อิสยาห์
1 เรื่องราวเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็มที่อิสยาห์*ลูกชายของอามอสเห็นเป็นนิมิต+ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงที่กษัตริย์อุสซียาห์+ โยธาม+ อาหัส+ และเฮเซคียาห์+ปกครองยูดาห์ มีดังนี้+
2 ผู้ที่อยู่บนสวรรค์และผู้ที่อยู่บนโลก ตั้งใจฟังให้ดี+
พระยะโฮวาพูดว่า
3 วัวยังรู้จักเจ้าของ
และลาก็ยังรู้ว่าใครเป็นเจ้าของรางหญ้าที่มันกินอยู่เป็นประจำ
แต่อิสราเอลกลับไม่รู้จักเรา*+
ประชาชนของเราก็ทำตัวเป็นคนไม่รู้จักคิด”
4 ความพินาศจะต้องเกิดกับชาติที่ทำบาป+
กับประชาชนที่ทำผิดใหญ่หลวง
ที่เป็นพวกลูกหลานชั่ว และเป็นเชื้อสายที่เสื่อมทราม
คนพวกนี้ทิ้งพระยะโฮวา+
ดูหมิ่นพระเจ้าองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
และหันหลังให้พระองค์
5 ยังเจ็บไม่พออีกหรือ? ทำไมยังจะกบฏอีก?+
ตอนนี้ก็ฟกช้ำไปทั้งหัวแล้ว
หัวใจก็อ่อนแรงจนแทบจะหยุดเต้น+
6 ตั้งแต่หัวจดเท้าไม่มีส่วนไหนเลยที่เป็นปกติ
ทั้งตัวมีแต่บาดแผล รอยฟกช้ำ และแผลเหวอะหวะ
แต่ไม่มีใครทายา พันแผล หรือทาน้ำมันให้+
7 แผ่นดินของพวกคุณก็ร้างเปล่า
และเมืองต่าง ๆ ก็ถูกไฟเผา
คนต่างประเทศก็ทำลายแผ่นดินไปต่อหน้าต่อตาคุณ+
ทุกสิ่งถูกเผาผลาญเหมือนมีศัตรูมารุกราน+
8 เมืองศิโยนกลายเป็นเหมือนเพิงในสวนองุ่น
เหมือนกระต๊อบในไร่แตงกวา
และเหมือนเมืองที่กำลังถูกโจมตี+
9 ถ้าพระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพไม่ช่วยพวกเราบางคนให้รอดชีวิตละก็
พวกเราคงเป็นเหมือนคนในเมืองโสโดม
และไม่ต่างอะไรกับคนในเมืองโกโมราห์+
10 พวกคุณที่เป็นเหมือนพวกผู้ปกครองที่เผด็จการของเมืองโสโดม+ ให้ฟังคำของพระยะโฮวา
และพวกคุณที่เป็นเหมือนประชาชนของเมืองโกโมราห์+ ให้สนใจฟังคำสั่งสอน*ของพระเจ้าของเรา
11 พระยะโฮวาพูดว่า “เครื่องบูชาที่พวกเจ้าเอามามากมายจะมีประโยชน์อะไรต่อเราล่ะ?+
พอเสียทีกับแกะและมันของสัตว์อ้วนพีที่พวกเจ้าให้เป็นเครื่องบูชาเผา+
เราไม่ได้พอใจกับเลือด+ของวัวหนุ่ม+ เลือดของลูกแกะหรือของแพะ+นั้นเลย
13 เลิกเอาเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าวมาให้เราได้แล้ว เครื่องบูชาพวกนี้ไร้ค่า+
เราสะอิดสะเอียนเครื่องหอมของพวกเจ้าจริง ๆ
พวกเจ้าฉลองวันขึ้นเดือนใหม่+ ฉลองวันสะบาโต+ และชุมนุมกันในวันพิเศษอื่น ๆ+
เราทนไม่ได้ที่พวกเจ้าพึ่งอำนาจลึกลับ+แล้วก็จัดการประชุมศักดิ์สิทธิ์ไปพร้อม ๆ กัน
14 เราเกลียดการฉลองวันขึ้นเดือนใหม่กับเทศกาลต่าง ๆ ของพวกเจ้า
สิ่งเหล่านี้ทำให้เราหนักใจจริง ๆ
เราเกินทนแล้ว
15 เมื่อพวกเจ้าชูมือขึ้นอ้อนวอนเรา
เราจะไม่มอง+
16 ให้ชำระตัวให้สะอาด และรักษาตัวให้สะอาดอยู่เสมอ+
เอาการกระทำที่เลวร้ายออกไปให้พ้นจากหน้าเรา
เลิกทำชั่วเสียที+
17 แล้วหัดทำดี เป็นคนยุติธรรม+
ว่ากล่าวแก้ไขคนที่กดขี่ข่มเหง
ให้ความเป็นธรรมกับลูกกำพร้าพ่อ*
ว่าความสู้คดีเพื่อแม่ม่าย”+
18 พระยะโฮวาพูดว่า “ให้เรามาคุยกัน เราจะได้ช่วยพวกเจ้าให้กลับมาคืนดีกับเรา+
ถึงบาปของพวกเจ้าจะแดงก่ำ
เราจะทำให้ขาวเหมือนหิมะ+
ถึงบาปของพวกเจ้าจะเป็นเหมือนผ้าสีแดงเข้ม
เราก็จะทำให้ขาวเหมือนขนแกะ
19 ถ้าพวกเจ้าเต็มใจเชื่อฟัง
พวกเจ้าก็จะได้กินผลที่ดีจากแผ่นดิน+
20 ถ้าพวกเจ้าไม่ฟังแต่กลับทรยศเรา
พวกเจ้าจะต้องตายด้วยคมดาบ+
พระยะโฮวาได้บอกไว้อย่างนั้น”
21 เมืองที่เคยซื่อสัตย์+แต่ตอนนี้กลายเป็นเหมือนโสเภณีไปแล้ว+
เมืองนี้เคยมีแต่ความยุติธรรม+
และมีความดีอยู่ในเมืองนี้เสมอ+
แต่ตอนนี้มีแต่พวกฆาตกร+
22 แร่เงินของพวกคุณก็กลายเป็นเหมือนขี้แร่ที่ต้องเอาไปทิ้ง+
และเบียร์*ของพวกคุณก็เจือจางลงเพราะมีน้ำเข้าไปปนจนหมดรสชาติ
23 เจ้านายของพวกคุณก็ดื้อดึงและไปคบคิดกับพวกโจร+
พวกเจ้านายทุกคนชอบรับสินบนและทำตัวเหมือนนักล่าของกำนัล+
24 ดังนั้น พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ ผู้เป็นนายองค์สูงสุด
พระเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจของอิสราเอลจึงประกาศว่า
“เอาละ เราจะต้องจัดการกับศัตรูของเราแล้ว
เราจะแก้แค้นพวกที่ต่อต้านเราแน่ ๆ+
25 เราจะเลิกช่วยเหลือแต่จะหันมาจัดการกับพวกเจ้าแทน
เราจะถลุงพวกเจ้าเพื่อไล่ขี้แร่ออกไป
และเอาสิ่งเจือปนออกไปให้หมด+
26 เราจะให้พวกเจ้ามีผู้พิพากษาที่ดีเหมือนเมื่อก่อน
และมีที่ปรึกษาที่ดีเหมือนตอนแรก+
หลังจากนั้น คนอื่น ๆ จะเรียกเมืองของพวกเจ้าว่าเมืองที่มีแต่ความถูกต้องชอบธรรมและเมืองที่มีแต่ความซื่อสัตย์+
27 เมืองศิโยนจะถูกไถ่+โดยอาศัยความยุติธรรม
และคนที่กลับไปที่เมืองนั้นเป็นคนที่ถูกไถ่โดยอาศัยความถูกต้องชอบธรรม
28 ส่วนคนที่กบฏและคนบาปจะต้องถูกทำลายไปด้วยกัน+
และคนที่ทิ้งพระยะโฮวาจะต้องเจอกับความพินาศ+
29 คนพวกนี้ซึ่งเคยชื่นชอบต้นไม้ใหญ่จะต้องอับอายเพราะต้นไม้เหล่านั้น+
และพวกเขาก็ต้องอับอายเมื่อเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับสวน*ที่เคยชื่นชอบ+
30 แล้วพวกเขาเองก็จะกลายเป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่มีแต่ใบเหี่ยวแห้ง+
และเป็นเหมือนสวนที่ไม่มีน้ำ
31 คนที่ดูมั่นคงจะเป็นเหมือนเชือกที่ติดไฟง่าย
และงานของเขาก็จะเป็นเหมือนประกายไฟ
แล้วทั้งสองก็จะติดไฟมอดไหม้ไปด้วยกัน
และไม่มีใครจะช่วยดับไฟได้”