จดหมายฉบับที่สองถึงคริสเตียนในเมืองโครินธ์
9 ผมไม่จำเป็นต้องเขียนถึงพวกคุณเรื่องการช่วยเหลือ*พวกผู้บริสุทธิ์+ 2 เพราะผมรู้ว่าพวกคุณอยากช่วยอยู่แล้ว และผมอวดเรื่องนี้กับพี่น้องชาวมาซิโดเนียว่า พวกคุณที่อยู่ในแคว้นอาคายาพร้อมจะช่วยเหลือมาปีหนึ่งแล้ว และความกระตือรือร้นของพวกคุณก็กระตุ้นพวกเขาส่วนใหญ่ให้ทำแบบเดียวกัน 3 ผมให้พี่น้องกลุ่มนี้ไปหาเพื่อทำให้เรื่องที่ผมอวดเกี่ยวกับพวกคุณนั้นเป็นจริง และเพื่อให้พวกคุณพร้อมที่จะช่วยเหลือเหมือนที่ผมเคยพูดไว้ 4 ไม่อย่างนั้น ถ้าพี่น้องชาวมาซิโดเนียไปกับผมและเห็นว่าพวกคุณไม่พร้อม อย่าว่าแต่พวกคุณเลย เราเองก็คงขายหน้าที่เคยมั่นอกมั่นใจในตัวพวกคุณ 5 ดังนั้น ผมเห็นว่าน่าจะให้พี่น้องกลุ่มนี้ไปหาพวกคุณก่อนเพื่อช่วยเตรียมของบริจาคที่พวกคุณสัญญาไว้ให้พร้อม ของบริจาคนั้นจะได้มาจากการให้อย่างใจกว้าง ไม่ใช่ฝืนใจให้
6 ในเรื่องนี้ คนที่หว่านน้อยจะเก็บเกี่ยวได้น้อย ส่วนคนที่หว่านมากก็จะเก็บเกี่ยวได้มาก+ 7 ให้แต่ละคนทำตามที่ตั้งใจไว้ ไม่ใช่ฝืนใจทำหรือทำอย่างเสียไม่ได้+ เพราะพระเจ้ารักคนที่มีความสุขกับการให้+
8 พระเจ้าแสดงความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ต่อพวกคุณได้เสมอ พวกคุณจะไม่ขาดอะไรเลย และจะมีอย่างเหลือเฟือเพื่อพวกคุณจะทำงานที่ดีทุกอย่างได้+ 9 (เหมือนที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “เขาให้อย่างใจกว้าง เขาให้กับคนยากคนจน ความดีของเขาคงอยู่ตลอดไป”+ 10 พระเจ้าที่ให้เมล็ดพืชกับคนหว่านและให้อาหารกับคนกินอย่างเหลือเฟือนั้นจะให้เมล็ดกับพวกคุณไปหว่าน พระองค์จะให้อย่างท่วมท้นและจะทำให้พวกคุณเก็บเกี่ยวผลของความดีมากขึ้นเรื่อย ๆ) 11 พระเจ้าอวยพรให้พวกคุณมีทุกอย่างเพื่อพวกคุณจะให้คนอื่นอย่างใจกว้าง แล้วผู้คนจะขอบคุณพระเจ้าเพราะของที่พวกคุณให้ผ่านทางเรา 12 งานรับใช้เพื่อช่วยเหลือคนอื่นแบบนี้ ไม่ใช่เพื่อจัดหาสิ่งของให้กับพวกผู้บริสุทธิ์+ที่ขาดแคลนเท่านั้น แต่เพื่อให้มีการขอบคุณพระเจ้าอย่างมากมายอีกด้วย 13 การช่วยเหลือบรรเทาทุกข์ครั้งนี้พิสูจน์ความมีน้ำใจของพวกคุณและทำให้พวกผู้บริสุทธิ์ยกย่องสรรเสริญพระเจ้า เพราะพวกเขาเห็นว่าพวกคุณทำตามข่าวดีเรื่องพระคริสต์ที่พวกคุณเองสอน และพวกคุณบริจาคสิ่งของให้พวกเขาและคนอื่น ๆ อย่างใจกว้าง+ 14 พวกเขาจะอธิษฐานอ้อนวอนเพื่อพวกคุณด้วยความรักและคิดถึง เพราะพระเจ้าแสดงความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ต่อพวกคุณอย่างเหลือล้น
15 ขอให้เราขอบคุณพระเจ้าสำหรับของขวัญที่ยอดเยี่ยมเกินคำบรรยาย