สุภาษิต
27 อย่าคุยโวว่าจะทำอะไรในวันพรุ่งนี้
เพราะคุณไม่รู้ว่าแต่ละวันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง+
3 หินก็หนัก ทรายก็หนัก
แต่คนโง่น่ารำคาญหนักกว่านั้นอีก+
4 ความโกรธก็รุนแรง ความโมโหก็เกรี้ยวกราด
แต่ใครจะทนความอิจฉาริษยาได้?+
5 การตักเตือนกันต่อหน้าก็ดีกว่าความรักที่ไม่แสดงออกมา+
7 คนที่อิ่มแล้ว ถึงจะให้น้ำผึ้งจากรวงเขาก็ไม่เอา*
แต่คนที่หิว แม้แต่ของขมก็ยังว่าหวาน
8 คนที่หลงจากบ้าน
ก็เหมือนนกที่หลง*จากรัง
9 เพื่อนที่ให้คำแนะนำอย่างจริงใจ+
เป็นเหมือนน้ำมันและเครื่องหอมที่ทำให้ชื่นใจ
10 อย่าทิ้งเพื่อนของคุณหรือเพื่อนของพ่อ
และอย่าไปบ้านพี่น้องตอนที่คุณลำบาก
เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ก็ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล+
12 คนฉลาดมองเห็นอันตรายแล้วหนีไปซ่อนตัว+
แต่คนที่ขาดประสบการณ์เดินต่อไปและได้รับผลเสียหาย*
13 ถ้ามีคนมาค้ำประกันให้คนแปลกหน้า ให้ยึดเสื้อผ้าเขาไว้
ถ้าเขาค้ำประกันให้ผู้หญิงต่างชาติ* ก็ให้ยึดของของเขาไว้ด้วย+
14 คนที่ไปอวยพรเพื่อนบ้านเสียงดังแต่เช้ามืด
เพื่อนบ้านจะถือว่าคำอวยพรนั้นเป็นคำสาปแช่ง
15 ภรรยาที่ชอบทะเลาะ*เป็นเหมือนหลังคาที่รั่วอยู่ตลอดในวันฝนตก+
16 คนที่ห้ามเธอได้ก็ห้ามลมได้
และใช้มือขวาจับน้ำมันได้
17 เหล็กยังลับเหล็กให้คมได้
คนเราก็ช่วยเพื่อนให้เก่งขึ้นได้เหมือนกัน+
19 น้ำสะท้อนให้เห็นใบหน้า
ใจคนหนึ่งก็สะท้อนให้เห็นใจอีกคนหนึ่งได้เหมือนกัน
20 หลุมศพและดินแดนแห่งความเสื่อมสลายไม่รู้จักอิ่ม+
ตาคนเราก็ไม่รู้จักอิ่มเหมือนกัน
21 เบ้าหลอมมีไว้ถลุงเงินและเตาหลอมมีไว้ถลุงทอง+
คำสรรเสริญเยินยอก็ทดสอบว่าคนเราเป็นอย่างไร
22 ถึงคุณจะเอาคนโง่ใส่ครก
แล้วตำเขาเหมือนตำข้าว
ความโง่ก็ยังไม่หลุดจากตัวเขา
23 คุณต้องรู้จักฝูงแกะของคุณอย่างดี
และดูแล*แกะของคุณให้ดี
24 ทรัพย์สมบัติจะไม่คงอยู่ตลอดไป+
และมงกุฎจะไม่คงอยู่ตลอดกาล
25 หญ้าเขียวหมดไป หญ้าใหม่งอกขึ้นมา
และพืชผักบนภูเขาถูกเก็บไปแล้ว
26 แกะหนุ่มทำให้คุณมีเสื้อผ้า
และแพะตัวผู้ทำให้คุณซื้อทุ่งนาได้
27 จะมีนมแพะมากพอให้คุณกิน
และมีพอสำหรับครอบครัวของคุณกับพวกสาวใช้ด้วย