlerine sevgiyle, hatta alçak gönüllülükle, onlar için bazı işler yaparak onlara hizmet etmeleri gerektiği gerçeğini gösterir. (Yuh. 13:1-16) Ancak “yeni emir” ile ilgili davranış sadece bu değildir. Sevgi hakkındaki bu yeni emir, İsraillilere, Musa vasıtasıyla ve İsa ile şakirtlerinin o zaman altında bulundukları kanundan daha ileri gittiğinden dolayı “yeni” idi. Sözü geçen kanun, şunu belirtiyordu: “Komşunu kendin gibi seveceksin.” (Lev. 19:18; Mat. 22:39) Bu emir, başkası için hayatını feda edecek kadar fedakâr bir sevgiyi değil, ancak komşu sevgisini talep ediyordu.

4. İsa, “yeni emir”in istediği sevgi türünün bir örneğini nasıl göstermiştir?

⁴ İsa devamen “bir adamın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük sevgi kimsede yoktur” demişti. (Yuh. 15:13) İsa bunu nakâmil, günahkâr ve ölen insanlık uğruna kâmil hayatını fidye olarak vermekle yapmıştı. (Mat. 20:28; Yuh. 3:16; 10:14-18; Rom. 5:12; 6:23) Esasen, İsa’nın yeryüzündeki hayatı ve ölümü, bu “yeni emir” ile talep edilen sevginin bir örneği olmuştu. Mesih’in bu talimatına uygun olarak, bir Hıristiyan, ancak fırsat çıktığı zaman iyilik yapmayacaktır, fakat başkalarına, gerek ruhi bakımdan, gerek diğer alanlarda yardım etmek üzere inisiyatif kullanacaktır.

5. Sevginin en büyük göstergelerinden biri hangisidir?

⁵ İsa Mesih’i takip eden kişi, gerçekten komşusunun iyiliği için faal bir şeklide çalışmalıdır. Sevginin en büyük belirtilerinden biri hangisidir? Muhakkak ki başkalarına “iyi haberi” va’zetmek ve öğretmektir; çünkü bu girişim, onların ebedi hayat almalarıyla sonuçlanabilir! Bundan dolayı, bir Hıristiyan, bu mesajı kabul edenelerle çalışmak ve onlara yardım etmek üzere yalnız Tanrı’nın iyi haberini vermekle yetinmemeli, fakat ‘canını vermeğe de hazır’ olmalı. (I. Sel. 2:3) Evet, onların uğruna canını veya hayatını vermeğe hazır olmalıdır.—I. Yuh. 3:16.

6. İsa’nın takipçileri ne dereceye kadar onu sevmeliydiler?

⁶ Sevgiyle davranmakla, İsa, en kolay hareket tarzını seçmemişti. Tam aksine, Tanrı’yı ‘rüsvay edenlerin rüsvaylığı onun üzerine düşmüştü’, kendisi Şeytan ile onun cinlerinin en çok muhalefet gösterdikleri bir yolda yürümüştü. (Rom. 15:3) Öyle ise, Mesih’in gerçek takipçileri için hayat pek kolay olmayacaktı. İsa bu nedenle onların kendisini en yakın akrabalarından, hatta bizzat canlarından dahi çok sevmeleri gerektiğini belirtmişti. (Luka 14:25-27) Tabiidir ki, İsa’nın şakirtleri Yehova’nın hizmetinde bulunan kardeşlerini sevmeli ve ağır eza altında bile ruhi meyveler meydana getirmeliydiler.—Mar. 10:29, 30; Yuh. 15:8.

PAVLUS “DAHA ÂLÂ BİR YOL”U İŞARET EDİYOR

7, 8. Resul Pavlus’un I. Korintoslular 12:31’de sözünü ettiği “daha âlâ yol” ne idi? Bu hangi şeylerden daha âlâ idi?

⁷ Hıristiyan bir resul olan Pavlus, Korintos’ta bulunan iman kardeşlerine yazarken, sevginin önemini belirtmişti. O günlerde, Mukaddes Yazıların kopyalarının sayısı pek fazla değildi; bununla ilgili bilgi, genellikle, ancak ağızdan ağıza nakledilirdi. Bundan dolayı ruhun mucizevi mevhibeleri (özel bilgi, dillerle konuşmak ve benzeri işler) cemaat için hayati önem taşıyordu. Buna rağmen Pavlus, “yine size daha âlâ bir yol göstereyim” diye yazdı. (I. Kor. 12:4-11, 27-31) Acaba bu “daha âlâ yol” ne idi?

⁸ Bu “âlâ yol” sevgi yoluydu; bunun önemi şu sözlerle belirtiliyordu: “Eğer insanların ve meleklerin dillerile söylersem [ruhların kendi dilleri vardır], fakat sevgim olmazsa, ses çıkaran bir bakır, yahut öten bir zil olmuş olurum [yüzeysellik bakımından]. Eğer peygamberliğim olursa, ve bütün sırları ve her ilmi bilirsem, ve eğer dağları nakledecek bütün imanım olursa [ya dağa benzer engeller, ya da Tanrı’nın iradesi öyleyse, harfi anlamda dağlar] fakat sevgim olmazsa, bir hiçim. Ve eğer bütün mallarımı sadaka olarak yedirirsem ve eğer bedenimi yanmak üzre teslim edersem, fakat sevgim olmazsa, bana hiç faide etmez.”—I. Kor. 13:1-3; Mar. 11:23.

9. Yaşayışımız eğer ‘daha âlâ olan sevgi yoluna’ göre değilse, Tanrı’ya uymak istediğimiz hizmetimizle ilgili sonuç ne olur?

⁹ Evet, eğer başka yönlerden faydalı sayılabilecek işlerin saikleri Tanrı’ya ve komşuya karşı sevgiyi yansıtmıyorsa, onlar “ölü işler” haline gelirler. (Mat. 22:37-39; İbr. 6:1) “Sevgi emeğini” oluşturmak çok elzemdir. (I. Sel. 1:2, 3) Eğer yaşayışımız ‘daha âlâ olan sevgi yoluna’ göre değilse, Tanrı’nın hizmetinde harcadığımız tüm çabalar ve fedakârlıklar boşuna olacaktır. İlk Hıristiyanların tümü, Tanrı’nın ruhunun etkisi altında kudretli işler yapamadılar, şifa veremediler, dillerle konuşamadılar ve tercüme edemediler. (I. Kor. 12:29, 30) Oysa hepsi, bütün Hıristiyanların geliştirmesi gereken ve Yehova’nın mukaddes ruhunun meyvesi olan sevgiyi izhar edebildiler.—Gal. 5:22; I. Yuh. 4:16.

TAKİP ETMEMİZ GEREKEN SEVGİ ÖRNEKLERİ

10. Yehova, sevgi göstermekte nasıl bir örnek vermiştir?

¹⁰ Hem Yehova Tanrı, hem de Oğlu İsa Mesih sevgi göstermekle ilgili bize örnekler vermişlerdir. Şunlara dikkat edelim: Fiziksel yaratılış, Tanrı’nın sevgisinin bir belirtisidir; çünkü yaratılış, insanlığın sağlığıyla, zevk ve refahıyla ilgilendiğine dair bol kanıtlar verir. İnsanlar, sadece var olmak için yaratılmadılar. Onlar, genellikle, yemeklerin tadına bakabilirler, hoş kokulu çiçekleri koklayabilirler, yaratılışın değişik renklerine ve güzelliklerine dikkat edebilirler, diğer insanların arkadaşlığından hoşlanabilirler, oynaşan hayvanların maskaralıklarına gülebilirler ve yaşamın diğer birçok şeylerinden zevk alabilirler. (Mezm. 139:14) Yehova, sevgi dolu cömertliğini insanı Kendi suretinde ve benzeyişinde yaratarak ve ona sevgi ve ruhi düşünüş geliştirmesi için yetenekler vermekle kanıtlamıştır. (Tekv. 1:26, 27) Bir cennet meskenini sağlaması ve ihya edilecek yerdeki cennet hakkında emin bir vaat vermesi, aynı zamanda insanlığa ilham edilmiş Sözü ve mukaddes ruhuyla Kendini tanıtması da, Tanrı’nın sevgisinin bir ifadesidir. (Luka 23:43; I. Kor. 2:10-13) Muhakkak ki, Yehova’nın sevgisi, insanlığı günahtan ve onun sonucu olan ölümden kurtarmak üzere gerekli fidyeyi temin etmesinden de görülüyor.—Rom. 5:7, 8.

11, 12. Neler yapmakla Tanrı’nın Oğlu insanlığa sevgisini göstermiştir?

¹¹ Tanrı’nın Oğlu insan olarak yeryüzünde yaşamadan önce bile, onun insanlığa karşı sevgisi vardı. O, sembolik anlamda şahıslaştırılmış hikmet olarak tanınan, Tanrı’nın “ustabaşısı” (YD) olarak mutluluk içinde hizmet eden ve şunları söyleyen kişidir: “Sevincim âdem oğulları ile idi.” (Sül. Mes. 8:30, 31; Yuh. 1:1, 14) Böylece, insanlığın günahtan kurtulma ihtiyacını düşünerek, Yehova, insanlığı özellikle seven yegâne tevlit edilmiş Oğlunu seçti. O, “kul suretini aldı, ve insanların benzeyişinde olarak kendini hâli kıldı.” (Fil. 2:5-7) Evet, Tanrı’nın Oğlu insan olmakla gerçekten fedakâr bir sevgi göstermiş oldu.

¹² Aynı zamanda İsa’nın bu sevgisi, onun öğretme tarzından ve başkalarına göstermiş olduğu müşfik ilgisinden belliydi. O, büyük bir kalabalık gördüğü zaman “onlara acıdı, hastaları iyi etti”. “Çobanı olmıyan koyunlar gibi” olduklarından İsa onlara acıyarak “çok şeyler öğretmeğe başladı.” (Mat. 14:14; Mar. 6:34) Muhakkak ki İsa “bir çokları için canını fidye vermek” için bir direkte ölmekle daha âlâ bir sevgi göstermiştir. (Mat. 20:28; Fil. 2:8) Buna benzer şekilde, hem Yehova hem de İsa, Hıristiyanların takip etmeleri gereken birçok sevgi örnekleri vermiştir.—Yuh. 13:34; I. Yuh. 4:10.

İMAN KARDEŞLERİNİZE KARŞI “SEVGİNİZ COŞKUN OLSUN”

13. (a) Petrus, iman kardeşlerini ne tür sevgi göstermelerine dair teşvik etti? Onların arasında böyle bir sevginin bulunduğuna dair kanıtlar var mıdır? (b) Sevginin, günlerimizdeki Hıristiyanların üzerinde ne gibi bir etkisi vardır?

¹³ Sevgi, vermekle yansıtılır ve Tanrısal hayat için temeldir. (Mezm. 110:3) Resul Petrus, Yehova’ya tapınan kardeşlerini “birbirinize sevginiz coşkun olsun” diye teşvik etmişti. (I. Pet. 4:8) Bu tür bir sevgi ilk Hıristiyanlar arasında vardı; bunu onların kullandıkları ifadelerden anlamaktayız, çünkü onların birbirlerine “sevgili çocuklarım”, “benim hakikatte sevdiğim sevgili” gibi sevgi dolu sözlerle hitap ettikleri biliniyordu. (I. Kor. 4:14; III. Yuh. 1) Bugün hakiki Hıristiyanlar arasında buna benzer bir sevginin varlığı cesaret vericidir ve bir kişi için deneme vaktinde destekleyici olur. Bu sevgi kişiyi “bina eder.” (I. Kor. 8:1) Muhalefet ve ezaya rağmen, kendimizi sevgisiz bir dünyada dostsuz bulmayız. Hıristiyanlar, ruhi kardeşleri tarafından gerçekten sevildiklerini bilirler; “kemalin bağı” olan bu sevgi onların geleceğe güvenle bakmalarına yardım eder.—Kol. 3:14.

14. (a) Pavlus, I. Korintoslular 13:4-8’de sevgiyi nasıl özetliyor? (b) Bir Hıristiyan’ın Pavlus’un sözleriyle uyum içinde olarak sevgi göstermesine hangi sorular yardımcı olabilir?

¹⁴ Fakat önemli olan soru şudur: Biz, şahsen iman kardeşlerimize karşı ne tür sevgi gösteriyoruz? Resul Pavlus, Tanrısal ilham altında sevgi hakkında yazmış olduğu sözleriyle birbirimize gösterdiğimiz sevginin niteliğini tahlil etmemize yardım eder. Lütfen I. Korintoslular 13:4-8’i oku. Sonra da bu sözler üzerinde aşağıdaki soruların ışığı altında derin düşün:

Ters düşen durumlarda ‘tahammül gösteriyor ve lütufla muamele ederek’ sabırla kendimi tutuyor muyum?

Cemaatte bazı imtiyazlar için seçilmediğim, ancak bu imtiyazlar başka bir biradere verildiği zaman, kıskançlık hissetmeme engel oluyor muyum?

Yehova’nın, Kendi hizmetinde başarılı olmam için bana verdiği herhangi bir şey hakkında alçak gönülülük gösteriyor muyum?

Terbiyemde kusur ediyor veya Hıristiyan kardeşlerime karşı davranışlarımda “çirkin muamele” ediyor muyum?

Büyük toplantılarda ilerlemek için başkalarını itmek gibi küçük şeylerde bile ‘kendi faydamı arıyor’ muyum?

Örneğin, bir ihtiyar olarak başkaları Mukaddes Yazılara dayanan öğütlere çabuk kulak vermediklerinden dolayı onlara “hiddetleniyor” muyum?

Geçen yıllarda yaptıkları kötü hareketlerini, hâlâ sayıyor muyum, yoksa iman kardeşlerimi aynen benim affedilmemi arzu ettiğim gibi, affediyor muyum?

Sohbetlerimde, dünya adaletsizliğinden kaçındığımı ve daha ziyade hakikatle beraber sevindiğimi gösteriyor muyum?

Nakâmil Hıristiyan kardeşlerimden kâmillik beklemeyerek her şeye katlanıyor muyum?

İman kardeşlerime haksız yere kötü saikler yüklemeyerek ‘her şeye inanan bir kişi miyim?’

Tanrı’nın Sözünde bulunan her şeye güvenerek ‘her şeyi ümit’ ediyor muyum ve ümitlerim gerçekten O’nun Sözü üzerine bina edilmiş midir?

Tanrı’ya karşı sahip olduğum sevgi bir Hıristiyan olarak eza dahil, “her şeye sabretme”mi mümkün kılacak mı?

Böyle sorular, bir Hıristiyan’a, sevgi göstermek üzere harcadığı çabalarda iyi bir şekilde yardımcı olabilecektir.

15. Sevgi, Yehova’nın kavmine, Tanrı’ya tapınan kardeşleri için neler yapmalarını sağladı?

¹⁵ İman kardeşlerimize karşı sevgi göstermek için gerçekten birçok yollar vardır. Örneğin, sevgi bizi, gerektiği zaman onlara maddeten yardım etmeğe sevk eder. (Yak. 2:14-17) Buna uygun olarak Yehova’nın kavmi, II. Dünya Savaşından sonra, harap edilen bölgelerdeki muhtaç olan Hıristiyan kardeşlerine yardım etmiştir. Dünya çapında iki buçuk yıl süren yardım kampanyasında Amerika Birleşik Devletlerinde, Kanada’da, İsviçre’de, İsveç’te ve diğer memleketlerde bulunan Yehova’nın Şahitleri Avusturya, Belçika, Çin, Çekoslovakya, İngiltere, Finlandiya, Fransa, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İtalya, Hollanda, Norveç, Filipin Cumhuriyeti, Polonya ve Romanya’daki Hıristiyanlara giysiler bağışladılar; yiyecek satın almaları için de para teberru ettiler. Ayrıca, yıllar boyunca, Yehova’nın Şahitleri doğal afetlerle karşılaşan Tanrı’ya tapınan kardeşlerine sevinçle maddi yardım yaptılar.

16. Cemaatin tayin edilmiş ihtiyarları üzerinde Hıristiyan sevgisinin ne gibi bir etkisi olmalı?

¹⁶ Hıristiyan sevgisi aynı zamanda cemaatin tayin edilmiş ihtiyarlarını yaklaşılır ve anlayışlı kılar. Onlar, Yehova’nın yollarını örnek aldıkları takdirde durum böyle olmalıdır; çünkü O’nun hakkında şunlar yazılmıştır: “Yerin üstünde gökler nasıl yüksek ise, onun inayeti kendisinden korkanlar üzerinde öyle yücedir.” (Mezm 103:11, 14) Alçak gönüllü ve sevgi dolu bir tutum, Hıristiyan nazırları iman kardeşlerine ruhen yardım etmek için çabalar harcamaya sevk eder.

17. Yaşlı veya hasta Hıristiyanlara hangi şekillerde sevgi gösterilebilir?

¹⁷ Bununla beraber Hıristiyan sevgisi, sadece tayin edilmiş ihtiyarları değil, fakat Tanrı’dan korkan bütün kişileri Yehova’ya tapınan kardeşleriyle işbirliği yapmağa ve onlara yardım etmeğe sevk edecektir. Örneğin, sevgi, bizi yaşlı veya hasta Hıristiyanların alışverişlerini yapmağa teşvik edecektir. Kendilerine gerekirse, Mukaddes Kitabı ve Hıristiyan yayınları okumağa sevk edecektir. Evet, onlara ev işlerinde yardım etmek, Tanrı’nın hizmetinde refakat etmek ve başka zamanlarda kendileriyle hoş bir vakit geçirmek üzere arkadaşlık yapmak gibi fırsatlar olabilir. Değişik durumlarda sevgi, bizden istenmeden dahi, –genç veya yaşlı– başkalarına iyilik yapmağa sevk edecektir.

AİLE VE KOMŞUYA SEVGİ GÖSTERMEK

18. Sevgimizi göstermek için hayatın her yönünü kapsayan kurallara gerek var mıdır

¹⁸ Resul Pavlus şunları yazmıştı: “Birbirinizi sevmekten başka, kimseye bir şey borçlu olmayın.” (Rom. 13:8) Hıristiyanlar gerçekten başka kişilere karşı sevgi göstemelidirler; bu onların borcudur. Ancak bu niteliği göstermek için, hayatın her yönünü kapsayan kurallara gerek yoktur. Sevgi dolu sözler ve işler bize, insanın vicdanı ve Mukaddes Yazılara dayanan Tanrısal hikmet tarafından telkin edilmektedir. (Rom. 2:15, 16) Böylece, Hıristiyanlar olarak bazı durumlarda sevgiyle hareket edip etmediğimizi genellikle biliriz. Bununla beraber sevgi göstermenin gerektiğini bilmek bir şey, onu uygulamak ise başka şeydir.

19. Ailemize karşı sevgi göstermemize neler yardımcı olacak? Bu sevgi, hangi şekillerde gösterilebilir?

¹⁹ Aile içinde bazen çabuk öfkelenir ve sevgisiz olmağa eğilimli olabiliriz. Neden? Çünkü ailemizin üyelerini iyi tanırız ve onlara, başkalarına karşı gösterdiğimiz sabırdan daha azını gösterebiliriz. Oysa, evimizde, diğer kişilerle –örneğin mahalli Hıristiyan cemaatinin üyeleriyle– olan ilişkilerimizde Mukaddes Kitabın aynı temel prensiplerini uygulamalıyız. Ailemizin üyelerine karşı sevgi göstermek üzere duada muhakak Yehova’nın yardımını dileyebiliriz ve dilemeliyiz! Kocalar zevcelerini, “kendi bedenleri gibi” sevdikleri, zevceler ise, kocalarını ve çocuklarını sevdikleri, çocuklar da ana-babalarını sevdikleri ve onlara itaat ettikleri zaman, Yehova Tanrı’nın memnun olacağını hatırlarsak, bu hususta yardım göreceğiz. (Efes. 5:28; 6:1-3; Titus 2:4) Yetişkin çocuklar, yaşlı ana-babalarını unutarak değil, fakat gerektiği zaman onlara ruhen ve maddeten yardım ederek, onları sevdiklerini gösterebilirler. Tanrısal bağlılık, böyle bir sorumluluğu yüklenmeyi talep eder. Hıristiyan kocalar, ailelerinin ruhi ve maddi ihtiyaçlarını karşıladıkları zaman, muhakkak bu sevgiyi göstermiş olurlar.—Süleymanın Meselleri 19:26; I. Timoteos 5:4, 8 ile karşılaştır.

20. Özellikle Hıristiyanlar tarafından komşu sevgisi nasıl gösterilebilir?

²⁰ Komşu sevgisi, değişik şartlarda insanlara özgü hareketlerle gösterilebilir. Malta’nın sakinleri, resul Pavlus’a ve diğer kazazedelere “görülmemiş insanlık gösterdiler.” (Res. İşl. 28:1, 2) Bu putperest adalıların vicdanları onları böyle hareket etmeğe sevk etmişti. Hıristiyanların Mukaddes Yazılar tarafından yetiştirilen vicdanları onları komşu sevgisi göstermeye ne kadar ziyade sevk etmelidir! Bizi komşularımızla “iyi haberi” paylaşmağa sevk eden sevgi bu tür sevgidir. Yehova ile iyi bir ilişki kurabilmeleri için onlara bundan daha iyi ve daha sevgi dolu bir şey yapamayız.—I. Tim. 1:8-11.

HER ŞEYDEN ZİYADE TANRI’YA SEVGİ GÖSTER

21, 22. (a) Yehova’ya karşı sevgimizi göstermek için başlıca yol hangisidir? (b) Böylece kendi kendimize hangi soruları sorabiliriz? “Yehova’yı sevenler” olarak kararımız ne olmalı?

²¹ Hemcinslerimize karşı sevgimizin belirtilerinin en büyüklerinden biri, onlara gerçekten iyi haberi öğretmektir. Böylece, onların Yehova Tanrı ile iyi bir ilişki kurmalarına yardım edilir. Bir Hıristiyan için bu faaliyet, bu sevgiye en fazla layık Olan’a, yani sevgi dolu Tanrı Yehova’ya sevgi göstermek için en başlıca yoldur. O’nun Oğlu şöyle demişti: “Tanrı Yehova’yı , bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün kuvvetinle ve bütün fikrinle sevmelisin.”—Luka 10:27, YD.

²² Biz, “görünmiyen zatı görür gibi dayan”ıyor muyuz? (İbr. 11:27) Tanrımızın Yehova olan eşsiz ismini, O’nun sadık şahitleri olarak taşıyor muyuz? Kendisi ve maksatları hakkında konuşmak yüreğimizi sevindiriyor mu? Esasen bu, kavminin bir üyesi olarak var olmamızın temel nedeni değil midir? Muhakkak ki böyledir! O’nun mukaddes ruhunun etkisi altında, biz, kendi hemcinslerimizle ilgili sevginin “âlâ yolu”nu takip etmeye devam edebiliriz. Fakat her şeyden ziyade, Tanrı’mızı korkusuzca övmeğe devam edelim; iyi olanı sevelim ve bütünlüğümüzü koruyan, “Yehova’yı (YD) sevenler” olarak O’nunla sevinelim.—Mezm. 97:10-12.

[Sayfa 25’teki resim]

İsa’nın alçakgönüllü davranışı, başkalarına sevgiyle hizmet etmemizin gerektiğini gösterir.