Güçlükleri Sevgiyle Halletmek
YUHANNA MARKOS, annesi Meryem’in oturduğu Yeruşalim’e gitmek için Pavlus ve Barnabas ile beraber bulunduğu misyonerlik turunda onlardan ayrıldı.—Res. İşl. 13:13; 12:12, 25.
Bu durum sonraki yılı Pavlus ve Barnabas ikinci bir misyonerlik turuna çıkmaya hazırlanıyorlardı. Barnabas, kuzeni Markos’u tekrar beraberlerinde götürmek istiyordu. Pavlus ise, bunu istemiyordu. Şöyle dedi: ‘Markos’u geçen sefer yanımıza aldığımızda, bizden ayrıldı.’ Oysa Barnabas ona bir fırsat daha verilmesi gerektiğinde ısrar ediyordu.
Bu konudaki görüşleri birbirinden çok farklı olduğu için aralarında “şiddetli bir çekişme oldu, şöyle ki, birbirlerinden ayrıldılar.” Barnabas Markos’u yanına alarak bir gemiye binip Kıbrıs’ va’zetmek üzere yelken açtı. Pavlus ise, Silas adlı başka bir Hıristiyan’ı yanına aldı ve onlar da Suriye’den başlamak üzere, bir va’zetme seyahatine giriştiler.—Res. İşl. 15:36-41.
Pavlus ile Barnabas arasında başgösteren sorunla ilgili daha sonra neler oldu? Eğer siz orada bulunup bu “şiddetli. . . .çekişme”yi görmüş olsaydınız, Pavlus ile Barnabas’ın böyle davrandıklarından dolayı acaba Tanrı’nın kavmine ait olmadıkları sonucuna mı varmış olacaktınız?
Böyle bir düşünüş, gerçekten hikmetli bir sonuç olmayacaktı. İlk ana-babamızdan hepimiz nakâmilliği miras aldığımızı unutmamalıyız. (Rom. 5:12) Bu nedenle Mukaddes Kitabın söylediği gibi, “hepimiz çok şeylerde sürçeriz.” (Yak. 3:2, 3; Rom. 3:23) Fakat gerçek Hıristiyanlar birbirlerine kızgın olmaya devam etmez ve kin tutmazlar. Mukaddes Kitabın şu emrine kulak verirler: “Birbirinize karşı sabrederek, ve eğer birinin başkasına karşı şikâyeti varsa, . . . . biri obirine bağışlayarak. . . .bunların hepsinin üzerine, birliğin kâmil bağı (YD) olan sevgiyi giyinin.”—Kol. 3:13, 14.
İleri gelen Hıristiyanlardan olan Pavlus ve Barnabas, güçlüklerini sevgiyle hallettiler mi? Onlara bir bakalım. Tekrar beraberdirler! (I. Kor. 9:5, 6) Daha sonra Pavlus, Timoteos’a şöyle yazdı: “Markos’u alıp seninle beraber getir; çünkü hizmet için bana faidelidir.”—II. Tim. 4:11.
Evet, ilk Hıristiyanlar, her ne kadar kendi aralarında güçlüklerle karşılaşmışlarsa da, bunları sevgiyle hallettiler. Onların örneğini mutlaka takip etmeliyiz.