Kutsal Kitap Ölülerin Yakılması Hakkında Ne Der?
Kutsal Kitabın cevabı
Kutsal Kitap ölülerin yakılmasına ilişkin herhangi bir talimat içermez. Ayrıca Kutsal Yazılarda ölülerin gömülmesi veya yakılması konusunda bir emir bulunmaz.
Kutsal Kitapta Tanrı’nın sadık kullarının ölüleri gömdüğüne dair örnekler bulunur. Örneğin İbrahim karısı Sara için uygun bir mezar yeri bulmak için büyük çaba sarf etti (Başlangıç 23:2-20; 49:29-32).
Kutsal Kitabın bahsettiği bazı olaylarda ise sadık kişiler ölülerin bedenlerini yakmıştır. Örneğin İsrail Kralı Saul ve üç oğlu savaşta öldürüldükten sonra, ölü bedenlerine saygısızca davranıldı ve cesetleri düşman topraklarında kaldı. Bunu öğrenen İsrailli sadık savaşçılar Saul ve oğullarının cesetlerini alıp yaktılar ve geriye kalan kemikleri gömdüler (1. Samuel 31:8-13). Kutsal Kitap bu yapılanların uygun olduğunu gösteriyor (2. Samuel 2:4-6).
Ölülerin yakılmasıyla ilgili yanlış görüşler
Yanlış: Ölüleri yakmak ölünün bedenine saygısızlıktır.
Doğru: Kutsal Kitap ölen kişinin toprağa döneceğini söyler; yani beden çürüdüğünde doğal olarak toprak olur (Başlangıç 3:19). Ölünün yakılması bedenini küle dönüştürerek bu süreci hızlandırır.
Yanlış: Kutsal Kitap devirlerinde sadece Tanrı’nın gözünde doğru olmayan kişiler öldükten sonra yakılırdı.
Doğru: Akan ve ailesi gibi bazı imansız kişilerin ölü bedenleri yakıldı (Yeşu 7:25). Ancak bu bir kural değil, istisnai bir durumdu (Tekrar 21:22, 23). Daha önce belirtildiği gibi, Kral Saul’un oğlu Yonatan gibi bazı imanlı kişiler de öldükten sonra yakıldılar.
Yanlış: Ölünün yakılması Tanrı’nın onu diriltmesine engel olur.
Doğru: Bir kişinin bedeninin gömülmüş, yakılmış, denizde kaybolmuş veya vahşi hayvanlar tarafından parçalanarak yenmiş olması Tanrı’nın ölen kişiyi diriltmesini engelleyemez (Vahiy 20:13). Mutlak Güce Sahip Tanrı kolaylıkla kişiye yeni bir beden yaratabilir (1. Korintoslular 15:35, 38).