Dünya Yok Olacak mı?
Kutsal Kitabın cevabı
Hayır üzerinde yaşadığımız Dünya yok olmayacak, yanıp küle dönmeyecek ya da onun yerini yeni bir gezegen almayacak. Kutsal Kitaba göre Tanrı Dünya’nın sonsuza dek insanlara yuva olmasını istiyor.
“Doğrular yeryüzünü mülk edinir, orada sonsuza dek otururlar” (Mezmur 37:29).
‘[Tanrı] yeri sağlam temeller üzerine kurdu, sonsuza dek, asla sarsılmayacak’ (Mezmur 104:5).
‘Yeryüzü sonsuza dek duruyor’ (Vaiz 1:4).
‘Yeryüzünü biçimlendirip yapan, pekiştiren, onu boş yere yaratmadı, üzerinde oturulsun diye ona şekil verdi’ (İşaya 45:18).
İnsanlar yeryüzünü yaşanmaz hale getirecek mi?
Tanrı insanların çevre kirliliğiyle, savaşlarla ya da başka bir şekilde Dünya’yı tamamen mahvetmesine izin vermeyecek. Tersine Kutsal Yazılarda söylendiği gibi, Tanrı ‘yeryüzünü mahvedenleri mahvedecek’ (Vahiy 11:18). Peki nasıl?
Tanrı yeryüzünü korumayı başaramayan yönetimleri yok edip dünyayı gökteki Krallık aracılığıyla yönetecek (Daniel 2:44; Matta 6:9, 10). Bu Krallığın başında Tanrı’nın yetki verdiği İsa Mesih olacak (İşaya 9:6, 7). İsa yeryüzündeyken doğa olaylarına mucizevi şekilde müdahale etti (Markos 4:35-41). Dünya üzerinde hüküm sürerken de doğa olaylarına tam anlamıyla hâkim olacak. Dünya’yı yenileyip Aden bahçesindeki koşulların yeniden oluşmasını sağlayacak (Matta 19:28; Luka 23:43).
Kutsal Kitap Dünya’nın yanarak yok olacağını öğretir mi?
Hayır öğretmez. Bu görüşün sebebi genelde Kutsal Kitaptaki şu sözlerin yanlış anlaşılmasıdır: “Gökler ve yer de ateş için saklanıyor” (2. Petrus 3:7). Bu ayeti doğru anlamamıza yardım edecek iki önemli noktaya bakalım.
Kutsal Kitapta “gökler”, “yer” ve “ateş” ifadeleri birden fazla anlamda kullanılır. Örneğin Başlangıç 11:1 ayeti şöyle der: “O zamanlar tüm yeryüzünün dili bir, kullandığı sözler birdi.” Burada geçen “yeryüzü” ifadesi insan toplumuna atfeder.
Gökler, yer ve ateş ifadelerinin hangi anlamda kullanıldığını kavramak için 2. Petrus 3:7’nin bağlamına bakmalıyız. 5. ve 6. ayetler Nuh’un dönemindeki tufandan söz eder. Tufanda o zamanın dünyası yıkıma uğramış ama gezegenimiz yok olmamıştı. Tufanda, zorbalıkla dolu ‘dünya’, yani kötü insanlardan oluşan toplum yok olmuştu (Başlangıç 6:11). Aynı şekilde ‘gök’, yani o toplum üzerinde hüküm süren insanlar da yok edilmişti. Başka sözlerle yok olan şey gezegenimiz değil kötü insanlardı. Nuh ve ailesi o yıkımda hayatta kaldı ve Tufandan sonra yeryüzünde yaşamaya devam ettiler (Başlangıç 8:15-18).
Benzer şekilde 2. Petrus 3:7’de bahsedilen ateşin yok edeceği “yer” ifadesiyle gezegenimiz değil kötü insanlar kastedilir. Tanrı “yeni gökler ve yeni bir yer” vaat ediyor, “onlar doğruluğun barınağı olacaktır” (2. Petrus 3:13). “Yeni yer”, yani Tanrı’nın onayına sahip bir insan toplumu, “yeni gökler” olarak anlatılan yeni bir yönetim tarafından yönetilecek. Bu yönetim Tanrı’nın Krallığı’dır. Bu Krallığın egemenliği altında Dünya barış dolu bir cennet haline gelecek! (Vahiy 21:1-4).