2 “Bir kimse nefsini* bir antla bağlamak+ üzere Yehova’ya bir adak adarsa+ veya bir söz verirse,+ sözünü tutacak.+ Ağzından çıkan sözü yerine getirecek.+

35 Yeftah onu görür görmez giysilerini yırttı+ ve “Eyvah! Kızım!” diye haykırdı. “Belimi büktün; kendi sözümle sürgün ettiğim sen oldun. Ben kendi ağzımla Yehova’ya söz verdim, sözümden dönemem.”+