บท 36
คำสัญญาของเยฟธาห์
ชาวอิสราเอลทิ้งพระยะโฮวาไปนมัสการพระเท็จอีก เมื่อชาวอัมโมนมาโจมตีพวกเขา พระเท็จพวกนั้นช่วยอะไรไม่ได้เลย ชาวอิสราเอลต้องลำบากอยู่หลายปี ในที่สุด พวกเขาก็ขอร้องพระยะโฮวาว่า ‘พวกเราผิดไปแล้ว ขอช่วยพวกเราจากศัตรูด้วย’ ชาวอิสราเอลทำลายรูปเคารพของตัวเองและกลับมานมัสการพระยะโฮวาอีกครั้ง พระยะโฮวาไม่อยากเห็นพวกเขาลำบากอีกต่อไป
นักรบคนหนึ่งชื่อเยฟธาห์ถูกเลือกให้เป็นผู้นำประชาชนไปสู้กับชาวอัมโมน เขาสัญญากับพระยะโฮวาว่า ‘ถ้าพระองค์ช่วยให้เราชนะในสงครามครั้งนี้ ผมสัญญาว่าเมื่อกลับถึงบ้าน ใครออกมาต้อนรับผมเป็นคนแรก ผมจะถวายเขาให้กับพระองค์’ พระยะโฮวาฟังคำอธิษฐานของเยฟธาห์และช่วยเขาให้รบชนะ
เมื่อเยฟธาห์กลับมาถึงบ้าน คนแรกที่ออกมาต้อนรับเขาคือลูกสาวคนเดียวของเขาเอง เธอเต้นรำและตีกลองแทมบูรินออกมา เยฟธาห์จะทำอย่างไร? เขาไม่ลืมว่าสัญญาอะไรไว้กับพระยะโฮวาจึงพูดว่า ‘โธ่ ลูกพ่อ! ลูกทำให้หัวใจของพ่อแตกสลาย พ่อสัญญากับพระยะโฮวาไว้ และพ่อต้องรักษาสัญญา พ่อต้องส่งลูกไปรับใช้ที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ในเมืองชิโลห์’ แต่ลูกสาวเยฟธาห์บอกว่า ‘พ่อคะ ถ้าพ่อสัญญากับพระยะโฮวาแล้ว ก็ทำตามที่สัญญาไว้เถอะค่ะ ลูกขอเวลา 2 เดือนไปเที่ยวตามภูเขากับเพื่อน ๆ ผู้หญิง แล้วลูกจะไปรับใช้ที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์’ ลูกสาวเยฟธาห์รับใช้อย่างซื่อสัตย์อยู่ที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ตลอดชีวิต เพื่อน ๆ ก็ไปเยี่ยมเธอที่ชิโลห์ทุกปี
‘คนที่รักลูกมากกว่าผมก็ไม่เหมาะที่จะเป็นสาวกของผม’—มัทธิว 10:37