เอเสเคียล
2 พระองค์พูดกับผมว่า “ลูกมนุษย์* ยืนขึ้นเถอะ เรามีเรื่องจะพูดกับเจ้า”+ 2 เมื่อพระองค์พูดกับผม ผมก็ได้รับพลัง ผมจึงยืนขึ้น+เพื่อจะได้ยินเสียงพระองค์พูด
3 พระองค์พูดกับผมอีกว่า “ลูกมนุษย์ เราจะส่งเจ้าไปหาชนชาติอิสราเอล+และไปหาชาติต่าง ๆ ที่ดื้อด้านซึ่งกบฏต่อเรา+ พวกเขากับปู่ย่าตายายทำผิดต่อเราจนทุกวันนี้+ 4 เราจะส่งเจ้าไปหาชนชาติที่ดื้อดึงและหัวแข็ง+ และเจ้าต้องบอกพวกเขาว่า ‘พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดพูดอย่างนี้’ 5 ไม่ว่าพวกเขาจะฟังหรือไม่ (เพราะชนชาตินี้ชอบกบฏ)+ พวกเขาก็จะรู้ว่ามีผู้พยากรณ์อยู่กับพวกเขา+
6 “แต่ลูกมนุษย์ เจ้าไม่ต้องกลัวพวกเขา+และไม่ต้องกลัวคำพูดของพวกเขา แม้เจ้าจะอยู่กลางดงต้นหนาม*+และอยู่ท่ามกลางแมงป่อง อย่าไปกลัวคำพูดของพวกเขา+หรือหวาดกลัวเมื่อเห็นหน้าพวกเขา+ เพราะพวกเขาเป็นชนชาติที่ชอบกบฏ 7 เจ้าต้องบอกให้พวกเขารู้ว่าเราพูดอะไร ไม่ว่าพวกเขาจะฟังหรือไม่ เพราะพวกเขาเป็นชนชาติที่ชอบกบฏ+
8 “ลูกมนุษย์ เจ้าต้องฟังเรื่องที่เราจะบอก อย่าดื้อด้านเหมือนพวกที่ชอบกบฏ ให้เจ้าอ้าปากและกินสิ่งที่เราจะให้เจ้า”+
9 ผมเห็นมือข้างหนึ่งยื่น+ม้วนหนังสือที่มีข้อความเขียนไว้มาให้ผม+ 10 พระองค์กางม้วนหนังสือนั้นต่อหน้าผม ในม้วนหนังสือมีข้อความเขียนไว้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง มีเพลงไว้อาลัยและถ้อยคำคร่ำครวญและเรื่องน่าเศร้าเขียนไว้ในม้วนหนังสือนั้น+