บท 90
พระเยซูตายที่กลโกธา
พวกปุโรหิตใหญ่เอาตัวพระเยซูไปที่บ้านของผู้ว่าราชการปีลาต เขาถามพวกปุโรหิตใหญ่ว่า ‘พวกคุณฟ้องผู้ชายคนนี้ด้วยข้อหาอะไร?’ พวกเขาตอบว่า ‘เขาอ้างว่าเป็นกษัตริย์!’ ปีลาตจึงถามพระเยซูว่า “คุณเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ?” พระเยซูตอบว่า “รัฐบาลของผมไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้”
ปีลาตจึงส่งตัวพระเยซูไปหาเฮโรดผู้ปกครองแคว้นกาลิลีเพื่อให้สอบสวนดูว่ามีความผิดอะไร เฮโรดเห็นว่าพระเยซูไม่มีความผิดจึงส่งตัวกลับมาให้ปีลาต แล้วปีลาตก็บอกฝูงชนว่า ‘ผมกับเฮโรดไม่เห็นว่าคนนี้ทำอะไรผิด ผมจะปล่อยเขา’ แต่ฝูงชนตะโกนว่า ‘ฆ่าเขา! ฆ่าเขา!’ พวกทหารเฆี่ยนพระเยซูด้วยแส้ ถุยน้ำลายใส่ท่านและชกท่าน พวกเขาทำมงกุฎหนามให้พระเยซูใส่และเยาะเย้ยท่านว่า ‘สวัสดี กษัตริย์ของชาวยิว’ ปีลาตก็พูดกับฝูงชนอีกว่า ‘ผมไม่เห็นว่าคนนี้มีความผิดอะไร’ แต่พวกเขาตะโกนว่า “ตรึงเขาบนเสา!” ปีลาตจึงให้พวกเขาเอาตัวพระเยซูไปประหาร
พวกทหารคุมตัวพระเยซูไปที่แห่งหนึ่งเรียกว่ากลโกธา แล้วตอกท่านติดกับเสาต้นหนึ่งและยกเสานั้นตั้งขึ้น พระเยซูอธิษฐานว่า ‘พ่อครับ ยกโทษให้พวกเขาด้วย เพราะพวกเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่’ ประชาชนเยาะเย้ยพระเยซูว่า ‘ถ้าเป็นลูกของพระเจ้าจริง ก็ช่วยตัวเองให้ลงมาจากเสาสิ!’
นักโทษคนหนึ่งที่ถูกตรึงอยู่ข้าง ๆ พระเยซูพูดกับท่านว่า “ตอนที่ท่านได้เป็นกษัตริย์ อย่าลืมผมนะครับ” พระเยซูสัญญากับเขาว่า “คุณจะได้อยู่กับผมในอุทยาน” บ่ายวันนั้น ท้องฟ้าก็มืดไปทั่วแผ่นดินนาน 3 ชั่วโมง สาวกบางคนยืนอยู่ใกล้ ๆ เสาตรึงพระเยซู มารีย์แม่ของท่านก็อยู่ที่นั่นด้วย พระเยซูขอให้ยอห์นดูแลมารีย์เหมือนเป็นแม่ของเขาเอง
ในที่สุด พระเยซูก็พูดว่า “สำเร็จแล้ว” จากนั้นท่านก็ก้มหน้าลงและสิ้นใจตาย ตอนนั้นเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง ผ้าม่านที่ยาวและหนักซึ่งกั้นระหว่างห้องบริสุทธิ์กับห้องบริสุทธิ์ที่สุดในวิหารก็ขาดกลางตั้งแต่บนลงล่าง ทหารคนหนึ่งพูดว่า ‘คนนี้เป็นลูกของพระเจ้าจริง ๆ ด้วย’
“พระเยซูทำให้คำสัญญาของพระเจ้าทุกเรื่องเกิดขึ้นจริง”—2 โครินธ์ 1:20