“Bu Gibilere İtibar Edin”

“Bu gibileri tanıyın.”—I. Korintoslular 16:18.

1. Resul Pavlus özellikle ne tür erkeklere itibar etti? Böyle biri hakkında neler yazdı?

RESUL Pavlus’un özellikle itibar ettiği erkekler, kuvvetlerini, kayıtsız şartsız Yehova ve kendi kardeşleri uğrunda harcamaya hazır olanlardı. Böyle bir iş arkadaşı hakkında resul Pavlus şunları yazdı: “İmdi bütün sevinçle onu Rabde kabul edin; ve bu gibilere itibar edin; çünkü bana olan hizmetinizin noksanını tamamlasın diye, canını tehlikeye koyarak Mesihin işi için ölüme yaklaştı.”—Filipililer 2:29, 30.

2. Kimlere özel saygı borçluyuz? Neden?

² Bugün, dünyada Yehova’nın Şahitlerinin 55.000 cemaatinde, kardeşler arasında gayretli çalışmaları nedeniyle, özellikle takdir etmemiz gereken birçok mükemmel erkek var. Onlara itibar göstermemiz gerektiğini belirtmek üzere, Pavlus şunları yazdı: “Ey kardeşler, aranızda çalışanları, ve Rabde size reislik edenleri ve size nasihat edenleri tanımanızı sizden rica ederiz; ve onların işinden ötürü, ziyadesile severek kendilerine hürmet edin. Kendi aranızda selâmet üzre olun.”—I. Selânikliler 5:12, 13.

3. (a) Hangi etken birbirimizle barış içinde yaşamamıza yardım edecek? (b) İhtiyarlar hangi alanda örnek olmalıdırlar?

³ Tüm kardeşlerimize ve özellikle gayretle çalışan ihtiyarlara göstereceğimiz takdir, cemaatlerimizin içinde barışta yaşamak için şüphesiz önemli bir etkendir. Bunda ve Hıristiyan yaşamının her alanında ihtiyarlar, “sürüye örnek ol”malıdırlar. (I. Petrus 5:2, 3) Fakat ihtiyarların gayretli çalışmaları yüzünden kardeşlerinden takdir beklemeleri uygunken, onlar birbirlerine gereken saygıyı göstermekte de örnek olmalıdırlar.

“Şeref Vermekte Birbirinizin Önüne Geçin”

4, 5. (a) Resul Pavlus’un, gayretle çalışan ihtiyarları takdir ettiğini kanıtlayan nedir? (b) Roma’daki iman kardeşlerine neler yazdı? Sözleri neden ihtiyarlar için özellikle geçerlidir?

⁴ Resul Pavlus, bu konuda mükemmel bir örnek verir. Bundan önceki makalede gördüğümüz gibi, o, kardeşlerinde iyi nitelikler arar ve İsa’nın takipçilerini, gayretle çalışan ihtiyarları sevmeye ve onlara saygı göstermeye teşvik etmekle kalmaz, gereken takdiri bizzat gösterir. Pavlus, açıkça bu gibilere itibar eder.—Filipililer 2:19-25, 29; Koloseliler 4:12, 13; Titus 1:4, 5 ile karşılaştır.

⁵ Roma’daki iman kardeşlerine yazdığı mektupta Pavlus şöyle der: “Kardeşlik sevgisinde birbirinizi şefkatle sevin; hürmette diğerlerini tercih edin (şeref vermekte birbirinizin önüne geçin); gayrette gevşek olmayın, ruhta hararetli olun; Rabbe (Yehova’ya) kulluk edin.” (Romalılar 12:10, 11) Bu sözlerin öncelikle ihtiyarlara yöneltildiğine şüphe yoktur. Onlar, şeref vermekte birbirlerinin önüne geçmelidirler.

6. (a) İhtiyarlar neyi yapmaktan kaçınmalı? Neden? (b) İhtiyarlar, cemaatin ihtiyarlar kuruluna karşı olan güvenini nasıl artırabilirler?

⁶ İhtiyarlar, özellikle diğer nazırlar hakkında küçültücü şeyler söylemekten kaçınmalıdır. Hepsi de nakâmil olduklarından, hiçbir ihtiyar, Tanrısal niteliklerin en üstün derecesine sahip değildir. Bazıları, kimi niteliklerde mükemmel, fakat diğer niteliklerde daha zayıftırlar. İhtiyarların birbirine karşı uygun kardeş sevgisi ve müşfik sevgileri olursa; diğerlerinin zayıflıklarını önemsemezler. Kardeşlerle yaptıkları sohbetlerde, dikkati diğer ihtiyarların iyi taraflarına çekerler. Böylece şeref vermekte birbirinin önüne geçmekle onlar, cemaattekilerin de ihtiyarlar kurulunun tümüne duyulan güveni artıracaklardır.

Bir Kurul Olarak Birlikte Çalışmak

7. Hangi şey ihtiyarların birlik içinde çalışmasına yardım edecek? Onlar, bunu nasıl gösterecekler?

⁷ Kardeşlerin yetkin duruma getirilmesi ve krallık hizmetinin yapılması için Mesih’in yeryüzündeki cemaatine verdiği “insan olan hediyeler”den söz ettikten sonra, resul Pavlus, şunları yazdı: “Sevgide hakikatle davranarak bütün şeylerde ona doğru büyüyelim, ki, baş odur, Mesihtir.” (Efesoslular 4:7-15) İhtiyarlar, Mesih’in cemaatin faal Başı olduğunu ve sağ eliyle temsil edilen onun otoritesine kendilerini tabi kılmaları gerektiğini kabul ederlerse, bu, her ihtiyarlar kurulunda birleştirici bir etken olacaktır. (Efesoslular 1:22; Koloseliler 1:18; Vahiy 1:16, 20; 2:1) Onlar, mukaddes ruh, Mukaddes Kitap prensipleri ve “sadık ve basiretli köle”nin “Yönetim Kurulu”nun önderliğini kabul etmekle, İsa’nın yönetimini arayacaklardır.—Matta 24:45-47; Resullerin İşleri 15:2, 28; 16:4, 5.

8. Tüm ihtiyarların neyi hatırlamaları gerekir? Onlar, nasıl birbirlerine şeref göstermelidirler?

⁸ İhtiyarlar, herhangi bir durumla başa çıkmak veya önemli bir karar vermekte gerekli olan Mukaddes Kitap prensibini göstermesi için, mukaddes ruh vasıtasıyla Mesih’in ihtiyarlar kurulundaki herhangi bir ihtiyarın zihnini yönetebileceğini kabul edecekler. (Resullerin İşleri 15:6-15) Mukaddes ruh ihtiyarlar kurulundaki hiçbir ihtiyarın tekelinde değildir. İhtiyarlar, kendi aralarında önlerine getirilen konular hakkında, Mukaddes Kitabın bir prensibi veya Yönetim Kurulunun bir talimatını gösteren kişiyi dikkatle dinlemekle de birbirine şeref verirler.

9. (a) Bir nazırın diğer ihtiyarlara karşı mütehakkim davranmasına hangi ruhi nitelikler engel olacak? (b) Bir ihtiyar, “makul” olduğunu nasıl kanıtlar? İlk yüzyıldaki Yönetim Kurulu, bu konuda nasıl bir örnek bıraktı?

⁹ Tanrısal haddini bilirlik, huy yumuşaklığı ve alçakgönüllüğü, herhangi bir ihtiyarın diğer kardeşlerine hakim olup kendi görüşünü kabul ettirmeye çalışmasına engel olacaktır. (Süleymanın Meselleri 11:2; Koloseliler 3:12) Bir nazırın belirli bir konu hakkında kuvvetli ve samimi görüşleri olabilir. Fakat o, diğer ihtiyarların Mukaddes Yazılara ve teokratik prensiplere dayanan nedenler yüzünden farklı düşündüklerini görürse “en küçük” olan gibi davranacak ve çoğunluğun görüşüne uyarak “makul”(a) olduğunu gösterecek. (Luka 9:48; I. Timoteos 3:3) Bu kişi Mukaddes Yazılara dayanan bir müzakere sonucunda ve mukaddes ruh vasıtasıyla Mesih’in yönetimi altında “bir fikirde olarak” karar veren birinci yüzyıldaki Yönetim Kurulunun mükemmel örneğini izleyecektir.—Resullerin İşleri 15:26.

10. (a) Hangi şey her cemaatte bir ihtiyarlar kurulu tayininin, Mukaddes Kitaba dayanan bir düzenleme olduğunu kanıtlar? (b) Teşkilatın bir yayını bu düzenlemenin yararını nasıl açıklar?

¹⁰ Önderlik etmek için her cemaatte bir ihtiyarlar kurulunun tayini ilk Hıristiyan cemaatindeki örneğe dayanır. (Filipililer 1:1; I. Timoteos 4:14; Titus 1:5) Yehova’nın Şahitlerinin inancını yansıtan bir yayın bu düzenlemenin hikmetini özetleyerek, şunları bildirir: “Bazı ihtiyarlardaki bir nitelik, diğer nitelikten daha üstün olabilir. Oysa kurulun diğer üyeleri, başkalarının zayıf olduğu bazı niteliklerde daha iyi olabilirler. Bunun sonucu, genel olarak bir bütün halinde kurul, kendi bünyesinde, Tanrı’nın cemaatinde uygun nazırlık yapmak üzere gereken tüm iyi niteliklere sahip olur.”

İhtiyar Kurulları Arasında Karşılıklı Saygı

11, 12. (a) İhtiyarlar kurulu, üyelerinin kişisel olarak yapabildiklerinden neden daha fazlasını başarabilirler? (b) Mesih İsa ile resul Pavlus, ihtiyarlar kuruluna nasıl davrandılar? Onlara hangi öğütler verildi?

¹¹ Böylece, bir ihtiyarlar kurulu, tüm birimlerin toplamından daha fazlasını temsil eden Mukaddes Kitaba dayanan bir bütündür. Onlar, bir araya gelip, Mesih ve mukaddes ruh vasıtasıyla Yehova’nın yönetimi için dua ettikleri zaman, kişisel olarak asla veremeyecekleri kararları verebilirler. İhtiyarlar bir araya geldikleri zaman, onların değişik nitelikleri rol oynamaya başlar ve işlerin Mesih tarafından yönetildiğini kanıtlayan sonuçlar elde edilir.—Matta 18:19, 20 ile karşılaştır.

¹² Mesih’in ihtiyarlar kurullarını bu şekilde yönlendirmesi, onun küçük Asya’da bulunan “yedi yıldız” veya “yedi cemaatin melekleri”ne gönderdiği mesajlardan anlaşılmaktadır. (Vahiy 1:11, 20) Bu mesajların birincisi, Efesos cemaatine ‘meleği’ veya meshedilmiş nazırlar kurulu vasıtasıyla gönderildi. Bundan 40 yıl kadar önce Pavlus, Efesos’taki ihtiyarlar kurulunu, kendisiyle özel bir toplantı yapmak üzere, Militos’a davet etti. Kendilerine dikkat ve cemaate çobanlık etmeleri gerektiğini onlara hatırlattı.—Resullerin İşleri 20:17, 18.

13. İhtiyarların, kendi mahalli ihtiyarlar kurulu içinde ve başka ihtiyarlar kurullarına karşı gösterdikleri ruha neden dikkat etmeleri gerekir?

¹³ İhtiyarlar kurulu, kendi aralarında ve cemaatleri içinde iyi, olumlu bir ruh oluşturmaya özellikle dikkat etmelidirler. (Resullerin İşleri 20:30) Tıpkı İsa’nın bir takipçisinin kişisel olarak belli bir ruha sahip olması gibi, aynı şekilde tüm ihtiyarlar kurulları ve cemaatler de belirli bir ruh geliştirebilirler. (Filipililer 4:23; II. Timoteos 4:22; Filimon 25) Kendi cemaatleri içinde birbirine saygısı olan ihtiyarların, başka bir ihtiyarlar kuruluyla bazen uyum içinde olmadığı görülebilir. Birçok cemaatin aynı salonda ibadet ettiği bazı şehirlerde, ihtiyarlar kurulları arasında ibadet saati, sahalar, İbadet Salonunun düzenlenmesi v.b. konular hakkında anlaşmazlıklar çıkabilir. Her kurul içinde ihtiyarların sahip olması gereken haddini bilirlik, alçakgönüllülük, huy yumuşaklığı ve makullük prensipleri diğer ihtiyarlar kurulları arasındaki ilişkilerde de bulunmalıdır. Resul Pavlus şu öğüdü verdi: “Her şey bünyan (bina olunma) için olsun.”—I. Korintoslular 14:26.

Seyahat Eden Nazırlara Uygun Saygı

14. Başka kimlere de itibar gösterilmeli? Neden?

¹⁴ Yehova’nın Şahitlerinin cemaatlerinde yürürlükte olan ve Mukaddes Kitaba dayanan başka bir düzenleme de çevre veya bölge nazırları olarak seyahat eden nazırlar tarafından muntazaman ziyaret edilmeleridir. (Resullerin İşleri 15:36; 16:4, 5) Onlar göze çarpan tarzda “iyi reislik eden ihtiyarlar”dır. Onlar, diğer ihtiyarlar gibi, “bilhassa kelâma ve talime emek verenler, iki kat hürmete layık sayıl”malıdırlar.—I. Timoteos 5:17.

15. Resul Yuhanna seyahat eden incil vaizleri hakkında hangi öğüdü verdi?

¹⁵ Üçüncü mektubunda resul Yuhanna kardeşleri ‘kabul etmediği’ için Diotrefis’i eleştirir. (10. ayet) Bu kardeşler “isim [Yehova’nın] uğruna” seyahat ediyorlardı. (7. ayet) Onların, iyi haberi vaaz etmek ve ziyaret ettikleri şehirlerde cemaatleri bina etmek üzere incil vaizleri olarak gönderildikleri anlaşılıyor. Yuhanna, gayretle çalışan bu seyahat eden müjdecilerin, ‘Allaha layık surette yola çıkarılmalarını’ belirtti. (6. ayet) Resul şunu ekledi: “İmdi biz hakikatte iş arkadaşları olalım diye, bu gibileri iyi kabul etmeğe borçluyuz.” (8. ayet) Onlar, saygıyla kabul edilmeliydiler.

16. Bugün İsa’nın tüm takipçileri, ilk yüzyılın incil vaizleri için “sadık bir iş yap”an Gayus’un örneğini nasıl izleyebilirler? Bu neden yerindedir?

¹⁶ Benzer şekilde bugün de Yönetim Kurulu, iyi haberi vaaz etmek ve cemaatlere yardım etmek üzere seyahat eden nazırları göndermektedir. Onlar da misafirperverlikle ve saygıyla kabul edilmelidirler. Birçoğu evli olan bu biraderler, eşleriyle birlikte sabit bir yerde yaşamayı bıraktılar. Çoğu kez yiyecek ve yatacak bir yer için kardeşlerinin misafirperverliğine bağlı olan bu kardeşler, durmadan seyahat ederler. MS  birinci yüzyılda seyahat eden incil vaizlerini sevgiyle kabul eden Gayus’a, Yuhanna şunları yazdı: “Ey sevgili, kardeşlere ve bununla beraber gariplere her ne işliyorsan, sadık bir iş yapıyorsun.” (III. Yuhanna 5) Benzer şekilde bugün, ‘Yehova’nın ismine seyahat edenler’, itibar ve sevgi ile saygı görmeye layıktırlar.

17. Cemaatin ihtiyarları, Yönetim Kurulunun temsilcileri olan seyahat eden nazırlara nasıl uygun saygı göstermelidirler?

¹⁷ Özellikle ihtiyarlar, Yönetim Kurulunun temsilcileri olan bu seyahat eden nazırlara, uygun saygı göstermelidirler. Onlar, ruhi niteliklere ve genellikle yöresel ihtiyarlardan daha geniş tecrübeye sahip olduklarından, cemaatlere gönderiliyorlar. Bu nazırların bazıları, belki ziyaret ettikleri cemaatin kimi ihtiyarlarından daha genç olabilirler. Fakat bu, kendilerine gösterilmesi gereken uygun saygıyı yerine getirmemek için yeterli bir sebep değildir. Belki onlar, Pavlus’un Timoteos’u nasıl uyardığını hatırlamakla, yöresel ihtiyarların bir biraderi hizmet-yardımcısı veya ihtiyar olarak tavsiye etmekte acele etmemeleri için onlara yardım etmeye gerek duyabilir. (I. Timoteos 5:22) Seyahat eden nazırın yöresel ihtiyarlar tarafından ileri sürülen kanıtlara önem vermesi gerekmekle birlikte, ihtiyarlar da onu dinleyip geniş tecrübesinden yararlanmaya istekli olmalıdırlar. Evet, onlar, “bu gibilere itibar” etmeye devam etmelidirler.—Filipililer 2:29.

“Bu Gibileri Tanıyın”

18, 19. (a) Pavlus, iş arkadaşları hakkındaki takdirini nasıl açıkladı? (b) Hangi örnek Pavlus’un kardeşlerine karşı kırgınlık duymadığını gösterir?

¹⁸ Korintoslulara ilk mektubunda Pavlus şunları yazdı: “Ahayanın turfandası olan, ve mukaddeslere hizmet için kendilerini tahsis eden İstefanasın evi halkını bilirsiniz; bu gibilere, ve bütün beraber çalışanlara, ve emek verenlere tâbi olmanızı sizden rica ederim, ey kardeşler. Ve İstefanasın ve Fortunatusun ve Ahaikusun gelmesinden seviniyorum; zira sizin eksikliğinizi bunlar doldurdular. Çünkü benim ruhuma ve sizinkine rahat verdiler; imdi bu gibileri tanıyın.”—I. Korintoslular 16:15-18.

¹⁹ Bazıları herkes tarafından tanınmış olmamakla birlikte, Pavlus, kardeşlerine karşı ne kadar iyi ve cömert bir tutuma sahipti! Onlar, mukaddeslere hizmet etmek üzere gayretle “çalışanlar” ve “emek verenler” oldukları için Pavlus, onları seviyordu. Markos denilen Yuhanna, ilk misyonerlik turunda kendisini hayal kırıklığına uğrattığı halde, Pavlus, aynı zamanda geçmiş olayları hatırlamamakla mükemmel bir örnek bıraktı. Daha sonra Pavlus, onu, Kolose’deki cemaate hararetle tavsiye etti. (Resullerin İşleri 13:13; 15:37, 38; Koloseliler 4:10) Roma’da hapiste bulunduğu sırada, Pavlus, Markos’un yanına gelmesini isteyerek şöyle yazdı: “[Markos] hizmet için bana faidelidir.” (II. Timoteos 4:11) Pavlus, önemsiz şeyler üzerinde durarak kırgınlık duymadı!

20. Genellikle İsa’nın takipçileri ve özellikle ihtiyarlar, sadık nazırları takdir ettiklerini ve “bu gibilere itibar” ettiklerini nasıl göstermelidirler?

²⁰ Bugün Tanrı’nın kavmi arasında kardeşlerine İstefanas gibi hizmet eden birçok sadık nazır var. Onların kusur ve noksanlıkları olduğuna şüphe yoktur. Buna rağmen onlar, “sadık ve basiretli köle” ve oluşturduğu Yönetim Kuruluyla birlikte “çalış”ıyorlar, ayrıca vaaz etme faaliyetinde ve kardeşlerine yardım etmek üzere gayretli şekilde “emek ver”iyorlar. ‘Bu gibilere tabi olmaya devam etmeli’ ve hatalarını aramayarak iyi nitelikleri bakımınden onları takdir etmeliyiz. İhtiyarlar, aralarında birbirlerine karşı takdir ve saygı göstermekte önderlik etmelidirler. Aynı zamanda sevgi ve birlik ruhu altında işbirliği yapmalıdırlar. Hepimiz, bu gibi sadık biraderlerin değerini takdir edip “bu gibilere itibar” edeceğiz.—Filipililer 2:29.

[Dipnotlar]

TEKRARLAMA İÇİN SORULAR

□ Pavlus’un özellikle itibar ettiği ve bizim de bugün özel olarak saymamız gereken erkekler kimlerdir?

□ İhtiyarlar, birbirlerine karşı saygı gösterdiklerini nasıl belirtebilirler?

□ Bir ihtiyarlar kurulu tüm olarak neden kişisel hareket eden üyelerinden daha başarılı olabilir?

□ Bir ihtiyarlar kurulu hangi alanlarda diğer bir ihtiyarlar kuruluna saygı gösterdiğini belirtecektir?

□ Hangi tür nazırlar özellikle itibar görmeye layıktır? Onlara karşı uygun saygı nasıl gösterilebilir?