เพลงโซโลมอน
7 “สาวน้อยผู้มีจิตใจงดงามคนนี้
เท้าเธอที่สวมรองเท้าอยู่ช่างสวยจริง ๆ
สะโพกโค้งมนของเธอสวยเหมือนเครื่องประดับ
ที่เป็นผลงานของช่างฝีมือ
2 สะดือเธอเหมือนถ้วยกลม
ขอให้ถ้วยนี้มีเหล้าองุ่นอยู่เสมอ
หน้าท้องเธอเหมือนกองข้าวสาลี
มีต้นลิลลี่ล้อมรอบ
3 ทรวงอกเธอเหมือนลูกกวางสองตัว
เป็นลูกกวางฝาแฝด+
4 คอเธอ+ระหงเหมือนหอคอยงาช้าง+
จมูกเธอเหมือนหอคอยที่เลบานอน
ซึ่งหันไปทางกรุงดามัสกัส
กษัตริย์หลงเสน่ห์ผมยาวสลวยนี้
6 ที่รัก เธอช่างสวยจริง ๆ
เธอน่าชื่นชมยิ่งกว่าอะไร
7 เธอสูงเพรียวเหมือนต้นปาล์ม
อกเธอเหมือนพวงอินทผลัม+
8 ผมบอกว่า ‘ผมจะปีนต้นปาล์ม
เพื่อจับกิ่งที่มีผล’
ขอให้อกเธอเหมือนพวงองุ่น
ให้ลมหายใจเธอหอมเหมือนแอปเปิล
9 และให้ปาก*เธอหวานเหมือนเหล้าองุ่นชั้นเยี่ยม”
“ขอให้เหล้าองุ่นนั้นค่อย ๆ ไหลลงสู่ริมฝีปากที่รักของฉันที่หลับอยู่
ขอให้มันไหลลงไปอย่างคล่องคอ
10 ฉันเป็นของเขา+
และเขาก็ต้องการฉัน
12 เราจะลุกขึ้นไปที่สวนองุ่นแต่เช้า
ไปดูว่าต้นองุ่นออกดอกหรือยัง
ดอกองุ่นบานแล้วไหม+
ต้นทับทิมออกดอกหรือยัง+
ที่นั่นฉันจะทำให้เธอเห็นว่าฉันรักเธอแค่ไหน+
ทั้งผลที่เพิ่งเก็บและที่เก็บมาแล้ว
ที่รักของฉัน ฉันเก็บไว้ให้คุณ