เยเรมีย์
30 พระยะโฮวาพูดกับเยเรมีย์ว่า 2 “พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เจ้าต้องเขียนทุกคำที่เราพูดกับเจ้าไว้ในหนังสือ 3 พระยะโฮวาบอกว่า “วันหนึ่งเราจะรวบรวมประชาชนของเราทั้งอิสราเอลและยูดาห์ที่ไปเป็นเชลย”+ พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะพาพวกเขากลับมาแผ่นดินที่เราได้ยกให้กับปู่ย่าตายายของพวกเขา และพวกเขาจะครอบครองแผ่นดินนั้นอีกครั้งหนึ่ง”’”+
4 ต่อไปนี้คือเรื่องที่พระยะโฮวาพูดกับอิสราเอลและยูดาห์
5 พระยะโฮวาบอกว่า
“พวกเจ้าได้ยินเสียงคนที่กำลังตัวสั่น
มีแต่ความหวาดกลัว ไม่มีความสงบสุขเลย
6 ลองถามดูเถอะว่าผู้ชายจะคลอดลูกได้ไหม
ทำไมทุกคนหน้าซีด?
7 วันนั้นเป็นวันที่น่ากลัว*+
ไม่มีวันไหนเหมือนวันนั้น
เป็นเวลาทุกข์เดือดร้อนสำหรับยาโคบ
แต่เขาจะได้รับการช่วยให้รอดจากวันนั้น”
8 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า “วันนั้นเราจะหักแอกที่คอเขาและจะดึงสายรัดให้ขาดเป็นสองเส้น และคนแปลกหน้า*จะไม่ทำให้เขา*เป็นทาสอีก 9 พวกเขาจะรับใช้พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเขาและรับใช้ดาวิดซึ่งเป็นกษัตริย์ที่เราจะแต่งตั้งให้พวกเขา”+
10 พระยะโฮวาบอกว่า “ยาโคบผู้รับใช้ของเรา อย่ากลัวเลย
อิสราเอล ไม่ต้องตกใจกลัว+
เพราะเราจะช่วยเจ้ากลับมาจากแดนไกล
และช่วยลูกหลานของเจ้ากลับมาจากแผ่นดินที่พวกเขาไปเป็นเชลย+
ยาโคบจะกลับมาและอยู่อย่างสงบไม่มีอะไรมารบกวน
และจะไม่มีใครทำให้เขากลัว”+
11 พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้า
ส่วนชาติต่าง ๆ ที่เราเคยทำให้เจ้ากระจัดกระจายไปอยู่นั้น+ เราจะกำจัดให้สิ้นซาก+
แต่เราจะไม่กำจัดเจ้า
12 พระยะโฮวาบอกว่า
“แผลของเจ้าไม่มีทางรักษา+
แผลนั้นรักษาไม่หาย
13 ไม่มีใครสู้คดีให้เจ้า
ไม่มีวิธีรักษาแผลเรื้อรังของเจ้า
และเจ้าหมดทางรักษาแล้ว
14 พวกคนรักของเจ้าก็พากันลืมเจ้าไปหมด+
พวกเขาเลิกตามหาเจ้าแล้ว
เพราะเราตีเจ้าเหมือนที่ศัตรูตี+
ลงโทษเจ้าเหมือนที่คนโหดร้ายทำ
เพราะเจ้าทำผิดร้ายแรงและทำบาปมามาก+
15 เจ้าจะร้องครวญครางเพราะแผลของเจ้าทำไม?
เจ้าไม่หายเจ็บหรอก!
เพราะเจ้าทำผิดร้ายแรงและทำบาปมามาก+
เราถึงทำกับเจ้าอย่างนี้
16 ดังนั้น ทุกคนที่กัดกินเจ้าจะถูกกัดกิน+
และศัตรูทั้งหมดของเจ้าจะถูกจับไปเป็นเชลย+
คนที่ปล้นเจ้าจะถูกปล้น
และใครที่แย่งของของเจ้าไป เราจะให้คนอื่นมาแย่งของของเขาเหมือนกัน”+
17 พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะทำให้เจ้าฟื้นตัวและจะรักษาแผลให้เจ้า+
แม้พวกเขาเคยพูดว่าเจ้าเป็นคนที่ถูกทิ้ง และเรียกเจ้าว่า
‘ศิโยนที่ไม่มีใครตามหา’”+
18 พระยะโฮวาบอกว่า
“เราจะรวบรวมลูกหลานยาโคบที่ไปเป็นเชลย+
และเราจะสงสารพวกเขา
เมืองจะถูกสร้างขึ้นใหม่บนเนินดิน+
และป้อมปราการจะตั้งอยู่ในที่ของมัน
19 พวกเขาจะขอบคุณและส่งเสียงหัวเราะ+
เราจะให้พวกเขามีลูกหลานมากมาย ไม่ใช่มีน้อย ๆ+
เราจะทำให้พวกเขาเพิ่มจำนวนขึ้น*
และพวกเขาจะไม่ใช่คนต่ำต้อยเลย+
20 ลูกชายของเขาจะมีมากมายเหมือนเมื่อก่อน
และจะเป็นชนชาติที่เข้มแข็งอยู่ต่อหน้าเราเสมอ+
เราจะจัดการทุกคนที่ข่มเหงเขา+
21 พวกเขาคนหนึ่งจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่
และพวกเขาคนหนึ่งจะเป็นผู้ปกครอง
เราจะให้เขาเข้ามาใกล้เรา และเขาจะมาหาเรา”
พระยะโฮวาบอกว่า “เพราะใครล่ะจะกล้าเข้ามาหาเรา?
22 และพวกเจ้าจะเป็นประชาชนของเรา+ และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า”+
23 พายุของพระยะโฮวาจะพัดออกไปอย่างรุนแรง+
ความโกรธของพระองค์เป็นเหมือนพายุหมุนที่พัดใส่หัวคนชั่ว
24 พระยะโฮวาจะไม่หายโกรธ
จนกว่าพระองค์จะทำตามที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ+
ในสมัยสุดท้ายพวกเจ้าจะเข้าใจเรื่องนี้+