เอเสเคียล
3 แล้วพระองค์พูดกับผมว่า “ลูกมนุษย์ กินสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเจ้าสิ กินม้วนหนังสือนี้แล้วไปพูดกับชาวอิสราเอล”
2 ผมจึงอ้าปาก แล้วพระองค์ก็ให้ผมกินม้วนหนังสือนั้น 3 พระองค์พูดกับผมว่า “ลูกมนุษย์ ม้วนหนังสือที่เราให้เจ้านี้ เจ้าต้องกินลงไปจนเต็มท้อง” ผมจึงกินม้วนหนังสือนั้น และมันหวานเหมือนน้ำผึ้งอยู่ในปากผม+
4 พระองค์พูดกับผมว่า “ลูกมนุษย์ ให้เจ้าไปหาชาวอิสราเอลแล้วบอกพวกเขาว่าเราพูดอะไร 5 เราไม่ได้ส่งเจ้าไปหาชนชาติที่พูดภาษาที่เข้าใจยากหรือภาษาที่เจ้าไม่รู้จัก แต่ให้ไปหาชาวอิสราเอล 6 เราไม่ได้ส่งเจ้าไปหาชนชาติต่าง ๆ ที่พูดภาษาที่เข้าใจยากหรือภาษาที่เจ้าไม่รู้จักซึ่งเจ้าฟังไม่เข้าใจ ถ้าเราส่งเจ้าไปหาชาติเหล่านั้น พวกเขาคงจะฟังเจ้า+ 7 แต่ชาวอิสราเอลจะไม่ยอมฟังเจ้าเพราะพวกเขาไม่อยากฟังเรา+ ชาวอิสราเอลทั้งหมดเป็นคนหัวแข็งและดื้อดึง+ 8 แต่เราได้ทำให้หน้าเจ้าแข็งเหมือนหน้าพวกเขา และทำให้หน้าผากเจ้าแข็งพอ ๆ กับหน้าผากพวกเขา+ 9 เราทำให้หน้าผากของเจ้าแข็งเหมือนเพชร แข็งกว่าหินเหล็กไฟ+ อย่ากลัวพวกเขาหรือหวาดกลัวเมื่อเห็นหน้าพวกเขา+ เพราะพวกเขาเป็นพวกที่ชอบกบฏ”
10 พระองค์พูดกับผมอีกว่า “ลูกมนุษย์ ฟังและจดจำทุกคำที่เราจะพูดกับเจ้าไว้ให้ดี 11 ให้เจ้าไปหาเพื่อนร่วมชาติของเจ้าที่เป็นเชลย+และพูดกับพวกเขาว่า ‘พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดพูดอย่างนี้’ ไม่ว่าพวกเขาจะฟังหรือไม่”+
12 แล้วพลังของพระเจ้า*ก็พาผมไป+ และผมได้ยินเสียงพูดดังสนั่นมาจากข้างหลังว่า “ขอให้สง่าราศีของพระยะโฮวาได้รับการสรรเสริญในที่ของพระองค์” 13 มีเสียงปีกของสิ่งมีชีวิตทั้งสี่กระทบกัน+ และเสียงล้อที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขา+ รวมทั้งเสียงดังสนั่น 14 พลังของพระเจ้า*พาผมไปและผมก็ไป ตอนนั้นผมทุกข์ใจและโมโหมาก พลัง*อันแรงกล้าของพระยะโฮวาก็อยู่กับผม 15 ผมจึงไปหาประชาชนที่เป็นเชลยซึ่งอยู่ในเทลอาบิบ ริมฝั่งแม่น้ำเคบาร์+ ผมอยู่กับพวกเขาที่นั่น ผมมึนงง+อยู่ 7 วัน
16 พอ 7 วันผ่านไป พระยะโฮวาส่งข่าวมาถึงผมว่า
17 “ลูกมนุษย์ เราตั้งเจ้าเป็นคนเฝ้ายามให้ชาวอิสราเอล+ เจ้าได้ยินเราพูดอะไรก็ให้ไปเตือนพวกเขาตามที่เราบอก+ 18 เมื่อเราบอกคนชั่วว่า ‘เจ้าจะตายแน่’ แต่เจ้าไม่เตือนเขาและไม่เตือนคนชั่วให้เลิกทำชั่วเพื่อเขาจะมีชีวิตอยู่+ คนนั้นจะตายเพราะความผิดของเขาเองเนื่องจากเขาเป็นคนชั่ว+ แต่เราจะให้เจ้ารับผิดชอบการตายของเขา+ 19 แต่ถ้าเจ้าเตือนคนชั่วแล้วเขาไม่เลิกทำชั่ว เขาจะตายเพราะความผิดของเขา แต่เจ้าจะรักษาชีวิตของเจ้าไว้ได้+ 20 แต่ถ้าคนดีเลิกทำสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรมแล้วหันไปทำผิด* เราจะทำให้เขาพบอุปสรรคในชีวิตและเขาจะตาย+ ถ้าเจ้าไม่ได้เตือนเขา เขาจะตายเพราะบาปของเขาเอง และเราจะไม่คิดถึงสิ่งดี ๆ ที่เขาเคยทำเลย แต่เราจะให้เจ้ารับผิดชอบการตายของเขา+ 21 แต่ถ้าเจ้าเตือนคนดีว่าอย่าทำบาปและเขาก็ไม่ทำบาป เขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพราะเจ้าได้เตือนเขา+ และเจ้าจะรักษาชีวิตของเจ้าไว้ได้”
22 พลัง*ของพระยะโฮวามาอยู่กับผมที่นั่น และพระองค์พูดกับผมว่า “ลุกขึ้น ไปยังที่ราบหุบเขา เราจะพูดกับเจ้าที่นั่น” 23 ผมจึงลุกขึ้นไปยังที่ราบหุบเขา แล้วผมก็เห็นรัศมีของพระยะโฮวาอยู่ที่นั่น+ เหมือนกับรัศมีที่ผมเห็นริมฝั่งแม่น้ำเคบาร์+ ผมจึงหมอบลงกับพื้น 24 แล้วผมก็ได้รับพลังจากพระเจ้า ผมจึงยืนขึ้น+ และพระองค์พูดกับผมว่า
“ไปขังตัวเองอยู่แต่ในบ้าน 25 ลูกมนุษย์ พวกเขาจะเอาเชือกมัดเจ้าไว้เพื่อไม่ให้เจ้าไปไหนมาไหน 26 และเราจะทำให้ลิ้นเจ้าติดอยู่กับเพดานปาก เจ้าจะพูดไม่ได้และว่ากล่าวตักเตือนพวกเขาไม่ได้ เพราะพวกเขาชอบกบฏ 27 แต่เมื่อเราพูดกับเจ้า เราจะทำให้เจ้าพูดได้ และเจ้าต้องบอกพวกเขาว่า+ ‘พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดพูดอย่างนี้’ ใครอยากฟังก็ให้เขาฟัง+ ใครไม่ยอมฟังก็ไม่ต้องฟัง เพราะพวกเขาชอบกบฏ+