วันพุธที่ 17 กันยายน
คนที่ได้รับการยกโทษความผิด และบาปของเขาถูกปิดคลุมไว้แล้วก็มีความสุข—รม. 4:7
ถ้าใครมีความเชื่อในพระยะโฮวา พระองค์จะยกโทษความผิดหรือปิดคลุมบาปของเขา พระองค์จะให้อภัยเขาจริง ๆ และไม่มองว่าเขาเป็นคนบาปอีกต่อไป (สด. 32:1, 2) พระองค์จะมองว่าเขาไม่มีตำหนิ เป็นคนที่พระองค์ยอมรับเพราะเขามีความเชื่อ ถึงแม้ว่าอับราฮัม ดาวิด และผู้รับใช้คนอื่นของพระยะโฮวาถูกเรียกว่าคนที่พระเจ้ายอมรับ แต่พวกเขาก็ยังเป็นคนบาปที่ไม่สมบูรณ์แบบ ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็มีความเชื่อเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ที่ไม่มีความเชื่อเลย ซึ่งนี่เองทำให้พระเจ้ามองว่าพวกเขาเป็นคนที่ไม่มีตำหนิ (อฟ. 2:12) อย่างที่เราได้เห็นในจดหมายของอัครสาวกเปาโล ความเชื่อเป็นสิ่งสำคัญมากเพื่อที่เราจะสนิทกับพระเจ้า อับราฮัมกับดาวิดได้เป็นเพื่อนกับพระเจ้าเพราะพวกเขามีความเชื่อในพระองค์ เราเองก็สามารถเป็นเพื่อนกับพระเจ้าได้ถ้าเรามีความเชื่อ ห23.12 50:6-7
วันพฤหัสบดีที่ 18 กันยายน
ถวายเครื่องบูชา . . . เสมอซึ่งก็คือคำสรรเสริญพระเจ้า เป็นคำพูดที่ออกจากปากเราซึ่งประกาศชื่อของพระองค์อย่างเปิดเผย—ฮบ. 13:15
คริสเตียนในทุกวันนี้มีสิทธิพิเศษที่ได้ถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาโดยใช้เวลา กำลัง และทรัพย์สินเงินทองเพื่อรัฐบาลของพระเจ้า เราสามารถแสดงว่าเห็นค่าสิทธิพิเศษที่ได้นมัสการพระยะโฮวาโดยทำทุกอย่างที่ทำได้ให้พระองค์ อัครเปาโลพูดถึงบางอย่างที่เราต้องทำเสมอในการนมัสการพระยะโฮวา (ฮบ. 10:22-25) สิ่งเหล่านี้คือการอธิษฐานถึงพระยะโฮวา ประกาศกับคนอื่น ไปประชุม ให้กำลังใจกัน “และทำสิ่งเหล่านี้ให้มากขึ้นเมื่อเห็นว่า [วันของพระยะโฮวา] ใกล้มาถึงแล้ว” นี่เป็นเรื่องสำคัญมาก เราเห็นได้จากตอนท้ายของหนังสือวิวรณ์ที่ทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาพูดถึงสองครั้งว่า “นมัสการพระเจ้าเถอะ” (วว. 19:10; 22:9) ขอเราอย่าลืมความจริงที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับวิหารโดยนัยที่ยิ่งใหญ่ของพระยะโฮวา และขอให้เราเห็นค่าสิทธิพิเศษที่ได้นมัสการพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ของเรา ห23.10 45:17-18
วันศุกร์ที่ 19 กันยายน
ให้เรารักกันเรื่อยไป—1 ยน. 4:7
เราทุกคนอยาก “รักกันเรื่อยไป” แต่เป็นเรื่องสำคัญด้วยที่เราต้องจำคำเตือนของพระเยซูที่ว่า “ความรักของคนส่วนใหญ่ [จะ] ลดน้อยลง” (มธ. 24:12) พระเยซูไม่ได้หมายความว่าสาวกของท่านส่วนใหญ่จะเลิกรักกัน แต่ทุกวันนี้เราอยู่ในโลกของซาตานที่มีแต่คนไม่รักกัน ดังนั้น เราต้องระวังที่จะไม่ให้ความคิดของพวกเขามีอิทธิพลต่อเรา ตอนที่คิดถึงเรื่องนี้ ให้เรามาคุยกันเกี่ยวกับคำถามหนึ่งนั่นคือ เราจะรู้ได้ยังไงว่าเรายังรักพี่น้องเสมอหรือเปล่า? วิธีหนึ่งที่จะดูว่าเรายังรักพี่น้องเสมอหรือเปล่า ก็คือดูว่าเมื่อมีสถานการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เราทำยังไง (2 คร. 8:8) เปโตรบอกว่า “ที่สำคัญที่สุดคือ รักกันให้มาก ๆ เพราะความรักปิดคลุมบาปไว้มากมาย” (1 ปต. 4:8) ดังนั้น เมื่อเราเห็นนิสัยที่ไม่ดีบางอย่างของพี่น้องหรือเมื่อพี่น้องทำให้เราเจ็บ เราทำยังไง? สิ่งที่เราทำจะแสดงให้เห็นว่าเรายังรักพี่น้องเสมอหรือเปล่า ห23.11 47:12-13