บท 22
การอัศจรรย์ที่ทะเลแดง
พอฟาโรห์ได้ยินว่าชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์แล้ว เขาก็เสียดายที่ปล่อยชาวอิสราเอลไป จึงสั่งทหารว่า ‘เตรียมรถศึกทุกคันให้พร้อม ไล่ตามพวกนั้นไป! เราจะไม่ปล่อยพวกมันไป’ แล้วฟาโรห์กับทหารของเขาก็ออกไล่ตามชาวอิสราเอล
พระยะโฮวานำทางประชาชนของพระองค์ด้วยเมฆในตอนกลางวันและด้วยไฟในตอนกลางคืน พระองค์นำทางพวกเขามาที่ริมทะเลแดงและบอกให้ตั้งค่ายพักที่นี่
ชาวอิสราเอลเห็นฟาโรห์กับกองทัพไล่ตามมาและคิดว่าพวกเขาติดอยู่ระหว่างทะเลแดงกับกองทัพของอียิปต์ ชาวอิสราเอลจึงไปพูดกับโมเสสว่า ‘พวกเราตายแน่! คุณไม่น่าพาพวกเราออกมาจากอียิปต์เลย’ แต่โมเสสบอกว่า ‘ไม่ต้องกลัว คอยดูให้ดีว่าพระยะโฮวาจะช่วยพวกเราให้รอดได้ยังไง’ โมเสสไว้ใจพระยะโฮวามากจริง ๆ
พระยะโฮวาสั่งให้ชาวอิสราเอลรื้อค่ายพัก และในคืนนั้น พระยะโฮวาก็ย้ายเมฆมากั้นตรงกลางระหว่างชาวอียิปต์กับชาวอิสราเอล ฝั่งกองทัพอียิปต์มืดสนิท แต่ฝั่งชาวอิสราเอลมีแสงสว่าง
พระยะโฮวาบอกโมเสสให้ยื่นมือออกไปเหนือทะเล แล้วพระยะโฮวาก็ทำให้ลมพายุพัดกระหน่ำตลอดทั้งคืนจนน้ำทะเลแยกออกเป็นสองฝั่งตั้งขึ้นเป็นกำแพง ทำให้มีทางเดินเป็นดินแห้งอยู่ตรงกลาง ชาวอิสราเอลหลายล้านคนก็พากันเดินข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง
กองทัพฟาโรห์ไล่ตามชาวอิสราเอลลงไปในทะเล แล้วพระยะโฮวาก็ทำให้ทั้งกองทัพสับสนวุ่นวาย ล้อรถศึกก็เริ่มหลุด พวกทหารร้องตะโกนว่า ‘หนีจากที่นี่กันเถอะ! พระยะโฮวากำลังต่อสู้เพื่อพวกเขา!’
พระยะโฮวาบอกโมเสสว่า ‘ยื่นมือออกไปเหนือทะเล’ แล้วกำแพงน้ำก็พังลงมาท่วมพวกอียิปต์ ฟาโรห์กับทหารของเขาตายหมด ไม่มีใครรอดชีวิตเลย
อีกฝั่งหนึ่งของทะเล ประชาชนจำนวนมากพากันร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าว่า “ร้องเพลงสรรเสริญพระยะโฮวา เพราะพระองค์ได้ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ พระองค์เหวี่ยงม้าและคนที่ขี่ม้านั้นลงไปในทะเล” ขณะที่ประชาชนร้องเพลง พวกผู้หญิงก็เต้นรำและตีกลองแทมบูริน ทุกคนมีความสุขมาก เพราะตอนนี้พวกเขาเป็นอิสระอย่างแท้จริง
“เราจึงมีความกล้าและพูดได้ว่า ‘พระยะโฮวาเป็นผู้ช่วยเหลือผม ผมจะไม่กลัวอะไร มนุษย์จะทำอะไรผมได้’”—ฮีบรู 13:6