อิสยาห์
51 “คนที่พยายามทำสิ่งที่ถูกต้อง
และคนที่พยายามรู้จักเรายะโฮวามากขึ้น ให้ฟังเรา
ให้มองไปที่หินที่พวกเจ้าถูกสกัดออกมา
และมองไปที่เหมืองหินที่พวกเจ้าถูกขุดออกมา
2 มองไปที่อับราฮัมพ่อของพวกเจ้า
และซาราห์+ที่ให้กำเนิดเจ้า
เพราะตอนที่เราเรียกอับราฮัม ก็มีแค่เขาเพียงคนเดียว+
แต่เราอวยพรเขาและทำให้เขามีลูกหลานมากมาย+
3 พระยะโฮวาจะปลอบโยนศิโยน+
พระองค์จะทำให้ซากปรักหักพังที่นั่นได้รับการฟื้นฟู*+
พระองค์จะทำให้ที่กันดารของศิโยนเป็นเหมือนสวนเอเดน+
และทำให้ที่ราบกันดารเป็นเหมือนสวนของพระยะโฮวา+
ที่นั่น จะมีแต่เสียงแสดงความปลาบปลื้มยินดี
มีการขอบคุณพระเจ้าและเสียงเพลง+
4 ประชาชนของเรา ขอให้สนใจฟัง
ชนชาติของเรา+ ขอให้ฟังเรา
เพราะเราจะออกกฎหมายต่าง ๆ+
และจะตั้งความยุติธรรมของเราให้เป็นเหมือนแสงสว่างสำหรับชาติต่าง ๆ+
5 เวลาที่เราจะทำสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรมใกล้เข้ามาแล้ว+
เกาะทั้งหลายจะหวังพึ่งเรา+
และพวกเขาจะรอคอยอำนาจของเรา
6 เงยหน้ามองดูฟ้าสิ
และมองดูแผ่นดินที่อยู่ด้านล่างด้วย
เพราะฟ้าจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ แล้วฟุ้งกระจายหายไปเหมือนควัน
แผ่นดินก็จะเป็นเหมือนเสื้อผ้าที่เปื่อยยุ่ย
และคนที่อาศัยอยู่ที่นั่นจะต้องตายเหมือนฝูงริ้น
ไม่ต้องไปกลัวคำเยาะของมนุษย์ที่ตายได้
และไม่ต้องไปเกรงคำเย้ยของพวกเขา
8 เพราะตัวมอดจะกัดกินพวกเขาเหมือนกินเสื้อผ้า
แต่เราจะทำสิ่งที่ถูกต้องเสมอ
และเราจะช่วยเจ้าให้รอดตลอดทุกยุคทุกสมัย”+
9 ขอพระยะโฮวายกแขนของพระองค์ขึ้น
ขอยกขึ้นเพื่อแสดงพลังอำนาจของพระองค์+
ยกขึ้นเหมือนในสมัยก่อน เหมือนในยุคสมัยที่ผ่านมานานแล้ว
10 พระองค์เป็นผู้ทำให้ทะเลที่กว้างใหญ่นั้นแห้งไป+
และทำให้ท้องทะเลลึกกลายเป็นทางให้ผู้ที่พระองค์ไถ่กลับคืนมานั้นเดินข้ามไปไม่ใช่หรือ?+
11 ผู้ที่พระยะโฮวาไถ่ไว้จะกลับมา+
จะมีแต่ความปลาบปลื้มยินดี
ความโศกเศร้าและเสียงถอนหายใจก็จะไม่มีอีกแล้ว+
12 “เราเองเป็นผู้ปลอบโยนเจ้า+
ทำไมเจ้าต้องไปกลัวมนุษย์ที่ตายได้+
ซึ่งเป็นเหมือนต้นหญ้าที่ไม่ช้าก็จะเหี่ยวเฉาไป?
ตลอดวัน พวกเจ้าเอาแต่กลัวความเกรี้ยวกราดของคนที่กดขี่ข่มเหงเจ้า
อย่างกับว่าพวกเขาจะทำให้เจ้าพินาศได้
ไหนล่ะ ความเกรี้ยวกราดของคนที่มาข่มเหงเจ้าอยู่ที่ไหน?
14 พวกคนที่ถูกโซ่ล่ามจะถูกปล่อยให้เป็นอิสระ+
เขาจะไม่ต้องตายแล้วลงไปในหลุม
และจะไม่ต้องอดอยากอีก
15 เพราะเราคือยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า
เราเป็นผู้ทำให้ทะเลปั่นป่วนและมีคลื่นแรง+
ยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพคือชื่อของเรา+
16 เราจะให้เจ้ากล่าวถ้อยคำของเรา
เราจะปกป้องเจ้าด้วยมือของเรา+
เพื่อจะสร้างฟ้าและวางฐานรากของโลก+
และเพื่อเราจะบอกศิโยนได้ว่า ‘เจ้าเป็นประชาชนของเรา’+
17 ตื่นเถอะเยรูซาเล็ม ตื่นและลุกขึ้นได้แล้ว+
เจ้าได้ดื่มความโกรธของพระยะโฮวาจากถ้วยของพระองค์ไปแล้ว
เจ้าดื่มจากจอกนั้น
ดื่มไปจนหมดและเดินโซเซ+
18 ลูก ๆ ที่เจ้าคลอดออกมา ไม่มีสักคนที่นำทางเจ้า
และลูก ๆ ที่เจ้าเลี้ยงดูมา ก็ไม่มีสักคนที่คอยจูงมือเจ้า
19 สองสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับเจ้า
คือ เจ้าจะถูกปล้นและถูกทำลาย เจ้าจะต้องหิวโหยและถูกฆ่าด้วยคมดาบ+
ใครจะมาสงสารเจ้า?
ใครจะมาปลอบโยนเจ้าได้?+
20 ลูก ๆ ของเจ้าเป็นลมหมดสติไป+
พวกเขาหมดแรงล้มฟุบอยู่ตามถนน*
เหมือนสัตว์ที่ติดตาข่าย
ความโกรธและคำตำหนิของพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าท่วมทับพวกเขาอยู่”
21 ผู้หญิงที่ทนทุกข์และมึนเมา แต่ไม่ได้เมาเหล้าองุ่น
ขอให้ฟังทางนี้
22 พระยะโฮวาพระเจ้าของคุณ พระองค์เป็นผู้ปกป้องประชาชนของพระองค์ พระองค์พูดว่า
“เราจะเอาถ้วยที่ทำให้เจ้าเดินเซนั้นมาจากมือเจ้า+
คือจอกหรือถ้วยที่เต็มไปด้วยความโกรธของเรา
เจ้าจะไม่ต้องดื่มจากถ้วยนี้อีก+
23 เพราะเราจะเอาถ้วยนี้ไปใส่ไว้ในมือของคนที่เคยทรมานเจ้า+
คนที่เคยพูดกับเจ้าว่า ‘หมอบลงเดี๋ยวนี้ เราจะได้เดินเหยียบไป’
เจ้าจึงต้องยอมให้หลังของตัวเองเป็นเหมือนพื้นดิน
เป็นเหมือนถนนให้พวกเขาเดิน”