Okuyucuların Soruları

İbraniler 9:16’da bir ahdin geçerli olabilmesi için ahdedenin ölmesi gerektiği yazıyor. Oysa Tanrı yeni ahdi kesti ve ölmedi. O halde bu ayeti nasıl anlamalıyız?

İbraniler 9:15-17’de şöyle okuyoruz: “Bu sebepten [İsa] yeni ahdin meyancısıdır, ta ki, birinci ahdin altında olan suçların fidyesi için ölüm vuku bulmuş olarak, davet edilenler ebedî miras vadini alsınlar. Çünkü nerede vasiyet (ahit) varsa, [insan olan] vasiyet edenin (ahdedenin) ölümünün beyanı gerektir. Çünkü ölüm üzerine vasiyet (ahit) sabit olur, çünkü vasiyet (ahdeden) [insan] yaşadıkça, asla kuvveti yoktur.”a

Yeni ahdin gerçek Yapıcısı Yehova’dır. Yeremya 31:31-34’te Tanrı, kendi kavmiyle yeni bir ahit keseceğini özellikle önceden bildirdi. İbraniler 8:8-13’te bu ayetten alıntı yapan resul Pavlus, bu Tanrısal ahdin kaynağının aslında Tanrı olduğunu anladığını gösterdi.

Oysa İbraniler 9. babında Pavlus, yeni ahitle ilgili olarak İsa’nın oynadığı değişik rolleri ele alıyor. Mesih, bu yeni ahdin Başkâhini olarak geldi. Başka bir yönden de, İsa yeni ahit için sağlanan kurbandı; sadece ‛Mesih’in kanı ölü işlerden vicdanımızı temizleyebilir!’ Musa nasıl Kanun ahdinin meyancısı idi ise, Mesih de yeni ahdin Meyancısıydı.—İbraniler 9:11-15.

Pavlus, Tanrı ile insanlar arasında kesilen ahitlerin geçerli olması için bir ölümün gerekli olduğunu söyledi. Kanun ahdi bunun bir örneği idi. Musa, Tanrı ile bedeni İsrail arasında yapılan bu antlaşmada meyancıydı. Böylece çok önemli bir rol oynayan kişi, ahde girmeleri sırasında İsraillilere aracılık eden Musa idi. Dolayısıyla Musa, Yehova’nın kaynağı olduğu Kanun ahdinin insan olan ahdedeni sayılabilirdi. Ancak, Kanun ahdinin yürürlüğe girmesi için Musa’nın kendi kanını dökmesi gerekir miydi? Hayır. Kanları Musa’nın kanının yerine geçen hayvanlar kurban edildi.—İbraniler 9:18-22.

Yehova ile ruhi İsrail milleti arasında kesilen yeni ahit hakkında ne denilebilir? İsa Mesih, Tanrı ile ruhi İsrail arasında izzetli arabulucu veya Meyancı rolünü üstlendi. Kaynağı Yehova olduğu halde, Ahit İsa Mesih’e dayanıyordu. Meyancısı olmakla birlikte, bedendeyken İsa’nın ahde ilk girecek olanlarla doğrudan ilişkisi vardı. (Luka 22:20, 28-30) Ayrıca, ahdi geçerli kılmak için gerekli olan kurbanı sağlamaya yeterliydi. Bu kurban, sadece hayvanlardan değil, kâmil bir insan hayatından oluşuyordu. Bundan dolayı Pavlus, Mesih’e yeni ahdin insan olan ahdedeni olarak değinebildi. “Mesih . . . . şimdi bizim için Allahın huzuruna görünmek üzre, bizzat göke gir”dikten sonra bu yeni ahit yürürlüğe girdi.—İbraniler 9:12-14, 24.

Musa ile İsa’dan ahdeden insanlar olarak söz eden Pavlus, bu ahitlerin onlar tarafından başlatıldığını söylemek istemedi, çünkü bunların kaynağı Tanrı idi. Bu iki insanın söz konusu ahitlerde meyancı olarak önemli rolleri vardı. Ve her iki durumda da bir ölüm gerekliydi—Musa’nın yerine hayvanlar kurban edildi, yeni ahittekiler için ise İsa kendi kanını verdi.

[Dipnotlar]