สดุดี
ถึงผู้ควบคุมดนตรี สำหรับร้องกับเครื่องสาย มัสคิล*ของดาวิด
2 ขอพระองค์สนใจผมและตอบผม+
เพราะพวกเขาสร้างปัญหาให้ผมมากมาย
และโกรธแค้นผมไม่หาย+
5 ผมกลัวจนตัวสั่น
และขวัญผวา
6 ผมเอาแต่พูดว่า “ถ้าผมมีปีกเหมือนนกเขาก็คงดี
ผมจะได้บินหนีไปอยู่ในที่ปลอดภัย
7 คอยดูนะ ผมจะหนีไปให้ไกล+
ผมจะไปอยู่ในที่กันดาร+ (เสลาห์)
8 ผมจะรีบไปหาที่หลบภัย
ให้พ้นจากลมแรงและพายุ”
9 ได้โปรดเถอะพระยะโฮวา ขอทำให้พวกเขาสับสนและทำให้แผนการของพวกเขาล้มเหลว+
เพราะผมเห็นความรุนแรงและการต่อสู้ในเมือง
10 พวกเขาเดินไปมาบนกำแพงเมืองทั้งวันทั้งคืน
ในเมืองมีแต่การคิดร้ายและความทุกข์+
11 มีหายนะอยู่กลางเมือง
มีแต่การกดขี่และการหลอกลวงอยู่ในลานสาธารณะ+
12 ถ้าคนที่เยาะเย้ยผมเป็นศัตรู
ผมคงทนได้+
และถ้าคนที่ต่อสู้ผมเป็นศัตรู
ผมคงหลบเขาไปแล้ว
14 เราเคยเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก
เราเคยเดินเข้าไปในวิหารของพระเจ้าด้วยกันพร้อมกับฝูงชน
15 ขอให้พวกเขาพินาศ+
ขอให้พวกเขาลงไปในหลุมศพ*ทั้งเป็น
เพราะความชั่วอยู่ในบ้านพวกเขาและในใจพวกเขา
16 ส่วนผมจะร้องเรียกพระยะโฮวาพระเจ้า
และพระองค์จะช่วยผมให้รอด+
18 พระองค์จะช่วย*ผมให้พ้นจากคนที่มาต่อสู้ผมและให้ผมอยู่อย่างสงบสุข
เพราะมีคนมากมายมาต่อสู้ผม+
19 พระเจ้าจะได้ยินและจะตอบโต้พวกเขา+
พระองค์นั่งบนบัลลังก์มาตั้งแต่สมัยโบราณ+ (เสลาห์)
คนที่ไม่เกรงกลัวพระเจ้า
จะไม่ยอมเปลี่ยนแปลง+
พระองค์จะไม่มีวันยอมให้คนดี*ล้มลง*+
23 แต่พระเจ้าจะส่งคนชั่วลงไปอยู่ในหลุมที่ลึกที่สุด+
พวกฆาตกรกับคนหลอกลวงจะอยู่ได้ไม่ถึงครึ่งของช่วงชีวิตตัวเอง+
แต่ผมจะวางใจพระองค์