Kardeş Sevgisi Etkindir

Filimon’dan Önemli Noktalar

İSA MESİH, takipçilerine birbirlerini kendisinin onları sevdiği gibi sevmeleri için “yeni bir emir” verdi. (Yuhanna 13:34, 35) O sevgi yüzünden birbirleri uğruna ölmeye bile hazır olacaklardı. Evet, kardeş sevgisi o kadar kuvvetli ve etkindir.

Resul Pavlus, Küçük Asya’da Kolose şehrindeki cemaatin bir üyesi olan Filimon’un da bu kardeş sevgisi tarafından sevk edileceğinden emindi. Sevgi, Filimon’u Hıristiyan cemaatinin bir toplanma yeri olarak kendi evini açmaya zaten sevk etmişti. Filimon’un kölesi Onisimos, Romaya gidebilmek için belki para çalarak kaçmıştı. Roma’dayken Pavlus ile karşılaşıp Hıristiyanlığı kabul etti.

Pavlus, M.Ö. 60-61 yıllarında Roma’da hapisteyken, başta Filimon’a hitaben bir mektup yazdı. Mektubunda Filimon’u kendisine dönen Onisimos’u kardeş sevgisi ruhuyla kabul etmeye çağırdı. Bu mektubu okuyun ve onun şefkat ile taktın iyi bir örneği olduğunu görün. Yehova’nın kavminin de aynı nitelikleri göstermesi iyi olur.

Sevgi ve İman İçin Övgü

Filimon ve başkalarına seslenen Pavlus, ilk önce övgüde bulundu. (1-7 ayetleri) Resul, Filimon’un İsa’ya ve bütün mukaddeslere olan sevgisi ve gösterdiği iman hakkında devamlı haber alıyordu. Bu nedenle Yehova’ya şükreden Pavlus, buna çok sevinip teselli buluyordu. Biz de sevgi ve imanda örnek olan iman kardeşlerimizi şahsen övüyor muyuz? Övmeliyiz.

Pavlus’un sözlerinin gösterdiği gibi, iman kardeşlerimizle olan ilişkilerimizde sevgiden ötürü onlardan bir şey rica etmek daima arzu edilen bir şeydir. (8-14 ayetleri) Bu takt dolu yaklaşımından sonra resul, Filimon’a “emretmeğe” yetkisi olduğu halde, bunun yerine ondan ricada bulunmayı tercih etti. Niçin? Kölesi Onisimos’u nazik bir şekilde kabul etmesi için! Pavlus aslında Onisimos’un faydalı hizmetlerinden yararlanmaya devam etmek istiyordu, fakat Filimon’un onayı olmadan bunu yapmak istemedi.

Pavlus’un sonra gösterdiği gibi, ilk bakışta olumsuz olan gelişmeler, sonunda sık sık yarar sağlayacak şekilde sonuçlanabilir. (15-21 ayetleri) Aslında Onisimos’un kaçmasının iyi bir sonucu oldu. Neden? Çünkü Onisimos, şimdi Filimon’a isteksiz, belki de dürüst olmayan bir köle olarak değil, istekli, dürüst bir iman kardeşi olarak dönüyordu. Pavlus, Filimon’dan Onisimos’u kendisiymiş gibi karşılamasını rica etti. Eğer Onisimos Filimon’a herhangi bir şekilde haksızlık etmişse, resul bunu kendisi ödeyecekti. Filimon’u daha da razı etmek için, Pavlus ona İsa’nın bir takipçisi olmasını kendisine borçlu olduğunu hatırlattı. Bundan dolayı Pavlus, Filimon’un kendisinden istenilen şeylerin fazlasını yapacağından emindi. Ne kadar takt ve sevgi dolu bir rica! Elbette, biz de iman kardeşlerimize karşı benzer şekilde davranmalıyız.

Pavlus mektubunu bir şeyi ümit ederek, selam ve iyi dileklerle bitirdi. (22-25 ayetleri) Başkalarının kendisi uğrunda yapacağı dualar sayesinde yakında hapisten serbest bırakılacağını ümit etti. (Pavlus’un Timoteos’a yazdığı ikinci mektubun gösterdiği gibi, bu dualar işitildi.) Mektubunu bitiren Pavlus selam yolladı ve İsa Mesih’in hak edilmemiş inayetinin Filimon ve Yehova’ya tapınan diğer iman kardeşlerinin gösterdiği ruhla beraber olmasını diledi.

[Sayfa 17’deki çerçeve/resim]

Köleden Fazla: Filimon’un kaçmış kölesi Onisimos hakkında Pavlus şunları söyledi: “Bir müddet senden ayrılmış olması belki bunun için oldu, yani, artık bir kul gibi değil, ancak kuldan üstün, bilhassa benim için, fakat daha çok ziyade hem bedende, hem Rabde senin için sevgili bir kardeş gibi, ebediyen senin olması için oldu.” (Filimon 15, 16) Roma imparatorluğunda kölelik düzeni hükümetçe yürütülüyordu ve Pavlus ‘üstün otoriteleri’ kabul etti. (Romalılar 13:1-7) Kölelerin ayaklanmasını savunmadı, fakat bu gibilerin İsa’nın birer takipçisi olarak ruhi özgürlüğü bulmasına yardım etti. Kölelerin efendilerine tabi olmaları için verdiği öğütle uyumlu olarak, Pavlus Onisimos’u Filimon’a geri yolladı. (Koloseliler 3:22-24; Titus 2:9, 10) Onisimos şimdi dünyevi bir köleden çok farklıydı. Artık Tanrısal prensipler tarafından yönetilip kardeş sevgisi gösteren, daha iyi bir köle olarak Filimon’a nispi bir tabiyet gösterecek, sevilen bir iman kardeşiydi.