Аюп
11 Наамалиқ Зопар мундақ деди:
2 «Көплигән сөзләргә җавап болмамду?
Көрәңләп гәп қилған киши һәқлиқму?
3 Сениң қуруқ сөзүң әрләрни
теч қиламду?
Сән күпүрлүк гәп қилғанда,
сени тохтатмамду?
4 Сән дәйсән: “Тәлимим тоғра
Вә мән Сениң көзүңдә таза!”
5 Аһ! Худа үн қатсиди,
Өз еғизлирини саңа ачсиди.
6 Саңа данишмән сирлирини ачсиди!
Чүнки әмәлий даналиқ көптүрлүк,
Шуңа сениң қилмишлириңниң бәзилирини Худа әскә алмайду.
7 Яратқучиниң чоңқурлуқлириға
чөкүшни халамсән?
Һәммигә Қадирниң мукәммәллигини билгүң келәмду?
8 У асман егизлигидин үстүн:
Сән немә қилалайсән?
У гөр чоңқурлиғидин төвәндур:
Сән немә биләләйсән?
9 Өлчисә, Униң узунлиғи йәрдин узун
Вә кәңлиги деңиздинму кәңдур.
10 Әгәр У келип, бирсини алса
Вә сот чақирса,
Ким Уни рәт қилалайду?
11 Сәвәви, У мәккар кишини билиду
Вә башқилири байқимайдиған қанунсизлиқни көриду.
12 Әгәр ахмақ адәм яхши
һис-туйғуларға егә болса,
Унда явайи ешәк адәмгә айлинатти.
13 Әгәр сән жүригиңни тоғрилап,
Униңға қоллириңни созсаң,
14 Қолуңдики яманлиқни йоқитип,
Қанунсизлиққа чедирлириңда
яшашқа рухсәт қилмисаң,
15 Шу чағда деғи йоқ үзүңни
асманға көтирисән,
Һечнәрсидин қорқмай,
мәккәм турисән.
16 Шундақ! Пүткүл дәрдиңни унтуп,
Еқип кәткән суға у охшайду.
17 Һаятиңниң күнлири чүштинму
йоруқ болиду,
Қараңғулуғуң әтигәнликтәк болиду.
18 Хатирҗәм яшайсән, чүнки
үмүтиң моҗут,
Һимайидә сән, бехәтәр ухлайсән.
19 Ятисән һәм қорқутидиған болмайду,
Нурғунлири сени әркилитиду.
20 Җинайәтчиләрниң көзлири
ерип кетиду,
Макан-қорғанлири йоқайду,
Үмүтлири ахирқи тиниқтәк
учуп кетиду».