เลวีนิติ
23 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสต่อไปว่า 2 “ให้บอกชาวอิสราเอลอย่างนี้ ‘เทศกาล+ที่พระยะโฮวาสั่งให้ฉลองนั้นเป็นวันบริสุทธิ์ที่ทุกคนต้องมาประชุมกันเพื่อนมัสการพระเจ้า พวกเจ้าต้องประกาศ+ให้ฉลองเทศกาลต่อไปนี้
3 “‘ให้ทำงาน 6 วัน แต่วันที่เจ็ดเป็นวันสะบาโต เป็นวันที่ต้องหยุดพัก+ เป็นวันประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้า ห้ามพวกเจ้าทำงานไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม เพราะเป็นสะบาโตเพื่อพระยะโฮวา+
4 “‘เทศกาลที่พระยะโฮวาสั่งให้ฉลองเป็นวันประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้า เมื่อถึงเวลาฉลอง พวกเจ้าต้องประกาศให้ฉลองเทศกาลต่อไปนี้ 5 เทศกาลปัสกา+ของพระยะโฮวา ซึ่งจะฉลองในตอนพลบค่ำ*ของวันที่ 14 เดือน 1+
6 “‘และในวันที่ 15 ของเดือนนั้น ให้พวกเจ้าเริ่มฉลองเทศกาลขนมปังไม่ใส่เชื้อเพื่อพระยะโฮวา+ โดยกินขนมปังไม่ใส่เชื้อเป็นเวลา 7 วัน+ 7 ในวันแรกที่ฉลอง พวกเจ้าต้องประชุมกันเพื่อนมัสการพระเจ้า+ อย่าทำงานหนักในวันนั้น 8 แต่ให้ถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาด้วยการเผาเป็นเวลา 7 วัน ในวันที่เจ็ดต้องมีการประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้าอีก อย่าทำงานหนักในวันนั้น’”
9 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสอีกว่า 10 “ให้บอกชาวอิสราเอลอย่างนี้ ‘ตอนที่พวกเจ้าเกี่ยวข้าวหลังจากเข้าไปในแผ่นดินที่เราจะให้เจ้านั้น พวกเจ้าต้องนำฟ่อนข้าวที่เป็นผลแรก+ของการเก็บเกี่ยวไปให้ปุโรหิตฟ่อนหนึ่ง+ 11 แล้วให้เขานำไปยื่นถวายต่อหน้าพระยะโฮวาเพื่อให้พระองค์พอใจ ให้ปุโรหิตยื่นถวายในวันถัดจากวันสะบาโตนั้น 12 ในวันที่ยื่นถวายฟ่อนข้าว พวกเจ้าต้องถวายลูกแกะตัวผู้ตัวหนึ่งที่สมบูรณ์แข็งแรงอายุไม่เกิน 1 ปีเป็นเครื่องบูชาเผาให้พระยะโฮวา 13 และแป้งเนื้อละเอียด 2 ใน 10 เอฟาห์*ที่นวดกับน้ำมันเป็นเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าว โดยถวายพระยะโฮวาด้วยการเผาซึ่งมีกลิ่นหอมที่ทำให้พระองค์พอใจ พร้อมกับถวายเหล้าองุ่น 1 ใน 4 ฮิน*เป็นเครื่องบูชาดื่ม 14 อย่ากินข้าวคั่ว ข้าวใหม่ หรือขนมปังที่ทำจากข้าวใหม่จนกว่าจะถึงวันนี้ คือวันที่พวกเจ้านำเครื่องบูชานั้นมาถวายพระเจ้า นี่เป็นข้อกำหนดที่พวกเจ้าต้องทำตามไปตลอดทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม
15 “‘ตั้งแต่วันถัดจากวันสะบาโต คือตั้งแต่วันที่พวกเจ้านำฟ่อนข้าวไปยื่นถวายนั้น+ ให้พวกเจ้านับไป 7 สะบาโต คือนับไปจนครบ 7 สัปดาห์ 16 และในวันที่ห้าสิบ+ หรือวันถัดจากวันสะบาโตที่เจ็ดนั้น พวกเจ้าต้องถวายเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าวที่เป็นข้าวใหม่ให้พระยะโฮวา+ 17 พวกเจ้าต้องเอาขนมปังจากบ้านมา 2 แผ่นเพื่อเป็นเครื่องบูชายื่นถวาย ขนมปังนั้นให้ทำจากแป้งเนื้อละเอียด 2 ใน 10 เอฟาห์* เป็นขนมปังใส่เชื้อ+ แล้วถวายพระยะโฮวาเป็นผลแรกของการเก็บเกี่ยว+ 18 ให้พวกเจ้าถวายขนมปังนั้นพร้อมกับลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 7 ตัวที่สมบูรณ์แข็งแรง วัวหนุ่ม 1 ตัว และแกะตัวผู้อีก 2 ตัว+ เครื่องบูชาทั้งหมดนี้ให้ถวายเป็นเครื่องบูชาเผาให้พระยะโฮวาพร้อมกับเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าวและเครื่องบูชาดื่ม โดยถวายด้วยการเผาซึ่งมีกลิ่นหอมที่ทำให้พระยะโฮวาพอใจ 19 และพวกเจ้าต้องถวายลูกแพะ 1 ตัวเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป+ และลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 2 ตัวเป็นเครื่องบูชาผูกมิตร+ 20 ปุโรหิตจะเอาลูกแกะตัวผู้ 2 ตัวนี้พร้อมกับขนมปังที่ทำจากผลแรกของการเก็บเกี่ยวถวายเป็นเครื่องบูชายื่นถวายพระยะโฮวา เครื่องบูชานี้จะเป็นของบริสุทธิ์สำหรับพระยะโฮวาที่ยกให้กับปุโรหิต+ 21 พวกเจ้าจะต้องประกาศออกไปในวันนั้น+ว่าจะมีการประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้า อย่าทำงานหนักในวันนั้น นี่เป็นข้อกำหนดที่พวกเจ้าต้องทำตามไปตลอดทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าพวกเจ้าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม
22 “‘เมื่อพวกเจ้าเก็บเกี่ยวพืชผลในที่ดินของเจ้า อย่าเกี่ยวข้าวที่ริมคันนาจนหมด และอย่าเก็บรวงข้าวที่ตกระหว่างการเก็บเกี่ยว+ พวกเจ้าต้องเหลือไว้ให้คนยากจน*+และคนต่างชาติ+ เราคือยะโฮวาพระเจ้าของพวกเจ้า’”
23 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสต่อไปว่า 24 “ให้บอกชาวอิสราเอลอย่างนี้ ‘วันที่ 1 เดือน 7 เป็นวันที่พวกเจ้าต้องหยุดพัก เป็นวันที่ต้องเป่าแตรให้สัญญาณเพื่อให้ระลึกถึงวันนี้+ เป็นวันที่ต้องประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้า 25 อย่าทำงานหนักในวันนั้น แต่พวกเจ้าต้องถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาด้วยการเผา’”
26 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสอีกว่า 27 “แต่วันที่ 10 เดือน 7 จะเป็นวันไถ่บาป+ เป็นวันที่ต้องประชุมกันเพื่อนมัสการพระเจ้า พวกเจ้าต้องแสดงความเสียใจต่อบาปของตัวเอง*+และถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาด้วยการเผา 28 อย่าทำงานในวันนั้น เพราะเป็นวันไถ่บาป+ของพวกเจ้าต่อหน้าพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเจ้า 29 ใครที่ไม่แสดงความเสียใจต่อบาปของตัวเอง*ในวันนั้น จะต้องถูกประหารชีวิต+ 30 และคนที่ทำงานในวันนั้นไม่ว่าจะเป็นงานอะไรก็ตาม เราจะประหารชีวิตเขา 31 อย่าทำงานในวันนั้น นี่เป็นข้อกำหนดที่พวกเจ้าต้องทำตามไปตลอดทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าพวกเจ้าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม 32 วันนั้นเป็นวันสะบาโตซึ่งพวกเจ้าต้องหยุดพัก และพวกเจ้าต้องแสดงความเสียใจต่อบาปของตัวเอง+ในตอนเย็นวันที่ 9 ของเดือนนั้น พวกเจ้าต้องรักษาสะบาโตตั้งแต่เย็นวันนั้นจนถึงเย็นวันรุ่งขึ้น”
33 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสต่อไปว่า 34 “ให้ไปบอกชาวอิสราเอลอย่างนี้ ‘วันที่ 15 ของเดือน 7 จะเป็นวันเริ่มเทศกาลอยู่เพิง 7 วันเพื่อพระยะโฮวา+ 35 วันแรกของเทศกาลจะประชุมกันเพื่อนมัสการพระเจ้า อย่าทำงานหนักในวันนั้น 36 พวกเจ้าต้องถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาด้วยการเผาเป็นเวลา 7 วัน ในวันที่แปดจะเป็นวันประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้า+ และพวกเจ้าต้องถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาด้วยการเผา นี่เป็นการประชุมศักดิ์สิทธิ์ อย่าทำงานหนักในวันนั้น
37 “‘นี่คือเทศกาลต่าง ๆ+ที่พระยะโฮวาสั่งให้ฉลอง ซึ่งพวกเจ้าจะต้องประกาศให้เป็นวันประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้า+ และต้องถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาด้วยการเผาดังต่อไปนี้ คือ เครื่องบูชาเผา+ เครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าว+ และเครื่องบูชาดื่ม+ตามที่กำหนดสำหรับแต่ละวัน 38 นอกเหนือจากเครื่องบูชาที่ถวายพระยะโฮวาเป็นประจำในวันสะบาโต+ และของถวายต่าง ๆ+ รวมทั้งเครื่องบูชาสำหรับคำปฏิญาณ+ และเครื่องบูชาที่ถวายด้วยความสมัครใจ+ซึ่งพวกเจ้าต้องถวายพระยะโฮวาอยู่แล้ว 39 แต่ในวันที่ 15 ของเดือน 7 ตอนที่พวกเจ้าเก็บเกี่ยวพืชผลจากแผ่นดิน พวกเจ้าต้องฉลองเทศกาลของพระยะโฮวา 7 วัน+ โดยวันแรกกับวันที่แปดจะเป็นวันที่พวกเจ้าต้องหยุดพัก+ 40 ในวันแรกพวกเจ้าต้องเอาผลไม้จากต้นที่ดีที่สุดมา พร้อมใบปาล์ม+ กิ่งไม้ที่มีใบดก และกิ่งของต้นป๊อปลาร์จากหุบเขา และให้ชื่นชมยินดี+ต่อหน้าพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเป็นเวลา 7 วัน+ 41 พวกเจ้าต้องฉลองเทศกาลนี้เพื่อพระยะโฮวาปีละ 7 วัน+ และต้องฉลองในเดือน 7 นี่เป็นข้อกำหนดที่พวกเจ้าต้องทำตามไปตลอดทุกยุคทุกสมัย 42 พวกเจ้าต้องอยู่ในเพิงเป็นเวลา 7 วัน+ ชาวอิสราเอลทุกคนจะต้องอยู่ในเพิง 43 เพื่อลูกหลานของพวกเจ้าที่เกิดมาในอนาคตจะได้รู้+ว่าเราเคยให้ชาวอิสราเอลอยู่ในเพิงตอนที่เราพาพวกเขาออกมาจากอียิปต์+ เราคือยะโฮวาพระเจ้าของพวกเจ้า’”
44 โมเสสจึงบอกชาวอิสราเอลเรื่องเทศกาลต่าง ๆ ที่พระยะโฮวาสั่งให้ฉลองนี้