İsa’nın Hakiki Takipçilerinin Hepsi Tanrı’nın Hizmetçisi Olmalı mıdırlar?
“Her şey Allahtandır; o, Mesih vasıtası ile bizi kendisile barıştırdı; ve barışma hizmetini bize verdi.”—II. Korintoslular 5:18.
1. Pavlus’un günlerinde cemaatte ruhani bir sınıf var mıydı?
“[RESUL PETRUS’UN günlerinde] ruhani sınıftan olanlarla olmayanlar diye bir ayrım yoktu, çünkü ruhani bir sınıf yoktu.” London Times gazetesinde yayımlanan bu şaşkınlık verici açıklama, ilk Hıristiyanlıkla ilgili bir temel hakikati dile getirdi. O zamanlar ruhani olanlar ve olmayanlar diye bir ayrım yoktu. Acaba bu, o zamanki Hıristiyan cemaatinde görünür bir önderlik sistemi olmadığı anlamına mı gelir? O zaman acaba hiçbir bakımdan Tanrı’nın hizmetçileri yok muydu?
2. İlk kurulan cemaatte nasıl bir önderlik sistemi vardı? (Filipililer 1:1)
2 M.S 33 yılındaki Pentikost’tan bir süre sonra İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin sayısı binlerce kişiye ulaşınca, her cemaatte, yetenekli erkeklerin nazır ve hizmet-yardımcıları olmak üzere hizmet etmesinin gereği duyulmuştu. Fakat onlar ruhani bir sınıfı oluşturmuyorlardı. Onlar, üniversite veya teoloji seminerlerinde gördükleri tahsile dayanılarak tayin edilmiyorlardı. Hizmetleri için bir maaş da verilmiyordu. Onlar, sürüye bakmak için mukaddes ruh tarafından tayin edilen ruhi niteliklere sahip olan alçakgönüllü erkeklerdi. Acaba o zaman, ‘Krallığın iyi haberini’ sadece onlar mı vaaz ediyorlardı? Acaba cemaatte sadece onlar mı Tanrı’nın hizmetçileriydiler?—Matta 24:14; Resullerin İşleri 20:17, 28; I. Petrus 5:1-3; I. Timoteos 3:1-10.
3, 4. Pavlus’a göre, o zaman Tanrısal hizmete kimler katılıyordu?
3 Pavlus, Korintos’daki Hıristiyanlara yazdığı mektuplarında bu soruları cevaplandırıyor. İkinci mektubunun şu başlangıç sözlerine dikkat edelim: “Pavlus . . . . bütün Ahayada olan Mukaddeslerin hepsi ile Korintosta olan Allahın kilisesine (cemaatine).” Pavlus’un bu mektubunun, sadece Korintos ve Ahaya’daki cemaatlerde önderlik edenlere değil, İsa Mesih’in meshedilmiş takipçilerinin tümüne yazılmış olduğu şüphe götürmez. Şu halde resul Pavlus’un Hıristiyan hizmeti konusunda verdiği bilgi, “mukaddeslerin hepsi için” geçerliydi. Resul Pavlus, kendisinin ve Timoteos’un yaptığı faaliyetten şu sonuca varmıştı: “Bunun için merhamete nail olduğumuza göre bu hizmetimiz varken yorulmayız.” “Fakat her şey Allahtandır; o, Mesih vasıtası ile bizi kendisile barıştırdı; ve barışma hizmetini bize verdi . . . . İmdi Allah sanki vasıtamızla rica ediyormuş gibi, Mesih uğruna elçilik ediyoruz.” Devamen şunları da yazmıştı: “Hiç bir şeyde hiçbir tökez vermedik, ta ki hizmetimi ayıplanmasın, fakat Allahın hizmetçileri olarak çok sabırda . . . . kendimizi tavsiye ederiz.”—II. Korintoslular 1:1; 4:1; 5:18-20; 6:3, 4, 10.
4 Bu sözler, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin hepsinin Tanrı’nın birer hizmetçisi ve elçisi olması gerektiğini gösterir. Acaba hangi nedenle? Çünkü dünya, günah yüzünden “Allahın hayatına yabancı” olmuştur ve her milletten itaatli ve sadık insanların Mesih vasıtasıyla Egemen Rab Yehova ile bir ilişki kurabilmeleri için öncelikle bir barışmanın sağlanmasına gerek vardır.—Efesoslular 4:18; Romalılar 5:1, 2.
5, 6. Pavlus, Romalılara yazdığı mektubunda görüşünü desteklemek üzere neler söylemişti?
5 Pavlus Roma’daki cemaate de şunları yazmıştı: “Fakat [Tanrı’nın Sözü] ne diyor? Kelâm (yani, ilân ettiğimiz iman kelâmı), sana yakındır, ağzında ve yüreğindedir; şöyle ki, İsa Rabdir diye ağzınla ikrar (alenen ilân) edersen, ve Allahın onu ölülerden dirilttiğine yüreğinle iman edersen, kurtulacaksın; çünkü adalet için yürekle iman edilir, ve kurtuluş için ağızla ikrar (alenen ilân) edilir.”—Romalılar 10:8-10.
6 Acaba Pavlus bu sözlerle seçkin bir azınlığa mı seslenmişti? Mektubun şu başlangıç sözleri bunun böyle olmadığını gösterir: “Romada bulunan . . . . Allahın bütün sevgililerine.” Devamen şunları da yazmıştı: “Hepiniz için İsa Mesih vasıtası ile Allahıma şükrederim ki, imanınız bütün dünyada ilân olunuyor.” Buradan açıkça anlaşıldığı gibi resul Pavlus, bu mektubunun 10. babında da geçen öğüt ve teşviklerini tüm cemaate yöneltmişti. Alenen ilan etme imtiyazı herkese açıktı. Pavlus, kaydedilen sözlerini desteklemek üzere devamen şunları da eklemişti: “İmdi kendisine iman etmedikleri zatı nasıl çağıracaklar? ve işitmedikleri zata nasıl iman edecekler? ve vâzeden olmaksızın, nasıl işitecekler? ve eğer gönderilmezlerse, nasıl vâzedecekler? nitekim: ‘İyi şeyler müjdeliyenlerin ayakları ne güzeldir!’ diye yazılmıştır.”—Romalılar 1:7, 8; 10:14, 15.
7. Hakiki Hıristiyanlık diğer dinlerden nasıl farklıdır? (Luka 19:36-40)
7 Bu sözler, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin tümü için de ne büyük bir teşviktir! Bu sözler, kurtuluşla ilgili gökteki krallık haberini başka insanlara iletme sevincini, tümünün, tatmaları gerektiğini gösterir. Evet, Tanrı’nın gözünde onların ayakları mecazi anlamda “güzel” olabilir ve olmalıdır da. Neden mi? Çünkü hakiki Hıristiyanlık, sadece insanın kendisini tatmin etmesine, inzivaya çekilip sessizlik andı etmesine yol açan bencil bir din değildir. Tam tersine, o, insanı, sözleriyle ve işleriyle gösterebileceği etkin bir hizmette faaliyet göstermeğe sevk eder. Pavlus: “Eğer İncili vâzetmezsem, vay bana” derken ne kadar bilinçliydi!—I. Korintoslular 9:16; İşaya 52:7.
8. Şimdi birçok kişiyle ilgili hangi önemli sorular soruluyor?
8 Fakat acaba gökte değil de, yerde ebediyen yaşamağı ümit ettiklerinden dolayı, mukaddes ruhla meshedilmemiş olan İsa’nın milyonlarca hakiki takipçisi için ne denilebilir? Onlar da Tanrı’nın birer hizmetçisi olmalı mıdırlar?—Mezmur 37:29; II. Petrus 3:13.
‘BÜYÜK KALABALIKTAN’ OLANLAR DA TANRI’NIN BİRER HİZMETÇİSİ MİDİRLER?
9. “Büyük kalabalık” hangi faaliyete katılıyor?
9 Vahiy kitabı bu soruları kısmen cevaplandırır. Örneğin, Yuhanna bir rüyette, 144.000 kişiden oluşan meshedilmiş olanların cemaatini gördükten sonra, şunları söylüyor: “Bu şeylerden sonra gördüm, ve işte, beyaz kaftanlarla giyinmiş ve ellerinde hurma dalları ile tahtın önünde ve Kuzunun önünde durmakta olan, her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden, kimsenin saymağa kadir olmadığı büyük kalabalık vardı; ve büyük sesle çağırıp diyorlardı: Kurtarış, taht üzerinde oturan Allahımıza ve Kutuya mahsustur.” Büyük sıkıntıda hayatta kalmak üzere şimdi toplanan bu kimseler, İsa’nın birer takipçisi olduklarını şüphesiz gizlemiyorlar. Kurtuluşlarının kaynağını “büyük sesle” ilan ediyorlar. Bunu bugün acaba nasıl yapıyorlar? Yaptıkları başka işlerin yanı sıra, Tanrı’ya hizmet etmekle ilgili önemli diğer peygamberlikler ve emirleri yerine getirmek üzere, sayıca oldukça azalmış olan meshedilmiş mütebakiye yardım ederek yapıyorlar.—Vahiy 7:9, 10, 14.
10, 11. (a) İsa göğe çıkmadan önce, takipçilerine hangi emri verdi? (b) Zamanımızda hangi peygamberlik yerine gelmektedir?
10 Örneğin, sayısı belli olmayan bu büyük kalabalık, İsa’nın, Galile’de sadık şakirtlerine vermiş olduğu vaaz etme ve öğretme emrinin yerine getirilmesinde önemli bir rol oynamaktadır. O zaman İsa şöyle demişti: “Gökte ve yeryüzünde bütün hâkimiyet bana verildi. İmdi, siz gidip bütün milletleri şakirt edin, onları Baba ve Oğul ve mukaddes ruh ismile vaftiz eyleyin; size emrettiğim her şeyi tutmalarını onlara öğretin.” İsa Mesih, bu emri seçkin bir ruhani sınıfa değil, tüm takipçilerine vermişti.—Matta 28:18-20; I. Korintoslular 15:6.
11 İsa’nın bu emri, ‘şeyler sisteminin sona erişine’ dair verdiği peygamberlikle de yakından ilgiliydi. Şunları söylemişti: “Krallığın bu iyi haberi, milletlerin hepsine şahadet olmak üzere, bütün meskûn yerde vâzedilecektir; ve son o zaman gelecektir.” Bu Krallık mesajı dünya çapında tek bir nesil içinde acaba nasıl vaaz edilebildi? Sayıları gittikçe azalan İsa’nın meshedilmiş takipçilerinden birkaç bin kişi şüphesiz hayat kurtaran bu işi tek başına yapamazdı. Bunu tek başına yapmaya kalksaydı, olanaksız bir işe girişmiş olurdu.—Matta 24:14; Luka 21:32.
12. Meshedilmiş olanlar bugün neyi görmekten mutluluk duymaktadır?
12 “Mesihin hemvarisleri” olan meshedilmiş kişiler, oldukça kısa bir zaman içinde mesajını dünya çapında yaymış olan büyük kalabalığı oluşturan Tanrı’nın iki milyonu aşkın hizmetçisinin bu işte oynadığı rolü görmekten mutluluk duymaktadır. 1930 yıllarında bile İsa Mesih’in hakiki takipçileri olan birçok kişi başka yerlerde hizmet etme sorumluluğunu kabul etmiş ve ihtiyacın büyük olduğu yerlerde hizmet etmek üzere kendilerini sunmuşlardı. Gerek meshedilmiş sınıf, gerekse de ‘başka koyunlar’ sınıfı içinde olan hemşire ve biraderlerin fedakârlıkları sayesinde, gökteki Krallığı vaaz etme işi sağlam şekilde kök salmıştır.—Romalılar 8:17.
13. (a) Yehova, 1943 yılından beri vaaz etme işini nasıl hızlandırdı? (İşaya 60:22) (b) Bu faaliyette “büyük kalabalık” nasıl bir rol oynadı?
13 1943 yılından önce İsa Mesih’in meshedilmiş takipçilerinin “sadık ve basiretli köle” sınıfı, İsa’nın izinden yürüyen hizmetçilerini daha fazla eğitilmek üzere hazırlamaları sağlamak amacıyla bir okulun açılmasına ihtiyaç duyuldu. Gilead Okulu’ndan (“Gilead” İbranice’de “şahitler yığını” anlamına gelir) 1943’de açılışından 4 Mart 1984’e kadar 6100 kişi mezun oldu: Gilead Okulu mezunlarının sadece 292’si (yani yüzde 4.8’i) meshedilmiş sınıftan olduklarını iddia eden kimselerdir. Buna göre eğitilen Tanrı’nın bu hizmetçilerinin çoğunluğu ‘büyük kalabalığa’ aittir. Onlar da dünyadaki Yehova’nın diğer Şahitleri gibi, Mesih İsa vasıtasıyla kendilerini Yehova’ya vakfettikleri zaman, Tanrısal hizmeti, yaşamlarının tamamlayıcı parçası olarak kabul etmiş oluyorlar.—Matta 24:45-47; İbraniler 10:7.
ÇAĞRI NEYE DAYANIYOR?
14, 15. Tanrısal hizmet için yapılan çağrı neye dayanır? (Matta 22:37-40)
14 Acaba bu, İsa Mesih’in takipçilerinin bu hizmete kişisel olarak çağırıldıkları veya Tanrı tarafından davet edildikleri anlamına mı gelir? Hıristiyan âleminin üyesi olan bazı kişilerin ‘çağırılmalarını’ sanki Tanrı bizzat onları doğrudan doğruya hizmetine davet etmiş gibi, aşırı duygusal bir tutumla ifade etmeleri gerçi doğrudur. Fakat acaba Tanrısal hizmet, duygular gibi geçici bir şeye mi dayanır?
15 Resul Pavlus, Tanrı’ya sunulan kutsal hizmetten söz ettiği zaman, bu hizmetin neye dayandığını da göstermiş miydi? Evet, şöyle yazmıştı: “Ey kardeşler, bedenlerinizi diri, mukaddes, Allaha makbul kurban olarak takdim etmenizi Allahın rahmetleri için size yalvarırım; ruhanî ibadetiniz (akıl gücüyle yaptığınız kutsal hizmet) budur. [“bilinçli tapınma” Phillips; “akıllı yaratıklar” olarak “The New English Bible” dip not] Evet, Tanrı’ya sunulan kutsal hizmet, akla dayanır. Neden mi? Çünkü bir kimsenin, kendisini Yehova’ya vakfetmesi ve onunla kişisel bir ilişki kurabilmesi, hakiki Tanrı hakkında sahip olduğu bilgiye dayanır. Şu halde, İsa’nın takipçilerinin bu hizmete çağırılmaları, gerçi mutluluk veren bir tecrübe ise de, sadece duygusal bir tepkiden kaynaklanmaz. Bu hizmetin sağlam bir saiki vardır; Tanrı’ya ve komşuya duyulan sevgiye dayanır.—Romalılar 12:1; Yuhanna 17:3.
16. Birinin tam günlük dünyevi işi, onun Tanrı’nın hizmetçisi olmasını engelleyebilir mi? (Resullerin İşleri 18:1-5)
16 Fakat belki şöyle soracaksın: “Bütün gün dünyevi bir işte çalışanlar ve ev kadını olan İsa’nın tüm takipçileri de, yine Tanrı’nın birer hizmetçisi midirler?” Evet. Belki vakitlerinin az bir kısmını vaaz etmek ve öğretmek işinde kullanabiliyorlarsa da vaaz etme işi yine de onların yaşamlarının başlıca amacıdır. Onlar, Mesih’in hakiki şakirtleri olarak ‘ışıklarının parlamasının’ gerektiğini biliyorlardı. Hıristiyan âleminin hem işçi, hem papazlık hareketini ortaya atmasından çok önce onlar zaten Tanrı’nın hizmetçileriydiler.—Matta 5:16; I. Petrus 2:9.
HİZMETLERİNİN KANITI
17, 18. (a) İsa, hakiki takipçileri hakkında hangi genel prensibi verdi? (b) Tanrı’nın bir hizmetçisini gerçekten tavsiye eden nedir?
17 Yehova’nın bir Şahidi, üniversiteden mezun değilse, veya bir diploması yoksa, kendisinin Tanrı’nın bir hizmetçisi olduğunu acaba nasıl kanıtlar? İlk Hıristiyanlar Tanrı’nın bir hizmetçisi olduklarını nasıl kanıtlamışlardı? “Her iyi ağaç iyi meyva verir” diyen İsa Mesih, bunun nasıl kanıtlanacağını da göstermiş oldu. İsa’yı izleyen Tanrı’nın hizmetçileri, şakirt etme işine de katılarak “iyi meyva” vermelidirler.—Matta 7:17.
18 Resul Pavlus bunu şöyle belirtmişti: “Kendimizi tekrar tavsiye etmeğe mi başlıyoruz? yahut bazıları gibi size, yahut sizden tavsiye mektuplarına mı muhtacız? Bütün insanlar tarafından bilinen ve okunan, yüreklerimizde yazılmış mektubumuz sizsiniz; mürekkeple değil, fakat hay olan Allahın Ruhu ile, taş levhalara değil, etten yürekler levhalarına yazılmış, (Tanrı’nın hizmetçileri olarak) tarafımızdan hazırlanmış Mesihin mektubu olarak zahir oluyorsunuz.” Yüreklere yazma işi acaba nasıl başarılmıştı? Yüreklere ekilen bir tohuma benzeyen iman sözünün vaaz edilmesiyle. Bu tohum, daha sonra, yüreğine ekilen kişiyi de kurtuluş haberini başka insanlara vaaz etmeye sevk ediyordu.—II. Korintoslular 3:1-3.
19. Yehova’nın Şahitleri, Tanrı’nın hizmetçileri olarak hangi sağlam tavsiyeye sahiptirler?
19 Yehova’nın Şahitleri, ‘Tanrı’nın hizmetçileri olarak kendi taraflarından hazırlanmış Mesihin metubu’ olduklarını acaba nasıl kanıtlıyorlar? Gerçekler bunu gösteriyor. Onların Tanrı’nın eşsiz isminden kaynaklanan isimlerini ilk kez benimsedikleri 1931 yılında, dünya çapında vaaz eden 50.000 kadar Şahit vardı. Oysa 1983 yılının raporu 46.235 cemaatte ilişkide bulunan Tanrı’nın 2.652.000’den fazla hizmetçisinin Gökteki Krallığın iyi haberini vaaz ettiğini gösteriyor. Evet, şimdi hemen hemen, 1931 yılındaki Şahitlerin sayısı kadar cemaat vardır! Son yıllarda hakikat, gerçekten milyonlarca kişinin yüreğine yazıldı ve bu, Yehova’nın Şahitlerinin yaptığı hizmetin çürütülemez bir kanıtıdır.—İşaya 43:10-12.
20. Tanrı’nın hakiki hizmetçileri olarak bugün neye ihtiyacımız var? Hangi sorular cevap bekliyor?
20 Bugün Tanrı’nın hakiki hizmetçilerine duyulan ihtiyaç, her zamankinden acildir. Zaman kısadır ve hasat ise büyüktür. Şu halde, bizlerin verimli bir şekilde vaaz edip öğreten Tanrı’nın yetenekli birer hizmetçisi olmamız için birçok neden vardır. Bunu acaba nasıl yapabiliriz? Acaba Tanrı’nın daha etkin hizmetçileri nasıl olabiliriz? Mesih’in ve resullerin örneğinin bugün bizim için acaba pratik bir değeri var mıdır?—Efesoslular 5:15, 16; Matta 9:37, 38.
TEKRARLAMA İÇİN SORULAR
İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin tümünün Tanrı’nın birer hizmetçisi olduğunu nereden biliyoruz?
Çağımızdaki tapınmada “büyük kalabalık” ne rol oynadı?
İsa Mesih’in takipçilerinin hizmete çağırılmaları neye dayanıyor?
Yehova’nın Şahitleri Tanrı’nın hizmetçileri olduklarını nasıl kanıtlamaktadırlar?
[Sayfa 9’daki resim]
Resullerin zamanlarında ilk Hıristiyanların aralarında ruhanî bir sınıf var mıydı?
[Sayfa 11’deki pasaj]
“Tanrı’nın sözünü . . . . tamamen söylemek üzere Tanrı’nın sizin için bana verilen tertibine göre ben cemaatin hizmetçisi oldum.’—Koloseliler 1:25.