เฉลยธรรมบัญญัติ
29 ต่อไปนี้คือสัญญาที่พระยะโฮวาสั่งโมเสสให้ทำกับชาวอิสราเอลในแผ่นดินโมอับ นอกเหนือจากสัญญาที่พระองค์ทำกับพวกเขาที่โฮเรบ+
2 โมเสสเรียกชาวอิสราเอลทุกคนมา แล้วพูดกับพวกเขาว่า “พวกคุณก็ได้เห็นทุกสิ่งที่พระยะโฮวาทำในอียิปต์ด้วยตาตัวเองแล้ว ได้เห็นสิ่งที่พระองค์ทำกับฟาโรห์ พวกข้าราชการ และทำกับแผ่นดินของเขา+ 3 ได้เห็นการพิพากษาลงโทษอันหนักหน่วง และการอัศจรรย์กับการอิทธิฤทธิ์อันยิ่งใหญ่+ 4 แต่พระยะโฮวายังไม่ได้ช่วยคุณให้เข้าใจว่าสิ่งที่ตาของคุณเห็นและสิ่งที่หูของคุณได้ยินนั้นหมายความว่ายังไงจนถึงทุกวันนี้+ 5 พระองค์พูดว่า ‘ตอนที่เรานำทางพวกเจ้าในที่กันดาร 40 ปี+ เสื้อผ้าของพวกเจ้าก็ไม่เก่า รองเท้าก็ไม่สึก+ 6 ถึงพวกเจ้าจะไม่มีขนมปัง ไม่มีเหล้าองุ่นหรือเครื่องดื่มมึนเมา แต่เราก็ดูแลพวกเจ้า พวกเจ้าจะได้รู้ว่าเราคือยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า’ 7 ในที่สุด พวกคุณก็มาถึงที่นี่ และสิโหนกษัตริย์ที่อยู่ในเฮชโบน+กับโอกกษัตริย์แห่งบาชาน+ออกมาต่อสู้กับเรา แต่เราเอาชนะพวกเขาได้+ 8 จากนั้น เราก็ยึดเอาแผ่นดินของพวกเขาแล้วยกให้เป็นที่ดินมรดกของตระกูลรูเบน ตระกูลกาด และตระกูลมนัสเสห์ครึ่งตระกูล+ 9 ดังนั้น ขอให้เชื่อฟังและทำตามสัญญานี้ เพื่อทุกสิ่งที่พวกคุณทำจะสำเร็จ+
10 “พวกคุณทุกคนมายืนอยู่ที่นี่ในวันนี้ต่อหน้าพระยะโฮวาพระเจ้า ทั้งพวกหัวหน้าจากตระกูลต่าง ๆ พวกผู้นำ พวกเจ้าหน้าที่ ผู้ชายชาวอิสราเอลทุกคน 11 ลูก ๆ ของคุณ ภรรยาของคุณ+ และคนต่างชาติ+ที่อยู่ในค่ายพัก ไม่ว่าจะเป็นคนเก็บฟืนหรือคนตักน้ำ 12 เพื่อคุณกับพระยะโฮวาจะเป็นคู่สัญญากัน ซึ่งเป็นสัญญาที่พระยะโฮวากำลังทำกับคุณในวันนี้โดยที่พระองค์ให้คำสาบานไว้ด้วย+ 13 เพื่อจะตั้งคุณให้เป็นประชาชนของพระองค์+ในวันนี้ และเพื่อพระองค์จะเป็นพระเจ้าของคุณ+ ตามที่พระองค์สัญญาไว้กับคุณ และสาบานไว้กับบรรพบุรุษของคุณ คือ อับราฮัม+ อิสอัค+ และยาโคบ+
14 “สัญญาที่ผมจะทำพร้อมกับคำสาบานนี้ไม่ใช่ทำกับพวกคุณเท่านั้น 15 แต่เป็นสัญญาที่ทำกับทั้งคนที่ยืนอยู่ที่นี่กับพวกเราในวันนี้ต่อหน้าพระยะโฮวาพระเจ้า และกับคนรุ่นหลังด้วย* 16 (เพราะพวกคุณก็รู้ดีว่าเรามีชีวิตอยู่ในอียิปต์ยังไง และเราเดินทางผ่านชนชาติต่าง ๆ มายังไง+ 17 และพวกคุณได้เห็นสิ่งน่าเกลียดของพวกเขา คือ รูปเคารพที่น่าขยะแขยง*+ที่อยู่กับพวกเขาซึ่งทำด้วยไม้ หิน เงิน และทอง) 18 ระวังให้ดี อย่าให้ใครในวันนี้ไม่ว่าผู้ชาย ผู้หญิง ครอบครัว หรือตระกูลไหนคิดทิ้งพระยะโฮวาพระเจ้าของเราแล้วไปนมัสการพระของชนชาติพวกนั้น+ เพื่อจะไม่มีใครเป็นเหมือนรากของต้นไม้ที่มีพิษและขม*+
19 “แต่ถ้ามีใครได้ยินคำสาบานนี้ แถมนึกอวดดีในใจว่า ‘ถึงจะใช้ชีวิตตามใจชอบ ผมก็ไม่เห็นว่าจะเดือดร้อนอะไร’ เขาก็กำลังทำให้ตัวเขาเองและทุกสิ่งที่เขาทำเกิดความหายนะ 20 พระยะโฮวาจะไม่ให้อภัยเขาแน่+ ความโกรธของพระยะโฮวาจะเป็นเหมือนไฟที่เผาผลาญเขา แล้วคำสาปแช่งทั้งหมดที่เขียนไว้ในม้วนหนังสือนี้จะเกิดขึ้นกับเขา+ และพระยะโฮวาจะทำให้เขาสิ้นชื่อไปจากโลก 21 พระยะโฮวาจะแยกเขาออกจากชาวอิสราเอลทุกตระกูล เพื่อให้เขาเจอกับความหายนะตามคำสาปแช่งทั้งหมดในสัญญาที่เขียนไว้ในม้วนหนังสือกฎหมายนี้
22 “เมื่อลูกหลานรุ่นต่อ ๆ ไปของคุณ และคนต่างชาติจากดินแดนห่างไกลเห็นภัยพิบัติในแผ่นดินนั้น และโรคภัยต่าง ๆ ที่พระยะโฮวาทำให้เกิดขึ้น 23 รวมทั้งกำมะถัน เกลือ และการเผาไหม้ จนทั้งแผ่นดินไม่สามารถหว่าน ปลูก หรือมีต้นพืชงอกขึ้นมา และต้นผักก็ไม่สามารถงอกขึ้นได้เลย เหมือนกับเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์+ เมืองอัดมาห์ และเมืองเศโบยิม+ ซึ่งพระยะโฮวาทำลายด้วยความโกรธอันรุนแรงของพระองค์ 24 พวกเขาและชนชาติต่าง ๆ จะพูดว่า ‘ทำไมพระยะโฮวาทำอย่างนี้กับแผ่นดินนี้?+ ทำไมพระองค์ถึงโกรธพวกเขาอย่างนี้?’ 25 แล้วผู้คนก็จะพูดว่า ‘เป็นเพราะพวกเขาละเมิดสัญญาที่ทำกับพระยะโฮวา+พระเจ้าของบรรพบุรุษของเขา สัญญานี้พระองค์ทำกับเขาตอนที่พาเขาออกจากอียิปต์+ 26 และพวกเขาหันไปกราบไหว้นมัสการพระอื่น ซึ่งเป็นพระที่พวกเขาไม่เคยรู้จักและเป็นพระที่พระองค์ไม่ยอมให้พวกเขานมัสการ+ 27 แล้วพระยะโฮวาก็โกรธพวกเขามาก พระองค์ทำให้คำสาปแช่งทั้งหมดที่เขียนไว้ในม้วนหนังสือนี้เกิดขึ้นกับแผ่นดินนั้น+ 28 ดังนั้น พวกเขาถูกพระยะโฮวาถอนรากถอนโคนออกจากแผ่นดินเพราะพระองค์โกรธเคือง+พวกเขามาก และพระองค์ขับไล่พวกเขาไปอีกแผ่นดินหนึ่งซึ่งพวกเขากำลังอาศัยอยู่นี้’+
29 “พระยะโฮวาพระเจ้าของเรารู้ความลับทุกอย่าง+ แต่พระองค์ก็มอบสิ่งที่พระองค์ต้องการเปิดเผยให้เรากับลูกหลานของเราตลอดไป เพื่อพวกเราจะทำตามข้อบัญญัติทั้งหมดนี้+