Krala Kim Hamt Edecek?

“Ey Allahım, ey Kıral, seni yükseltirim; ve senin ismini ebediyen ve daima takdis ederim. Seni hergün takdis eylerim; ve senin ismine daima ve ebediyen hamdeylerim.”—Mezm. 145:1, 2.

1. Kral Davud, kendi Kralı sıfatıyle Yehova için neler söyledi? Neden?

Kral Davud, semavi Kralı Yehova Tanrı’ya hamt eden sözler yazmıştı. Yeryüzünde bulunan bir kralın, kendisinden üstün bir Kral olarak başka birinden etkili bir şekilde söz etmesi, bazı kimselere oldukça olağanüstü görünebilir. Oysa, Davud’un böyle davranması için iyi bir nedeni vardı. Onun dile getirdiği sözler, Kral olan Yehova’ya karşı duyduğu takdirden ileri geliyordu. Davud, bu Kralın, önünde hikmete dayanan bir yumuşak huyluluğa sahipti. (Yak. 3:13) O, Yehova’nın vefakâr bir tapıcısıydı ve “kıralların Rabbi” ile fevkalade yakın bir ilişkiye sahipti.—Dan. 2:47.

2, 3. (a) Mezmurlarda Davud’un Yehova’ya duyduğu takdiri gösteren hangi örnekler bulunmaktadır? (b) Davud, I. Tarihler kitabında Yehova ve onun krallığı hakkında hangi noktaları belirtti?

² Davud’un Mukaddes Yazılardaki birçok sözünden, Kralı olan Yehova Tanrı’yı böyle derin takdir etmesine nelerin sebep olduğunu anlayabiliriz. 19. Mezmur, Davud’un Yehova’yı Yaratıcı, Kanun Koyan ve Kurtarıcı olarak takdir ettiğini gösterir. 24. Mezmur, Yehova’nın, yerin Sahibi, İzzet Kralı ve kadir Olan olduğunu bildirir. Mezmur 103:19’da Davud: “Yehova (YD) tahtını göklerde kurdu; ve onun krallığı herkes üzerinde hâkimdir” diyerek, Yehova’nın krallığına duyduğu takdiri ifade eder. Davud, aynı mezmurda melekleri ve insanları Yehova’yı takdis veya O’na hamt etmeye davet eder. Davud’un I. Tarihler 16:8-36’da kayıtlı olan şükran ilahisi, onun Yehova’ya duyduğu takdiri kuvvetle belirtir.

³ Davud, hükümdarlığının sonlarına doğru, tüm kavminin önünde, yaşamı boyunca sahip olduğu duyguları şu sözlerle dile getirdi: “Sen, ezelden ebede kadar mubareksin, atamız İsrailin Allahı, Yehova! (YD) Ya Yehova (YD), büyüklük ve ceberrut ve güzellik (YD), ve zafer, ve haşmet senindir; çünkü gökte ve yerde olan her şey senindir; ya Yehova (YD), kırallık senindir, ve sen, baş olarak her şeyden yükseksin. Ve servetle izzet senden gelir, ve sen her şeye hâkimsin; ve kudretle ceberrut senin elindedir, ve herkesi büyültmek ve kuvvetlendirmek senin elindedir. Ve şimdi, ey Allahımız, biz sana şükrederiz, ve güzel ismine hamdederiz.”—I. Tar. 29:10-13.

YEHOVA’NIN KRAL OLUŞUYLA İLGİLİ DAVA

4. Samuel’in günlerinde İsrail’de bir insanın kral olmasıyla sonuçlanan hangi olay cereyan etti? İsrailin etrafındaki milletler ona nasıl tuzak oldular?

⁴ Yehova’nın kral oluşu, Davud’un doğumundan kısa bir süre önce, İsrail’de bir dava konusu haline geldi. I. Samuel 8:4-20’den anlaşıldığı gibi, bu dava, Samuel’in hâkimliğinin sonlarına doğru ortaya çıktı. Acaba Yehova’nın ahit altındaki kavmini, üzerlerine hüküm sürmesi için bir kral istemelerine ve Yehova’yı reddetmelerine sevk eden saik ne idi? Onlar, Samuel’e tüm diğer milletler gibi olmak istediklerini söylediler. Yehova, Samuel vasıtasıyla onları, diğer milletler gibi başlarında bir insanın kral olmasını istemelerinin, kendilerine neye mal olacağına dair uyardı. Gerçekten de, Kralları Yehova olduğu zaman onlar çok daha iyi durumdaydılar.—Tesniye 4:7’ye de bak.

5. Gideon’un zamanında krallık nasıl dava konusu haline geldi?

⁵ Yehova’nın Gideon’un komutası altındaki kavmine Midyanlılara karşı zafer kazandırmasından sonra İsrail milletinin içinde bu dava ortaya çıkmıştı. “İsrail adamları Gideona dediler: Sen, oğlun ve oğlunun oğlu bize saltanat edin; çünkü bizi Midyanın elinden kurtardın. Ve Gideon onlara dedi: Ben size saltanat etmem, oğlum da size saltanat etmiyecek; Yehova (YD) size saltanat edecektir.” (Hak. 8:22, 23) Vefakâr Gideon, İsrail kavminin dileğini reddetti ve Yehova’nın onların üzerinde kral oluşunu tasdik etti. Ne var ki, Gideon’un ölümünden henüz uzun bir süre geçmeden, onun Abimelek isimli oğlu, kardeşlerinin çoğunu acımasızca öldürerek kendisini kral ilan etti. Fakat onun yönetimi kısa sürdü. Abimelek’in sonu feci oldu. (Hak. 9. bap) Bu tarihsel olay İsrail’de çok iyi biliniyordu. Bu olay, Yehova’nın kral oluşunun yüzyıllar boyu nasıl dava konusu yapıldığını göstermişti. Aynı zamanda, tüm bu süre boyunca her kişinin, Kral olarak Yehova’ya vefasını göstermek için fırsatı olmuştu.

6. Yehova’nın kral oluşu konusunda geçmiş tarih ne gösterir? Yehova, meselenin nasıl sonuçlanacağı konusunda önceden ne bildirdi?

⁶ Tanrı’nın Sözü, dünyevi milletlerin çok eski zamanlardan beri başlarında kralları olduğunu gösterir. Tekvin 10:8-12’de gösterildiği gibi, Tufan’dan sonra uzun süre geçmeden, Yehova’ya karşı gelen insanların yönetimindeki krallıklar oluştu. Bu krallıklar İblis Şeytan’ın etkisi altında ortaya çıktı. O, başlangıçta Yehova’ya baş kaldırdı ve diğer insanları da Yehova’ya tapınmaktan uzaklaştırmak gayesiyle Yehova’nın hükümdarlığının meşruluğuna meydan okudu. Yehova, bu kötüye meydan okuduğu davayı kanıtlaması için süre tanıdı. Aynı zamanda meselenin nasıl sonuçlanacağını da açıkladı.—Tekv. 3:15.

YEHOVA’NIN BÜYÜKLÜĞÜ HAMDE YOL AÇAR

7. (a) Yehova’nın ruhu Davud’un yaşamında ne rol oynadı? (b) 145. Mezmur ne bakımdan göze çarpar?

⁷ Samuel, Yehova’nın yönetimi altında Davud’u meshetti. “O günden başlıyarak, Davud’un üzerine Yehova’nın ruhu (YD) kuvvetle geldi.” (I. Sam. 16:12, 13) Davud, Yehova’nın ruhunun O’na vefakâr olanlar üzerinde nasıl işlediğini gösteren mükemmel bir örnektir. Yehova’nın ruhu, Davud’u mezmurlardan çoğunu yazmağa yöneltti. Davud, yazdığı mezmurlarda Yehova’ya hamt eder. (II. Sam. 23:2) Onun en güzel hamt sözlerini yansıtan mezmur 145. Mezmur’dur. Bu mezmur, Yehova’nın iyiliğini, büyüklüğünü, kudretini, doğruluğunu, sonsuzluğunu, akıl ermezliğini ve merhametini takdis eder; Yehova’yı över, ululaştırır ve yüceltir. Yahudi bilginlerinin bu mezmura karşı nasıl bir saygı duydukları günlük dualarında bu mezmurun üç kez geçmesinden anlaşılır. Mezmurlar kitabının İbranicesi Tehillim’dir. Bu terim “Hamtlar” anlamına gelir. 145. Mezmur, Davud’un Hamdiyesi diye başlayan tek mezmurdur. Bu terim tekil olarak kullanılmıştır.

8. Yehova’nın ismine ebediyen hamt etmek üzere verilen kararda üstü kapalı olarak ne anlatılıyor?

⁸ Bu mezmurun ilk ayetleri coşkulu bir sevinci ve takdiri yansıtır:

“Ey Allahım, ey Kıral, seni yükseltirim; ve senin ismini ebediyen ve daima takdis ederim. Seni her gün takdis eylerim; ve senin ismine daima ve ebediyen hamdeylerim.” (Mezm. 145:1, 2)

Mukaddes Kitabın yorumcuları, Davud’un, Tanrı’nın ismine “ebediyen ve daima” hamt etmek üzere verdiği kararın, ancak yaşamı boyunca geçerli olduğunu genellikle kabul ederler. Fakat Davud’un verdiği kararda, acaba üstü kapalı başka bir anlam daha yok mudur? Bir kimsenin Tanrı’nın ismine ebediyen hamt edebilmesi için onun ebediyen yaşaması gerekir. Davud’un gelecekte ebediyen yaşama ümidi yok muydu? Şüphesiz bugün de, ‘başka koyunların büyük kalabalığı’ bir sınıf olarak bu ümide, yani yeryüzünde hiç bir zaman ölmeyeceklerinden Yehova’nın ismini ebediyen takdis edip ona hamt edebilme ümidine sahiptir.—Tsef. 2:3; Yuh. 11:26; Vah. 7:14-17; 21:4.

9. Yehova’nın işlerini tamamıyla kavrayabilmek konusunda ne diyebiliriz?

⁹ Davud’un hamt ilahisi şöyle devam eder:

“Yehova (YD) büyüktür, ve çok hamde lâyıktır; ve onun büyüklüğüne akıl ermez.” (Mezm. 145:3)

Tüm insanlık Yehova’nın büyüklüğünü yaratılıştan itibaren görebilir. (Rom. 1:20) Yehova’nın büyüklüğüne ve yarattığı şeylerden herkesin yararlanmasına rağmen, oldukça az insan O’na hakikatle hamt etmektedir. Gerçekte, Yehova ve O’nun bugüne kadar yapmış olduğu işler ne kadar büyüktür. İnsanlık bugüne kadar O’nun yaratmış olduğu şeylerden pek azının çapraşıklığını kavramaya başlayabilmiştir. Ata Eyub da Davud gibi takdirle dolu olarak Tanrı’nın ‘büyük ve keşfedilmez şeyler, sayısız şaşılacak şeyler yaptığını’ söyledi. (Eyub 5:9; 9:10; 26:14) Resul Pavlus da, Tanrı’nın büyük maksadını ele aldıktan sonra: “Ey Allahın zenginlik ve hikmet ve bilgisinin derinliği! Ne derece onun hükümlerine akıl ermez, ve yolları keşfolunmaz!” diye haykırmağa gerek duydu.—Rom. 11:33, 34.

10. Bir “nesil” diğer bir “nesle” Tanrı’nın kudretli işlerini nasıl bildirdi?

¹⁰ “Senin işlerini bir nesil diğer bir nesle övecek (YD), ve kudretli işlerini bildirecek.” (Mezm. 145:4)

Evet, nesiller gelip geçtiler ve onların içlerinden bazı kimseler Yehova’nın kudretini bildirdiler. Fakat, acaba meshedilmiş mütebakinin bir “nesil” teşkil ettiğini ve diğer bir “nesle”, yani ‘başka koyunların büyük kalabalığına’ Yehova’nın işlerini övmüş olduğunu ve bunların da yine başka insanlara Yehova’nın kudretli işlerini anlattıkları söylenemez mi? Şüphesiz söylenebilir! Bizler ister ruhi “nesil”den, isterse de yere ait “nesil”den olalım, Tanrı’nın Sözünü dikkatle araştırmamız sayesinde, Yehova’nın bu büyük ve kudretli işlerini görüyoruz ve onlar hakkında bilgi alıyoruz. Başkalarına bunları bildirmek ne büyük imtiyazdır! (68. Mezmur’da Yehova’nın kudretli işlerini anlatan Davud’un örneğine bak.)

11. Yehova’nın onuruna ve işlerine nasıl ilgi gösteriyoruz?

¹¹ “Onurunun (YD) izzetli haşmetini, ve şaşılacak işlerini derin düşüneceğim.” (Mezm. 145:5)

Yaratıcımıza uygun şekilde hamt edebilmek için, O’nun izzetli şahsiyetini ve şaşılacak işlerini düşünüp onlarla yürekten ilgileneceğiz. (Mat. 12:34) Sen bunlara ilgi gösteriyor musun? Tanrı’nın, Sözünde bildirmiş olduğu şeyleri şahsen incelemek üzere vakit ayırıyor musun? Bunu yaptığın zaman, onların anlamını derin düşünüyor ve sende devamlı etki bırakmalarına yüreğine işlemelerine müsaade ediyor musun? Derin bir inanca ve Yehova’ya karşı gerçek bir sevgiye sahip olmadıkça, Yehova Tanrı’yı nasıl övebilir veya O’nu takdis edebiliriz? Yehova’nın haşmet ve onurunu takdir etmek, büyük Kral hakkında coşkulu, kararlı ve olumlu konuşmamıza yardımcı olur.

12. Yehova’nın korku uyandıran işleri hakkında düşünüp konuşmak neden yerindedir?

¹² “Korku uyandıran (YD) işlerinin kudretini de söyliyecekler; ve ben senin büyüklüğünü ilân edeceğim.” (Mezm. 145:6)

Evet, söyleyecek daha pek çok şeyimiz var! Mukaddes Yazılarda, sayfalar boyu birçok korku uyandıran olaylar anlatılıyor. Onlar, Yehova’nın, sadık hizmetçileri uğruna ve kendisine düşman haline gelenlere karşı kudretini gösteriyorlar. Geçmişte olan bu kudretli işlerden birçoğu peygamberlik niteliğindedir. Günümüzün insanı onlardan ibret almalıdır. Evet, “evvelden her ne yazıldı ise, bizim öğretilmemiz için yazıldı, ta ki, sabırla ve kitapların tesellisi ile ümidimiz olsun.” (Rom. 15:4) Bu işleri ilan etmek, başkalarına yapılan sevgi dolu bir hizmettir. Bu ilan, Yehova’nın önümüzdeki günlerde yerine gelecek maksadıyla ilgili olarak onları uyarır. Bu ilanı yapanlar da, Hezekiel 3:17-19’da tanımlanan bekçi gibidirler. Yaklaşan “büyük sıkıntı”, Yehova’nın, bildirdiği maksadını yerine getirmekteki büyük maksadıyla ilgili olarak onları uyarır. Bu nedenle, Yehova bu şeyler sisteminin devam etmesine izin verdiği sürece O’nun niteliklerini ve maksadını ilan edelim. Tanrı’nın hüküm uyarısını ilan etmekte İsa Mesih’i örnek alabiliriz.—Mat. 10:28-30; Luka 19:41-44.

13, 14. (a) Yehova’nın iyiliği neden anılmalıdır? (b) Sevinçle haykırmamız için hangi nedenlere sahibiz?

¹³ “Büyük iyiliğinin anılmasını ilân edecekler ve adaletini terennüm edecekler.” (Mezm. 145:7)

Dünyaya Yehova’nın sadece kudretini değil, iyiliğini ve adaletini de bildirmeliyiz. Yehova Tanrı, hizmetçilerine tarih boyunca iyilik gösterdi. Onlar, Tanrı’ya sadakatle hizmet ettikleri sürece bol nimetler gördüler. Yehova’nın kendisini sevenlere gösterdiği iyilik, ta bugüne kadar göze çarpar şekilde onların takdir dolu sözlerinden anlaşılmıştır; bu sözler onları coşan büyük bir pınar gibi olmağa sevk etmiştir. Yehova için söylenen bu hamt sözleri, muhakkak başka birçok kişiyi de Yehova’nın sonsuz iyiliklerini tatmaya yöneltecekti. Fikirleri tekrarlamak, onları hatırda tutmayı sağlar. Bu, gerçek bir nimettir; ve Yehova’nın kavmine karşı davranış tarzına duyduğumuz takdiri asla unutmamak üzere bize yardımcı olur. Yehova’nın bizlere gösterdiği iyiliği O’nun niteliklerini alenen söylememize gerçekten yardımcı olur.

¹⁴ O halde şimdi sevinçle haykırmamız için bir neden yok mu? Âdem’den günahı miras alıp ölüme mahkûm olmuştuk. (Rom. 5:12) Fakat Yehova, merhametinden ve adaletinden dolayı, insanlığın sıkıntısına çare bulmak için büyük sevgi gösterdi. Bunu İsa Mesih’in fidye kurbanlığı sayesinde yaptı. Yehova’nın yazılı Sözü vasıtasıyla Kendi adil yollarını ve yeryüzündeki çocuklarına O’nun nasıl davrandığını öğrendik. Bunları görmek zevk vericidir ve Yehova hakkında sevinçle haykırmak için gerçek nedenlerdir. “Ben senin sevgi dolu (YD) inayetine güvendim; yüreğim kurtarışınla mesrur olacaktır. Yehova’ya (YD) ilâhi okuyacağım, çünkü bana cömertlik etti” diye haykıran Kral Davud’un örneğini izlememiz için birçok neden vardır.—Mezm. 13:5, 6.

15. Yehova’nın merhameti, sabrı ve sevgisi konusunda hangi örneklere sahibiz?

¹⁵ “Yehova (YD) rauftur [çok acıyan] ve rahimdir [merhametlidir]; çok sabırlıdır, ve sevgi dolu inayeti büyüktür. Yehova (YD) herkese iyidir; merhametleri de bütün işleri üzerindedir.” (Mezm. 145:8, 9)

Yehova, insan tarihinin başlangıcından beri, insanlığı kurtarmak amacında ilerlerken, insan ailesine karşı şahane nitelikler gösterdi. Tufan olduğu zaman o kendi yolunu belirtti. (I. Pet. 3:20) Davud, Yehova’dan şüphesiz bir çok defa merhamet gördü ve Yehova’ya hamt etmek için ihtiyaç duydu. İsa, Yuhanna 3:16, 17’de kayıtlı sözlerinden anlayabileceğimiz gibi, Yehova’nın sevgisini bizlere çok güzel şekilde hatırlatır! Onu takdir etmemiz, Yehova’ya hamt etmemize ve de başkalarını sevmemize neden olmalıdır. Resul Yuhanna bundan şu sonucu çıkardı: “Allahın sevgisi bizde şununla izhar olundu: Onun vasıtası ile yaşıyalım diye, Allah biricik Oğlunu dünyaya gönderdi. Sevgi bundadır, biz Allahı sevdik değil, ancak o bizi sevdi, ve günahlarımıza kefaret olarak Oğlunu gönderdi. Ey sevgililer, eğer Allah bizi böylece sevdi ise, bizim de birbirimizi sevmemiz gerekir.”—I. Yuh. 4:9-11.

16-18. (a) Vakit izin verdikçe herkes hangi şeyi yapmağa ısrarla teşvik ediliyor? (b) Yehova’nın merhameti bizim için ne anlama gelir? (c) Pavlus’un takdir dolu hangi duygularını göstermek istiyoruz?

¹⁶ Günlerimizdeki insanların Yehova’ya karşı nasıl davrandığını görüyoruz. Ayrıca insanın yüzyıllardan beri süregelen kötülüğünü ve zorbalığını okudukça, Yehova’nın gerçekten çok sabırlı olduğunu da söyleyebiliriz. Yehova, hâlâ tahammül gösterdiği için şu anda hayatta olduğumuzdan dolayı O’na karşı şükran duymalıyız! Petrus’un II. Petrus 3:9 ve 15’de kayıtlı sözlerine karşı duyduğumuz takdir, bizi, Yehova’nın büyük merhamet ve sevgi dolu inayetini derin düşünmeğe sevk etmelidir: “Yehova (YD) . . . . bazılarının helak olmalarını istemiyerek ancak bütün insanlar tövbeye dönsünler diye sizin hakkınızda tahammül ediyor. . . . Rabbimizin sabrını da kurtuluş sayın.”

¹⁷ Şeytan’ın yönetimi altında bulunan bu şeyler sisteminin yok olmaya mahkûm olduğunu biliyoruz. bu nedenle, bütün insanları Yehova’nın tahammülünü ciddiye almaya ve henüz iş işten geçmeden, kurtuluş için gerekli adımları atmağa ısrarla teşvik etmek istiyoruz. (Tsef. 2:3; Vah. 18:4) Bizler hayatta kurtarıcı bu adımları attığımız için çok mutluyuz! Fakat Âdem’in bedeni zürriyeti olduğumuz için bizler de bedeni zayıflıklara tabiyiz. Davud ve diğerleri gibi bizler de hatalar yapıyoruz. İsa, bundan dolayı bize şöyle dua etmemizi öğretti: “Bize borçlu olanlara bağışladığımız gibi, bizim borçlarımızı bize bağışla; ve bizi iğvaya götürme, fakat bizi kötü olandan (YD) kurtar.”—Mat. 6:12, 13.

¹⁸ Yehova’nın İsa Mesih vasıtasıyla yaptığı tedarik, hepimiz için büyük anlam taşır. Yehova’nın sevgi dolu iyiliğini, merhametini ve bizler için yapmış olduğu her şeyi daima takdir edelim. Resul Pavlus bu takdiri duyuyordu, zira şunları söyledi: “Beni kuvvetlendirmiş olan Rabbimiz Mesih İsaya şükrederim; çünkü . . . . kendi hizmetine koyarak beni sadık saydı, . . . . Mesih İsa günahkârları kurtarmak için dünyaya geldi, sözü sadıktır, ve her veçhile kabule lâyıktır; onlardan birincisi benim; ancak bundan dolayı merhamete nail oldum, ta ki ebedi hayat için kendisine iman edecek olanların nümunesi olmak üzere, Mesih İsa önce bende bütün tahammülünü göstersin. İmdi devirlerin Kıralına, zeval bulmaz, göze görünmez, tek Allaha ebetler ebedince hürmet ve izzet olsun. Amin.” (I. Tim. 1:12, 15-17) Duyduğumuz şükran, O’nun krallığı hakkında sürekli olarak konuşarak, bizi Yehova’ya her şeyden daha fazla hamt etmeye sevk etmelidir.