Зәбур

148 Һаллелу Йәһ!

Йәһвани асманлардин махтаңлар,

Уни әрштә шәрәпләңлар!

 2 Уни һәммәйлән пәриштиләр махтисун.

Самадики әскәрлири апирин ейтсун.

 3 Уни қуяш билән ай мәдһийилисун.

Уни барчә парлақ юлтузлар махтисун.

 4 Уни асманларниң асмини вә әршләр

Төписидики сулар махтисун.

 5 Улар Йәһваниң исмини шәрәплисун,

Чүнки У әмир қиливеди, улар яритилди.

 6 У уларни мәңгүгә қоюп, һечқачан

Елинмайдиған қанун бәрди.

 7 Йәһва Пәрвәрдигарни йәрдә махтаңлар,

Силәр, йоған деңиз мәвҗудатлири

Һәм чоңқурдин-чоңқур һаңлар,

 8 Чақмақ вә мөлдүр, қар вә туман,

Униң сөзини орунлаватқан,

Қаттиқ боран-шувурған,

 9 Барчә тағлар һәм дөңләр,

Мевилик дәрәқләр вә кедрлар,

 10 Һайванлар, пүткүл җаниварлар,

Учар қанатлар вә өмүлигүчиләр,

 11 Зиминниң падишалири вә барлиқ

Хәлиқләр, бәгләр вә йәр һакимлири,

 12 Яш қиран жигит-қизлар,

Қерилар вә өсмүрләр!

 13 Улар Йәһваниң исмини мәдһийилисун,

Чүнки пәқәт бир Әшуниң исми өрлигән,

Униң улуқварлиғи асман билән

Йәр йәткүсиз улуқ егизликтә.

 14 У Өз хәлқиниң мүңгүзини егиз көтәрди.

У Униңға чәксиз вападар муқәддәслириниң,

Исраил оғуллири, Өзигә йеқинлаштурулған

Хәлқиниң шөһрәтлиши үчүндур.

Йәһни мәдһийиләңлар!