อิสยาห์
17 ต่อไปนี้คือคำพิพากษาต่อกรุงดามัสกัส+
พระเจ้าพูดว่า “คอยดูเถอะ จะไม่มีกรุงดามัสกัสอีกต่อไปแล้ว
แต่กรุงนี้จะกลายเป็นซากปรักหักพังแทน+
2 เมืองอาโรเออร์+จะถูกทิ้งให้ร้าง
และจะกลายเป็นที่ให้พวกฝูงสัตว์มานอน
จะไม่มีใครมาทำให้พวกมันกลัว
3 เอฟราอิมจะต้องสูญเสียเมืองที่มีป้อมปราการ+
และดามัสกัสจะต้องสูญเสียอาณาจักร+
จะไม่มีความรุ่งเรืองสำหรับคนที่เหลืออยู่ในซีเรียอีก
เหมือนกับที่จะไม่มีความรุ่งเรืองสำหรับชาวอิสราเอล” พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกไว้อย่างนั้น
4 พระเจ้าบอกว่า “ในวันนั้น ความรุ่งเรืองของยาโคบจะลดน้อยถอยลง
และร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรงของเขาก็จะซูบผอมไป
5 ยาโคบจะเป็นเหมือนนาข้าวในหุบเขาเรฟาอิม+
ที่เพิ่งถูกเกี่ยวไป
จนเหลือรวงข้าวอยู่แค่ไม่กี่รวง
6 สิ่งที่เหลืออยู่จะมีเพียงน้อยนิด
เหมือนกับตอนที่ต้นมะกอกถูกตีให้ผลหล่นลงมา
ก็จะมีมะกอกเพียงสองสามลูกเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่บนยอด
หรือมีแค่สี่ห้าลูกเท่านั้นที่ยังค้างอยู่บนกิ่งที่เคยมีผลดก”+ พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลบอกไว้อย่างนี้
7 ในวันนั้น จะมีคนที่มองหาผู้สร้างตัวเขา สายตาของเขาจะจับจ้องอยู่ที่พระเจ้าองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล 8 เขาจะไม่หันไปมองแท่นบูชา+ที่พวกเขาได้สร้างขึ้นมากับมือ+ และไม่หันไปดูสิ่งที่พวกเขาได้ทำขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเสาศักดิ์สิทธิ์หรือแท่นเผาเครื่องหอม
9 ในวันนั้น เมืองที่มีป้อมปราการของเขาจะกลายเป็นเหมือนที่ร้างในป่า+
เป็นเหมือนกิ่งที่ถูกทิ้งต่อหน้าชาวอิสราเอล
บ้านเมืองของเขาจะถูกทิ้งให้รกร้าง
10 เพราะคุณได้ลืมพระเจ้า+ที่ช่วยคุณให้รอด
คุณลืมพระองค์ผู้เป็นเหมือนหินที่แข็งแกร่ง+และป้อมปราการที่คอยปกป้องคุณ
เพราะอย่างนั้น คุณจึงหันไปทำสวนที่สวยงาม
และไปเอาคนต่างชาติ*ที่เปรียบเหมือนต้นอ่อนมาปลูกในสวนนี้
11 ในวันที่ทำสวน คุณได้ล้อมรั้วอย่างดี
พอถึงตอนเช้าเมล็ดที่คุณหว่านไว้ก็งอกขึ้นเป็นต้น
แต่คุณก็จะเก็บเกี่ยวอะไรไม่ได้เลยเมื่อคุณป่วยหนักและเจ็บปวดเกินเยียวยา+
12 ฟังสิ มีเสียงของความโกลาหลจากชนชาติต่าง ๆ
พวกเขาส่งเสียงดังเหมือนเสียงทะเล
มีเสียงของความวุ่นวายจากชาติต่าง ๆ
พวกเขาส่งเสียงดังเหมือนเสียงน้ำซัดรุนแรง
13 ชาติต่าง ๆ จะทำเสียงเหมือนกับเสียงน้ำซัดสาด
แต่พระเจ้าจะว่ากล่าวตักเตือนพวกเขา พวกเขาจะพากันหนีไปไกล
และปลิวไปเหมือนกับแกลบบนภูเขาเมื่อถูกลมพัด
และเหมือนกิ่งหนามที่เกาะเป็นก้อนซึ่งถูกพัดกลิ้งไปเมื่อเจอพายุ
14 จะมีสิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้นในตอนเย็น
แต่ก่อนจะถึงเช้าก็จะไม่มีแล้ว
และนี่แหละคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคนที่มาปล้นพวกเรา
และเป็นจุดจบของคนที่มาริบของของพวกเราไป