Kameri Takvime Göre 14 Nisan Anılması Gereken Bir Gün

“Bunu benim zikrim için yapın.”—I. Korintoslular 11:24

1. İsa dünyayı nasıl yendi?

“CESUR olun; ben dünyayı yendim.” Ölmeden bir gece önce İsa Mesih bu teselli ve teşvik edici sözlerle 11 sadık resulünü kuvvetlendirmişti. İsa bir dünya fatihi olduğunu kanıtlamıştı! Yehova’ya karşı gösterdiği vefasını bozmak isteyen Muhalifi olan İblis Şeytan’ın giriştiği her çabaya başarıyla karşı koymuştu. Birkaç saat sonra bir işkence direği üzerinde ölmek üzereyken, sadakatle koruduğu bütünlüğünü sona kadar sürdüreceğine güveniyordu.—Yuhanna 16:33; İbraniler 12:2.

2. İsa neden “Rabbin akşam yemeğini” tesis etti?

² Evrensel bir önem taşıyan bu olay, bin dokuz yüz elli iki yıl önce Yahudi dini takviminin ilk kameri ayı olan Nisan’ın 14. günü oldu. O gün, onun izinden giden vefakâr takipçileri için asla unutulmaması gereken bir gün olacaktı. O zaman cereyan etmek üzere olan önemli şeyleri sadık takipçilerinin asla görmezlikten gelmemesini sağlamak için, İsa, anılması gereken özel bir akşam yemeği tesis etti. Resul Pavlus, bu yemekten “Rabbin akşam yemeği” diye söz eder. Tanrısal ilham altında olan Pavlus, İsa’nın, o zaman hazır bulunan şakirtlerine: “Bunu benim zikrim için yapın” diyerek verdiği emre değinir. (I. Korintoslular 11:20, 24) Sen İsa’nın bir takipçisi olmak istiyorsan, İsa’nın bunu neden emrettiğini, bunun neyi yapmanın gerektirdiğini ve gelecekte senin için ne anlama gelebileceğini takdir ediyor musun?

ANILMAYA DEĞER BİR GÜN

3. Neden ve hangi şartlarla Kameri takvime göre 14 Nisan ilk kez anılması gereken bir gün oldu?

³ Yahudilerin kullandıkları kameri takvime göre 14 Nisan günü, insan tarihinde anılması gereken bir gün olarak ilk kez o zaman seçilmiyordu. MÖ  1513’te Yehova, hizmetçisi Musa vasıtasıyla İsraillilere şöyle emretmişti: “Bugün [kameri 14 Nisan] sizin için anılma günü olacak, onu Yehova’ya bayram tutacaksınız; nesillerinizce . . . . onu . . . . tutacaksınız.” O zaman bu kutlamanın sebebi acaba neydi? Bizzat Yehova bunun cevabını şöyle veriyor: “Bu, Mısırlıların vurduğu zaman, Mısırda İsrail oğullarının evleri üzerinden geç[en] . . . . Yehova’nın fısıh kurbanıdır.”—Çıkış 12:14, 27.

4. İsrail’in Mısır’dan kurtarılmasıyla ilgili hangi önemli davalar vardı?

⁴ Mısır’da, insan olsun hayvan olsun İsrailli her ilk doğanın heybetli kurtarılışı söz konusu bu 14 Nisan [Kameri takvime göre] gecesinde olmuştu. Mısırlıların tapındıkları cin tanrılarına karşı indirilen önceki dokuz darbe, bu kurtarılışla doruğuna ulaştı ve Yehova’nın, mağrur Firavun’a daha önce ilan etmiş olduğu şu maksadını vurguladı: “Gerçekten bunun için, ismim bütün dünyada ilân olunsun diye sende kudretimi göstermek için, senin mevcut bıraktım.” Birkaç gün sonra Yehova, milyonlarca İsrailliyi ve ‘karışık çok halkı’ kurtarıp Firavun’u ve ordusunun seçkinlerini Kızıl Deniz’de boğduğu zaman, bizzat ismi ve kudreti daha da belirginleşmiş oldu. Musa ile İsrail oğullarının şu ilahiyi söylediklerine şaşmamak gerek: “Yehova’ya terennüm edeceğim, çünkü gayretle yükseldi!”—Çıkış 9:16; 15:1.

5. Fıshın kutlanmasıyla hangi amaca hizmet edildi?

⁵ İsrailliler, ataları İbrahim’e vaat edilen diyara yerleştikten sonra, Tesniye 16:1-8’deki emre itaat ederek, yılda bir defa Yeruşalim’de, milli çapta Fısh’ı kutlamalıydılar. Böylece Yehova, 14 Nisan’ın, tipik kavminin zihninde daima önemli bir yer işgal etmesini düzenlemiş oldu. Acaba bu kutlama hangi amaca hizmet edecekti? Fısıh, Yehova’nın ismini yüceltmek, O’nun kurtarışla ilgili büyük işlerini anmak için seçilen bir gün olacaktı. Dolayısıyla yüzyıllar sonra Fıshın anlamı ve önemi, “her yıl Fısıh bayramında Yeruşalime gi”ttikleri söylenen İsa’nın ana-babasının yürek ve zihinlerinde önemli bir yer tutmaktaydı. Yeruşalim’e giderlerken, Yahudi adetlerine göre, oğulları İsa’yı da yanlarına almışlardı.—Luka 2:41, 42.

6. İsa, hangi nedenlerden dolayı, MS  33 yılının Fısıh bayramını sadık resulleriyle birlikte kutlamak üzere çok ilgi duydu.

⁶ Erden’de vaftiz edilip Tanrısal hizmetine başladıktan sonra, İsa, herhalde bedeni annesi Meryem ile onun diğer oğulları, yani kendi üvey kardeşleriyle birlikte Fıshı kutlamaya devam etmişti. Fakat MS  33 yılının 14 Nisan günü İsa bu bayramı 12 resulüyle birlikte kutlamak istedi. Luka’nın kaydı, İsa’nın bununla ilgili ne düşündüğünü şöyle anlatır: “Ben elem çekmezden önce bu Fıshı sizinle beraber yemeği çok arzuladım.” (Luka 22:15) İsa bunu acaba neden çok arzuladı? Günbatımıyla başlayan bu anma gününde cereyan edecek olan olayların önemini bildiğinden. Aynı zamanda İsa, bu olayların MÖ 1513’te meydana gelenlerden çok daha da yüceltecek ve yerin tüm ailelerinin nihai mübareklenmeleri için gerekli temeli atacaktı. Ayrıca İsa, ölümünden önce, şakirtlerine çok şeyler söylemek ve vefakâr takipçileri olarak kalmaları için onları cesaretlendirmek istemişti. Ayrıntılı birçok bilgi veren İncil kayıtları, İsa’nın söylediği ve yaptığı şeyleri sanki biz orada hazır bulunuyormuşuz gibi takip etmemizi mümkün kılar.—Yuhanna 12:31; 17:26.

NELER OLDU? BUNLAR NE ANLAM TAŞIR?

7. (a) Son Fısıh yemeği sırasında hangi olaylar, İsa’nın, ölümünün Anılmasını tesis etmesine yol açtı? (Yuhanna 13:1-30) (b) İsa, Rabbin Akşam Yemeğini tesis ederken hangi yöntemi uyguladı?

⁷ Fısıh yemeği yenilirken İsa kalkıp şakirtlerinin ayaklarını yıkadı. Böylece alçakgönüllülük konusunda tam bir örnek verdi. Daha sonra İsa şöyle dedi: “Sizden biri beni ele verecektir.” Biraz sonra Yahuda’ya dönerek: “Yaptığını çabuk yap” dedi. Yuhanna’nın kaydı şöyle devam eder: “Yahuda . . . . hemen dışarı çıktı; ve gece idi.” (Yuhanna 13:21, 27, 30) Bu olaydan sonra İsa ölümünün anılmasını tesis etti. Görgü şahidi olan Matta’nın, neler olduğuna dair söylediklerini okuyalım: “Onlar yemek yerlerken, İsa ekmek aldı, şükran duası edip parçaladı, ve şakirtlerine verdi ve dedi: Alın, yiyin, bu benim bedenim demektir. Ve bir kâse alıp şükretti, ve onlara vererek dedi: Bundan hepiniz için. Çünkü bu benim kanım, günahların bağışlanması için bir çokları uğrunda dökülen ahdin kanı demektir. Fakat ben size derim: Babamın krallığında sizinle taze olarak onu içeceğim o güne kadar, ben asmanın bu mahsulünden artık içmiyeceğim. Ve onlar bir ilâhi okuyup Zeytinlik dağına çıktılar.”—Matta 26:26-30; Markos 14:22-26; Luka 22:19, 20 ve I. Korintoslular 11:23-26’ya bak.

8. Anma yemeğini tesis ederken, İsa’nın söylediklerini ve yaptıklarını anlamak neden çok önemlidir?

⁸ İsa’nın o fırsatta söylediği ve yaptığı şeylerin tam anlamı acaba neydi? Pavlus, bunu anlamanın Mesih’in meshedilmiş takipçilerinin tümü için ne kadar önemli olduğunu vurgulayarak şöyle der: “Bunun için her kim lâyık olmıyan tarzda ekmeği yerse, yahut Rabbin kâsesinden içerse, Rabbin bedenine ve kanına karşı suçlu olur.” Muhakkak, meshedilmiş olanlardan hiçbiri, Yehova’nın gözünde “lâyık olmıyan” durumda bulunmak istemez, çünkü bu durum, Yehova’nın hükmünü getirir. Ayrıca, “büyük kalabalık” da, meshedilmiş mütebakinin arkadaşları olmaya lâyık sayılmayı istemelidir. Dolayısıyla nisan ayında kutlaması gereken yeni bir Anma günü yaklaşırken, bu meseleyi birlikte tekrar ayrıntılı şekilde incelemek uygun olacak.—I. Korintoslular 11:27.

9. (a) İsa’nın sözlerinin ‘bu benim bedenim demektir’ olarak tercüme edilmesi neden ‘bu bedenimdir’ şeklindekinden daha doğrudur? (Dipnota bak) (b) İsa, ekmeğe hangi özel anlamı verdi? (c) Şaraba hangi özel anlamı verdi?

⁹ İsa: “Bu benim bedenim demektir” demişti.a Bu sözleri söylemek ekmeğe özel bir anlam vermişti; ekmek, “dünyanın hayatı için” onun verdiği günahsız harfi bedeninin bir sembolüydü. (Yuhanna 6:51) Benzer şekilde, kâsedeki şarap için “bu benim kanım, günahların bağışlanması için . . . . dökülen ahdin kanı demektir” dediği zaman ise, şarabı kendi kanının bir sembolü olarak kullandı. Bu kan, “yeni bir ahit”i yürürlüğe koymak için temel olacaktı. İsa’nın dökülen kanı, aynı zamanda “günahların bağışlanması”nı sağlayacaktı.—Matta 26:28; Yeremya 31:31-33; İbraniler 9:22.

10. Ekmek ve şaraptan almak neyi gösterir?

¹⁰ Öyle ise, Anma Yemeğinin kutlanmasında bazı kişilerin ekmekten ve şaraptan alması neyi gösteriyor? Şunu: Alma fiili, bizatihi iştirak edenlerin Mesih İsa’nın fidye kurbanlığından özel bir şekilde ve özel bir amaçla zaten yararlanmış olduklarını hem kendilerinin, hem de seyredenlerin önünde gösteriyor. Hangi bakımdan? Onların Mesih’in kurbanlığına gösterdikleri imanları ve Yehova’ya yaptıkları vakfın temeline dayanarak Tanrı, İsa’nın insan kurbanlığının değerini onlar için geçerli sayar. Hangi amaçla? İnsan kâmilliğinin onlara atfedilebilmesi ve böylece Tanrı’nın önünde adil bir durumda bulunmaları amacıyla. Ondan sonra Yehova, onları mukaddes ruhuyla tevlit eder ve onlar O’nun ruhi oğulları olurlar. Böylece onlar, semavi bir miras olmak için, yeryüzünde yaşama haklarını artık feda edebilecek durumdadırlar. Bütün bunlar, onların Rabbin Akşam Yemeğindeki sembolleri almalarından önce meydana gelmiş olur.—Romalılar 5:1, 2, 8; 8:15-17; Yakub 1:18.

11, 12. (a) Şaraptan içmekle, başka hangi iki husus da belirtilmiş olur? (b) İsa’nın, sembollere iştirak edenlerle yaptığı ahdi açıkla.

¹¹ Şaraptan içmenin başka neyi de gösterdiğini müzakere edelim. Her ne kadar Yehova ruhi oğullarına adalet atfetmiş ve onları oğulları olarak evlat edinmişse de, bedenleri hâlâ nakâmildir. Hâlâ günah işleyebilirler ve bunun farkındadırlar. Şaraptan içmekle, Mesih İsa’nın “günahların bağışlanması için birçokları uğrunda dökülen” kanına her gün bağlı olduklarını kabul ederler.—I. Yuhanna 1:9, 10; 2:1.

¹² Bununla beraber, şaraptan içmekle daha başka bir şeyi de göstermiş olurlar. Şarabı içenler, Yehova’nın geçmişte Yeremya peygamber vasıtasıyla bildirmiş olduğu “yeni ahit” içine getirilmiş olduklarına şahadet ederler. Söz konusu ahit, İsa Mesih’in kanıyla yürürlüğe girmişti. O ahitteki taraflar, Yehova Tanrı ve toplu olarak ruhi İsrail’i oluşturan Kendi ruhi oğullarıdır. Bu Ahdin Meyancısı İsa’dır. Böylece İsa, ahdin içinde olan 144.000 kişinin her ferdinin İbrahim’in zürriyetinin birer üyesi olmasına yardımcı olur. (Yeremya 31:31-34; II. Selânikliler 2:13; İbraniler 8:10, 12; 12:22-24; Galatyalılar 3:29) Onlar aynı zamanda, Yehova’nın hayat nimetlerinin yerin tüm ailelerine iletmek üzere Kralları İsa Mesih ile birlikte kullanılacaklardır.—Luka 22:28-30; Yuhanna 6:53; Vahiy 5:9, 10; Tekvin 22:15-18.

13. Nisan’da hatırlanması gereken şeyler nelerdir?

¹³ Gerçekte, bu anma gününde, İsa’nın söylediği sözlerin tam anlamını inceleyerek Yehova’nın Kendi oğlunu vermekle gösterdiği sevgisini hatırlamaya teşvik ediliyoruz. Aynı zamanda, tüm iman eden insanlar için hayatını fidye olarak veren İsa’nın gösterdiği sevgisini de hatırlamış oluyoruz. (Yuhanna 3:16; Romalılar 5:8; I. Timoteos 2:5, 6) Bununla birlikte, İsa’nın o gece takipçileriyle müzakere ettiği başka değerli hakikatler de vardır. Fakat aralarında yapılan bu samimi sohbeti Mukaddes Kitap yazarlarından ancak resul Yuhanna inciline kaydetti.

İZZET, SEVGİ VE BİRLİK

14. (a) Yehova, Anma Yemeğinin her yıl kutlanmasıyla nasıl izzetlendirilmiş olur? (b) İsa Mesih’i hatırlarken sevgi nasıl bir rol oynar? Bu yüzden tüm iştirak edenler kendilerini hangi yönden incelemelidirler?

¹⁴ İsa şöyle dedi: “Şimdi İnsanoğlu izzetlendirilmiş oldu, ve Allah onda izzetlendirilmiş oldu.” (Yuhanna 13:31) İsrail’in Mısır’daki esaretten kurtarılmasından beri Kameri takvime göre 14 Nisan tarihi Tanrı’nın isminin egemenliğinin ve kudretinin hakkının teyidiyle ilişkili olmuştur. İsa’nın, ölüme kadar sadakatinin koruması ve daha sonra Tanrı’nın gücüyle izzetli şekilde diriltilmesi de Tanrı’nın ismine daha büyük şeref ve izzet getirmiştir. (Süleymanın Meselleri 27:11 ile karşılaştır.) İsa şakirtlerine, ‘kendilerini sevdiği gibi birbirlerini sevmeleri’ni gerektiren ‘yeni bir emir’ verdi; onu tutmakla kendi şakirtleri olduklarını kanıtlayacaklardı. (Yuhanna 13:34, 35) Bizim kardeş sevgimizin derinliği, İsa’nın bizim için gösterdiği sevgiye karşı takdirimizin bir yansımasıdır.—I. Yuhanna 4:19.

15. (a) Layık tarzda sembollere iştirak edenlerin önüne hangi ümit konulmuştur? (b) İsa’ya karşı beslenen sevgi nasıl kanıtlanır?

¹⁵ Bir gün, Mesih ile birlikte, hükümdarlar olarak gökteki meskenlerinde yaşayacaklarına dair kendilerine verilen ümit, seçilenlerin önüne konulan sevincin bir kısmıdır. (Vahiy 20:6) İsa Mesih, bu ümidi şöyle tanıttı: Size yer hazırlamağa gidiyorum . . . . yine gelip sizi kendi yanıma alacağım.” (Yuhanna 14:2, 3) Ölüme kadar sadık kalanların hepsi bu meskenlere ne büyük sevinçle kabul edileceklerdir! Bundan dolayı İsa Mesih şu uyarıda da bulundu: “Eğer beni seviyorsanız, emirlerimi tutarsınız.” Bu, onun tüm emirlerini tutmak demektir ve öğretip şakirt etme emri de buna dahildir.—Yuhanna 14:15, 21; Matta 28:19, 20.

16. (a) İsa, takipçileri arasında birlik olması gerektiğini nasıl vurguladı? Bu birlik neden çok önemlidir? (b) İsa’nın tüm takipçileri neyi beklemelidir? Onların bu zorlukları başarıyla karşılamalarına yardımcı olan nedir?

¹⁶ İsa Mesih’in takipçilerinin bizzat İsa ile ve birbirleriyle birlik içinde olmaları ne kadar önemlidir! İsa, bu gerçeği vurgulamak için bir asma ile çubuklarının meselini kullandı. Birlik içinde olmak, meyve vermekle sonuçlanır; bu da Baba’yı izzetlendirir. (I. Korintoslular 1:10; Yuhanna 15:1, 5, 8) İsa’nın tüm takipçilerinin önünde muhalefet ve zulüm var. Fakat Şeytan’ın tüm saldırılarına rağmen, İsa’nın bir dünya fatihi olarak bütünlüğünü koruduğunu bilmemiz imanımızı ne kadar çok kuvvetlendirir!—Yuhanna 15:18-20; 16:2, 33.

17. İsa’nın Yuhanna incilinin 17. babında kayıtlı bulunan duasında dilediği şeylerin bazıları nelerdir?

¹⁷ İsa Mesih, Babasına yürekten dua etmekle, o geceki toplantıyı sona erdirdi. Babasının izzetlendirilmesi, duasında ilk yeri aldı. Takipçilerinin, dünyadan ayrı kalmaya çalışırken onların kötü olan İblis Şeytan’dan korunmaları için dua etti. Aynı zamanda, kendisiyle Babası arasındaki sevgi dolu birliğin, sayıları durmadan artan, bizzat izinde yürüyenlerin arasında da olması için dua etti.—Yuhanna 17. bap.

18. 1984 yılındaki Anma Yemeği kutlamasında hazır bulunanların büyük sayısına rağmen, neden çok az kişi sembollerden aldı?

¹⁸ Takriben 1952 yıl önce, İsa’nın, o gece şakirtleriyle paylaştığı değerli hakikat ve düşüncelerin sadece birkaçını ele aldık; evet, bunlar Kameri takvime göre 14 Nisan’ın neden gerçekten anılması gereken bir gün olduğunu kesinlikle anlamamıza yardım eder. Öyle ise, geçen yıl Yehova’nın Şahitlerinden ve arkadaşlarından oluşan 7.416.974 kişinin Rabbin Akşam Yemeğini kutlamak için bir araya gelme gereğini duymuş olmaları şaşılacak bir şey değildir. Oysa o büyük insan topluluğundan sadece 9.081 kişi sembollerden aldı. Acaba neden? Bunun nedeni, bugün Yehova’nın Şahitlerinin büyük çoğunluğunun kendilerini, “tahtın önünde ve Kuzunun önünde durmakta olan” “büyük kalabalık”ın bir kısmı olarak telakki etmeleridir. Onlar, 144.000 kişinin Mesih ile ‘krallar olarak hüküm sürecekleri’ göklerde değil, yeryüzündeki ebedi meskenlerinde yaşamayı özlemektedirler.—Vahiy 7:9; 20:6; Mezmur 37:11.

19. Gelecek makalenin konusu nedir? Herkesin müzakerede hazır bulunması neden önemlidir?

¹⁹ Bununla beraber, Rabbin Akşam Yemeği ile “başka koyunlar”dan oluşan “büyük kalabalık”ın arasındaki ilişki hakkında bazı sorular doğmuştur. (Yuhanna 10:16) Yeni bir Anma günü kutlaması yaklaşırken bir kişinin yanlış bir anlayışa sahip olmaması için, bu hususların sonraki makalede ele alınması uygun olsa gerek.—I. Selânikliler 5:21.

[Dipnotlar]

ŞUNLARI HATIRLIYOR MUSUN?

Anma gününde sunulan sembollerden kimler alır?

Anma günü hangi önemli hususları akla getirmelidir?

İsa’nın her gün anıldığı nasıl kanıtlanır?

Hangi önemli dava, daima Kameri 14 Nisan ile ilişkilidir?