สุภาษิต
2 ทำตามที่พ่อสั่ง แล้วลูกจะมีชีวิตอยู่+
ให้ปกป้องคำสอน*ของพ่อไว้เหมือนดวงตาของลูกเอง
3 ผูกมันไว้กับนิ้วมือลูก
และเขียนไว้บนหัวใจ+
4 ให้พูดกับสติปัญญาว่า “คุณเป็นพี่สาวของผม”
และเรียกความเข้าใจว่า “ญาติของผม”
8 เขาเดินไปแถว ๆ ซอยบ้านเธอ
เขาเดินไปทางบ้านที่เธออยู่
9 ช่วงเย็น ๆ ตอนที่ดวงอาทิตย์ตก+
ตอนที่จวนจะค่ำ
10 แล้วพ่อก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งมาหาเขา
เธอแต่งตัวเหมือนหญิงโสเภณี+ และมีแผนร้ายอยู่ในใจ
11 เธอเสียงดังและใจกล้าหน้าด้าน+
เธอไม่เคยอยู่ติดบ้านเลย
12 เดี๋ยวเธอก็ออกไปข้างนอก เดี๋ยวก็ไปที่ลานสาธารณะ
เธอชอบอยู่ตามมุมถนน+
13 เธอจับตัวเขาไว้และจูบเขา
แล้วพูดกับเขาอย่างไม่อายว่า
14 “ฉันต้องถวายเครื่องบูชาผูกมิตร+
และวันนี้ฉันทำตามที่ปฏิญาณไว้แล้ว
15 ฉันเลยออกมาหาเธอ
แล้วก็เจอเธอจนได้!
16 ฉันปูผ้าอย่างดีไว้บนที่นอนแล้ว
เป็นผ้าลินินสีสวยจากอียิปต์ด้วย+
17 ฉันเอามดยอบ กฤษณา และอบเชยโปรยไว้บนที่นอนแล้ว+
18 มาเถอะ ให้เรามาดื่มด่ำกับความรักจนถึงเช้า
เรามารักกันให้หนำใจ
19 เพราะสามีฉันไม่อยู่บ้าน
เขาเดินทางไปไกล
20 เขาเอาถุงเงินไปด้วย
วันที่ดวงจันทร์เต็มดวงเขาถึงจะกลับ”
21 เธอหว่านล้อมและออดอ้อนเขาสารพัด+
เธอหลอกล่อและพูดหวาน ๆ กับเขา
22 เขาก็ตามเธอไปทันทีเหมือนวัวตัวผู้เดินไปให้คนฆ่า
เหมือนคนโง่ที่ถูกจับใส่ขื่อเพื่อจะเอาตัวไปลงโทษ+
23 สุดท้ายลูกธนูจะเสียบทะลุตับเขา
เขาไม่รู้ตัวว่ากำลังจะตาย เหมือนนกที่บินเข้าหากับดัก+
24 ลูกพ่อ ฟังพ่อเถอะ
ตั้งใจฟังพ่อพูดให้ดี
25 อย่าปล่อยใจไปกับเธอ
อย่าหลงเดินเข้าไปในทางของเธอ+
26 เพราะเธอทำให้คนตายมาเยอะ+
และฆ่าคนไปมากมายนับไม่ถ้วน+
27 บ้านของเธอคือทางไปหลุมศพ*
และเป็นทางลงไปสู่ความตาย