Зәбур
Давутниң дуаси.
17 Аһ, Йәһва, илтиҗамға қулақ салғина,
Мениң һәқ сөзлиримни аңлиғина.
2 Сениң йүзүңдин маңа һөкүм чиқсун
Вә көзлириң диянәтлигимни көрсун.
3 Қәлбимни синап көргин, түндә йоқлап, мени
Тәкшүргин. Сән шуни байқайсәнки,
Ойлиримдин еғизлирим чәтнимәйду.
4 Инсанларниң ишлирида, Сениң сөзүң бойичә,
Мән өзәмни зомигәрниң йолидин сақлидим.
5 Аяқлиримни йолуңда тәстиқлидим
Қәдәмлирим униңдин зади чиқмисун.
6 Мән Сени чақиримән, чүнки
Сән, Рәббим, мени аңлайсән.
7 Әҗайип рәһимиңни, Қутқузғучи, Саңа үмүт
Бағлиғанларға намайән қилғайсән, Сениң
Қудритиңгә қарши чиққанлардин сақлиғайсән.
8 Мени көзүңниң қаричүғидәк асриғина
Вә қанатлириңниң астиға алғина!
9 Рәзилләр маңа һуҗум ясимақта,
Улар җенимға хиянәт қилмақта.
10 Улар жүригини яғ билән қаплиди,
Еғизлири тәкәббур сөзләйду.
11 Қәйәргила чамдимисақ, улар қоршайду,
Бизни йәргичә егиш үчүн, көз алмайду.
12 Улар жиртқуч ширға охшайду,
Олҗини күзитиватқан яш ширға.
13 Аһ, Йәһва, қозғалғина, уларға қарши чиқип,
Гумран қиливәткинә. Җенимни зорлуқчидин
Қиличиң билән қутулдурғина!
14 Ушбу дуния адәмлиридин Өз қолуң билән, Йәһва,
қутқузғина. Уларниң рисқи пәқәт мошу һаяттур.
Сән уларни байлиқлириңдин тойғузисән,
Һәтта уларниң оғуллириму тоюп-йәп,
Балилириға мүлкини қалдуриду.
15 Мән болсам, һәқиқәттә йүзүңни көримән һәм
Оханғандиму Сениң һозуруңда қанаәтлинимән.