Hikmetli Kararlar Vermek İçin Yardım
YEHOVA’NIN bir Şahidi sonucu feci olan hikmetsiz bir karar verdi ve şöyle itiraf etti: “Yehova ve onun teşkilatından kendimi uzaklaştırdım.” Her ne kadar o, 13 yıldan fazla bir süre “kötü yıllar” diye adlandırdığı bir hayat sürdüyse de, sonunda geri döndü.
Mesih’in bir takipçisi, Tanrı’ya hizmet etmekle ilgili hikmetsiz kararlar vermenin tehlikesinin büyüklüğünü asla küçümsememelidir. Yanlış kararlar, söz konusu bir durum hakkında düşündükten sonra kasten verilen kararlar değildir. Bazen onlar, sadece içgüdüsel tepki temeline dayanarak, yani düşünmeden verilmiş kararlardır. Duygular durumu örtmeyi başardığında ve nakâmil yürek de uygun olmayan tarzda düşünme yeteneğini etkilediğinde, sonuçta her tür zarar ve acı çekilebilir.
Gerçekten de, “yürek her şeyden ziyade aldatıcıdır, ve çok çürüktür.” (Yeremya 17:9) Bununla birlikte, Mukaddes Kitap, yüreğimizi nasıl koruyacağımızı bize gösterir. Şöyle der: “Çünkü senin yüreğine hikmet girecek .... Anlayış seni koruyacak.” (Süleymanın Meselleri 2:10, 11) Buna göre hikmetin yüreğimize girmesini acaba nasıl sağlayabiliriz?
GEÇMİŞTEKİ DURUMLARDAN DERS AL!
Şunu yapmaya gayret et. Bir an kendini, eski zamanda yaşayan ve seninki gibi bazı denemelerle karşılaşan Tanrı’nın hizmetçilerinin yerine koy. Örneğin, yerel cemaatteki bir durum senin için bir sorun oldu. Mukaddes Kitapta geçen bir durumla paralellik kurmaya çalış.
İlk yüzyılda Korintos şehrindeki Hıristiyan cemaati hakkında acaba neler denilebilir? Korintos cemaatinin bir üyesi olduğunu farz et. İki veya üç yıldan beri de İsa’nın bir takipçisi durumundasın. Pavlus’un orada kaldığı 18 ay boyunca hakikat bilgisine gelmek, senin için ne kadar sevinç vericiydi. Fakat şimdi durum pek de iyi görünmüyor.
Bazı gruplaşmalara yönelik eğilimler, ayrılıklara ve cemaatin birliğini bozabilecek çekişmelere neden oluyor. (I. Korintoslular 1:10, 11) Ahlaksız davranışların hoş görülmesi, onun pak ruhunu tehlikeye sokuyor. (I. Korintoslular 5:1-5) Cemaatteki üyeler arasındaki davaların dünyevi mahkemelerde görülmesi, onun tanınmış iyi namına zarar veriyor.—I. Korintoslular 6:1-8.
Kendini hala eski Korintos’ta görerek cemaatteki bazı üyelerin gerçekte önemli olmayan bazı meseleleri daima tartışma konusu yapmalarından endişe duyuyorsun. (I. Korintoslular 8:1-13 ile karşılaştır.) Etrafında çekişme, kıskançlık, öfke ve karışıklık görmekten dolayı da üzgünsün. (II. Korintoslular 12:20) Hıristiyan yaşam tarzını gereksiz yerde zorlaştıran birkaç gururlu kişinin davranışından gerçekten rahatsız oluyorsun. (I. Korintoslular 4:6-8) Bazı kişilerin resul Pavlus hakkında sahte suçlamalarda bulunduklarını ve onun güzel söz söylemekte eksik bulunan bir konuşmacı olduğunu iddia ederek onunla alay ettiklerini görmekten, mevkii ve otoritesini bile hiçe saydıklarını duymaktan dolayı kederlisin. (II. Korintoslular 10:10; 12:16) Kişisel fikirlerini açıkça yaymaya çalışan kişilerin, temel öğretiler konusunda cemaatin imanını zayıflatacağı endişesiyle üzgünsün.—I. Korintoslular 15:12.
KARAR VERME DURUMUNDA KALMAK
“Ah, kesinlikle böyle olmamalıydı! İhtiyarlar bu sorunu acaba neden düzeltmiyorlar?” diyerek içini çekmektesin. “Bazı şeyler ürkütücü biçimde yanlış yürümekte.”
Daha iyi olacağı sonucuna vararak uzak bir yerde Tanrı’ya hizmet etmek üzere Korintos cemaatinden ayrılacak mısın? Veya belki de, daha iyisi, Mesih’in takipçileri olan iman kardeşlerinle bir araya gelmekten vazgeçmeye mi karar vereceksin? Bu sorunların, sevincini gölgelemesine, Yehova Tanrı ve İsa Mesih’in meseleleri ele alacaklarıyla ilgili güvenini sarsmalarına izin verecek misin? Mesih’in ardınca yürüyen iman kardeşlerinin saiklerinden şüphe etmeye neden olan eleştirici, şikâyetçi bir ruh mu geliştireceksin? Ya da ilgi gösterenleri böyle bir cemaate yöneltmenin boş olduğunu düşünerek, vaaz etme faaliyetinde gevşeyecek misin?
Duruma, sakin olarak ve günümüzdeki görüş açısından bakarak, nakâmillikten kaynaklanan nedenlere rağmen, Tanrı’nın cemaatine sadık kalmak üzere karar vermeyi kolay bulabilirsin. Fakat eğer bugün benzer bir durumla karşılaşsaydın, açık bir zihni tutumu ve sakin bir yürek durumunu koruyabilecek miydin? Eğer o zaman yaşamış olsaydın, vermeyi düşündüğün karar gibi, bugün de acaba aynı kararı verebilecek miydin?
HİKMETLİ ÖĞÜTTEN YARARLANMAK
Hikmetli kararlar veren İsa’nın takipçileri, cemaate bağlı kalan kişilerdir. Onlar, yıllar önce Petrus’unki gibi bir tutum edindiler. Şakirtlerden bazıları, İsa ile gezmekten vazgeçtikleri zaman Petrus şöyle dedi: “Ya Rab biz kime gideceğiz? ebedi hayatın sözleri sendedir. Biz de iman ettik, ve biliyoruz ki, Allahın Kuddûsü sensin.” (Yuhanna 6:68, 69) Açıkça, ancak Tanrı’nın teşkilatına yakın kalmakla O’nun öğüdünden yararlanabiliriz.
Eski Korintos cemaatinde olduğu gibi, yeni kurulan cemaatlerde de, nakâmillikten kaynaklanan bazı durumlardan dolayı, sağlam öğüdün verilmesini gerektiren problemlerle karşılaşmak ender bir şey değildir. Korintos’taki Mesih’in takipçilerine öğüt veren Pavlus, cemaatteki büyük çoğunluğun hâlâ “sevgililer” olduklarını vurguladı. (I. Korintoslular 10:14; II. Korintoslular 7:1; 12:19) Yehova’nın hak edilmemiş inayetini ve bağışlamasını, Kendi yönetimine uyanlara verdiğini unutmadı.—Mezmur 130:3, 4.
Mademki Hıristiyan cemaatine her tür insan çekiliyor, bazı kişiler şüphesiz diğerlerine oranla daha uzun bir süre için Tanrı’nın yönetimine uyacaklar. Bu husus, çeşitli nedenlerden dolayı doğrudur. Bazı değişiklikleri yapmak diğerlerinden daha güçtür. Ayrıca herkes değişik fiziksel ve zihinsel yapıda, çevre ve görgü koşullarına sahiptir. Bundan dolayı aşırı derecede eleştirici olmaktan kaçınmak ve “sevgi[nin] birçok günahları ört”tüğünü unutmamak, ne kadar hikmetli bir davranıştır. (I. Petrus 4:8) Öncelikle, Yehova ve Oğlu, nakâmillikten kaynaklanan tutumla, cemaatte olgunluk eksikliği gösteren belirli durumlara tahammül etmeye istekli iseler, neden biz de açıkça aynı ruhu göstermek istemeyelim!—I. Korintoslular 13:4-8; Efesoslular 4:1, 2.
Bir an eski Korintos cemaatinde bulunsaydın, Pavlus, sevgi dolu ve sağlam öğütler vererek, Mesih’in baş olarak cemaatinin refahı ile coşkulu biçimde ilgilendiğini sana hatırlatacaktı. (Matta 28:20) Bu ise, “sadık ve basiretli köle” vasıtasıyla sağlanan yardıma uyan kendi takipçilerini birleşmiş olarak tutan İsa’nın verdiği vaade karşı güvenini artıracaktı. (Matta 24:45-47; Efesoslular 4:11-16) Keder ve acı veren durumlarda bile Pavlus’un sözleri, sevincini ve dengeni korumana yardım edecekti. Geçici bir süreye özgü olarak Tanrı’nın izin verdiği herhangi bir güçlüğü yenebilmen için, sana kuvvet vereceğine dair güven duyacaktın.
Bununla birlikte, bu, cemaatte, kötü bir durum geliştiğinde, İsa’nın bir takipçisinin hiçbir şey yapamayacağı anlamına gelmez. Eski Korintos’da, İstefanos, Fortunatus, Ahaikus ve Kloi’nin evinden olan bazı kişiler gibi, olgun erkekler harekete geçtiler. Onlar herhalde durumu Pavlus’a bildirdiler. (I. Korintoslular 1:11; 5:1; 16:17) Bunu yaptıktan sonra, artık sorunların çözümünü güvenle onun eline bıraktılar. Adalet uğrundaki gayretleri, onların, Mesih’in reisliğine karşı güvenlerini kaybetmelerine veya “RABBE (Yehova’ya) karşı gücen”melerine neden olmadı.—Süleymanın Meselleri 19:3.
Bugün adalet uğrundaki çabalarımız, Tanrı’nın bize verdiği iyi haberi vaaz etme işini yavaşlatmayı bir an bile düşünmemize engel olacaktır. Yavaşlatmayı düşünmek, başkalarının refahı için ilgi noksanlığı göstermek ve Mesih’in bizden istediğini yapmakta başarısız olmak anlamına gelecekti. Pavlus şu öğüdü verdi: “Ey sevgili kardeşlerim, sizin emeğinizin Rabde boş olmadığını bilerek, sabit, sarsılmaz ve daima Rabbin işinde artmak üzre olun.”—I. Korintoslular 15:58.
ŞEYTAN’IN DÜZENLERİNİ BİLMEZLİKTEN GELMEYİN
Korintos’taki güçlükler gibi, bugün cemaat içinde de bazı güçlükler olabilir. Bunlar, bazen doğrudan doğruya yapılan zulümden daha güç ele alınabilir. Bizi Yehova’dan uzaklaştırabilecek yanlış kararlar vermemize neden olmak için Şeytan, böyle durumları kullanmak üzere gayret ediyor. Fakat “onun düzenlerini bilmez değiliz.”—II. Korintoslular 2:11.
Pavlus, Korintos’taki İsa’nın takipçilerine, eski zamanda yaşayan Tanrı’nın hizmetçilerinin Mukaddes Kitaptaki tarihi incelemenin yararlı olabileceğini söyledi. Dikkati, İsraillilere çekerek, “bu şeyler misal olarak onlara vaki oluyordu; ve devirlerin sonuna yetişmiş olan bizlere nasihat olmak için yazıldı” dedi. (I. Korintoslular 10:11) Benzer şekilde Mesih’in ilk takipçilerinin tarihini dikkatlice incelemekle, bizler de bunlardan yararlanabiliriz. Örneğin, Korintos’ta neler olduğuna dikkat edelim. O zaman nasıl doğru kararlar vermiş olacağımızla ilgili durumu düşünmekle, şimdi yanlış kararlar vermekten sakınabiliriz.
Başlangıçta sözü geçen hemşire 13 “kötü yıl”dan sonra, ilk defa İbadet Salonuna geldiğinde şunları söyledi: “Ağlarım diye konuşmaktan korktum. Evime gelmiştim—gerçekten evimdeydim. Buna bir türlü inanamıyordum.” Bundan dolayı, ortaya çıkacak sorunlara rağmen, asla Yehova’nın teşkilatını terk etmeyeceğine dair verdiğin kararda azimli ol. Tanrı’nın kavmiyle birlikte olmaktan doğan nimetler çok olacak. Onların asla sonu olmayacak.—Süleymanın Meselleri 2:10-15, 20, 21.