1
Giriş sözleri (1-7)
Pavlus’un Roma’ya gitme isteği (8-15)
“Doğru kişi imanı sayesinde yaşayacak” (16, 17)
Tanrı’yı hiçe sayanların mazereti yoktur (18-32)
2
Tanrı’nın Yahudileri ve Yunanlıları yargılaması (1-16)
Yahudiler ve Musa Kanunu (17-24)
Yüreğe yapılan sünnet (25-29)
3
“Tanrı’nın doğru söylediği anlaşılacak” (1-8)
Yahudiler de Yunanlılar da günahkâr (9-20)
İnsan imanı sayesinde doğru sayılır (21-31)
4
5
6
Vaftiz edilerek Mesih’le birlik içinde olanlar yeni bir yaşama başlar (1-11)
Günah, yaşamınız üzerinde hüküm sürmesin (12-14)
Günaha kölelikten Tanrı’ya köleliğe (15-23)
7
8
Kutsal ruh sayesinde yaşam ve özgürlük (1-11)
‘Tanrı ruhuyla bizi evlat edinir ve bu ruh bizimle birlikte tanıklık eder’ (12-17)
Tüm yaratılanlar Tanrı’nın çocuklarına ait özgürlüğü bekliyor (18-25)
“Kutsal ruh bizim adımıza yalvarır” (26, 27)
Tanrı’nın önceden kararlaştırdığı kişiler (28-30)
Tanrı’nın sevgisiyle zafer kazanıyoruz (31-39)
9
İsrailliler’in durumu Pavlus’a acı verir (1-5)
İbrahim’in asıl soyu (6-13)
Tanrı’nın seçimi sorgulanamaz (14-26)
Yalnızca bir azınlık kurtulacak (27-29)
İsrail tökezledi (30-33)
10
11
İsrail tamamen reddedilmedi (1-16)
Zeytin ağacı örneği (17-32)
Tanrı’nın hikmeti çok derin (33-36)
12
Bedenlerinizi canlı bir kurban olarak sunun (1, 2)
Farklı yetenekler ama tek bir beden (3-8)
Gerçek bir Hıristiyanın yaşamına dair öğütler (9-21)
13
Yetkililere boyun eğmek (1-7)
Sevmek Kanun’un gereğini yapmaktır (8-10)
İnsanlar gündüz vakti nasıl davranırsa öyle bir yaşam sürün (11-14)
14
Birbirinizi yargılamayın (1-12)
Başkalarının imanını zayıflatacak bir şey yapmayın (13-18)
Barış ve birlik için çaba harcayın (19-23)
15
Mesih’in yaptığı gibi birbirinizi kabul edin (1-13)
Pavlus, diğer milletlere gönderilmiş bir hizmetkâr (14-21)
Pavlus’un seyahat planları (22-33)
16
Pavlus Fibi’yi tanıtır (1, 2)
Roma’daki Hıristiyanlara selamlar (3-16)
Ayrılıklar yaratan kişilere karşı uyarı (17-20)
Pavlus’un iş arkadaşlarından selamlar (21-24)
Kutsal sır artık biliniyor (25-27)