“Her Çeşit Dua ve Yalvarışı Kullan”

“Her vakitte ruhta (YD) dua ederek her çeşit dua ve yalvarışla (YD), ve bunun için bütün mukaddesler hakkında tam müdavemet ve niyazla [yalvarışla, YD] uyanık durun.”—Efes. 6:18.

1. (a) Yehova Tanrı’ya duada yaklaştığımız zaman O’nu ne şekilde düşünmek istiyoruz? (b) Duanın esasen hangi dört şekli vardır?

YARATICI Yehova Tanrı şahsiyeti olmayan bir ilk müsebbip değildir. O, duygulara sahip olan gerçek bir kişidir. O, görebilir ve işitebilir. O’na dua ile yaklaştığımız zaman O’nu daima böyle düşünmek isteriz. Tanrı’nın Sözü, Kendisine yaklaşırken bunu “her çeşit dua ve yalvarışla” yapmamızı öğütler. (Efes. 6:18, YD) Buna neler dahildir? Duanın esasen dört şekli vardır: Hamt, şükran, dilek ve yalvarış.

DUADA TANRI’YA HAMT ETMEK

2, 3. Duanın asil ve yüce bir şekli nedir? Yehova Tanrı’nın buna layık olduğunun birçok nedenleri arasında hangileri vardır?

² Hamt, muhakkak duanın asil ve yüce bir şeklidir. Yaratıcı, Kendi nitelikleri ve yaptığı işleri nedeniyle buna layıktır. “Egemen Rab Yehova” olarak O’nun otoritesi eşsizdir. (II. Sam. 7:28, YD) Ne başlangıcı ne de sonu olan Yehova Tanrı emsalsiz “ebediyet Kralı”dır. (I. Tim. 1:17, YD) O’nun izzeti, hiçbir insanın O’nu görüp de yaşayamayacağı kadar büyüktür. (Çık. 33:20) Sonsuz kudret ve hikmete sahip olan, tamamıyla adil ve bütün bencil olmayan sevgiyi şahsında toplayan Yüce Tanrı eşsizdir. (Tesn. 32:4; Eyub 37:23; Rom. 11:33; I. Yuh. 4:8) Her şeyi Kendisi yarattığından tüm evrenin sahibidir. (Tekv. 1:1, 31; Mezm. 50:10) Yalnız O, yerinde olarak: “Olmayı ispat edeceğim” diyebilir. “O olmaya sebebiyet verir’ anlamına gelen Yehova ismine yalnız o sahiptir. (Çık. 3:14, YD; 6:3) Yerinde olarak sadece O, şunları beyan edebilir: “Beni kime benzeteceksiniz, ve kiminle denk tutacaksınız, ve benim için ne örnek yapacaksınız ki, benzetelim?” “Ben Allahım, ve benim gibisi yoktur.”—İş. 46:5, 9.

³ Bütün diğer tanrıların üstünde, böyle mukayese kabul etmez, emsalsiz, eşsiz ve rakipsiz olan Yehova Tanrı hamde layıktır. Uygun olarak, Çıkış 15:11’den Vahiy 19:6’ya kadar pek çok defa Yehova’ya hamt etmeye teşvik ediliyoruz. Bununla uyum içinde bulunarak, Yüce Tanrı’ya dualarımızda sadece hamt etmekle kalmayalım, fakat aynı zamanda her günkü sohbetlerimizde dikkati kendimize değil, O’na çekelim. Çünkü sahip olduğumuz her şeyimiz verilmiştir; aslında Kendisi olmadan hiç bir şeyi başaramayız.—Mezm. 127:1; I. Kor. 4:7.

YEHOVA’YA ŞÜKRETMEK

4, 5. Başka Mukaddes Kitap yazarları Yehova’ya şükretmekle ilgili ne dediler? Bunu yapmamızın birçok nedenleri arasında hangileri vardır?

⁴ Yehova’ya şükretmek, O’na hamt etmekle yakından ilişkilidir. Yehova’nın bizim için yapmış olduğu, yapmakta olduğu ve yapacağı bütün şeylerden dolayı duyduğumuz takdiri ifade etmek gayet yerindedir. Mezmur yazarının özellikle Yehova’ya şükretmenin uygun olduğunun farkında olduğu görülüyor. Mukaddes Sözünde tekrar ve tekrar şöyle ifadeler okuyoruz: “Yehova’ya (YD) inayeti için ve âdem oğullarına olan şaşılacak işleri için şükretsinler.” (Mezm. 107:8, 15, 21, 31) Benzer şekilde, Pavlus bizim ‘yalvarışla şürkanla’ dua etmemizi öğütlemektedir. Evet, biz “her şey için daima . . . . Allaha ve Babaya şükre”tmeliyiz.—Fil. 4:6; Efes. 5:20.

⁵ Semavi Babamıza her gün şükretmemizi gerektiren ne kadar çok şey vardır! Kendisinden aldığımız ve hayatımızı sadece mümkün değil, sevinçli de kılan bütün maddi şeyler için O’na şükran borcumuz vardır. (Yak. 1:17) Yehova’nın, hizmetçilerine bağışladığı bütün ruhi nimetleri, Mesih’in kurbanlığının yararlarını, Kendi Sözünü ve ruhunu, dua vergisini ve Hıristiyan cemaatini takdir ediyor muyuz? İman kardeşlerimizle buluşmak nimetini, başkalarının ihtiyaçlarına hizmet etme imtiyazını ve harikulade Krallık ümidini takdir ediyor muyuz? Öyleyse, dualarımızda şükran duygularımızı dile getirelim. Gerçi, Tanrı’nın bizim için yaptığı tüm iyilikleri daima hatırlamayabiliriz, ama daima, mezmur yazarının şu duygusunu paylaşmalıyız: “Ey canım, Yehova’yı takdis et, ve bütün iyiliklerini unutma.”—Mezm. 103:2.

YEHOVA’YA DİLEKLERİMİZİ BİLDİRMEK

6. Dileklerimiz genellikle hangi üç alanda toplanmaktadır? İsa, her şeyden önce ne hakkında dua etmemizi emretti?

⁶ Dileklerimizi bildirirken Yehova’ya “konuşma cesareti” ile yaklaşabilmek, gerçekten çok teselli edici bir şeydir. (İbr. 4:16, YD; I. Yuh. 3:21) İsa’nın Rabbin Duasında göstermiş olduğu gibi, dileklerimiz genellikle üç alandadır: Adaletin zaferi, ruhi ihtiyaçlarımız ve fiziksel ihtiyaçlarımız alanında. İsa ilk olarak Yehova’nın isminin takdis edilmesi, O’nun krallığının gelmesi ve O’nun iradesinin yeryüzünde yapılması için dua etmemizi söyledi. Kendisi de şöyle dua etti: “Ey Baba, ismini taziz eyle.” (Mat. 6:9, 10; Yuh. 12:28) Bu dileklerimize Yehova’nın yeryüzündeki hizmetçilerinin işlerini bereketlemesini ve Kendi ismi uğruna zorluklara ve denemelere uğrayanları desteklemesini de dahil edebiliriz. (Mezm. 118:26) Pavlus’un “bütün dindarlık ve vekarla âsude ve sükûnetli bir ömür geçirmemiz için” yüksek mevkide bulunanlar hakkında dua etmek tembihini de unutmamalıyız.—I. Tim. 2:1, 2.

7, 8. Daha sonra hangi kişisel meseleler hakkında Yehova’ya dua etmeliyiz?

⁷ Dualarımız ruhi durumumuzu da ciddiyetle düşündüğümüzü göstermelidir. Semavi Babamızın günahlarımızı bağışlamasını dilemek de buna dahildir. “Eğer biri günah işlerse, Babanın nezdinde Şefaatçimiz, salih İsa Mesih, vardır.” (I. Yuh. 1:8-2:1) Tanrı’nın ruhundan daha fazlasını almak ve ruhu mahzun etmemek için de dua etmeliyiz. (Luka 11:13; Efes. 4:30) Denemelerle karşı karşıya geldiğimiz zaman, Mukaddes Yazılar, hikmet için dua etmeye bizi teşvik eder. (Yak. 1:5-8) Bundan başka, Yehova’ya, tarladaki va’zetme ve öğretme işimiz dahil, tüm kutsal hizmetimizi bereketlemesi için dua edebiliriz, hatta etmeliyiz de. Böyle dua etmekle, bizim ancak dikip suladığımızı, fakat her şeyi büyütenin ve bolluğa kavuşturanın bizzat Tanrı olduğunu kabul etmiş oluruz.—I. Kor. 3:7.

⁸ Ayrıca, Tanrı’ya dileklerimizi bildirirken, bir Hıristiyan kardeşimizle, eşimizle veya ailemizin başka bir ferdiyle olan herhangi problemlerimizi görmezlikten gelmeyelim veya ihmal etmeyelim. Böyle durumlarda artık onlarla konuşmamak eğilimini dahi hissedebiliriz. Fakat böyle bir hareket tarzı, hikmetsiz ve bencil bir davranıştır. Bunun yerine, bir başkasıyla olan sorunu halletmek için Tanrı’dan gereken renberlik ve kuvveti dilemeliyiz. Acı olup kin tutmamıza ve şikâyet etmemize yol açabilen meseleleri bağışlayıp unutmak için de Tanrı’dan yardım istemeliyiz.—Mat. 6:12.

9, 10. Yehova’ya maddi veya fiziksel meseleler hakkında dileğimizi bildirmek için Mukaddes Yazılara dayanan hangi temelimiz var?

⁹ Ruhi şeylerden başka, İsa, günlük ekmeğimiz ve maddi ihtiyaçlarımız için Yehova’ya dileklerimizi bildirmenin uygun olduğunu gösterdi. (Mat. 6:11) Evet, her gün, hatta her zaman ihtiyaçlarımızın herhangi biri veya tümü hakkında Yehova’ya dileklerimizi bildirebiliriz. Bu, İsa’nın Dağdaki va’zında devamen söylediği şu sözlerle uyum içindedir: “Yarın için kaygı çekmeyin; zira yarınki gün kendisi için kaygı çekecektir. Kendi derdi güne yeter.”—Mat. 6:33.

¹⁰ Eğer işsiz isek, o zaman Yehova Tanrı’dan iş bulmak üzere sarf ettiğimiz çabaları yönetmesini ve bereketlemesini dileyebiliriz. Hasta mıyız? Hastalığımızla en iyi şekilde başa çıkabilmek için Tanrı’dan hikmet, kuvvet ve tahammül dileyebiliriz. Yehova’nın önüne tüm endişelerimizi dökebiliriz; bu çok teselli edici bir şeydir. Bununla ilgili olarak şöyle okuyoruz: “Hiç bir şeyde kaygı çekmeyin, fakat her şeydi istekleriniz [dilekleriniz YD], Allaha dua ve yalvarışla, şükranla bildirilsin.” (Fil. 4:6) Tabii, bütün dileklerimizde duamıza şu cümleyi ilave ediyoruz: ‘Eğer Tanrı’nın iradesi ise’ tıpkı İsa’nın Getsemani bahçesinde dua ettiği gibi.—Mat. 26:39; I. Kor. 4:19; Yak. 4:15.

YALVARIŞLA

11-13. (a) Yehova’ya yalvarmak ne demektir? Bu, hangi şeyler konusunda çok uygundur? (b) Bir çocuğun başına gelen olay bunu nasıl gösterdi?

¹¹ “Her çeşit dua ve yalvarışla” dua etmemiz söylenmektedir. (Efes. 6:18, YD) dileklerimizi bildirirken neden duamıza yalvarışı katalım? Bunun nedeni, yalvarışların dileklerden bir adım daha ileri gitmesidir. Özellikle samimi ve ciddi bir dua, yürekten yapılan bir yakarıştır. Yalvarış “alçak gönüllü ve ciddi yakarış” olarak tanımlanmaktadır. Yunanca Mukaddes Yazılarda bu kelime daima Tanrı’ya atfen kullanılmıştır. Bundan dolayı Mukaddes Kitap, duada sebat etmenin yanı sıra özellikle ciddi olmanın önemini de belirtir. Tabii, bütün dileklerimiz yalvarış türünden değildir, fakat dualarımıza yalvarışı dahil etmeliyiz. İsa Mesih dahi bunu yaptı. Mukaddes Kitapta şu kayıt bulunuyor: “Kuvvetli feryatla ve gözyaşları ile . . . . yalvarışlar takdim etmiş ve Tanrısal korkusu (YD) sebebile işitilmişti.” (İbr. 5:7) Benzer şekilde, kardeşlerimize zulmedildiğini duyduğumuz zaman, onlarla ilgili dileklerimizi Yehova Tanrı’ya sadece bildirmek değil, fakat onlara tahammül etmek ve zulmün amacını bozmak üzere kuvvet vermesi için kendisine yalvarmamız uygun olur.—II. Korintoslular 1:8-11.

¹² Bedenimize “cefa” vermek, yani zaptınefs göstermek için Yehova’dan yardım dilediğimiz zaman, O’nun önüne yalvaranlar olarak çıkmamız yerindedir. (Rom. 7:15-24; I. Kor. 9:27) Bir kimsenin düşüncelerine veya huylarına hâkim olmakla sorunu mu var? Öyleyse, bir kişi eğer başkalarını incitmişse, bunu gidermeğe çalışmalı; bunun yanı sıra da, Yehova Tanrı’ya kendisine yardım etmesi için, alçak gönüllülükle yalvarmalı veya yakarmalıdır. Ya sorun yemek veya içmek alanında ise? Gene de bu kişi, Yehova’ya kendisine yardım etmesi için yalvarmalı, aynı zamanda hem aile fertlerinin, hem de cemaatin ihtiyarlarının da kendisine yardım etmelerini sağlamalı; bu, uygun bir davranış olur.

¹³ Uygun şekilde öğretildikleri zaman çocuklar bile Yehova’ya yalvarışla dua edebilirler ve işitilebilirler. Örneğin, 10 yaşındaki bir çocuk şunları yazdı: “20 kasım öğleden sonra saat 3”te okul avlusunda iki çocuk bana doğru geldiler. Birisi boğazıma bir bıçak dayayıp beni öldüreceğini söyledi. Yehova’ya dua ettim; tam o sırada bir polis arabası geçti ve çocuklar kaçtılar.”

DUALARIMIZA UYGUN HAREKET ETMELİYİZ

14, 15. Dua edenler ne bakımdan tutarlı şekilde hareket etmelidirler? Mukaddes Kitap bu prensip için nasıl örnekler veriyor?

¹⁴ Tabii, Yehova’ya dua ettiğimiz zaman, payımıza düşeni yapmaya istekli olmalıyız. Kral Davud büyük sıkıntı içindeyken Tanrı’ya yalvarmakla kalmadı, gerekli adımları da attı. (II. Sam. 15:31–17:14) Yehova’nın sadık hizmetçileri, örneğin Yakub ve diğerleri aynı şeyi yaptılar. (Tekv. 32:9-21) Evet, hareketlerimiz dileklerimizle uyum içinde olmalıdır.

¹⁵ Günlük ekmeğimiz için mi dua ediyoruz? Öyleyse, çalışmaya istekli olmalıyız, çünkü Mukaddes Kitap “bir kimse işlemek istemezse, yemek de yemesin” der. (Mat. 6:11, 12; II. Sel. 3:10) İğvaya götürülmemek için mi dua ediyoruz? Öyleyse, bile bile ahlaki yönden tehlikeli olan durumlara düşmekten kaçınmalıyız. (Mat. 6:13) Aramızda sulhun bulunması için mi dua ediyoruz? Öyleyse sulh ediciler olmalıyız. (Mezm. 122:6-9; I. Pet. 3:11) Bu, başkalarını gereksizce incitmemeye ve boş yere meseleler çıkarmamaya da dikkat etmemizin gerekli olduğu anlamına gelir. Ayrıca alıngan olmamaya çalışmalıyız. Tanrı’nın işinin artması için mi dua ediyoruz? Öyleyse, biz şahsen “Rabbin işinde artmak üzere ol”malıyız. (I. Kor. 15:58) Hikmet için mi dua ediyoruz? Öyleyse, Tanrısal hikmeti elde etmek için O’nun temin ettiği bütün yollarından yararlanmalıyız.—Yak. 1:5-8; Mezm. 119:105; II. Tim. 3:16; İbr. 10:23-25.

DUALARIMIZIN KALİTESİNİ GELİŞTİREBİLİR MİYİZ?

16, 17. Dualarımızı sıcak ve anlamlı tutmak ve onların kalitesini geliştirmek nasıl mümkündür?

¹⁶ Dualarımız gerçekten ruhi düşünüşe sahip olduğumuzu ne derece açığa vuruyor? Dualarımızın kalitesini geliştirebilir miyiz; bu mümkünse, nasıl? İlk olarak, dularımızı ciddiye almalı ve yürekten gelen ifadeleri kullanmalıyız. Tanrı’nın iyiliğini ve sevgi dolu inayetini derin düşünmeye daha çok vakit ayırmakla, O’nu doğru olanı mutlaka savunan sevgi dolu bir Baba olarak görmekle, dualarımıza sıcaklık ve duygu katabiliriz. Böylece Tanrı ile alçak gönüllülükle ve yürekten konuşmak isteyeceğiz. Bu nedenle dualarımızı aceleyle bitirmekten kaçınmalıyız. Ayrıca başka şeylere önem vererek dualarımızı asla ihmal etmemeliyiz.

¹⁷ Aynı kelimeleri ve cümleleri tekrar tekrar kullanmamak üzere çaba harcamakla dualarımızın kalitesini de geliştirebiliriz. (Mat. 6:7) Böyle tekrarlamalar dualarımızın bir eksikliğini, gerçek duygu ve anlam noksanlığını meydana getirebilir. Ezberlenmiş kelimeler her halde yürekten çok, zihinden geliyor. Aile dualarında her gün dua eden Hıristiyanlar, bu hususta özellikle dikkatli olmalıdırlar. Aynı kelimeleri kullanmak dinleyenlerin dikkatinin dağılmasına yol açabilir. Mukaddes Yazılara dayanan düşünceler üzerinde her gün durup düşünmek ve Yehova’nın bize gösterdiği hak edilmemiş inayetine karşı derin takdir geliştirmek, dualarımızı sıcak ve anlam dolu tutmakta yardımcı olabilir.

DOLAYLI VE DOLAYSIZ OLARAK GELEN MÜKÂFATLAR

18. Bazıları, Tanrı’nın dua için taleplerini karşılamadıkları halde neden dileklerinin cevaplandırıldığı sonucuna varabilirler?

¹⁸ Dua, dünyanın her yerinde uygulanan bir tapınma şeklidir. Birçok insan, Tanrı’nın dua için koyduğu talepleri karşılamadığı halde isteklerinin O’nun tarafından cevaplandırıldığına inanır. Görünürdeki bu çelişki nasıl açıklanabilir? Bir yandan, bu, sadece raslantı oranına göre bir sonuç olabilir. Örneğin, cephedeki siperlerde bulunan tüm askerlerin dua ettikleri söylenir. Onların çoğu, genellikle hayatta kaldıklarına göre, Tanrı’nın dualarını işitmiş olduğu sonucuna varabilirler. Veya sadece bir raslantı olabilir. Ayrıca bu hususta, psikosomatik prensip, yani zihnin vücut üzerindeki etkisi, böyle düşünceleri meydana getirebilir.

19. Yehova’nın gerçekten kavminden olan ve O’nun dua için koyduğu talepleri karşılayan kişilerin dualarını cevaplandırdığına dair hangi deliller var?

¹⁹ Diğer taraftan, dua için koşulan Tanrısal standartları karşılayanların dualarını gerçekten Yehova Tanrı’nın cevaplandırdığına dair, inkâr edilmez deliller vardır. Onlar, bir topluluk olarak ve ferden, harcadıkları çabalarını Yehova’nın bereketlediğini görmüşlerdir. Bunun sonucu olarak, “küçüğü bin kişi, ve ufağı kuvvetli bir millet” olmuştur. (İş. 60:22) Dualarına cevap olarak, Yehova meseleleri öyle yönetti ki, ‘onlara karşı yapılan hiçbir silah işe yaramadı.’—İş. 54:17.

20. Yehova, Kendisine yöneltilen samimi dilekleri hangi değişik şekillerde cevaplandırıyor?

²⁰ Yehova, Kendisine yöneltilen samimi dileklere cevap vermek için hem semavi, hem de yerdeki hizmetçilerini kullanmaktadır. Bazen, bir meleğin, yönetmesinin sonucu olarak, Tanrı’yı duada arayan bir kimse Yehova’nın bir hizmetçisi tarafından ziyaret edilmişti. (Resullerin İşleri 10:30, 33; 17:26, 27 ile karşılaştır.) Yehova, ayrıca birçok duayı, yerdeki hizmetçileri aracılığıyla cevaplandırır. Kendisi, gerçekten muhtaç durumda olan ve buna layık olan kimseye iyilik yapmayı veya sevgi göstermeyi, kavmindeki bir ferdinin zihnine koyabilir. Veya, birin yaptığı duaya cevap, Tanrı’nın Sözünü tetkik etmekle Mukaddes Kitaba dayanan yayınları incelemekle, veyahut cemaatteki ihtiyarlar tarafından dikkatine sunulan bilgiyle gelebilir. Bu doğrudur, çünkü Yehova’nın hizmetçilerinin yaptıkları dualar çoğu kez belirli bir durumla başa çıkmak üzere ruhen aydınlanmak veya hikmet elde etmekle ilgili ricalardır.

21. Duanın bazı dolaylı yararları hangileridir?

²¹ Duadan dolaylı olarak da yararlanabiliriz. Biz endişelerimizi semavi Babamız Yehova’ya bıraktığımız takdirde O’na daha yaklaştığımızı hissederiz. O’na hamt ve şükran dolu dualarımızda takdirimizi ifade edersek, bize verilenle kolayca yetinebileceğiz. Yehova’ya yalvarmakla, alçak gönüllü olduğumuzu, kendi anlayışımıza ve kuvvetimize güvenmediğimizi, Tanrı’ya dayandığımızı gösteriyoruz; bunun için O’ndan yardım görüyoruz. (Sül. Mes. 3:5, 6; Fil. 4:13) Tabii, dua ederken zihnimiz bina edici şeyler üzerinde durmalı. (Fil. 4:4-8) Örneğin, geceleyin uykumuz kaçarsa, tasalanmak, kaygılanmak, hayaller kurmak veya zihnimizin bedeni arzulara kaymasına müsaade etmek yerine, Krallığın menfaatleri ve ruhi şeyler hakkında dua edersek, muhakkak çok daha iyi olur. Evet, ‘bütün kaygılarımızı Yehova’nın üzerine atmak istiyoruz, çünkü O bizi kayırır.’ Semavi Babamızdan hiçbir şeyi gizlemezsek, kendimizi incelememize yardımcı oluruz; bunun O’nunla gittikçe daha yakın ve samimi olan bir ilişki kurmamıza katkısı olacaktır.—I. Pet. 5:7; II. Kor. 13:5.

22. Dualarımızı ciddiye almak ne demektir? Dolayısıyla hangi güvene sahip oluyoruz?

²² Gerçekten dua, hamt, şükran, dilek ve yalvarış dahil, değerli bir imtiyazdır. Eğer dualarımızı ciddiye alırsak büyük kazancımız olacaktır. Dua etmek, gerçekten imana sahip olduğumuzu da gösterir. Dualarımızla muhakkak uyum içinde hareket etmek istiyoruz. Onları aceleyle bitirmeyelim; kalitesini daima geliştirmeye çalışalım ve duanın alışılagelmiş bir sözler dizisi haline gelmesine asla izin vermeyelim. Böyle yaparsak, bundan dolaylı şekilde de faydalanacağız ve ayrıca Yehova Tanrı’nın iradesiyle uyum içinde olan dualarımızı cevaplandıracağına güvenebileceğiz.