Pavlus şunları yazdı: “Kurban ve takdime istemedin, fakat bana beden hazırladın. Yakılan takdimeler ve suç için kurbanlardan razı olmadın; o zaman dedim (kitabın tomarında benim için yazılmıştır): Senin iradeni yapmak için, ey Allah, işte, geldim.”—İbraniler 10:5-7; Luka 3:21.

¹⁰ İsa, Harun ailesinden olan kâhinlerin Yeruşalim’deki mabette takdim ettikleri hayvan kurbanlarına bir son vermekle ilgili Yehova’nın maksadını önceden bildiren Mezmur 40:6-8’deki peygamberliği kendi şahsına uyguladı. Tip oldukları ve insan günahına tamamen kefaret edemediklerinden dolayı, Yehova, bu kurbanlardan “zevk alma”dı. Böylece Yehova, takdim etmesi için İsa’ya kamil bir insan bedeni hazırladı. Tanrı, semavi Oğlunun hayatını bir Yahudi bakirenin rahmine nakletti. Bu nedenle İsa, Âdem’in günahından lekelenmemiş olarak doğdu. O, Tanrı’nın kâmil insan olan oğlu olduğu için hayatı vasıtasıyla insanlığın günahına kefaret edebilecekti. (Luka 1:30-35) Mezmur 40:8’de önceden bildirildiği gibi, Babasının iradesini yapmak, İsa’nın en büyük arzusuydu. Bizler, “İsa Mesihin bedeninin bir kerede takdim olunması ile o iradede takdis olunduk.”—İbraniler 10:10, 11.

11. Mesih’in ölümü, hangi peygamberliği yerine getirdi ve nasıl “kurbanla takdimeyi durdur”du?

¹¹ İsa’nın insan bedeninin bir kerede kurban edilmesi, Yeruşalim’deki tipik mabette artık hayvan kurbanların sunulmasına son verdi. Ayrıca İsa, vaftizinden yaklaşık üç buçuk yıl sonra, yani M.S. 33’deki Fısıh gününde öldü. Üç buçuk yıl, peygamberlik türünden yarım hafta demektir. (Sayılar 14:34) Buna göre, Mesih’in kesilip atılmasıyla ilgili olaylar tam Daniel’in önceden bildirdiği gibi gerçekleşti: “Haftanın ortasında kurbanla takdimeyi durduracak.” (Daniel 9:26, 27) Yeruşalim’deki tipik kâhinlik, mabedin M.S. 70 yılındaki harabiyetine kadar sürmesine rağmen, o yıllar esnasında kâhinlerin sundukları kurbanların hiçbir değeri yoktu, çünkü İsa’nın daha üstün kurbanlığı onların yerini almıştı.—Matta 23:37, 38.

12. İsa’nın kâhinliği hangi yönden Harun’unkinden üstündür?

¹² İsrailli başkâhinlerin uzun sırasında Harun ilk yeri alıyordu. Mukaddes yağla meshedilmesinden sonra, başkâhin olarak, hizmet etmek üzere yetki alması için, yedi gün toplanma çadırında beklemeliydi. (Levililer 8:12, 33) Benzer biçimde, insanlığa aracılık yapmak üzere yetki alması için İsa’nın da bir süre beklemesi gerekiyordu. Bu süre, Başkâhin olarak meshedilmesinden diriltilmesine kadar sürdü. Harun’a karşıt olarak, ölmezliğe sahip olan Tanrı’nın Oğlunun haleflere artık ihtiyacı yoktur; o, “Melkisedek tertibi üzre” hem Kâhin, hem de Kral olarak hizmet etmektedir.—Mezmur 110:1-4; Tekvin 14:18-20; İbraniler 6:20; 7:1-3, 11-17, 23-25.

13. (a) İsrail’in başkâhinlerinin hangi ağır sorumluluğu vardı? (b) İsa Mesih nasıl daha büyük bir sorumluluk taşıyordu?

¹³ Eski İsrail’de, doğru dinsel öğretim için temel sorumluluk başkâhine düşüyordu. (Levililer 10:8-11; Malaki 2:7) İsa da aynı şekilde, Krallığı ve ebedi hayatı miras almak isteyen herkese Yehova’nın adil taleplerini beyan etti. (Matta 6:9, 10, 33; 7:28, 29; 11:12; 25:34, 46) İsa, Nasıra’daki bir havrada bulunduğunda, şu peygamberliği okuyarak kendisine uyguladı: “Rabbin (Yehova’nın) ruhu üzerimdedir; çünkü fakirlere müjdeyi vâzetmek için o beni meshetti.” Daha sonra, Kefernahum’da bir müddet kaldıktan sonra şunları söyledi: “Allahın melekûtunun (krallığının) müjdesini öteki şehirlere de vermeliyim; çünkü bunun için gönderildim.” (Luka 4:18, 19, 43; İşaya 61:1, 2) Krallığı vaaz etmekle ilgili bu işi genişletmek için İsa, şakirtlerinden 70 kişiyi de yetiştirdi ve onlara, kendisinin yaptığı işlerden daha büyüklerini yapacaklarına dair önceden haber verdi. (Luka 10:1-9; Yuhanna 14:12) Bu, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinden oluşan ‘sadık köle’ vasıtasıyla yöneteceği dünya çapındaki bir Mukaddes Kitap eğitimi kampanyasına temel oluşturdu.—Matta 24:45-47; 28:19, 20.

Yehova’nın Egemenliğinin Hakkını Teyit Eden Başlıca Kişi

14. (a) İsrail’in başkâhini, Kefaret gününde mabedin En Kutsal Yerine neden girdi? (b) Hoş kokulu buhurla ne temsil edildi?

¹⁴ Tanrı’nın Oğlunun yeryüzüne gelişinin en önemli nedeni, insanlığı kurtarmak değildi. Daha ziyade, Yehova’nın egemenliği ile ilgili olarak Şeytan tarafından ortaya atılan iftira niteliğindeki davaları halletmekti. Tipik başkâhinin, En Mukaddes Yere birkaç defa girdiği İsrail’in yıllık Kefaret Günü hakkında düşünmekle, bu meselede daha iyi bir anlayış kazanabiliriz. İlk girişini başkâhin elinde korları üzerine hoş kokulu buhur dökülmüş olan bir buhurdanlıkla yaptı. (Levililer 16:12-16) Bu, antitipik Başkâhinin, insan kurbanlığının değeri ile Yehova’nın önünde görünmek üzere göğe çıkmadan önce, yeryüzünde neler yapması gerektiğini uygun şekilde temsil etti.b (İbraniler 9:24) Buhurun kullanılmasıyla belirtildiği gibi, İsa’nın sadakat yolu, samimi duaları, pak tapınmakla ilgili ateşli gayreti ve Yehova’ya karşı beslediği derin sevgi ile simgelendi. (Mezmur 141:2; Markos 1:35; Yuhanna 2:13-17; 12:27, 28; 14:30, 31; İbraniler 5:7) İsa, Şeytan ve temsilcileri tarafından maruz kaldığı tüm sinsi denemeler, alaylar ve şiddetli zulümler karşısında bütünlüğünü kusursuz olarak muhafaza etmeyi başardı.—Süleymanın Meselleri 27:11; Matta 22:15-18; Markos 14:60-65; 15:16-32; Luka 4:13, 29; Yuhanna 8:44, 59.

15. Bize böyle mükemmel bir başkâhin sağladığından dolayı Yehova’ya karşı minnettarlığımızı nasıl gösterebiliriz? (İbraniler 10:21-26)

¹⁵ İsa, Yehova’nın egemenliğinin hakkını teyit ettiği için, gökteki ölümsüz hayata diriltilmekle ödüllendirildi. Bize böyle mükemmel bir Başkâhin sağladığından dolayı Yehova’ya ne denli minnettar olmalıyız! “İmdi göklerden geçmiş olan büyük başkâhinimiz Allahın oğlu İsa varken, ikrarımızı sıkı tutalım.” (İbraniler 4:14) Şeytan’ın ne yapabileceğine bakmaksızın, İsa’nın bütünlük örneğini takip etmek, samimi arzun mudur? Eğer böyle ise, yardım bekleyebilir ve başarılı olabilirsin. En iyi yardıma sahip olduğundan dolayı bu mümkündür. “Çünkü zayıflıklarımıza duyguda iştirak edemiyen değil, ancak her şeyde bizim gibi imtihan olunmuş, fakat günahı olmıyan bir başkâhinimiz vardır. İmdi merhamete nail olalım, ve zamanında yardımı olması için inayet bulalım diye, inayet tahtına cesaretle yaklaşalım.”—İbraniler 4:15, 16; 5:7-10; Filipililer 4:13; I. Yuhanna 2:1, 2.

Düzeltme Yapma İhtiyacı

16. İsa’nın ilk şakirtlerinin Krallık yönetimiyle ilgili hangi beklentileri vardı?

¹⁶ Andreas ve Yuhanna, hakiki Mesih’in kim olduğunu saptamak için hemen harekete geçtiler; fakat onlar ve o zamanki başka şakirtler, daha çok şeyler öğrenmeliydi. (Yuhanna 16:12, 13) O zamanki birçok dindar Yahudi gibi, onlar da, Mesihi Krallığın o zaman hüküm sürmeye başlayacağını, İsrail milletini ve başkenti olan Yeruşalim’i Roma’nın hakimiyetinden kurtaracağını ümit ettiler. (Luka 2:38; 3:15; 19:11; 23:51; 24:21) Fakat bu, günahkâr insanlık için ne gibi nimetler getirebilirdi?

17, 18. İsa, “asilzade bir adam” ile ilgili meselini neden verdi?

¹⁷ Krallığın gelecekteki tebaaları üzerinden günah ve ölümü kaldırmak için, Mesih’in önce kurban niteliğinde bir kuzu olarak kesilip atılması gerekiyordu. (Yuhanna 1:29; İşaya 53:7, 12) İsa, bunun nasıl yerine geleceğini ve nasıl diriltileceğini önceden bildirdiğinde, Petrus şöyle karşılık verdi: “Ya Rab, bu senden ırak olsun, bu sana asla olmıyacak.” (Matta 16:21, 22) Bununla birlikte, ‘şakirtlerinin, bu sözü anlamadıklarını’ İsa biliyordu.—Markos 9:31, 32; Matta 17:22, 23 ile karşılaştır.

¹⁸ Yeruşalim’e yaptığı son seyahatinde, İsa, bu hususta daha kesin konuştu. (Matta 20:18, 19) O, aynı zamanda, ölümünün getireceği büyük nimete dikkati çekerek şunları söyledi: “İnsanoğlu . . . bir çokları için canını fidye vermeğe geldi.” (Matta 20:28) Yanlış beklentiler, şakirtlerin bunu anlamasına engel oldu. Luka şunları yazdı: “İsa . . . Yeruşalime yakındı, ve Allahın melekûtu (krallığı) hemen görünecek sanıyorlardı.” İsa, onların düşüncelerini düzeltmek için, bir mesel vererek kendisini “asilzade bir adam”a benzetti ve önce “krallık alıp dönmek üzre uzak bir memlekete” seyahat etmesi gerektiğini gösterdi. (Luka 19:11, 12) Bu “memleket”, İsa’nın ölüp diriltilmesinden sonra, çıktığı göğü temsil etmekteydi.

19. (a) Diriltilmesinden sonra İsa’nın şakirtleri yanlışlıkla neyi bekliyorlardı? (b) M.S. 33 yılının Pentikost gününde, Tanrı’nın insanlarla olan ilişkisinde hangi değişiklik oldu? (İbraniler 8:7-9, 13)

¹⁹ Bununla beraber, göğe çıkmasından hemen önce şakirtleri İsa’ya şunu sordular: “Ya Rab, İsraile kırallığı bu zamanda mı iade edeceksin?” (Resullerin İşleri 1:6) Bunu sordukları için İsa onları reddetti mi? Hayır, henüz vaktin gelmediğini ve hakiki Mesih hakkında şahadet etmekle ilgili önemli işle meşgul olmaları gerektiğini söyledi. (Resullerin İşleri 1:7, 8) Tanrı’nın, bedeni İsrail ile olan ahit ilişkisi kısa zamanda sona erecekti. Bunun için, gelecekteki Mesihi Krallık, sadakatsiz türabi millete, yani bedeni İsrail’e iade edilmeyecekti. İsa, Yahudi muhaliflerine şunları söyledi: “Allahın melekûtu (krallığı) sizden alınacak, ve onun meyvalarını yetiştirecek bir millete verilecektir.” (Matta 21:43) İsa’nın göğe çıkmasından on gün sonra, bu millet doğdu. İsa’nın 120 şakirdi üzerine mukaddes ruh döküldü ve böylece onlar, Tanrı’nın “mukaddesleri” ve gelecek Mesihi Krallıkta “Mesihin hemvarisleri” olmak üzere meshedildiler.—Daniel 7:13, 14, 18; Romalılar 1:7; 8:1, 16, 17; Resullerin İşleri 2:1-4; Galatyalılar 6:15, 16.

20. Bazı yanlış beklentilere sahip olmalarına rağmen, ilk yüzyıldaki sadık Hıristiyanlar ne yaptılar?

²⁰ Meshedilmelerinden sonra bile, İsa’nın o zamanki takipçilerinin yanlış beklentileri vardı. (II. Selanikliler 2:1, 2) Fakat onlar, buna üzülerek İsa’nın ardınca yürümekten vazgeçmektense, alçakgönüllülükle düşüncelerini düzeltmeyi kabul ettiler. Tanrı’nın ruhu tarafından güçlendirilerek, şahadet etmek ve ‘tüm milletlerden olan insanları şakirt etmek’ görevini sevinçle kabul ettiler.—Matta 28:19, 20; Resullerin İşleri 1:8; Koloseliler 1:23.

21. Gelecek makalemizde hangi sorular ele alınacaktır?

²¹ Yirminci yüzyılımız hakkında ne söylenebilir? Yehova’nın çağdaş hizmetçileri, O’nun Mesihi Krallığının kuruluşu hususunda uyanık mıydılar? Ve ilk yüzyıldaki Hıristiyanların durumunda olduğu gibi, bazı yönlerden beklentilerinin düzeltilmesine ihtiyaçları var mıydı?

Minnettar Ol—Yehova’nın Mesihi Krallığı Hüküm Sürüyor

“Ey her şeye Kadir olan . . . . Rab Allah, sana şükrediyoruz; çünkü kendi büyük kudretini aldın, ve saltanat sürdün.”—VAHİY 11:17.

1. M.S. 1911 yılında Avrupa’ya yaptığı seyahatten sonra birader Russell ne dedi?

YÖNETİM Kurulunun başkanı C. T. Russell, 1911 yılının başlarında Avrupa’nın büyük şehirlerinde, Mukaddes Kitaba dayanan birçok konuşma verdi. Bu tur hakkında yorumda bulunan Russell, 15 Mayıs 1911 tarihli Watch Tower’da şunları yazdı: “Her yerde ruhi gelişmeye dair kanıtlar bulmak bizi hayrete düşürdü . . . . Okurlarımız, bu çağın, korkunç bir sıkıntı vaktiyle sona ereceğini yıllardan beri beklediğimizi biliyorlar ve biz, bunun Ekim 1914’ten kısa zaman sonra aniden ve kuvvetle geleceğini beklemekteyiz. Mukaddes Yazılardan anladığımıza göre, Milletlerin Zamanlarının —yeryüzü hakimiyetinin Milletlere ayrılan devresi—sona ereceği tarih budur; bu nedenle bu vakit, Mesih’in Krallığının kudretini ele alarak saltanat sürmeye başlayacağı vakittir.” Bu beklenti yerine geldi mi?

2. M.S. 1914 yılında barış nasıl sona erdi ve hangi üzücü sonuçla?

² M.S. 1914 yılının ilk yarısında, dünya herhangi bir savaşın patlak vermeyeceği hususunda tamamen güvenlik içindeydi. Oysa Avusturya veliahtının 28 Temmuz 1914 tarihinde bir Sırplı tarafından öldürülmesiyle, barış devresi birdenbire sona erdi. Avusturya-Macaristan, Sırbistan’a karşı savaş ilan etti. Rusya, Sırbistan tarafını tuttu, böylece Almanya, 1 Ağustos’ta Rusya’ya karşı savaş ilan etti. Almanya daha sonra 3 Ağustos’ta Fransa’ya karşı savaş ilan etti; Büyük Britanya 4 Ağustos’ta Almanya’ya karşı; Montenegro (Karadağ) 7 Ağustos’ta Avusturya-Macaristan’a karşı; Japonya 23 Ağustos’ta Almanya’ya karşı; Avusturya-Macaristan 28 Ağustos’ta Belçika’ya karşı. Birçokları savaşın kısa zamanda sona ereceğine inandılar. Bunun yerine, tarihte o zamana kadar olmamış en korkunç savaşın kopmasına neden oldu; başka 19 ülkenin de yer aldığı bu uluslararası katliam 13.000.000 asker ve sivilin hayatına mal oldu 21.000.000’dan fazla insan da sakat kaldı veya yaralandı.

3, 4. Yehova’nın Şahitlerinin merkezinde 2 Ekim 1914 Cuma sabahı ne oldu?

³ Fakat 2 Ekim 1914 günü Cuma sabahı, Russell, New York, Brooklyn’de bulunan Yehova’nın Şahitlerinin merkezindeki iş arkadaşlarına şunları ilan etti: “Milletlerin Zamanları sona ermiştir; krallarının günleri sayılıdır.” Bu sözler, “Tanrı’nın evi” anlamına gelen Beytel ailesi tarafından coşkuyla ve alkışlanarak karşılandı.

⁴ Acaba C. T.  Russell ve arkadaşları, o ekim sabahı bu kadar sevinçli olmak için hangi haklı nedene sahipti? “Milletlerin Zamanları” ifadesi nereden ortaya çıktı? Milletlerin Zamanlarının Ekim 1914 yılında sona erdiğine dair hangi kanıt vardı? Ve bu seni nasıl etkilemeli?

Yeruşalim ve Milletlerin Zamanları

5. “Milletlerin Zamanları” ifadesi nereden ortaya çıktı?

⁵ “Milletlerin Zamanları” veya “milletlerin tayin edilmiş zamanları” ifadesi, İsa’nın, Yeruşalim’in harabiyeti hakkında verdiği büyük peygamberlikten gelmektedir. (Luka 21:5-36) Bunu vermesinden iki gün önce, İsa, kendini, Yeruşalim’in sakinlerine Mesihleri veya Maşiahları olarak takdim etti. Bir sıpa üzerinde alçakgönüllü olarak şehre girerken, Zekarya 9:9 ayetinin önceden bildirdiği gibi, Yahudilerden oluşan kalabalık, sevinç içinde yüksek sesle şöyle bağırdı: “Rabbin (Yehova’nın) ismile gelen Kıral mubarek olsun.”—Luka 19:28-40.

6, 7. İlk yüzyıldaki Yahudiyeliler, hangi korkunç kan suçu altına girdiler ve hangi sonuçla?

⁶ Fakat İsa, babaları İblis’in etkisi altında bulunan Yeruşalim’in dini liderlerinden dolayı, halkın görüşünün çok geçmeden kendisine karşı çevrileceğini biliyordu. (Tekvin 3:15; Yuhanna 8:44) Bundan kısa bir zaman sonra, (Yahudi takvimine göre) 14 Nisan günü, Yahudilerden oluşan bir kalabalık bağırarak onun öldürülmesini istedi. Çekimser davranan Roma valisine, “onun kanı bizim üzerimize ve çocuklarımızın üzerine olsun” diye bağırdılar. (Matta 27:24, 25) İsa’yı, Mesihi Kral olarak kabul etmektense, başkâhinler şunu beyan ettiler: “Kayserden başka kıralımız yoktur.” (Yuhanna 19:15) Sonunda hakiki Mesih (veya Maşiah), Roma’ya karşı bir fitneci ve Yahudilerin Tanrısına küfreden biri olarak sahte suçlamalarla öldürülmek üzere işkence direğine çivilendi.—Markos 14:61-64; Luka 23:2; Yuhanna 18:36; 19:7.

⁷ Korkunç kan suçlarından dolayı, Tanrısal öfkenin Yahudiye sakinleri üzerine gelmesi kesindi. Görkemli mabediyle birlikte Yeruşalim artık “büyük Kıralın şehri” diye çağrılamazdı. (Matta 5:35; Luka 13:33-35) İsa’nın ölümünden birkaç gün önce, onun şakirtleri, hayranlıkla bu şehrin mabet binaları hakkında konuştular. İsa, cevabında şöyle peygamberlik etti: “Sizin gördüğünüz bu şeylere gelince, günler gelecek ki, o vakit burada yıkılmadık taş üstünde taş bırakılmıyacaktır.”—Luka 21:5, 6.

8. İsa’nın, Yeruşalim’in nasıl harap olacağına dair olaylarla ilgili verdiği “alâmet”, başka neyi içeriyordu?

⁸ İsa’nın, şaşkınlık içinde kalan şakirtleri şöyle sordular: “Muallim, öyle ise, bu şeyler ne zaman olacak.” (Luka 21:7) Cevap olarak İsa, Yeruşalim’in nasıl harap olacağına dair olayları tam olarak önceden bildirdi ve şu önemli sözleri ekledi: “Milletlerin zamanları doluncıya kadar, Yeruşalim Milletler tarafından çiğnenecektir.” (Luka 21:8-24) Böylece İsa, Yeruşalim’in harabiyetinin ötesinde olan bir şeye —“Milletlerin zamanları doluncıya kadar” beklenmesi gereken bir şeye—dikkati çekti. İsa, “alâmet”le ilgili olarak şunları söyledi: “Bu şeylerin vaki olduklarını gördüğünüz zaman, bilin ki, Allahın melekûtu (krallığı) yakındır.” (Luka 21:31) Bu nedenle, önceden bildirilen alâmet iki kez yerine gelmeliydi. Birincisi, yani küçük çapta yerine gelmesi, ‘Yeruşalim’in yıkılmasının yakın olduğunu’ gösterecekti. (Luka 21:20) İkinci veya daha büyük çapta yerine gelmesi ise, Milletlerin Zamanları sona erdikten sonra gerçekleşecek ve ‘Tanrı’nın Krallığının yakın’ olduğuna işaret edecekti.—Matta 24:3 ile karşılaştır.

Daha Üstün Bir Şehir Yerdeki Yeruşalim’in Yerine Geçti

9. Yerdeki Yeruşalim özel durumunu ne zaman kaybetti ve hangi şey onun yerine geçti?

⁹ İsa, acaba “Milletlerin zamanları doluncıya kadar, Yeruşalim Milletler tarafından çiğnenecektir” derken, yerdeki şehrin tekrar Tanrısal lutfa iade edileceğini mi kastetti? Hayır. Tanrı’nın sevgili Oğlunun öldürülmesinden sonra, yerdeki Yeruşalim özel durumunu ebediyen kaybetti ve daha üstün olan ‘hay Allah’ın şehri, semavi Yeruşalim’ onun yerine geçti.—İbraniler 12:22; Matta 23:37, 38; 27:50, 51.

10. “Semavi Yeruşalim” ifadesi ne anlama geliyor?

¹⁰ “Semavi Yeruşalim” ifadesi, Mukaddes Kitapta, İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin davet edildikleri gökteki yok edilemez Krallığı tarif etmek için kullanılmaktadır.a (İbraniler 11:10; 12:22, 28) Resul Pavlus bunu yazdığında, Yahudiler hâlâ yerdeki şehre ve mabedine hayranlıkla bakıyorlardı. Bu nedenle, Pavlus, İsa’nın İbrani takipçilerine şunu hatırlattı: “Çünkü burada baki olan bir şehrimiz yoktur, ancak gelecek olanı arıyoruz.”—İbraniler 13:14.

Neden “Semavi Yeruşalim” Diye Adlandırıldı

11. Yehova’nın lutfunu kaybettiği vakte kadar, yerdeki Yeruşalim neyi temsil etti?

¹¹ Yeruşalim, uzun zaman boyunca İsrail milletinin başkentiydi ve kralının “RABBİN tahtı üzerine oturdu”ğu söylenirdi. (I. Tarihler 29:23) Bundan başka Yehova, hükümdarlığın ebediyen ailesinde kalması için Davud ile bir ahit kesti. Ankara, Washington, Moskova, Londra gibi çağdaş başkentlerin kendi hükümetlerini tanıtmak için kullanıldıkları gibi, Yeruşalim de, Davud’a ait krallığı temsil etmek için Mukaddes Kitapta kullanılmaktadır.—II. Samuel 7:16; Luka 1:32.

12. “Milletlerin Zamanları” terimi nasıl uygulanmalı?

¹² Davud’un krallığının belli bir hakimiyet sahası vardı; bu saha, sadece Tanrı’nın eski İsrail için tayin ettiği sınırlar içindeydi. Bunun için yerdeki Yeruşalim, göklerde hüküm süren ve tüm yeryüzünü hakimiyet sahası içine alan hakiki Mesihi Krallığın sadece bir tipiydi. (Mezmur 2:2, 7, 8; Daniel 7:13, 14; II. Timoteos 4:18) Böylece, 1889 yılında yayımlanan The Time Is At Hand adlı kitapta açıkça şunlar beyan edildi: “‘Milletlerin Zamanları’ terimi, Rabbimiz tarafından, Tanrı’nın tipik Krallığı olan İsrail Krallığının kaldırılması (Hezekiel 21:25-27) ve onun antitipi olan Tanrı’nın hakiki Krallığının sunulması ve kurulması arasında geçen dünya tarihindeki zaman devresine işaret etmek için kullanılmıştır.”

Milletlerin Zamanları—Ne Kadar Uzun?

13. Milletlerin Zamanları ne zaman başladı ve neden böyle cevap veriyorsun?

¹³ Tanrı’nın tipik Krallığı, M.Ö. 607’de Babil Kralı Nebukadnetsar tarafından yıkılmıştı. Yahudilerin yedinci ayında, yani ekim ayının ortasında memleket ıssız bırakılmıştı. (II. Kırallar 25:8, 9, 22, 25, 26) Bunun, Tanrı’nın izniyle yerine geldiğinin kanıtı olarak, Yehova Tanrı, Nebukadnetsar’ın bir rüya görmesini sağladı. Bu rüya, kesilen ve “yedi vakit” geçtikten sonra tekrar büyümesine izin verilen bir ağacı içermekteydi. Nebukadnetsar, geçici bir delilik durumundan tekrar tahtına iade edildiğinde, rüyanın ilk gerçekleşmesi yerine gelmiş oldu.—Daniel 4:10-17, 28-36.