Зәбур
Давутниң нахшиси.
24 Йәһваға пүткүл зимин һәм мәвҗүдатлири,
Каинат һәм униңда яшиғучи чоң-кичик һәммәйлән мәнсүп.
2 У уни деңизларда асаслап,
Дәрияларда тәстиқлиди.
3 Ким Йәһваниң теғиға чиқалайду? Ким
Муқәддәс җайида туруп қалалайду?
4 Кимниң қоллири пак болуп вә жүриги нуқсансиз.
Ким Униң исмини еғизиға қуруқ елип,
Йенидики кишигә ялған қәсәм ичмисә.
5 У Йәһвадин бәрикәт-мубарәк тепип,
Қутқузғучисидин рәһим алиду.
6 Шундақ Уни издигәнләрниң әвлади, Яқуп
Рәббисиниң йүзи алдида турғанлар. (Селаһ)
7 — Дәрвазилар! Бешиңларни егиз көтириңлар,
Мәңгүлүкниң ишиклири, кәң ечилиңлар!
Шөһрәтлик Падиша кирсун!
8 — Ким ушбу шөһрәтлик Падиша?
— Бу Йәһва! У күчлүк һәм қадир,
Йәһва урушта — қувәтлик Әскәр.
9 — Дәрвазилар! Бешиңларни егиз көтириңлар,
Мәңгүлүкниң ишиклири, силәр ечилиңлар!
Шөһрәтлик Падиша кирсун!
10 — Ким ушбу шөһрәтлик Падиша?
— У әскәрләрниң Сәрдари Йәһва!
У — шан-шәрәпниң Падишасидур. (Селаһ)